All Chapters of The Mafia Boss' Rented Wife: Chapter 51 - Chapter 60

Kateryna's POV"Bye. See you ulit," sabi ni Nesha habang may malungkot na ngiti. Ngumiti rin ako pabalik sa kan'ya kahit na nalulungkot din ako."See you ulit," sabi ko bago ko sila niyakap ni Maya."Mag-iingat kayo," sabi ko pa saka ako tumingin kay Vivian na nakatingin sa akin."Ikaw naman, sa susunod mag-iingat ka para hindi ka nasusugat kung saan-saan. Buti mababaw lang 'yan," sabi ko habang nakatingin sa leeg niyang may band aid."I'm fine, ano ka ba. This is nothing. Pero if wala lang ibang tao sa restaurant na 'yon baka naputol ko na ang kamay ng may gawa nito," sagot nito sa akin bago bahagyang tumingin sa likod ko. Natawa naman ako sa sinabi niya."Parang kilala mo naman kung sino nakasira ng pinto," sabi ko pero hindi siya sumagot. Tanging pagngiti lamang ang naging tugon niya sa akin.Matapos niya kasi magbanyo kanina ay mayroon na siyang sugat sa leeg, ang sabi niya sa amin dahil daw sa pinto na sira. Hindi ko alam kung paano nangyari 'yon dahil hindi niya naman kinuwento

Kateryna's POV "Kateryna? Kateryna?" mabilis kong iminulat ang mga mata ko matapos ng narinig kong malakas na pagkatok sa pinto. Agad din akong tumayo upang pagbuksan kung sino man ang nagkakatok. "Bakit?" tanong ko kay Asher. Kita ko naman ang pagpapanic sa mukha niya. "May meeting sa Gunner Corporation, at bilang isang acting chairwoman of the board kailangan mong um-attend," sabi niya. Para naman akong binuhusan ng malamig na tubig sa narinig ko. "A-Ano? Pero hindi pa ako naturuan ni Everett," sagot ko. "Tawagan mo si Mr. Gunner. Mamayang 1 PM daw ang meeting, may tatlong oras pa tayo," sabi nito. Hindi naman ako kaagad nakakibo dahil sa narinig ko. Dahil hangga't maaari sana ay ayaw ko pang makausap muna si Everett. Tumango na lang ako sa kan'ya bago ko isinara ang pinto. Malalim din akong huminga bago ako naglakad papunta sa kama ko at doon naupo. Hindi ko nga namalayan na nakatulog na naman ako dahil sa pag-iyak kagabi. Halos tatlong araw na rin ang nakalipas nang huli k

Kateryna's POVNandito na kami ngayon ni Everett sa loob ng opisina niya. Hindi pala totoong 1 PM ang simula ng meeting dahil ginawa niya lang 'yon para i-surprise ako. At, alam ni Asher ang lahat."Sigurado ka bang sasama ako mamaya?" tanong ko sa kan'ya bago ako napalunok.Tumango naman siya bago tumingin sa akin. Ang totoong meeting kasi pala ay mangyayari ng 3 PM."Yes. As tomorrow, I'll be flying back to Japan. I can longer help you," sabi nito.Para namang kinurot muli ang puso ko. Bakit ba kasi ako umaasa na hindi na babalik si Everett sa Japan at kay Mazy."What's with that face?" biglang tanong nito habang nakatingin sa mukha ko.Pilit naman akong ngumiti para hindi niya mahalata ang emosyong pilit kong itinatago.Akma na sana akong tatayo para kumuha ng tubig dahil ramdam kong ano mang oras ay tutulo na ang luha ko nang bigla na lamang hawakan ni Everett ang kamay ko bago ako marahang hinigit.Nanlaki naman ang mga mata ko nang maramdaman ko ang malambot na labi niya sa akin

"Saan tayo pupunta?" tanong ko kay Everett na hawak ngayon ang kamay ko."To the beach," sagot nito sa akin kaya kumunot ang noo ko."Beach? Anong gagawin natin doon? At wala na ba tayong pasok sa kompanya?" nagtatakhang tanong ko pero ngumiti lang si Everett bago ko naramdaman ang paghawak niya sa kamay ko na naging dahilan para tumibok nang mabilis ang puso ko."I took a time off," sagot nito sa akin.Sumandal naman ako sa upuan na kinauupuan ko habang nanatili ang tingin ko sa kamay naming dalawa.Hindi ko alam kung bakit ba hinahayaan ko na naman si Everett na iparamdam sa akin 'to. Akala ko malinaw na sa akin na kahit kailan ay walang pag-asa ang nararamdaman ko sa lalaking 'to."What were you thinking?" biglang tanong nito kaya naman nabaling sa kan'ya ang paningin ko. Umiling naman ako bago ako ngumiti."Wala naman," simpleng sagot ko kahit na ang totoo ay hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko.Gulong gulo ako sa dapat kong gawin. Hindi ko alam kung bakit hinahayaan ko ang

Kasalukuyan kaming nakaupo ni Everett sa tabi ng dagat habang pareho kaming nakatingin sa madilim at puno ng mga bituin na kalangitan."Can you tell me more about what happened with your family?" biglang tanong nito.Napatingin naman ako sa kan'ya dahil kanina pa kami magkasama at nakaupo rito pero ngayon lamang siya nagsalita."Hmm. Masaya naman kami nila Mommy kahit palipat-lipat kami ng bahay, ilang beses din akong huminto sa pag-aaral dahil kailangan naming lumipat ng tirahan," panimula ko.Nilingon ko naman si Everett na nanatiling tahimik sa tabi ko kaya muli akong nagsalita."Hindi ko rin alam kung bakit palipat-lipat kami ng bahay. Noon, iniisip ko na baka dahil sa mga pinagkakautangan namin kaya kami nagtatago. Marami kasing mga tao ang naghahabol sa kanila dahil sa dami ng mga utang namin," dugtong ko bago ako bumuntong hininga."Hindi ko alam kung bakit walang trabaho ang mga magulang ko. Noon, sa pagkakaalala ko ay mayaman kami, nakatira kami sa isang malaking mansyon pero