Lahat ng Kabanata ng Undisclosure : Kabanata 271 - Kabanata 280

ความจริงบางอย่างทับซ้อนในตัวมันเอง ความต้องการอยู่รอดไม่ได้เกิดจากจิตแห่งปัจเจกชนอย่างเดียว แต่มันอาจซ่อนอยู่ในรหัสดีเอ็นเอ คำสั่งให้สิ่งมีชีวิตต้องดำรงเผ่าพันธุ์ ข้อห้ามที่เกิดจากกฎของสังคมก็อาจขัดกับคำสั่งที่มาจากธรรมชาติเธอนึกถึงวันที่เธอคุยกับทรอย สภาพแวดล้อมในห้องและตุ๊กตาเทพเจ้าสองตัวนั้น วันนั้นทรอยพูดอะไร ภาพในวันนั้นผุดขึ้นมาเป็นฉากเหมือนวิดีโอเล่น “...ไม่ใช่ทุกคนที่แบกรับพันธุกรรมอันชาญฉลาดเอาไว้ ใช่ว่าฉันจะบอกว่ามนุษย์งมงายหรอกนะ บางกลุ่มก็รู้จักวิธีส่งผ่านความอมตะที่ปราศจากการทำให้ตัวตนปนเปื้อน”เธอมองมือตัวเองที่กุมแขนไมเคิลไว้ ทั้งสองเป็นบุตรของเจมม่ากับลูก้า โคลนนิ่งของฝาแฝดที่เป็นกลุ่มเสี่ยงสองคนแรกของโลกคู่แรกของโลกแน่หรือ อเล็กซิสสงสัยไมเคิลบีบมือที่เธอจับอยู่ เธอคิดว่าเขาน่าจะเริ่มเข้าใจแล้วเหมือนกัน ลูซินด้าจึงเล่าต่อ “ในเวลานั้นกลุ่มเสี่ยงมีไม่มาก ปัจจัยที่ทำให้เกิดกลุ่มเสี่ยงยังเป็นปริศนา ทรอยจึงเริ่มตั้งคำถามว่าถ้าหากพ่อแม่เป็นกลุ่มเสี่ยง ลูกจะเป็นกลุ่มเสี่ยงหรือไม่ แต่เขาไม่ได้สนใจกลุ่มทดลองที่จับมา เข

“หายใจลึก ๆ” อาคุสะยืนค้ำศีรษะผู้ที่นอนอยู่ เขายกมือทั้งสองข้างแบออก อเล็กซิสไม่แน่ใจว่ามันคือแสงอะไร แต่เห็นพลังงานสีฟ้าสว่างแผ่จากสองมือไปถึงตัวเรมีที่กำลังนอนดิ้น ขณะเดียวกันพลังงานสีดำผสมเหลืองอ่อนลอยออกจากตัวเขาแล้วสลายหายไป “มันเป็นพลังของนาย เรมี นายควบคุมมันได้”“เกิดอะไรขึ้น” เธอถามอเล็กซ์เขาส่ายหัว “ตอนเดินกลับมาเขาก็เริ่มมีอาการแบบนี้ เหมือนกับร่างกายเปลี่ยนไปเองแล้วเขาก็คุมมันไม่ได้เลย”เรมีกลัวพลังตัวเองตั้งแต่ดวงตาของเขาสามารถสแกนสิ่งของได้ เขากลัวว่าวันหนึ่งจะกลายเป็นหุ่นยนต์ สูญเสียความเป็นมนุษย์ไปตลอดกาล อเล็กซิสกุมมือตัวเองคล้ายสวดภาวนา ตั้งแต่เสียเบ็กกี้ เธอไม่อยากให้เพื่อนคนไหนเป็นอะไรอีกเลยพลังของอาคุสะช่วยให้เรมีดิ้นน้อยลง ทั้งหมดไม่กล้าพูดอะไรปล่อยให้อาคุสะจัดการ แต่กระนั้นแขนของเขายังปรับเปลี่ยน บางครั้งเธอเห็นว่ามันกลายแขนปืนกล เรมีนอนดิ้นน่าสงสาร อเล็กซิสน้ำตาคลอสงสารเพื่อน “เรมี นายทำได้” เธอกระซิบเบา ๆ“เหมือนกับว่าจิตของเขาเชื่อมต่อกับระบบ แล้วเขาดึงตัว

“เรมี นายไม่ใช่หุ่นยนต์โว้ย” แฝดชายแหวใส่ แต่มันไม่ได้ช่วยให้เรมีคืนสติ ผู้คนรอบข้างเริ่มล้อมเป็นวงห่าง ๆ อาคุสะพยายามดึงสติแต่ดูเหมือนออร่าของเขาจะส่งไปไม่ถึง “เรมี!” หนุ่มตาเรียวตะโกน ขณะเดียวกัน อเล็กซ์ก็เริ่มถอย แต่ยังระแวดระวังไม่ให้คนอื่นเข้ามา“ไม่ดีแล้วมั้ง” นายทหารคนหนึ่งจับใบหูแล้วพูดอะไรบางอย่าง อเล็กซิสคิดว่าเขาขอกำลังเสริม“โคดี้ โคดี้” เรมีสั่นหัวไปมา “ออกไป โคดี้ออกไป ออกไป!” ฉับพลัน ไมเคิลโอบตัวเธอแล้วเอาตัวเองบัง เธอเห็นอเล็กซ์ซัดพลังใส่อาคุสะเพื่อเหวี่ยงเขาออกไปจากตัวเรมี ไม่ถึงเสี้ยววินาทีเด็กหนุ่มหันหน้าไปทางนายทหารที่ยืนคุมเชิงอยู่ ลำแสงพุ่งออกจากปลายแขนที่บัดนี้มีสภาพไม่ต่างจากอาวุธอันทรงพลัง ลำตัวทหารรายนั้นระเบิด ผู้คนกรีดร้องแล้ววิ่งหนี ทหารที่อยู่บนป้อมด้านบนหันปืนลงมาทันที“อย่า!” คลื่นพลังของอเล็กซ์ผลักเจ้าหน้าที่ล้มลง พลังนั้นซัดใส่เรมีด้วย แต่หนุ่มน้อยผู้กลายเป็นหุ่นยนต์กระโดดตีลังกาม้วนหลัง เท้าสองข้างวางลงบนพื้นสวยงาม&

