Semua Bab คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ: Bab 231 - Bab 240

ฮั่วซือหานลงมือทีไรโหดเหี้ยมและรุนแรงทุกครั้ง ทำให้คนอื่นหวาดกลัวบอดี้การ์ดชุดดำพวกนั้นตกใจกลัวลูกเศรษฐีสองคนก็ตะลึงไปเช่นกัน แล้วก็ตะโกนด่า “พวกแกยืนเฉยอยู่ทำไม รีบจัดการเขาสิ!”“ครับ”บอดี้การ์ดชุดดำกรูกันเข้าไปตอนที่ฉือหว่านออกมาจากห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าก็เห็นการต่อสู้ที่ดุเดือดข้างหน้า ฮั่วซือหานต่อสู้กับคนสิบคนคนเดียว เตะบอดี้การ์ดชุดดำลอยไปชนเคาน์เตอร์บาร์ ขวดเหล้าแตกกระจายเต็มพื้นอ๊าทุกคนตกใจกลัว วิ่งหนีกันจ้าละหวั่น “มีคนตีกัน! มีคนตีกัน!”ฉือหว่านไม่คิดเลยว่าแค่เข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้า ฮั่วซือหานก็ลงไม้ลงมือกับคนอื่นแล้วช่วงนี้เขาดูจะชอบตีกันบ่อยนะฉือหว่านรีบวิ่งไปข้างหน้า มาหาฮั่วซือหาน “ประธานฮั่ว!”ฮั่วซือหานจัดการบอดี้การ์ดชุดดำไปหนึ่งคนแล้วหันมามองฉือหว่าน ฉือหว่านกะพริบตากลมโตที่ดึงดูดใจ ใบหน้าเต็มไปด้วยความตกใจ “ประธานฮั่ว คุณก่อเรื่องอีกแล้วเหรอ?”ฮั่วซือหาน “...” ใครก่อเรื่องกันแน่ ยังไม่รู้ตัวอีก?เขายื่นมือคว้าแขนเรียวของฉือหว่านแล้วดึงเธอไปยังมุมปลอดภัยและลับตา สายตาเย็นเยียบและแฝงความกระหายเลือด เขาพูดขึ้นว่า “ยืนอยู่ตรงนี้ ห้ามขยับ!”แล้วเขาก็กลับไ

ฮั่วซือหานกำลังมีอารมณ์ปรารถนา หางตาเรียวยาวถึงกับแดงก่ำแต่พอได้ยินคำพูดของฉือหว่าน ร่างเขาก็ชะงักไปทันทีเขาเงยหน้าขึ้นมองฉือหว่านฉือหว่านใช้สายตาชี้ไปทางประตู “ประธานฮั่ว ทีนี้คุณคงต้องไปตามง้อซุปตาร์โหลวของคุณกลับมาแล้วล่ะ”ฮั่วซือหานฉลาดขนาดไหน เขาเข้าใจทุกอย่างในทันที ฉือหว่านไม่ได้ยั่วเขาด้วยความจริงใจ เธอกำลังเล่นละครให้โหลวซินเยว่ดูอารมณ์ใคร่ที่ค้างคาในหางตาพลันจางหายไป กลับคืนความชัดเจน เขามองฉือหว่านด้วยสายตาเย็นเยียบ “ลงไปจากตัวฉันเดี๋ยวนี้!”ฉือหว่านไม่รีรอ รีบลงไปทันทีฮั่วซือหานลุกขึ้น ยืนตัวสูงโปร่งอยู่ริมหน้าต่างบานใหญ่ ผู้หญิงสารเลวนี่มัน!“ว่ามา มาหาฉันเพราะอะไรแน่?”“ประธานฮั่ว เสี่ยวฝูไม่ได้ตัดสลิงของซุปตาร์โหลวเลย เธอถูกใส่ร้าย ฉันหวังว่าประธานฮั่วจะเมตตาปล่อยตัวเสี่ยวฝูให้ด้วย” ฉือหว่านพูดเจตนาของตัวเองออกมาซูเสี่ยวฝู?เพื่อนสนิทของเธอนั่นเอง?ฮั่วซือหานไม่ได้สนใจเรื่องโหลวซินเยว่ตกลงมาจากสลิง ดังนั้นเขาเลยไม่รู้ว่าเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับซูเสี่ยวฝูเลขาจ้าวเคยโทรมาขอคำสั่งกับเขา เขาก็ปล่อยให้โหลวซินเยว่จัดการที่แท้ฉือหว่านมาหาเขาเพราะอยากช่วยเพื่

ภายในห้องประชุมธุรกิจที่หรูหราแต่เรียบง่าย ฮั่วซือหานในชุดสูทสีดำตัดเย็บพิเศษ ดูหล่อเหลาและเปี่ยมไปด้วยราศี เขากำลังนำผู้บริหารระดับสูงของฮั่วซื่อกรุ๊ปต้อนรับประธานมาร์คจากบริษัท LVMA แห่งฝรั่งเศส“คุณนาย ประธานของเราพูดภาษาฝรั่งเศสเก่งมากเลยค่ะ ประธานพูดได้ยี่สิบกว่าภาษา ไม่เคยต้องพึ่งล่ามเลย” พนักงานต้อนรับชงกาแฟให้ฉือหว่านแก้วหนึ่งฉือหว่านยิ้มบาง “ขอบคุณค่ะ”“ไม่เป็นไรค่ะคุณนาย งั้นฉันขอตัวไปทำงานก่อนนะคะ”“ได้ค่ะ”พนักงานต้อนรับเดินจากไป ดวงตากลมใสของฉือหว่านมองผ่านกระจกใสบานใหญ่ไปยังด้านในอีกครั้ง สายตาตกอยู่ที่ฮั่วซือหานฮั่วซือหานยืนอยู่ข้างมาร์ค มาร์คพูดภาษาฝรั่งเศส ส่วนเขาตอบกลับด้วยภาษาฝรั่งเศสที่ไหลลื่น และบริสุทธิ์ การพบปะของเหล่าผู้บริหารชั้นสูง การประชุมบนยอดเขาของโลกธุรกิจ ฉือหว่านแม้จะอยู่ด้านนอกกระจก ก็ยังสัมผัสได้ถึงบรรยากาศของโลกแห่งความมั่งคั่งที่ล้อมรอบตัวฮั่วซือหานไม่แปลกใจเลยว่าทำไมถึงมีผู้หญิงมากมายหลงใหลในตัวเขา ฉือเจียวยังไม่ทันไป ก็มีโหลวซินเยว่มาอีกคนแล้วเวลาเขาจริงจังขึ้นมา เขาดูสง่างาม เย็นชา มีอำนาจ และน่าหวั่นเกรงแต่พอนึกถึงการที่เขาบีบบังคั

