All Chapters of Billionaire's True Love Book 2: MINAMAHAL KITA!: Chapter 341 - Chapter 350

Christopher POV "Talaga bang tutulungan mo kami? Hi-hindi ba kayo masamang tao?" seryosong tanong ng dalaga sa akin. "Oo naman! Mababait kaming tao at pwede mo kaming pagkatiwalaan." seryosong sakot ko dito. "Ano ang pangalan mo?'" seryoso kong muling tanong dito. Napansin kong kaagad itong nagpunas ng luha sa mga mata bago sumagot. "Katrina." mahina nitong bigkas sabay iwas ng tingin. Napansin kong napatingin ito sa mga kaibigan ko kaya naman pasimple kong hinubad ang suot kong jacket at ibinagay sa kanya. "Nice name! Now, Katrina, I think you need to wear this." seryosong bigkas ko. Shit sa lahat ng pagiging shit, huling huli ko kung paano titigan ni Jake ang dalaga. Nakakairita! "Huh? Na-Naku okay lang po ako. Ayos lang...." tanggi naman kaagad nito pero hindi ako nagpapigil. Kusa ko nang ipinatong ang jacket ko sa balikat nito. Mahirap na. Mga lalaki ang mga kaibigan ko at kagaya ko mahihilig din sila sa mga magagandang babae. "Now, sabihin mo sa amin...paano ka nam

KATRINA OCAMPO POV Bago sa paningin ko ang lahat at naguguluhan ako sa mga nakikita ko. Sa gubat ako lumaki at simula noong nakasama ko si Ate Amery halos tatlong beses lang yata akong nakalabas ng gubat at nakihalubilo sa mga tao sa kabihasnan para mamalimos. Hindi ko maintindihan ang nasa paligid ko. Pumasok kami kanina sa isang mataas na building at ngayun nakaupo na ako dito sa isang upuan habang napapansin ko ang paroon at parito ng mga tao. Parang busy sila na hindi ko mawari samantalang ang apat na lalaki na tumulong sa amin kanina ay nasa kabilang bahagi lang at halatang nag-uusap. Hindi ko sila kilala pero mukha naman silang mababait. Kanina pa ako kinakabahan. Hindi ko nga alam kung tama ba na magitwala ako sa kanila eh. Kaya lang sa naalala ko kanina, kilala sila ni Ate Amery ang isa sa kanila. Tama...narinig kong tinawag ni Ate Amery sa pangalang "Chris" ang isa sa mga apat na lalaki. Sino nga ba sa kanila si Chris? Iyung tumutok ng baril sa akin kanina? "A

CHRISTOPHER VILLARAMA POV Habang ginagamot ang sugat ni Katrina sa paa, pigil ko ang sarili ko na matawa dito. Paano ba naman kasi, kitang kita ko sa mukha nito ang takot. Halata talagang kinakabahan ito dahil kahit na hindi naman mainit dito sa loob ng clinic ni Doc, pinagpapawisan ito "Mr. Villarama, hindi naman malalim ang sugat sa paa ni Miss pero dapat niya pa ring mag-ingat. Huwag munang pwersahin ang sarili at kailangan niya din palang magpahinga. May sinat din kasi siya." wika ni Doctora Cortes. Hindi ko naman maiwasan ang magtaka. May sinat si Katrina? Bakit hindi masyadong halata? "Ano po ang dahilan ng sinat, Doc?" seryosong tanong ko. "Pwede tayong magsagawa ng test para malaman natin. Kukunan namin siya ng dugo para sa laboratory." sagot naman kaagad nito na kaagad ko din naman sinang-ayunan. Maaring may sakit si Katrina or baka nahawa ito sa sakit ni Amery. Siyempre, sila-sila lang naman ang magkakasama sa gubat kaya posible talaga silang magkahawaan. "Hu

CHRISTOPHER VILLARAMA POV '"SIYA? Siya ba kamu ang gusto mong maging asawa?" halata ang gulat sa boses ni Mommy Carmela habang sinasabi ang katagang iyun. Nakatitig ito sa tulog na si Katrina habang bakas ang pagkagulat sa mga mata nito. "Yes po. Siya nga! Hindi ba't ang ganda niya po, Mom?" nakangiting sagot ko naman. Feeling proud pa nga ako at least natagpuan ko na ang babaeng para sa akin. "por diyos por santo, Christopher. Nahihibang ka na ba? Ilang taon lang ba siya?" seryosong tanong nito. Hindi ko naman mapigilan ang mapakamot ng ulo. Halata talaga sa boses ni Mommy ang pagiging disgusto nito na para bang hindi siya kumbinsido sa sinabi ko. "Mom, what's wrong. Akala ko ba gusto niyo nang mag-asawa ako at ngayung nandito na sa harap natin ang babaeng gusto ko. ayaw mo naman." "Paanong ayaw? Christopher, ano ba ang nangyayari sa iyo? HIndi mo ba nakikita. Napaka-bata niya pa? Teens pa lang iyan eh tapos ikaw, trenta na! Ano ba ang nangyayari sa iyo? HIndi ba pwedeng

KATRINA POV Panaka-naka ang pagsulyap ko kay Kuya Christopher habang sinusubuan ako nito. Hindi ako mapalagay. Parang may kung anong damdamin ang bumabalot sa puso ko na hindi ko mawari. Kaming dalawa na lang ang naiwan dito sa silid. Umalis na kasi si Tita Camela. Isinama nito ang babaeng kasama nitong si Kuya Christopher kanina. Bibili daw sila ng maraming pagkain para sa akin. Habang nakatitig ako kay Kuya, hindi ko mapigilan ang mapangiti. HIndi ko alam. Ang tingin ko kasi sa kanya ay sobrang gwapo. Minsan, parang gusto ko na tuloy magdududa dito eh. Hindi kaya nilagyan nito ng black magic ang aking kinakain para magmukha siyang gwapo sa paningin ko? HIndi naman siguro? Wala naman kasing masama sa kinakain ko eh. Masarap pa nga at ngayun lang ako nakatikim ng ganitong klaseng pagkain. "Kuya, sila Elizabeth at Ate, kumusta po sila?" maya-maya ay tanong ko dito. Mukhang good mood si Kuya kaya ito ang tamang pagkakataon na tanungin ko siya. Kaya lang, napansin ko ang biglan