All Chapters of Billionaire's True Love Book 2: MINAMAHAL KITA!: Chapter 361 - Chapter 370

KATRINA POV "MAY pangalan ako at hindi gurang iyun!" yamot na sagot ni Kuya Christopher sa akin mula sa kabilang linya. "Alam ko po pero medyo mahaba po ang pangalalan niyo Kuya. Mas mabilis kasing sambitin ang katagang Kuya Gurang kaya simula ngayung araw, iyan na lang po ang itatawag ko sa inyo." nakangiting sagot ko "No! Hindi ako papayag na tawagin mo ako ng ganiya. For God Sake, Katrina. I'm just 30 years old at hindi pa ako ganoon katanda para tawagin mo ako ng ganiyan." yamot nitong sagot sa akin. Hindi ko naman mapigilan ang mapairap. "Whatever po! Hindi niyo po ako mapipilit. Hindi na po magbabago ang isip ko. Tsaka, bakit nga po pala kayo napatawag, Kuya?" muli kong wika sabay tanong kung ano nga ba ang sadya nito sa akin. Bakit kaya biglang napatawag. "Ohh, yeah.....tumawag ako para kumustahin ang kalagayan mo pero since ininsulto mo ang buo kong pagkatao bahala ka na sa buhay mo!" pagalit nitong sagot kasabay ng pagkalawa nito sa kabilang linya. Hindi ko naman ma

KATRINA POV "Anong sabi mo? Mag-aapply ka nang ano iyun?" seryosong tanong ni Kuya Christopher sa akin. "Kasambahay po? Hindi niyo po ba narinig? Masyado po bang malabo ang boses ko?" nakalabi kong sagot sa kanya. Tsaka, ano ba...bakit bigla-bigla na lang siyang humihinto? Mabuti na lang talaga at hindi ako nangudngod eh. Kung hindi tanggal siguro ang ngipin ko. "At bakit mo naman naisip na mag-aaply bilang kasambahay ko?" muli nitong tanong. Parang tanga lang. Paulit-ulit. Trenta pa lang pero feeling ko malapit na siyang mag-ulyanin. "Kasi po hindi na ako sasama kay Ate Amery. Hihiwalay na ako ng tirahan sa kanila dahil may asawa na siya. Nahihiya na kasi ako kaya nagpaplano ako ngayun na maghanap na lang ng trabaho." seryosong sagot ko. Sana lang talaga matangap ako kung hindi lagot na. Wala akong pinag-aralan at alam ko sa sarili ko na mahihirapan akong makahanap ng trabaho. "Paano kung hindi kita iha-hire? Ano ang gagawin mo?" seryosong tanong niya sa akin "Eh di, mag

KAHIT anong gawin ni Christopher, hindi niya talaga mapigilan ang sarili niya na mapapangiti habang kausap niya ngayun si Katrina. Hindi niya kasi talaga inaasahan na malalaman niya mula dito na next month na pala ang ikalabin-walong kaarawan nito. Kung ganoon malapit na. Malapit na sa itinakda niyang araw na maangkin ito. Mabuti na lang talaga at naisipan niyang dumaan kanina sa mall para bilihan ito ng regalo. Isa iyung diamond solitaire bracelet. Binili niya talaga iyun para dito kay Katrina dahil alam niyang nagtatampo ito dahil hindi nga nito naabutan ang tutor nito kaninang umaga. Actually, nagsinungaling siya dito kanina. Wala naman talagang tutor na dumating dahil wala naman talaga itong schedule dahil kahapon pa lang kinancel niya na. Siya kaya ang nagbabayad ng tutor ni Katrina at ngayung naikasal na si Amery sa pinsan niyang si Elias, alam niyang makakaporma na siya ng maayos dito kay Katrina ngayun. Kapag nasa paligid kasi si Amery, ramdam niya ang pagiging disgusto

KATRINA POV "Ano ang ginagawa mo diyan?" abala si Jacob sa kakadakot sa mga winalis ko nang sabay kaming napalingon nang marinig namin ang seryosong boses na iyun. HIndi ko maiwasan na magulat nang sumalubong sa paningin ko si Kuya Christopher. Mukhang hindi maganda ang gising dahil salubong ang kilay nito na nagmamdaling naglakad palapit sa amin. "Ku-kuya! Good Morning po!" wika ko. Kailangan pa rin batiin kahit na alam kong mainit ang ulo nito para maipapaalala ko dito na masyado pang maaga para magalit ito. Tsaka, ano kaya ang problema nitong si Kuya? Bakit parang wala sa mood? HIndi magada ang gising or baka naman masama ang tulog dahil nanaginip ito ng hindi kanais-nais? "What is the good in themorning, Katrina? Ano ang ginagawa mo dito at sino ang may sabi sa iyo na lumabas ka nang hindi nagpapaalam sa akin?'" seryosong tanong ni Kuya Christopher sa akin. Hindi ko na tuloy maiwasan na makaramdam ng matinding kaba. Ano ba ang nangyayari? Ano ba ang mali? "Hi, Mr. Villar

KATRINA POV Pagkatapos kumain, hinintay ko na lang ang pagdating ng tutor ko samantalang si Kuya Christopher naman ay nag-umpisa nang gumayak para pumasok daw ng opisina. Laking tuwa ko dahil kahit na napagalitan ako nito kaninang umaga, naging maayos ulit ang relasyon naming dalawa. Naging maayos ang pakikitungo ni Kuya sa akin. "Wala pa ba ang tutor mo?" nandito na ako sa gazebo at hinihintay ko ang pagdating ng tutor ko nang gulat akong napalingon ng marinig ko ang baritono na boses ni Kuya Christopher. "Huhhh! Ahhh---" hindi ko alam kung ano ang sasaibhin ko at feeling ko bigla akong na-blanko. Paano ba naman kasi, hindi ko maiwasan na makaramdam ng paghanga sa hitsura ngayun ni Kuya. First time ko itong nakita na nakasuot ng pang business suit attire. Nagmukha itong kagalang-galang at unreachable na tao. In short parang ibang tao ang kaharap ko. Malayong malayo sa Kuya Christopher na nakikita ko na palagi lang nakasuot ng mga casual na kasuotan. "Anong ahh? Ha?" nag