เขาพูดว่าอะไรนะ?ฉือหว่านรู้สึกว่าเขาเลิกแกล้งวางมาดแล้ว ตอนนี้ฮั่วซือหานคนที่ทั้งร้ายทั้งเจ้าชู้กลับมาอีกครั้งก่อนหน้านี้ เธอแค่อยากฉีกหน้ากากเขาแต่พอฉีกออกได้จริงๆ เธอกลับพบว่า บางที เธอก็ไม่ได้อยากทำแบบนั้นเท่าไหร่...รถโรลส์รอยซ์แฟนธอมแล่นอย่างนุ่มนวลไปบนท้องถนน ฉือหว่านหันไปมองชายหนุ่มข้างกาย “เป็นคุณใช่ไหม ที่ไม่ให้ฉันไปเยี่ยมเสี่ยวฝู?”ฮั่วซือหานวางมือลงบนพวงมาลัยใหญ่ มือเรียวยาวนิ้วชัดเจนตอบรับอย่างเฉยเมย “อืม”เขายอมรับตรงๆ“แล้วการที่คุณลู่ต้องกลับไป เกี่ยวข้องกับคุณด้วยหรือเปล่า?”ฮั่วซือหานเปิดไฟเลี้ยว มือแข็งแรงที่สวมเรือนเวลาหรูหราหมุนพวงมาลัยอย่างคล่องแคล่ว เสียงทุ้มนุ่มแต่แฝงด้วยความลึกลับเอ่ยขึ้น “ตอนนี้หนานเฉิงน่าจะถึงแล้ว เธอคิดว่าเขากำลังทำอะไรอยู่?”ฉือหว่านไม่พูด เธอรอฟังประโยคต่อไปของเขาฮั่วซือหานยื่นรูปถ่ายใบหนึ่งให้เธอฉือหว่านรับมา ในนั้นเธอเห็นลู่หนานเฉิง“นี่คือตัวเลือกที่ตระกูลลู่เตรียมไว้ให้หนานเฉิง คุณหนูตระกูลเจียง เจียงหลี หนานเฉิงเพิ่งลงจากเครื่องก็ถูกพาไปนัดดูตัวแล้ว การแต่งงานระหว่างสองตระกูลใหญ่อย่างลู่กับเจียงเป็นเรื่องแน่นอน”ในภ

ประโยคสุดท้ายของฉือหว่านที่ว่า “คืนนั้นคุณก็ไม่ใส่” เสียงค่อยๆ แผ่วลง จนฮั่วซือหานได้ยินไม่ชัดเขาได้ยินแค่ช่วงต้นประโยค ที่บอกว่าเธอไม่อยากกินยาคุมอีกแล้วเท่านั้นฮั่วซือหานก็อดไม่ได้ที่จะนึกถึงเหตุการณ์ที่เธอแพ้ยาคุมจนเป็นลมเพราะลู่หนานเฉิง ริมฝีปากบางของเขายกยิ้มเหยียดเย็นชา เอ่ยเสียงประชด “ในเมื่อเธอกินยาคุมให้ผู้ชายคนอื่นได้ ทำไมจะกินให้ฉันไม่ได้?”เขาว่าอะไรนะ?เธอกินยาคุมเพื่อผู้ชายคนอื่นงั้นเหรอ?เมื่อก่อนเขาเคยเข้าใจผิด คิดว่าเธอผ่านผู้ชายมามากมาย เธอก็ยังทนได้ แต่คืนนั้นเขารู้ดีว่าเธอคือครั้งแรก แล้วตอนนี้เขายังจะพูดแบบนี้อีก?ฉือหว่านกำหมัดต่อยเขาไปหนึ่งทีด้วยความโกรธในใจยังคงเจ็บ ยังเคือง ยังเกลียดเขาฮั่วซือหานไม่หลบ รับหมัดเล็กๆ ของเธออย่างไม่สะทกสะท้าน แล้วจับมือเธอไว้ เปลี่ยนเป็นกุมมือนุ่มนั้นพาเธอเดินต่อ“เดี๋ยวก่อน ฉันยังไม่ได้ซื้อถุงยางเลยนะ” ฉือหว่านเตือนเขาเสียงเบาฮั่วซือหานหยุดก้าว มองแผงของบนชั้นวาง “จะให้โอกาสอีกครั้ง เลือกใหม่”ภายใต้สายตาของเขา ฉือหว่านยื่นมือไปหยิบกล่องหนึ่ง เธอหยิบไซส์ใหญ่ที่สุดเธอเริ่มรู้ตัวและวางตัวดีขึ้นแล้วฮั่วซือหานยกมุ