Semua Bab ย้อนมิติมาเปิดร้านชาไข่มุก: Bab 61 - Bab 70

ตอนที่สิบ หมาล่าหม้อไฟ กัวจื่อหานซึ่งยังวนเวียนอยู่ไม่ห่างหลี่หยู่ซี ตักน้ำซุปขึ้นมาชิมพร้อมวิพากษ์วิจารณ์            “แต่น้ำซุปทั้งสองนี้ทำไม่ยาก ย่อมเลียนแบบได้ง่าย ตัวหลักที่ต้องขายให้ได้ดีย่อมต้องเป็นน้ำซุปหมาล่าต่างหาก เอาเถอะ ในเมื่อหานหานไม่ชอบเผ็ด เช่นนั้นข้าจะทำแบบเผ็ดน้อยลงหน่อย ดีหรือไม่”            ชายหนุ่มรีบพยักหน้าเมื่อคู่หมั้นสาวเอาใจใส่            “ดีดีดี ซีซีน่ารักที่สุด”                       ได้น้ำซุปซึ่งเป็นส่วนสำคัญแล้ว อาหารอื่นย่อมไม่เป็นปัญหา ด้วยมีแม่ครัวเก่าแก่อยู่ถึงสองคน เพียงหลี่หยู่ซีบอกความต้องการพวกเขาก็จัดแจงปรุงมานำเสนอ หญิงสาวดัดแปลงรสชาติอีกไม่กี่ครา ก็ได้อาหารรสเลิศจากวัตถุดิ

ตอนที่สิบเอ็ด เปิดแล้ว การตกแต่งร้านเริ่มเป็นรูปเป็นร่างมากขึ้นแล้ว หลี่หยู่ซีจึงเคลื่อนย้ายคนไปฝึกฝนการต้อนรับ การจัดการ และการดูแลลูกค้าในร้านจริงเพื่อให้คุ้นเคย“เจ้าใช้เสี่ยวเอ้อมากเช่นนี้จะมีกำไรหรือ” หยางหมิงเจ๋อไม่เคยเห็นร้านใดใช้เสี่ยวเอ้อมากเท่านี้มาก่อน“พวกเราขายอาหารราคาไม่น้อย อีกทั้งหมาล่าหม้อไฟยังแปลกใหม่เกินไป หากปล่อยให้ลูกค้ากินเอง อาจผิดวิธีจนเกิดปัญหาได้ ช่วงแรกคงต้องยอมใช้คนให้มากเพื่อช่วยลูกค้าจนพวกเขากินได้อย่างถูกต้อง จากนั้นค่อยหางานอื่นให้พวกเขาทำต่อ” หลี่หยู่ซีชี้แจงเหตุผลนางวางแผนแบ่งให้คนดูแลเป็นส่วนๆจะได้ไม่หนักเกินไป อีกทั้งนำระบบบัญชีที่ละเอียดมาใช้เพื่อจัดการรายการอาหาร ต้นทุน และวัตถุดิบ“เจ้าคิดเลขเก่งมาก บัญชีจัดทำได้ละเอียด อ่านง่าย ไม่เสียทีเคยเล่าเรียนอยู่ที่สำนักศึกษา” กัวจื่อหานเอ่ยชมเพื่อเอาใจคู่หมั้น แม้จะรู้ว่าที่สำนักศึกษาไม่เคยสอนเรื่องเหล่านี้ แต่การที่นางทำได้ดีย่อมเกิดจากการใฝ่รู้และพลิกแพลง“อีกไม่กี่วัน ร้านของเราก็พร้

ตอนที่สิบสาม แขกแปลกหน้า วันแรกผ่านพ้นไปด้วยดีแม้จะมีอุปสรรคอยู่ไม่น้อย แต่นับว่าประสบความสำเร็จเป็นที่พูดถึงในเมืองเป่ยต้าแห่งนี้หลี่หยู่ซีคำนวณเงินรายได้ด้วยรอยยิ้มแม้จะเหน็ดเหนื่อยแต่นับว่าคุ้มค่าทีเดียวหญิงสาวปรับเปลี่ยนแผนงานให้เหมาะสมในทุกๆวันเพื่อแก้ปัญหาให้ราบรื่น รวมทั้งเพิ่มเติมรายการของสด อาหารและของหวานเพื่อดึงดูดลูกค้าให้มากขึ้น“ข้าคิดถูกจริงๆที่ไม่คิดเป็นค่าเช่าแต่แบ่งส่วนกำไรแทน” หยางหมิงเจ๋อพูดคำนี้ขึ้นมาทุกครั้งที่เห็นจำนวนลูกค้าที่เพิ่มขึ้นจนล้นในทุกวัน“มีหยางกงจื่ออยู่ ข้าย่อมไม่กลัวจะไม่มีลูกค้า” หลี่หยู่ซีตอบอย่างเอาอกเอาใจ“เชอะ” ขณะที่กัวจื่อหานยังคงไม่ชอบใจที่บุตรชายเจ้าเมืองผู้นี้หาโอกาสมาใกล้ชิดคู่หมั้นของเขาอยู่ทุกเมื่อเขาไม่เข้าใจว่าหยางกงจื่อผู้นี้ติดใจสิ่งใดในตัวหลี่หยู่ซีกันแน่จึงมาวนเวียนวอแวจนน่ารำคาญ ที่ผ่านมาไม่ว่าผู้ใดล้วนรับรู้ว่าเขาคือคู่หมั้นของหญิงสาวจึงไม่กล้าเข้าใกล้นางเช่นบุตรชายเจ้าเมืองหยางผู้นี้ ร้

