All Chapters of LOVE ENGINEER พ่ายรักรุ่นพี่วิศวะสุดโหด: Chapter 31 - Chapter 40

หลังจากที่ขับรถมาถึงคอนโด เราสองคนก็แยกย้ายกลับห้องใครห้องมีนเลยทันที โดยพอแต่งตัวอะไรเสร็จเรียบร้อยแล้ว ก็รีบขับรถมายังผับของพี่ชายปราชญ์เขาเดินขึ้นบันไดมายังโซนด้านหลังเช่นเดิม พร้อมกับเดินลัดเลาะมายังห้องประจำที่ตัวเองนั่งดื่มกัน ซึ่งพอเปิดเข้าไปก็เห็นปราชญ์ที่กำลังนั่งดื่มพร้อมกับมีหญิงข้างกายสองคนประกบข้าง แต่กลับไม่เห็นราชาเลย"ไอ้ราชายังไม่มาเหรอ""มันกลับไปแล้ว""ฮะ! กลับไปแล้ว ทำไมกลับไปเร็วจัง""ก็เมียมันไม่สบายน่ะสิ มึงรู้ไหมกว่าจะพากันกลับได้ ผับเฮียกูแทบพัง" ปราชญ์พูดติดตลกส่วนเขาเห็นแบบนั้นก็ไม่ได้ถามอะไรมันไปอีก แต่กลับเลือกเดินไปนั่งลงฝั่งตรงข้ามของมัน"น้องลูกหยีครับ ไปบริการเพื่อนพี่หน่อยสิ" ปราชญ์หันไปบอกคนด้านข้างเพื่อให้มาบริการเขา ซึ่งเขารีบเอ่ยปฏิเสธทันที"ไม่เอา กูไม่ชอบ""มึงไม่ชอบน้องลูกหยีเหรอ งั้นเดี๋ยวกูเรียกคนอื่นมาให้ก็ได้" ปราชญ์กดเรียกให้พนักงานเข้ามา"ไม่ต้องให้ใครเข้ามาทั้งนั้น กูต้องการดื่มแบบสงบ""ดื่มสงบบ้าอะไร สีหน้าตอนนี้ของมึงไม่ดีเลยนะ เป็นอะไรหรือเปล่า""ไม่มีอะไร""มันต้องมีอะไรสิ ไม่อย่างนั้นหน้ามึงไม่บูดบึ้งขนาดนี้หรอก หรือว่าเกี่ยวกับน้

หลายวันต่อมา...โดยหลังจากวันนั้น นี่ก็ผ่านมาเกือบสองอาทิตย์แล้ว วิเวียนกับควันหลง เราก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย เนื่องจากหญิงสาวเอาแต่หลบหน้าอีกฝ่าย เพราะเธอไม่พร้อมที่จะพูดคุยกับเขาจริง ๆ"ไปกันเถอะ""อืม" เธอก็พยักหน้า พร้อมกับเดินตามเพื่อนตัวเล็กทั้งสองมายังห้องสมุดของมหาวิทยาลัย เนื่องจากก่อนหน้านี้อาจารย์เพิ่งสั่งให้ทำงานกลุ่ม โดยพอสั่งเสร็จ อาจารย์ก็ให้แต่ละกลุ่มต่างแยกย้ายไปทำงานกัน ซึ่งพวกเธอก็ตัดสินใจกันมาที่ห้องหนังสือ"งั้นเรามาแยกกันทำดีกว่า มันจะได้เสร็จเร็ว ๆ" พิมพ์สุขทำหน้าที่เป็นคนแยกแต่ละหมวดหมู่ โดยพอเธอได้รับหมวดหมู่ของตัวเองแล้ว ก็รีบเดินมาหาหนังสือเพื่อไปอ่าน"อยู่ไหนนะ" เธอเดินหาหนังสือแทบจะทุกชั้น แต่กลับไม่เจอหนังสือที่ตัวเองต้องการเลย"แต่ในนี้มันก็บอกว่าอยู่ชั้นนี้ไม่ใช่เหรอ" วิเวียนก็ยังไม่ละความพยายาม เดินหาต่อเรื่อย ๆ จนหางตาชำเลืองไปเห็นหนังสือที่ตัวเองต้องการพอดี เธอเห็นแบบนั้นก็ยิ้มออกมาแต่พอกำลังจะยื่นมือไปหยิบ ก็โดนใครบางคนหยิบไปเสียก่อน เธอเห็นแบบนั้นก็รู้สึกไม่ค่อยดีนัก กำลังจะหันไปต่อว่าแต่ก็ต้องชะงักปากเอาไว้ เพราะคนที่กำลังยืนถือหนังสือที่เธอต้องการอ

