All Chapters of Undisclosure : Chapter 501 - Chapter 510

รายการข่าวยังคงเกี่ยวกับการเดินประท้วงของชาวนิวโฮปที่ได้รับผลกระทบ ไม่ว่าจะบ้านช่องธุรกิจพังทลาย สูญเสียครอบครัว ขาดรายได้ หรือแม้แต่ปัญหาเงินเยียวยาและข้อพิพาทกับบริษัทประกัน ชีวิตที่พลิกผันทำให้พวกเขาออกมาประท้วงให้รัฐบาลแก้ปัญหาให้ไวกว่านี้ และมากกว่านี้ เพราะแม้แต่ศูนย์พักพิงยังไม่เพียงพอรับรองผู้ไร้บ้าน ขณะเดียวกันก็มีกลุ่มประท้วงอีกกลุ่มเพื่อให้รัฐบาลอธิบายว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ เนื่องจากวันที่กลุ่มก่อการร้ายบุกนิวโฮป หลายล้านคนเห็นว่ายานพาหนะของพวกมันล้ำหน้ามาก ราวกับยานอวกาศจากนอกโลก ดังนั้นในเมื่อรัฐบาลสามารถหยุดยั้งการโจมตีนั้นได้ นั่นแปลว่าเทคโนโลยีและอาวุธยุทโธปกรณ์ของนิวโฮปย่อมล้ำหน้าเช่นกัน แต่เหตุใดการใช้ชีวิตของชาวเมืองยังดูห่างไกลจากภูมิปัญญาดังกล่าว ชาวนิวโฮปเริ่มสงสัย และมีคำถาม สุดท้ายก็ออกมาตามหาคำตอบในทางตรงกันข้าม แคดมันกับบอร์ญ่าได้แต่อยู่เฝ้าบ้านหงอย ๆหลายวันก่อนเขาได้พบเดวี่ มอนเทส หมอนั่นดูตื่นเต้นมากที่เห็นเขาจนถึงขนาดวิ่งเข้ามาสวมกอดแน่น แคดมันได้แต่ยืนตัวแข็งทื่อเพราะไม่คุ้น เดวี่กำลังจะอายุยี่สิบปีเต็ม เขามีคิ้วคมเข้มดกหนาและดวงตาสีฮาเซล

“ลูเซียนไปกับคนของเขาไม่กี่คน ดังนั้นฉันต้องการอีกประมาณสามคน เรมี นายไปกับฉันนะ” อเล็กซิสยืนเลือกผู้ติดตามท่ามกลางเสียงคัดค้านของบางคนที่ไม่อยากให้เธอไปอันที่จริงเทสซ่าไม่เห็นด้วย แต่เพราะอเล็กซิสเป็นคนทำข้อตกลงกับเมเคอร์ ในตอนนี้แม้เวลาส่วนใหญ่เป็นลูและจอห์นที่เปรียบเสมือนกับผู้นำคนทั้งหมดในค่ายทหาร แต่พวกเขาก็ถือว่าอเล็กซิสคือคนตัดสินใจหลัก ตอนที่หญิงสาวรักษาตัว เธอแอบได้ยินโรซ่าคุยกับพรรคพวกว่าไม่ควรให้เสียงของอเล็กซิสใหญ่กว่าคนทั้งหมด ควรเป็นเสียงหนึ่ง ความอคติของเทสซ่าที่มีต่อนิสัยผู้หญิงคนนี้เป็นทุนเดิมทำให้ตอนแรกนึกโกรธ เพราะเหมือนกับหญิงสาวไม่เชื่อใจเพื่อนสนิทของเธอ  หนำซ้ำยังนินทาลับหลัง (แต่เทสซ่าลืมไปว่าตัวเองก็นินทาโรซ่าเหมือนกัน) ขณะเดียวกัน เทสซ่าปฏิเสธไม่ได้ว่าโรซ่าพูดถูกเธอไม่มีปัญหากับเพื่อน เทสซ่าเชื่อใจอเล็กซิสในทุกเรื่อง แต่ที่เป็นห่วงคงเป็นสภาวะอารมณ์ในตอนนี้ อเล็กซิสไม่ได้สุขุม ไม่ค่อยนิ่งสงบ ตั้งแต่ได้รับยาอะวีซี อารมณ์ของเธอขึ้น ๆ ลง ๆ จนเสถียรขึ้นช่วงที่อยู่ในตึกของกลี แต่หลังจากเธอสูญเสียทุกอย่าง บางครั้งอเล็กซิสไม่ค่

