All Chapters of The Heartache of a Broken Marriage: Chapter 271 - Chapter 280

“Professor David, huwag kang tatawag ng pulis. Kapag ginawa mo ’yan, ang kawawa lang ay ang dalawang bata.”Boses ng lalaki ang narinig sa kabilang linya—malamig, walang emosyon.“Nasaan sina Daniel at Daniella?” pigil ang kaba sa boses ni David. “Gusto kong marinig ang boses nila.”“Uncle David… wuwu… natatakot na si Daniella…” umiiyak na sigaw ni Daniella ang sunod na narinig.Biglang tumalon ang tibok ng puso ng lahat. Napatingin sila kay David na hawak pa rin ang phone, nanginginig ang kamay.“Daniella—!”Bigla na lang naputol ang tawag.Mabilis na tinawagan ulit ni David ang number, nanginginig ang daliri. Pero ang sagot lang ng system ay:"The number you dialed cannot be reached."“Putangina…” bulong ni Yllana, nanginginig sa takot.“Daniel… Daniella…” Napaupo si Yllana, tuloy-tuloy ang luha. “Mga bata pa sila! Bakit sila ang dinadamay? Ang sama ng loob ko—hindi ko na sana kayo pinayagan na isama sila sa amusement park!”Galit at takot ang nangingibabaw. Napaturo siya kay David.

“Ano? Dinukot ni Felinda yung mga anak ni Cailyn?” Nagulat at nagalit si Rafael. “Tanga ‘yan talaga!” Si Felinda, dinukot niya yung mga anak ni Cailyn. Kapag nalaman ni Cailyn ito, sigurado siyang hindi siya susuportahan sa eleksyon. “Alam ba ni Cailyn?” tanong niya ulit.“Hindi ko pa alam.” Bahagyang humupa ang galit ni David pero tinuligsa siya ng direkta, “Pero anim na oras na lang, babagsak na yung eroplano ni Cailyn dito. Paglapag ng eroplano niya, hindi na matatago ang balita. Sa financial power ni Cailyn at ng pamilya Tan, sa isang kisap-mata, pwede kayong itulak sa impyerno, hindi lang ‘yung suporta sa eleksyon niyo.”Alam ni Rafael na totoo ang sinabi ni David. Karamihan sa yaman ng pamilya Tan at ni Cailyn ay nasa Europe at US. Kahit sinong leader doon, pwede niyang sirain ang kandidatura ni Rafael ng isang tawag lang para mapasaya ang pamilya Tan.“Sige, hintayin mo balita ko. Tatawagan ko na ang nanay mo.” Pagkatapos ng tawag, tinawagan ni David si Mario. Lumipas na ang is

“Anong ibig sabihin niyan?” naguluhan si Rafael sa kabilang linya. “Hindi ba kinuha mo sina Daniel at Daniella kasi hindi siya sumusuporta sa eleksyon mo? Ngayon pumayag na siyang suportahan, ano pa ba ang problema?” tanong niya. “Siyempre hindi gano’n, sobra kang nag-iisip. Ang dahilan kung bakit kinuha ko sina Daniel at Daniella, wala nang kinalaman sa suporta niya sa eleksyon mo,” sagot ni Felinda. “Ano?!” nagulat si Rafael. “Felinda, ano ba talaga ang gusto mong gawin? Alam mo ba na pinapatay mo ako? Kapag nasaktan mo ang mga anak ni Cailyn, gagawin niya lahat para ibagsak ako at itulak ako sa impyerno. Hindi lang tayo dalawa ang mahihirapan, pati si David,” paliwanag ni Rafael. Umiling si Felinda, “Hindi ko na kaya kontrolin. Mahigit 30 taon na ang nakalipas. Dapat ko nang ipaghiganti ang nanay ko at kapatid ko, kung hindi, wala na akong chance.” “Ano bang galit ‘yan?” tanong ni Rafael. Wala talagang alam si Rafael tungkol sa totoo sa aksidente ng sasakyan ng nanay at kapa

Matapos maitulak sa lupa, si Felinda at si Kristina, parehong matandang mga buto na, ay bumagsak at nagkunwaring nasasaktan, di makabangon-agad. Hanggang sa nakita nila si David na dumadagit palabas, hawak ang dalawang bata at may bitbit na maliit na kahon na may laman—yung kidney ni Daniel.Nagsumikap bumangon si Felinda at nilapitan si David, niyakap ang mga binti niya. “Ikaw na suwail na anak! Ibigay mo sa akin ang dalawang bata. Gusto kong tanggalin ang kidney nila at kunin ang buhay nila bilang paghihiganti sa lola mo at tiyo mo!”Yumuko si David, huminto, tapos ‘di nagdalawang-isip, tinadyakan niya si Felinda nang todo. Isang iyak lang ang narinig, at binitawan ni Felinda ang mga binti ni David habang nahulog siya sa lupa.Gusto pang sumugod si Kristina para pigilan siya pero huli na.Dali-daling lumabas si David hawak ang dalawang bata, para bang ipinaglalaban niya ang buhay niya.Sa labas, tatlong matitibay na lalaki at yung doktor ay sumalpok agad sa sasakyan at nagmadaling u

"Mommy—" nang makita ng maliit na bata si Cailyn, agad siyang sumigaw at inabot ang mga kamay papunta sa kanya. Mabilis na niyakap ni Cailyn ang bata, at sa wakas, bumigay ang mga luha na matagal niyang pinipigil. Mahigpit na niyakap ni Daniella ang leeg ni Cailyn gamit ang kanyang maliliit na kamay, inilibing ang ulo sa balikat niya habang mas lalo pang umiiyak, "Mom, mom, bakit ka ngayon lang bumalik? Miss na miss na namin ni Daniel…"“Pasensya na, pasensya na…” mahigpit niyang niyakap ang anak, huminga nang malalim sa amoy na nakapagpapakalma sa kanya.“Baby, sorry ha. Kasalanan ni mama lahat ‘to. Hindi na kita at ni Daniel iiwan pa ulit…”Nakatayo si Austin sa harap nila, pinapanood ang eksenang iyon na umiiyak silang dalawa. Tanging Diyos lang ang nakakaalam kung gaano siya kasakit sa sandaling ‘yon. Itinaas niya ang kamay, nag-atubili, tapos dahan-dahang ibinaba.Yinakap niya nang mahigpit ang mag-ina, saka hinalikan ang tuktok ng ulo ni Cailyn. Mahinang sabi niya, "Kasalanan ko