ครืด! ครืด!ขณะที่กำลังนั่งแต่งหน้าเพื่อจะไปผับกับบอสอยู่นั้น อยู่ดี ๆ โทรศัพท์ที่วางอยู่ก็ดังสั่นขึ้นมา วิเวียนจึงวางแปรงแต่งหน้าลง แล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูแทน พอพบว่าบนหน้าจอแสดงเบอร์แปลก หญิงสาวก็มองอยู่สักพัก จึงตัดสินใจกดรับสาย(สวัสดีครับน้องวิเวียน)พอปลายสายพูดออกมาแบบนั้น เธอก็จำเสียงได้เลยว่านี่คือเสียงของปราชญ์เพื่อนสนิทของควันหลงและราชา(น้องวิ ได้ยังที่เฮียพูดไหมครับ)"ดะ...ได้ยินค่ะ" เธอตอบเสียงตะกุกตะกักกลับไป"โทรมามีอะไรหรือเปล่าคะเฮียปราชญ์"(จะโทรมาขอโทษน่ะ เกี่ยวกับเรื่องไอ้ควัน)"คืออะไรคะ"(ก็วันที่น้องวิเข้าใจผิดไง พอดีว่าเฮียเป็นคนบังคับให้ไอ้ควันไปทำเรื่องแบบนั้นเอง)"นี่กำลังแก้ตัวให้กันอยู่เหรอคะ วิบอกก่อนนะว่ามันไม่ได้ผล"(เฮียไม่ได้แก้ตัวนะ เฮียพูดความจริง)"แล้วทำทำไมคะ"(ก็ไอ้ควันมันไม่รู้ใจตัวเองไง เฮียเลยให้มันพิสูจน์ดูว่ามันยังมีอารมณ์กับผู้หญิงคนอื่นอยู่ไหม แต่พอทำแล้วกลับพบว่าไม่เลย มันไม่สามารถที่จะมีอะไรกับผู้หญิงคนอื่นนอกจากน้องวิเลย)(เฮียขอโทษนะ ยกโทษให้เพื่อนเฮียด้วย)"พอเถอะค่ะ วิไม่อยากฟังแล้ว" เธอพูดตอบกลับ แล้วกดตัดสายทันทีโดยพอตัดสายมาแล