เทสซ่าพยักหน้า “แต่เธอต้องฟังคนอื่นด้วย” เมื่อได้ยินดังนั้น สีหน้าอีกฝ่ายเจื่อนลง “ฉันเข้าใจเหตุผลที่เธอไม่เลือกทุกคนไป อันนี้ฉันเห็นด้วย แต่ว่า...ฉันก็รู้สึกเหมือนไมเคิล เธอดูเหมือนกีดกันเขา กีดกันอเล็กซ์ด้วย ใช่ ตอนนี้เธอมีพลังแล้ว แต่ว่าเมื่อมีไมเคิล เธอสองคนเกื้อหนุนกัน”คนตรงหน้าถอนหายใจ “ฉันพึ่งเขาเสมอ และฉันก็ไม่อยากพึ่งเขาตลอดไป ฉันอยากพิสูจน์ให้ไมเคิลเห็นว่า ฉันเอาตัวรอดโดยไม่มีเขาได้ เพราะอย่างนั้น เขาจะได้สบายใจ อเล็กซ์...ก็เคยบอกฉันแบบนี้ แต่ทำไม...”เทสซ่าถอนหายใจด้วยเช่นกัน “ไมเคิลเข้าใจเธอดี อเล็กซ์ก็เช่นกัน แต่ในตอนนี้พลังเธอกลับมาไม่ครบ ถ้าเธอแน่ใจว่าเมเคอร์ไม่ได้ซ่อนแผนไว้ เช่นนั้นก็ควรจะปล่อยวางกับทางนี้เหมือนกัน ทางนี้มีกลุ่มเสี่ยงอีกมาก ให้ไมเคิลอยู่กับเธอเถอะนะ ไม่ใช่แค่แฝดและแฟนของเธอที่ห่วง พวกเราเป็นห่วง เราสูญเสียไปหลายคนแล้ว ฉันเสียเบล ต่อมาก็ฟีบี้และโธมัส ฉันไม่อยากเสียเธอนะ อเล็กซิส”แววตาของเพื่อนอ่อนลงอย่างเห็นได้ชัด“อีกอย่าง พวกเราน่ะ เชื่อใจเธอ แล้วเธอล่ะ เชื่อใจคนอื่น

เขากะพริบตาถี่ ๆ พริบตาเดียวผู้หญิงก็หายวับไป คนตรงหน้าถือทัพพีแล้วฉีกยิ้มช้า ๆ “คุณนั่นเอง ยังรู้สึกปวดตัวอยู่บ้างหรือเปล่าครับ?”เขาส่ายหน้า แล้วชี้ไปทางเก้าอี้ที่ผู้หญิงนั่งเมื่อครู่ เธอหายไปแล้ว! “มะ เมื่อกี้คุณผู้หญิงทักผม”“อ้อ” เขาหันไปตามมือ “เปล่าหรอกครับ จังหวะพอดีมั้ง พอดีผมเปิดภาพของเธอน่ะ ทั้งเธอและคนที่เธอเรียกไม่อยู่ในโลกนี้แล้วครับ”วินาทีนั้นแค่กลืนน้ำลายก็รู้สึกยากเย็นเหลือเกิน เหตุใดเขาสัมผัสได้ถึงความอ้างว้างของคนคนนี้ ขณะเดียวกันก็หันหลังหยิกตัวเองหรือเขาถูกโมลต้าจับได้ มันเป็นกลหรือการละเล่นอะไรบางอย่างหรือเปล่าในใจยังคงหวาดระแวง เขาเรียกว่าอะไรนะที่คนเตือนบ่อย ๆ อ้อ การ์ดอย่าตก“นั่งสิครับ ผมทำอาหารให้คุณรับประทานอยู่ พอดีไม่ได้ต้อนรับแขกนานแล้ว หวังว่าคงพอนะครับ” ชายตาสีม่วงที่ดูจะอายุพอ ๆ กับเจสซี่เชิญชวนพร้อมกับผายมือไปยังเก้าอี้ที่ผู้หญิงคนนั้นเคยนั่ง นอกจากชามมันบดก็ยังมีจานขนมปังปิ้ง ชามสลัดขนาดใหญ่ น้ำฝรั่งในเหยือกแก้ว ชามสตรอเบอร์รี่ลูกโต จากนั

เธอจะต้องห่างจากเขา อารมณ์หวาดกลัวหวาดระแวงยังคงอยู่ แต่ความเชื่อใจในตัวผู้อื่นก็มีมากขึ้นเช่นกัน เขาเห็นไมเคิล จอห์น เรมี แล้วก็บลูกับเมลิสซ่า แน่ใจว่าเธอจะต้องไม่เป็นอะไร“ฉันอยากให้สัญญา ได้ไหมสกาย สัญญานะ” อเล็กซ์ร้องขอ พวกเขากำลังจะไปแล้ว บินไปยังสถานที่นัดหมาย ว่ากันว่ามันคือเขตปลอดสงคราม แต่ก็ไม่รู้ว่าหากมีผู้ใดละเมิดจะถูกลงโทษอย่างไร ดังนั้นเขาจึงยังกังวลอยู่บ้าง“อื้อ” อเล็กซิสเกี่ยวก้อยสัญญา ดวงตาสีน้ำเงินจ้องตอบอย่างแน่วแน่ในคำตอบ ภายในอกของเขาโล่งขึ้น เธอเคยบอกว่าคำสัญญาคือการผูกมัด หากทำไม่ได้จงอย่าสัญญา ดังนั้นเขาจึงสบายใจขึ้นที่เธอยอม อเล็กซ์โอบกอดคนรักแน่น ตั้งแต่ปรับความเข้าใจก็อยู่ด้วยกันตลอด ในวันนี้คงต้องเรียนรู้ที่จะห่างและรอบ้างแล้ว “อย่าห่วงไปเลย เดี๋ยวก็กลับ” เธอบอกแล้วดึงคอเสื้อของเขาเพื่อให้จูบปากได้ถนัด อเล็กซ์ดื่มด่ำรสชาติริมฝีปากและไออุ่นจากตัวเธอ กลิ่นโกโก้ร้อนที่เธอดื่มก่อนหน้านี้ยังหลงเหลืออยู่ พอจูบเสร็จเขาประทับริมฝีปากบนหน้าผากคนรักอีกทีก่อนจำต้องผละออกจากกัน แฟนสาวหันไปกอดลาเทสซ่าและมิ