All Chapters of Undisclosure : Chapter 291 - Chapter 300

แผนของริงโก้คือดักปล้นทหาร ไม่ใช่เพื่อทรัพย์สินแต่อาวุธและเครื่องคลุมกาย ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะทุบหัวทหารสักคนแล้วลากเข้าถ้ำ แต่พวกเขามีเดสซิเร ความเป็นผู้หญิงดึงดูดความสนใจพวกผู้ชายได้ดีนัก ต่อให้คนพวกนี้จะซ่อนอารมณ์ภายใต้หน้ากากแต่ก็ยังเป็นมนุษย์ แม้เธอจะเพี้ยน แต่นั่นเป็นมุมที่พวกเขารู้จัก ในสายตาคนทั่วไป เดสซิเร ดัลคาคือสาวสวยในระดับที่กระดิกนิ้ว ผู้ชายก็อาจแจ้นตามมา ใบหน้ารูปไข่มีแก้มนิด ๆ เมื่อโปรยยิ้มน้อย ๆ เธอดูเหมือนเด็กสาววัยแรกแย้ม หากแต่ดวงตาอัลมอนด์สองสีรับกับคิ้วโก่งให้อารมณ์ยั่วยวนโดยไม่ต้องอวดอวัยวะส่วนใด เดสซิเรวิ่งเข้าไปหาทหารสองนายที่กำลังเดินตรวจอยู่ ทั้งสองอยู่ในชุดบอดี้สูทและอาวุธครบมือ“ฉันเห็นคนกลุ่มหนึ่งวิ่งออกจากตึก” เธอบอก สีหน้าร้อนรน “พวกเขาถืออะไรบางอย่างในมือ ไม่รู้อะไร ฉันมองไม่ทัน”ทหารนายหนึ่งตีคางตัวเองเบา ๆ หมวกนิรภัยหดกลับไป “แน่ใจหรือ”“แน่ใจ” เธอพยักหน้าพร้อมกับทำเสียงหวานให้ดูอ่อนแอ “ฉันไม่รู้ว่าพวกเขาจะทำอะไรแบบไหน แต่สองเขตข้าง ๆ เป็นแบบนี้ ฉันยังอยากนอนหลับสบาย”

ยามนี้เหล่าตัวอย่างการทดลองเริ่มปีกกล้าขาแข็ง พลังของกลุ่มเสี่ยงพัฒนาไปจนคิดว่าจะต่อกรกับทางการได้เองเขาประจักษ์ชัดตั้งแต่ไมเคิลกับอเล็กซิสรอดออกมาจากกองเพลิงนั้น ทว่าแสตนเนอร์ไม่ใช่ชนชั้นผู้ทรงปัญญา เขาเป็นแค่ทหารชั้นน้อยที่ได้มาดูแลเดอะ วาลใต้นายใหญ่อีกที แต่นายใหญ่แทบไม่สนใจทอยซิตี้แล้ว ดูเหมือนเอไลโตจะเริ่มมองว่า เอชโอวันก็อาจเป็นแค่กลุ่มอาการพิเศษหนึ่ง บวกกับปัญหาชายแดนในนิวโฮปเริ่มทวีความรุนแรง ความสำคัญของทอยซิตี้ลดลงมาก อย่างน้อยคัดกรองกลุ่มเสี่ยงจากนิวโฮปไม่ให้เป็นภัยก็พอจะมีแต่ทรอยที่รู้ว่าหากตัวเองเป็นแสตนเนอร์ควรจะทำอย่างไร แต่เขาเลือกนิ่งเฉยหากแนะนำไป อเล็กซิสกับไมเคิลจะถูกจับไปนอนบนเขียง นั่นไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการ เด็กสองคนนี้จะอยู่ในสถานะนั้นได้ต่อเมื่ออยู่ในมือของเขาเอง ผลผลิตของเขามีหรือจะส่งให้คนอื่น ซีโนฮอฟมองผลผลิตทั้งสองเป็นเพียงกลุ่มเสี่ยงทั่วไป และทรอยก็ยินดีเช่นนั้น เขาไม่ยอมให้ผู้ใดเข้าใกล้น้ำพุอมตะ ถ้าเขาไม่ได้ คนอื่นก็ไม่มีวันได้“หมอทรอย” นางพยาบาลวิ่งเข้ามาหน้าตื่น “เราจะทำยังไงดีคะ พวกเราก็ถือว่าเป็นเจ้า

