Semua Bab คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ: Bab 911 - Bab 920

ดวงตาของเย่ฮวนเอ่อร์เบิกกว้างด้วยความตกใจ เธอไม่คิดว่าเขาจะจู่โจมด้วยการจูบแบบไม่ทันตั้งตัวเธอยกสองมือดันอกเขาออก “ประธานฟู่! คุณต้องการอะไรกันแน่? เช้าอยู่กับหลินเจี๋ย เย็นอยู่กับจ้าวซือหาน ยังไม่พอหรือไง? ตอนนี้จะมาลากฉันเข้าไปเกี่ยวอีกคน?”ฟู่อวิ๋นเซินยิ้มเหยียด “เวลาอยู่ที่เตียง ฉันให้เธอหมดแล้ว แบบนี้ใช้ได้ไหม?”ใบหน้าของเย่ฮวนเอ่อร์ร้อนวูบ เธอยกมือจะตบเขาแต่ถูกเขาคว้าข้อมือไว้ก่อน “คุณหนูเย่ จะให้รางวัลทุกครั้งหลังโดนตบงั้นหรือ?”เธอตกใจและพยายามดึงแขนกลับ “ฟู่อวิ๋นเซิน อย่าทำแบบนี้กับฉัน!”เขาดึงเธอเข้ามากอด ใช้สองมือประคองใบหน้าเธอ แล้วก้มลงจูบกลิ่นสะอาดบนตัวเขาลอยฟุ้งมา เย่ฮวนเอ่อร์รู้สึกว่าฟันของตัวเองแทบจะแตกออกแล้ว เขาพยายามดันเข้ามาลึก เกี่ยวลิ้นของเธอ ไม่ให้เธอปฎิเสธเย่ฮวนเอ่อร์ขัดขืนไม่ได้ เธอหายใจก็ได้แต่กลิ่นตัวของเขา ทำให้คนหลงเธออยากขัดขืน “ฟู่อวิ๋นเซิน อย่า...”เสียงเธอแผ่วจนแทบฟังไม่ออก ทำให้คนมีความรู้สึกไม่อาจปฎิเสธได้เขายิ้มอย่างพอใจ “ดูเหมือนร่างกายเธอจะตรงข้ามกับคำพูดเสมอเลยนะ”ฟู่อวิ๋นเซินผลักเธอลงไปบนเตียง เขาคิดจะคร่อมตัวลงไปเธอดิ้นขัดขื

ขณะนั้นประตูใหญ่ด้านนอกก็เปิดออกอย่างกะทันหัน เฉินหยวนหยวนกลับมาแล้ว เธอร้องเรียก “พี่ฮวนเอ่อร์”เย่ฮวนเอ่อร์สะดุ้งตกใจ รีบจะขยับตัวลงจากร่างของฟู่อวิ๋นเซิน “หยวนหยวนกลับมาแล้ว”ฟู่อวิ๋นเซินกลับจับเอวบางของเธอไว้ไม่ยอมให้เธอลุก “ไม่ให้ไป”“นายบ้าไปแล้ว หยวนหยวนกลับมาแล้ว หยวนหยวนกำลังตามหาฉันอยู่!”เสียงของเฉินหยวนหยวนดังมา “พี่ฮวนเอ่อร์ อยู่ไหนคะ? พี่ฮวนเอ่อร์? พี่?”เฉินหยวนหยวนเริ่มตามหาฟู่อวิ๋นเซินด้วยใบหน้าของเย่ฮวนเอ่อร์ร้อนผ่าว ถ้าเฉินหยวนหยวนเปิดประตูเข้ามาในตอนนี้แล้วเห็นเธอกับฟู่อวิ๋นเซินกำลังทำอะไรแบบนี้ล่ะก็ คราวหน้าเธอไม่ต้องอยู่ในสังคมแล้ว“ฟู่อวิ๋นเซิน ปล่อยฉัน! หยวนหยวนกำลังตามหาเรา อย่าทำแบบนี้!”ฟู่อวิ๋นเซินกดเสียงต่ำ “โทรหาหยวนหยวน บอกเธอว่าคืนนี้เธอจะไม่กลับ”หมายความว่าไง?เย่ฮวนเอ่อร์ปฏิเสธทันที “ไม่เอา!”ฟู่อวิ๋นเซิน “ไม่เอาอะไร? ไม่โทร หรือไม่อยากค้างคืนในห้องฉันคืนนี้?”เขากล้าขอให้เธอนอนค้างที่นี่ เย่ฮวนเอ่อร์รู้สึกสับสนไปหมด “ฉันไม่เอา!”ฟู่อวิ๋นเซิน “งั้นก็ให้หยวนหยวนเข้ามาสิ เธอไม่อายเหรอ?”“ฉัน...” เธอแน่นอนว่าอายอยู่แล้วตอนนั้นเอง เสียงฝี