ตอนที่สิบสี่  ล้อเล่นแล้ว “ข้าไม่อยากได้สักตำแหน่ง ข้ามีคู่หมั้นอยู่แล้ว” คราวนี้หลี่หยู่ซีกระแทกเสียงตอบโดยไม่เกรงใจ            “แค่คู่หมั้น ยังไม่ได้แต่งงานสักหน่อย รีบไปยกเลิกเถอะ” องค์ชายแคว้นโจวปัดมือบอกอย่างไม่ยี่หระ            “พวกเราเพิ่งพบหน้ากันครั้งแรก องค์ชายเอ่ยราวการแต่งงานเป็นเรื่องง่ายดายราวซื้อผักปลา ความสัมพันธ์เช่นนี้ไม่มีวันยั่งยืน ข้าไม่เสี่ยงไปกับความฉาบฉวยเช่นนี้แน่ ขอองค์ชายอย่าทรงกริ้วที่ข้าขอปฏิเสธ” หลี่หยู่ซีไม่พูดพร่ำแต่ปฏิเสธโดยไม่ไว้หน้าโดยมีสายตาโล่งอกของหยางหมิงเจ๋อคอยให้กำลังใจ            “ข้อเสนอแสนดีเช่นนี้ เจ้ากล้าปฏิเสธเชียวหรือ ความสัมพันธ์ชายหญิงจะต้องลึกซึ้งเพียงใดกัน ชายาทุกคนของข้า บางนางเพิ่งเคยพบหน้าในวันแต่งงานด้วยซ้ำ สตรีในเรือนหลังเพียงร่วมอภิรมย์สุขสมก็เพียงพ

ตอนที่สิบหก หน้าด้านหน้าทน เพียงไม่กี่วันหลี่หยู่ถงก็อดรนทนไม่ไหว วันแรกที่มาถึงนางรู้เพียงว่าพี่สาวและคู่หมั้นอยู่ที่ร้านหม้อไฟจึงรีบปรี่ไปฉีกหน้า โดยไม่คิดจะนั่งลงกินอาหารแต่ทันที่รู้ว่าร้านห่าวซือหมาล่าหม้อไฟร้านนั้นเป็นของพี่สาวต่างมารดาจึงเดินกร่างเข้ามาแล้วสั่งอาหารมากินจนล้นโต๊ะโดยสั่งให้สาวใช้และผู้ติดตามอีกโต๊ะหนึ่งเมื่อกินเสร็จ หลี่หยู่ถงลุกขึ้นจัดเสื้อผ้าอย่างเฉิดฉายแล้วกรุยกรายเชิดหน้าเตรียมออกจากร้าน “ขออภัยขอรับ คุณหนูท่านนี้ ค่าอาหารเป็นเงิน5ตำลึงเงินกับอีก20อีแปะขอรับ” เสี่ยวเอ่อรีบวิ่งมาเก็บเงินตามหน้าที่“เชอะ เจ้าไม่รู้หรือว่าข้าคือผู้ใด บังอาจจะเก็บเงิน รีบไปบอกหลี่หยู่ซีว่าข้าให้เกียรติมากินอาหารที่ร้าน ให้นางห่ออาหารให้ข้ากลับไปกินที่โรงเตี๊ยมด้วย” หลี่หยู่ถงเชิดหน้าบอกอย่างเย่อหยิ่ง“ร้านของเราไม่ว่าผู้ใดก็ต้องจ่ายเงินขอรับ แม้แต่หยางกงจื่อมากินยังต้องจ่าย ขอคุณหนูอย่าทำให้พวกเราลำบากใจเลยขอรับ” เสี่ยวเอ่อมีสีหน้ายุ่งยากใจด้วยหลี่หยู่ซีเ