All Chapters of The Billionaire's Unforgotten Love: Chapter 201 - Chapter 208

Kinabukasan, nagising si Evony sa sikat ng araw na tumatama sa kanyang mukha. Pupungas-pungas niyang sinilip si Gabriel sa sahig at kitang tulog na tulog pa ito. Napangiti siya nang matamis. She slept so well last night. Kahit hindi niya katabi ang lalake ay sobrang payapa ng tulog niya. She felt secured to sleep for the first time without having to wake up from time to time. Simula kasi noong naging agent siya at sa sarili niyang place natutulog, madalas siyang alerto at gumigising oras-oras sa isiping na baka tinutunton siya ng mga nakalaban niya. Pero iba kagabi. She didn’t even wake up. Tuloy-tuloy ang tulog niya at kahit hindi man sabihin ni Gabriel, alam niyang kahit papaano ay binabantayan siya nito. Nakita rin kasi niya ang kaunting eyebags nito, senyales na late na itong natulog. Evony decided to get up immediately and take a bath, letting Gabriel sleep for a while. Saglit lang din siyang naligo dahil baka nagising na rin ang lalake at hindi siya makita sa loob ng kwart

It was already 8PM when Sloane, Evony, at Lori set-up a huge blanket in the garden and laid all the snacks. Nagkabit din sila ng fairy lights sa gilid para mas maganda ang vibe at nagpatugtog ng kanta sa maliit na speaker.Sa mga nakalipas na oras ay nagawa nilang lahat ng plinano nila noong Sabado. Una ay nag-barbecue grill sila sa garden din na iyon at doon nag-tanghalian. Sina Radleigh, Saint, at Gabriel ang nagluto samantalang nag-swimming naman sa pool sina Sloane, Evony, at si Lori na sakto lang ang pagdating.Pagkatapos noon ay naglatag sila ng mesa, mga dessert na binake ni Lori katulong ang ilang kasambahay, at mga board game gaya ng chess, snake and ladder, at monopoly.Nag-meryenda lang din sila saglit saka nagpaluto ng simpleng hapunan para raw hindi sila gaanong mabusog. Ang tatlong lalake ay bumili ng sangkatutak na drinks sa labas habang ang tatlong babae naman ay naiwan sa garden para ayusin ang place.“Ang ganda, Tita! Parang mala-fairytale!” tuwang-tuwa na bulalas ni

Evony’s blood ran cold. She felt the shaking terror inside her body, making the hair on her nape stood. Ngayon lang siya natakot nang ganito. Ngayon lang siya sobrang kinabahan. Mariin niyang inapakan ang accelerator ng sasakyan at iniwasan ang mga dumadaang kotse sa napakalawak na highway. Para siyang nakikipagsapalaran at may hinahabol, walang patawad kahit na pinipituhan na siya ng mga traffic enforcer. Lintik. Wala na siyang pakialam kung maticketan pa siya. Kayang-kaya niya ‘yang takasan dahil nasa Duello siya. Nang marating niya ang headquarters ay nanginginig ang katawan niya sa galit at takot para sa kaligtasan ng mga magulang. “Nasaan sila dinala?!” Dumagundong ang kanyang boses sa loob ng kwarto na nagpagulat sa mga taong naroon. Kabilang doon sina Roman, Chief Hanz, ilang director, sina Lori at Anjo, pero wala si Gabriel na agad na hinanap ng mga mata niya. “You have to calm down first,” bilin ni Roman pero matapang lamang siyang tinaliman ng tingin ni Evony, wala n

Galit at pagkamuhi ang tanging nananalaytay sa dugo ni Evony habang nakikipag-patayan sa mga taong nanakit sa kanyang mga magulang. Madilim ang mukha, lumiliyab ang mga mata, at nagngingitngit ang ngipin na animo’y sakim sa kamatayan ang kanyang dugo—iyon lamang ang nakikita nina Arnaldo at ng kanyang apo sa monitor habang pinapanood si Evony kung paano isa-isahin ang kanilang mga tauhan. Sa galit ay binaril ni Arnaldo ang isang monitor. “Mga lintek! Babae lang ‘yan pero hindi niyo mapatumba! Sa oras na hindi niyo mahuli ‘yan ay hindi na kayo sisikatan pa ng araw!” Halos pumutok na ang mga ugat sa kanyang noo na napaatras ang apo niya. “L-lolo…” He tried to calm his grandfather down. Marahas na lumingon sa kanya ang matanda, nanlilisik ang mga mata. “Ikaw na lang ang natitirang alas ng mga Constantino. Siguraduhin mong hindi ka papalpak!” Walang nagawa ang lalake kundi tumango na lamang dahil sa takot. Tinitigan niya si Evony, nakakuyom ang kanyang mga kamao. Kung gusto niyang ma