ไมเคิลสบตากับเรมี อีกครั้งที่พวกเขาไม่เข้าใจว่าพวกเธอวางแผนอะไรกัน“ฉันต้องการคำอธิบาย ตั้งแต่เช้า พวกเราวุ่นจนไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไร ยังไม่นับเรื่องที่พวกเธอทำโดยไม่บอกก่อน”ฟีบี้กลอกตา เธอไม่ได้มีท่าทีสำนึกหรืออ่อนข้อลงแบบเทสซ่า แต่กลับยักไหล่ไม่สนใจ แม้บุคลิกหญิงสาวจะเป็นแบบนี้ และปกติก็ไม่มีใครถือสา (ยกเว้นเทสซ่า) แต่เวลานี้ เขาอดฉุนไม่ได้“ทำไมฉันต้องบอกพวกนายด้วย โต ๆ กันแล้ว อีกอย่างก็ใช่ว่าฉันจะรู้ก่อนหน้าอะไรนักหนา ถ้าไม่ใช่เพราะโคดี้ ฉันก็อาจจะนั่งทำหน้าโง่เหมือนพวกนายนี่แหละ” อาคุสะทำเสียงจุ๊ ๆ แล้วส่ายหน้าเป็นเชิงห้ามปรามเรื่องคำพูด เธอยักคอไปมาอย่างกวนประสาท “เฮ้อ เอาเป็นว่าตอนนี้โคดี้ต้องพัก ส่วนฉันก็ยืมพลังเขามาใช้ จะพยายามเปิดไอ้ประตูยักษ์นั่น” พูดจบก็ถูมือ“ฟีบี้...” อเล็กซิสพูดขึ้น “ฉันเดินผ่านศูนย์อนามัย...เห็นศพพยาบาลเต็มไปหมด ยังไม่รวมเจ้าหน้าที่คนอื่นที่ไม่ใช่ทหารอีก...”หญิงสาวเงียบไปเมื่อเจอคำถามนี้ เทสซ่าก็เม้มปากแน่น เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นทั้งสองมองหน้ากันอย่างเข้า

เฒ่าทรอยนอนฟุบลงกับพื้นจนหน้าคลุกไปกับหิมะสกปรกบนพื้น ไม่มีใครคิดช่วยให้เขาลุกขึ้นมา และถ้าใครทำแบบนั้น ไมเคิลจะเป็นคนกระชากคอออกมาเอง เด็กหนุ่มยืนพักหอบหายใจ กว่าจะพาทรอยออกมาได้ยากลำบาก หุ่นยนต์ถูกตั้งโปรแกรมให้กำจัดใครก็ตามที่อยู่ในสถานะเจ้าพนักงานของทอยซิตี้ ก่อนหน้านี้ เขาขอให้ฟีบี้รีเซตพวกมันใหม่เป็นหน่วยทหารแทน แต่เพราะเธอยืมพลังมาจากโคดี้ ประสิทธิภาพของมันไม่แน่ไม่นอน เมื่อเซตได้ตัวหนึ่งก็ต้องเซตตัวอื่น เธอไม่สามารถทำได้ทีเดียว พอทำงานซ้ำไปซ้ำมา หญิงสาวก็เริ่มหมดความอดทน ฟีบี้บอกว่าเธอไม่ได้ทำหน้าที่ปกป้องชีวิตเจ้าหน้าที่ แต่เพื่อสานงานของโคดี้และเพื่อปกป้องพวกเราทุกคนต่างหาก ศูนย์กลางของทอยซิตี้คือ เดอะ วาล และถ้าหากเจาะเข้าไปยังศูนย์บัญชาการได้ พวกทหารจะแพ้ราบคาบ นั่นคือสิ่งที่เธอบอก แต่ไมเคิลเข้าใจว่ามันคือการคาดเดามากกว่า และเขาก็รู้ว่าเธอไม่ได้คิดขึ้นเอง แต่มันมาจากลูไมเคิลเดินตรงไปแล้วดึงคอเสื้อทรอยขึ้นมาอีก คราวนี้เขาลากเข้าไปในตึกของเมลิสซ่า ที่พักเก่าของตนกับเรมี ตอนนี้แทบไม่มีใครอยู่ในตึกแล้ว ประชากรในเดอะ วาลบางส่วนที่ไม่อยากต่อสู้ก็อพยพไปยังเขตอื่น เนื่อง

เปล่า ไมเคิลแน่ใจว่าอเล็กซ์ไม่ได้รู้สึกแบบเขา อีกฝ่ายเข้าใจไปอีกอย่าง ถ้าเป็นไปได้ เขาอยากจะพูดกับอเล็กซิสเดี๋ยวนี้ บางที...มันอาจเป็นพลังของเธอ แต่ทำไมอเล็กซ์ไม่รู้สึก หรือเพราะเขายังไม่ได้สู้ เขายังไม่ได้ใช้พลัง แล้วพลังของอเล็กซิสเป็นแบบไหนกันแน่ เพิ่มพลังให้คนอื่นงั้นหรือ หรือปลดล็อกให้อีกฝ่ายรู้จักใช้พลังของตัวเอง“บรรยากาศไม่ดี” อาคุสะพูดขึ้น“กลับไปดูพวกเทสซ่าก่อนกันเถอะ” อเล็กซิสตบไหล่แฟนหนุ่มสองสามทีเพื่อให้เขาออกไปจากตัว “ถ้าพวกมันแห่ไปที่นั่น ทุกคนแย่แน่” ทั้งหมดพยักหน้า เด็กสาวกำลังจะขยับเท้าก็หันมาไมเคิล “ไว้อธิบายว่าเมื่อกี้นายทำอะไร” เธอยกมือตีหน้าผากตัวเองแต่ก่อนจะไปไหนได้ ทั้งหมดได้ยินเสียงกรีดร้อง...*****เทสซ่าไม่เคยยินดีเท่านี้มาก่อนที่ได้เจอพวกบลูในเวลานี้ เธอผล็อยหลับไปเมื่อไรไม่รู้ แต่เมื่อรู้สึกตัวอีกที ก็มีมนุษย์รูปร่างคล้ายหุ่นยนต์สองตนตรงเข้ามา ทีแรกเธอคิดว่าพวกเขาต้องการจะสังหารฝ่ายต่อต้าน แต่ไม่ใช่แค่นั้น พวกเขามาเพื่อลักพาตัวโคดี้เด็กหนุ่มผมบลอนด์ยังนอน