All Chapters of The Heartache of a Broken Marriage: Chapter 381 - Chapter 390

Halos pagpawisan ng malamig yung lalaki, pero pinigilan niya. Bago pa siya makasagot, biglang bumukas ang pinto ng conference room at may sumigaw ng excited:“Baby!”Sabay lingon ng lahat at nakita nilang si Samantha, iniabot lang kung ano mang hawak niya sa assistant tapos diretsong tumakbo papunta kay Cailyn para yakapin ito.“Baby, ang bilis mong bumalik. Namiss mo ba ako?” pabirong tanong niya.Ngumiti si Cailyn, “Eh hindi ba obvious? Namiss din kita.”“Tsk!” si Jasper, umirap pa. “Grabe, sobra kayong self-indulgent. Nakakasuya na panoorin.”“Umusog ka nga, huwag kang sumilip!” balik ni Samantha sabay irap din.Nagkatawanan silang tatlo, tapos sabay na silang lumabas para pumunta sa restaurant na ni-reserve nila.Habang nasa biyahe, tumawag si Carl.“Mom, uuwi ka ba for dinner mamaya?” tanong niya.“Hindi, kasama ko ngayon si Auntie Cailyn mo. Uuwi na lang ako after dinner,” sagot ni Samantha.“Talaga? Nandiyan si Auntie Cailyn? Pwede ba akong sumunod para maki-dinner?” excited na

Three years agoKakagaling lang ni Samantha mula sa isang roadshow nang tawagan siya ng cheap niyang asawa na si Alexander, pinapapunta siya agad sa hotel.Sa master bedroom ng presidential suite, madilim ang buong kwarto, sarado ang makakapal na kurtina kaya wala man lang liwanag na pumapasok. Mabigat ang hangin, amoy alak at pabango, parang nakaka-suffocate.Mula sa banyo, rinig ang lagaslas ng tubig. Lumapit si Samantha sa bintana at binuksan bigla. Whoosh! Bumukas ang kurtina at pumasok ang nakakasilaw na liwanag.“Ahhh!” isang babaeng pasigaw na reaksyon. Napalingon si Samantha, at nakita ang isang babae na biglang bumangon mula sa kama, walang saplot ang itaas, mabilis na kinuha ang kumot para takpan ang sarili.“Sa…Samantha,” nauutal nitong sabi.Kitang-kita ni Samantha ang mga bakas ng kapusukan sa katawan ng babae. Nagsalubong ang kanyang kilay.Biglang tumigil ang tunog ng tubig. Bumukas ang pinto ng banyo.Lumabas si Alexander na naka-bath towel lang sa bewang, basa pa ang b

Si Vic ang college senior niya, at isa na ring sikat na director ngayon. Imagine mo, fresh graduate pa lang, fantasy blockbuster agad ang pinadirek at puro awards ang nakuha. Taon-taon, pataas nang pataas ang level niya at mabilis siyang sumikat sa showbiz.Noong araw na bumalik siya sa Manila, personal na sumundo si Alexander sa airport. Pero siyempre, may hidden agenda siya. Gusto niyang samahan ni Samantha ang anak niyang anim na taong gulang para sa interview sa isang sikat na international school.Honestly, ayaw pumunta ni Samantha. Hindi pa nga niya nakikita ever si Carl. Pero naisip niya, “Eh since tinanggap ko yung pera at technically asawa niya ako, parang wrong naman kung bale-walain ko yung anak.” Kaya kahit half-hearted, pumayag siya.Akala ni Samantha, katulad ni Alexander, siguradong spoiled at suplado rin yung anak. Pero she was wrong. Pagkakita niya kay Carl, nakaupo lang ito sa carpet, sobrang focus sa Lego, tahimik at behave. Hindi man lang sila napansin agad. Tapos

Pagkatapos ng masarap na lunch, muling napuno ang opisina ng tsismis tungkol kay Alexander. Halos walong daang beses nang marinig ni Samantha sa hapon ang pangalang “Alexander,” halos manakit na ang kanyang tenga sa sobrang dami.Pagdating ng gabi, nang sunduin siya ni Alexander, kitang-kita ang bahagyang inis sa mukha niya.“Anong nangyari? Sino na naman ang nakialam?” nakangiting tanong niya, parang kinukulit ang bata, may konting flirty pa sa tono, na nakakapang-init ng ulo.Na-amaze si Samantha. Ang kapal ng mukha niya, tusong tuso at seductive. Bahagyang ngumiti siya, tumingin sa labas ng bintana, at nanahimik.Ang party ay ginanap sa isang club na may bar sa baba. Dinala ni Alexander si Samantha diretso sa third floor at huminto sa harap ng private room sa dulo ng hallway.Sunod-sunod si Samantha sa kanya, at medyo naguluhan nang biglang umikot si Alexander. Biglang yumakap siya sa babae at bumulong sa tenga nito, “Misis ko, pakitigil ang nega sa harap ng tao at ngumiti naman, o

Naglabas ng casting call ang crew sa social media at nag-open auditions. Dahil sa kasikatan ni Vic, dagsa ang mga taong gustong mag-audition. Umabot na ng alas-dos ng hapon bago lahat nakapag-lunch.Si Samantha at si Vic nakaupo sa magkahiwalay na sulok ng sofa, kumakain ng simpleng lunch box.“Grabe, hirap na hirap na nga ako, tapos ganito lang ulam ko? Samantha, pakiramdam ko nagiging kuripot ka na lalo,” reklamo ni Vic habang ngumunguya.“Tiisin mo na. Pag naging public na company ko, kahit anong gusto mong kainin, kaya na,” sagot ni Samantha.“Tsk, puro drawing ka,” sabay tusok ni Vic sa manok sa lunch box niya na parang naiinis. Biglang inabot ni Samantha gamit ang chopsticks.“Kung ayaw mo, akin na lang.”“Hoy, hoy!” mabilis na pinigil siya ni Vic, pero hindi ito gaano kagaling sa chopsticks. Sa pagmamadali, bigla niyang dinilaan yung manok.Samantha: “…”“Kadiri ka,” napairap siya, sabay ibinalik ang manok sa lunch box ni Vic.Nagmalaki pa si Vic, “Kulang ka pa sa experience pa