“อย่าไป” อเล็กซ์คว้าไหล่เขาไว้หากแต่สายตามองอเล็กซิสที่มองคนสองกลุ่มสลับไปมา สับสน “เราไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น อย่าทำอะไรเด็ดขาด” เมื่อโดนเตือนสติ ไมเคิลพยักหน้าแล้วลากเธอออกไปจากจุดนั้น เขาเอาแต่ท่องว่า เทสซ่า เทสซ่า เพื่อคุมสมาธิตัวเองเพื่อหลีกเลี่ยงการปะทะ ทั้งหมดวิ่งลัดเลาะไปตามซอกตึกจนทะลุไปถึงที่พักอาศัยของเพื่อนสาว เมื่ออยู่หน้าห้องของเธอกับโคดี้ ไมเคิลรัวกำปั้นจนบานสั่นรุนแรงคล้ายจะหลุดออกมา ทว่าไม่มีเสียงตอบ นอกจากห้องข้าง ๆ ซึ่งเป็นห้องของเบลินดาและมินนี่ บานประตูเปิดแง้ม ดวงตาสีช็อกโกแลตโผล่ออกมาจากช่องว่าง เบลินดา เมื่อเห็นว่าเป็นไมเคิลก็เปิดผ่าง มินนี่วิ่งแจ้นเข้ามากอดอเล็กซิสราวกับเห็นพี่สาวตัวเอง“เทสซ่าล่ะ โคดี้ ฟีบี้?”เจ้าของห้องส่ายหัว “ฉันได้ยินเสียงคนสู้กันเต็มไปหมด ทั้งปืน ทั้งอะไรก็ไม่รู้ ไหนยังจะระเบิดอีก เกิดอะไรขึ้นกันแน่ ทำไมหุ่นพวกนั้นถึงออกมาวิ่งเต็มไปหมด”ที่เหลือมองหน้ากันเหวอ เบลินดาไม่รู้เรื่องเลยหรือ “หุ่นพิฆาตทำร้ายทหาร พวกมันมีเยอะมาก แล้วกลุ่มต่อต้า

พวกเขาใช้วิธีเดิม คือลัดเลาะไปตามซอกตึกดีกว่าวิ่งไปตามท้องถนนที่เต็มไปด้วยการต่อสู้ เมื่อห่างจากศูนย์กลางเมือง ขอบเขตความรุนแรงยังไม่กระจายเป็นวงการเท่าไร ทั้งหมดจึงใช้เวลาไม่นานก็ถึงจุดที่เคยมา มีคนอื่นตามพวกเขามาบ้าง แต่ทั้งหมดไม่สนใจแวะไตร่ถามหรือแนะนำตัว หิมะปกคลุมพื้นถนนบาง ๆ แต่ไม่ถึงขั้นบดบัง แถมพวกเขาพบว่าฝาท่อเปิดไว้เรียบร้อยแล้ว ดังนั้น ทั้งเจ็ดคนไม่ใช่กลุ่มแรกที่นึกถึงเส้นทางนี้ ไมเคิลนำเป็นคนแรกตามมาด้วยอเล็กซิสและคนอื่น ๆทั้งหมดวิ่งเร็วมาก พอเข้าถึงส่วนอาคารชั้นในและต้องเดินบนตะแกรงเหล็ก มันสั่นสะเทือนตลอดทาง เมื่อเข้ามาลึก อุณหภูมิภายในสูงขึ้นเพราะมีท่อน้ำร้อนและท่อประปามากมายวางพาดผ่าน ไมเคิลคอยชำเลืองหลังเป็นระยะ ถ้าหากเจ้าหุ่นตัวนั้นไม่โยนร่างทหารคนนั้นออกไป เขาคงเก็บอาวุธไว้ใช้กันเหนียวมีเสียงระเบิดดังขึ้นจากไกล ๆ แต่แรงของมันสะเทือนถึงชั้นใต้ดินจนเศษคอนกรีตและฝุ่นตกลงมาเป็นระยะ พวกเขาต้องผ่านตรงนี้ให้ได้ก่อนทะลุกลับเดอะ วาล แต่กว่าจะไปถึงทางออกเห็นหญิงสาวสองคนเดินตรงสวนมา ทั้งสองต่างมีผมสีดำยาว คนหนึ่งมัดเป็นหางม้า ส่วนอีกคนถักเปียเดียวแบบอเล็กซิสท