ฟู่อวิ๋นเซินเพลิดเพลินกับสีหน้าของเย่ฮวนเอ่อร์ “มีอะไรหรือเปล่า?”หลินเจี๋ยพูดด้วยความร้อนใจ “อวิ๋นเซิน ฟังฉันหน่อยนะ คุณหนูใหญ่เย่คนนั้นน่ะเป็นนังจิ้งจอกจอมยั่ว เธอแค่ต้องการจะหลอกล่อเธอเท่านั้นแหละ”เย่ฮวนเอ่อร์ “……” พูดแบบนี้ต่อหน้าเธอ มันเหมาะแล้วเหรอ?แถมเธอไม่ได้หลอกล่อฟู่อวิ๋นเซินด้วยซ้ำ เป็นฟู่อวิ๋นเซินต่างหากที่ใช้กำลังกับเธอเย่ฮวนเอ่อร์เงยหน้าขึ้น จ้องฟู่อวิ๋นเซินด้วยสายตาแข็งกร้าวฟู่อวิ๋นเซินมองเธอ เย่ฮวนเอ่อร์เพิ่งตื่นนอน ฉันยาวสีดำขลับสลวยสยายอย่างบริสุทธิ์และน่ารัก เธอสวมเพียงสายเดี่ยวบางตัวเดียว ผิวขาวเนียนเผยออกมาผืนใหญ่ เธอแหงนหน้าขึ้น ตาจิ้มลิ้มที่เปียกชื้นเหมือนลูกพลับน้ำจ้องมองเขาอย่างโกรธเคือง ปนด้วยความเขินอายความรู้สึกในร่างกายของฟู่อวิ๋นเซินตื่นขึ้นอีกครั้ง เขาก้มลงจูบริมฝีปากของเย่ฮวนเอ่อร์ทันทีเย่ฮวนเอ่อร์ตกใจจนร้อง “อ๊ะ” เธอหวาดกลัว ไม่คิดเลยว่าฟู่อวิ๋นเซินจะกล้าขนาดนี้ รับสายหลินเจี๋ยอยู่แท้ๆ ยังกล้าจูบเธออีกเสียงของเย่ฮวนเอ่อร์ส่งไปถึงหูของหลินเจี๋ยทันที ฝ่ายนั้นหายใจแรงขึ้น เสียงสูงขึ้นมาทันใด “เสียงอะไรน่ะ ใช่เย่ฮวนเอ่อร์หรือเปล่า? อวิ๋นเซิน