ริมฝีปากอิ่มเม้มเป็นเส้นตรง เธอตระหนักรู้ได้ถึงความจริงข้อนี้ ว่าร่างกายแสนใจง่ายของเธอ มักจะคล้อยตามคำสั่งทางร่างกายของเขาอยู่เสมอแต่ว่าควันหลงไม่ได้ต้องการคำตอบแต่อย่างใด เขาก็แค่ต้องการย้ำให้เธอรับรู้ถึงความเป็นจริงเท่านั้นริมฝีปากหยักไล่จูบลงไป ผ่านบั้นเอวงอนงาม ตลอดจนถึงก้นกลม เขากดริมฝีปากแนบนาบลงไปเบา ๆ ก่อนจะยกสะโพกขึ้นและแยกเรียวขาสวยออกกว้าง“ฮะ...เฮีย จะทำอะไร อ๊ะ!” วิเวียนถามเสียงสั่น ใบหน้าสวยพยายามหันไปมองดูสิ่งที่เขากำลังจะกระทำ แต่ก็เห็นเพียงกลุ่มผมหนาเพียงเท่านั้น เพราะตอนนี้ใบหน้าหล่อโน้มลงจรดกับร่องสาวของเธอไปเรียบร้อยแล้วปลายลิ้นร้อนบรรจงชำแรกกลีบกลางกายสาวเบา ๆ หนึ่งครั้ง จากนั้นจึงเริ่มบดคลึงลิ้นสากเข้ากับติ่งเนื้อกระสัน แล้วตวัดเลียหนักหน่วงมากยิ่งขึ้นควันหลงสัมผัสได้ถึงร่างเล็กที่กระตุกสั่นทุกครั้งยามเขาปรนเปรอด้วยลิ้น และยิ่งหนักมากขึ้น เมื่อเขาจงใจดูดดันเม็ดเสียวของเธอที่ฉ่ำเยิ้มด้วยน้ำหวาน“อ๊ะ เสียว อึก! ยะ...อย่าดูดแบบนั้น” น้ำเสียงหวานครวญครางไม่เป็นภาษา ใบหน้าสวยแหงนเชิดขึ้นทันที พร้อมทั้งบั้นท้ายงามที่แอ่นร่อนอย่างเผลอตัวกระทั่งไม่อาจทานทนต่อความเส

"ไม่ให้เฮียเข้าไปส่งจริง ๆ เหรอครับ" เพราะตอนนี้เขากำลังจอดรถอยู่ที่หน้าบ้านของราชา"ค่ะ""แต่หนูกำลังไม่สบายอยู่นะ เฮียว่าเฮียเข้าไปส่งดีกว่า" ควันหลงที่กำลังเตรียมตัวเดินลงไปส่งรุ่นน้องสาวแต่ก็โดนเธอเอ่ยห้ามเสียก่อน"ไม่ต้องค่ะ แค่นี้หนูเดินเข้าไปได้อยู่แล้ว เฮียกลับห้องตัวเองไปเถอะ""แต่เฮียเป็นห่วง หนูยิ่งอาการไม่ค่อยดีอยู่ ถ้าเป็นอะไรร้ายแรงขึ้นมา มีเฮียอยู่ด้วยมันดีกว่านะ""ปวดหัวนิดหน่อยเอง ไม่ได้เป็นอะไรร้ายแรงค่ะ เดี๋ยวกินยาที่เฮียซื้อให้เสร็จก็ดีขึ้นแล้ว แล้วอีกอย่าง แม่บ้านเดินเต็มบ้านขนาดนี้ ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก""โอเค เฮียยอมก็ได้ แต่ถ้ามีอะไรให้รีบโทรหาเฮียเลยเข้าใจไหม""ค่ะ" วิเวียนพยักหน้าตอบเขา"งั้นไปเถอะ" พอเขาบอกออกไปแบบนั้น วิเวียนก็เปิดประตู พร้อมกับลงจากรถออกไป ซึ่งก่อนที่เธอจะปิดประตูนั้นเขาก็พูดกำชับเธออีกครั้ง"ถ้ารู้สึกอาการไม่ค่อยดี รีบโทรหาเฮียนะ""รู้แล้วค่ะ เฮียพูดหลายรอบแล้วนะ" วิเวียนพูดพึมพำ พร้อมกับเดินเข้ามาในบ้านหลังใหญ่ซึ่งเขาก็มองตามเธอไปเรื่อย ๆ จนแน่ใจว่าคนตัวเล็กเข้าไปในบ้านแล้ว ชายหนุ่มก็นั่งคิดอะไรอยู่สักพัก จึงตัดสินใจ ขับรถออกมาด้วยความเร็