เฉินหยวนหยวนพยักหน้า “ได้เลย พี่ เดี๋ยวพี่ไปส่งพี่ฮวนเอ่อร์กลับบ้านนะ”เย่ฮวนเอ่อร์ “ไม่ต้อง!”ฟู่อวิ๋นเซิน “ได้!”ทั้งสองพูดพร้อมกันเย่ฮวนเอ่อร์หันไปมองฟู่อวิ๋นเซินที่อยู่ฝั่งตรงข้าม “……”……มื้อเช้านั้นจบลงด้วยบรรยากาศที่แสนประหลาด เย่ฮวนเอ่อร์ตั้งใจจะกลับบ้านแล้วจังหวะนั้นเอง เพื่อนผู้หญิงหลายคนของเฉินหยวนหยวนก็เข้ามาในบ้าน พวกเธอชอบเย่ฮวนเอ่อร์กันมาก มาส่งเธอกลับ“พี่ฮวนเอ่อร์ ครั้งหน้ามาเล่นด้วยกันอีกนะ”เย่ฮวนเอ่อร์ยิ้ม “ได้จ้ะ”แต่ตอนนั้นเอง เย่ฮวนเอ่อร์มองไม่เห็นจ้าวซือหาน จึงถามด้วยความแปลกใจ “เอ๊ะ จ้าวซือหานไปไหน ทำไมไม่เห็นมา?”เฉินหยวนหยวนก็แปลกใจเช่นกัน “จ้าวซือหานล่ะ?”“หยวนหยวน พี่ฮวนเอ่อร์ จ้าวซือหานวันนี้ไปทำเรื่องลาออกแล้ว กลับไปอยู่บ้านที่ต่างจังหวัด ต่อไปเราคงไม่ได้เจอเธออีกแล้ว”จ้าวซือหานถูกย้ายกลับบ้าน?ทำไมถึงกะทันหันขนาดนี้?ขณะนั้น ฟู่อวิ๋นเซินก็เดินเข้ามา “ได้เวลาไปแล้ว”เย่ฮวนเอ่อร์เงยหน้ามองฟู่อวิ๋นเซิน ใบหน้าหล่อเหลาของเขาไม่มีความรู้สึกใดๆ เหมือนกับว่าเรื่องของจ้าวซือหานไม่เกี่ยวข้องกับเขาเลยแต่เย่ฮวนเอ่อร์รู้ดีว่ามันต้องเกี่ยวกับเขาแน

เขาตั้งใจเรียกเธออีกคำว่า “ภรรยา”เสียงของเขาเดิมทีก็ทุ้มต่ำและมีเสน่ห์อยู่แล้ว แต่พอมากระซิบเรียกเธอว่า “ภรรยา” อย่างนุ่มนวลและเจ้าเล่ห์ที่ข้างหู เย่ฮวนเอ่อร์ถึงกับรู้สึกว่าขาอ่อนแรงขึ้นมา เธอช่างไม่เอาไหนเลยจริงๆเจ้าของร้านขายยาไม่ค่อยได้เห็นคู่สามีภรรยาที่หน้าตาดีขนาดนี้มาก่อน เธอจึงยิ้มและพูดว่า “พวกคุณสองคนเป็นคู่รักที่น่ารักมากเลยค่ะ”ฟู่อวิ๋นเซินโอบไหล่เย่ฮวนเอ่อร์ ยกคิ้วขึ้น “แน่นอนอยู่แล้ว ผมน่ะรักภรรยาของผมมากเลยนะครับ”พูดจบเขาก็ก้มหน้าลงมองเย่ฮวนเอ่อร์ “ที่รัก คุณรักผมไหม?”เย่ฮวนเอ่อร์เห็นความเย้าหยอกในสายตาของเขา เขาทำทั้งหมดนี้เพื่อแกล้งเธอโดยเฉพาะฟู่อวิ๋นเซินกระชับมือที่โอบไหล่เธอแน่นขึ้น “ที่รัก รักผมไหม?”เจ้าของร้านขายยาก็มองเธอด้วยความอยากรู้อยากเห็น เย่ฮวนเอ่อร์จำต้องฝืนยิ้มอย่างเกร็งๆ “รักค่ะ”ฟู่อวิ๋นเซิน “รักใครเหรอ? ที่รัก คุณควรเรียกผมว่าอะไรนะ?”เขาชักจะเกินไปแล้ว!เย่ฮวนเอ่อร์จ้องเขาเขม็งฟู่อวิ๋นเซินดูอารมณ์ดีขึ้นไปอีก “ที่รัก คุณควรเรียกผมว่ายังไงนะ? ลองเรียกดูสิ”เย่ฮวนเอ่อร์สูดหายใจเข้าลึกๆ หนึ่งเฮือก จากนั้นก็ยอมเรียกอย่างว่าง่าย “สามี~”