All Chapters of THE WEIGHT OF THE VEIL: Chapter 121 - Chapter 130

Mainit ang araw, pero malamig ang pakiramdam ni Klarise habang nakaupo sa loob ng sasakyan. Mahigpit ang kapit ng kanyang kamay sa palad ni Louie. Napalingon ito sa kanya at ngumiti.“Kinakabahan ka ba?” tanong ni Louie habang patuloy sa pagmamaneho.Tumango si Klarise, hindi nagsalita agad. Tila ba kahit anong lakas ng loob niya, nangingibabaw pa rin ang takot.“Normal lang ‘yan,” bulong ni Louie habang hinahaplos ang likod ng kamay niya. “Pero tiwala lang, Mahal. Andito lang ako. Sabay tayong haharap dito.”Nang makarating sila sa High Tower Women’s Center, agad silang tinawag. Ang puso ni Klarise ay parang sasabog. Hawak pa rin ni Louie ang kanyang kamay habang sila’y pumasok sa Room 3 ng OB clinic. Malamig ang loob, may mahina at nakakarelaks na musikang tumutugtog. Malambot ang kulay ng dingding, parang niyayakap ka habang hinihintay mo ang isang himala.Isang babae ang ngumiti sa kanila. “Good morning. Ako si Dra. Alondra. First check-up natin today, no?”“Opo, Doc,” sagot ni Kl

Makalipas ng ilang linggo, kailangan nang bumalik sa trabaho si Louie at tinatawagan na siya ng kanyang sekretarya dahil may mga nakatakdang operasyon na kailangan niyang gawin.“Three more surgeries, Doc,” sabi ng assistant ni Louie habang patakbo itong naglalakad kasabay niya sa hallway ng klinika.“Okay. Ready na ba ang OR?” tanong ni Louie, hindi na tumitingin sa paligid.“Prepped and waiting, sir.”Mula sa seventh floor ng White Aesthetique Clinic, walang hinto ang paggalaw ni Louie. Mula alas-siyete ng umaga hanggang alas-diyes ng gabi, punô ng pasyente ang schedule niya. Hindi lang local celebrities ang kliyente niya ngayon—pati international models at beauty queens ay bumabyahe pa mula ibang bansa para lang magpa-enhance sa kanya.Habang abala siya sa pagpapaganda ng mundo, sa bahay naman…“Nanny, pakikuha nga ng prenatal vitamins ko sa drawer,” tawag ni Klarise mula sa loob ng silid.“Ma’am, andiyan na po,” abot ng yaya.Napaupo si Klarise sa kama, hawak ang kanyang tiyan. Ta

Limang buwan na mula nang unang narinig ni Louie ang tibok ng puso ng anak nila sa ultrasound. Limang buwan na ring tuloy-tuloy ang pag-aalaga niya kay Klarise—mula sa pag-grocery ng mga craving nito sa kalagitnaan ng gabi, hanggang sa pagiging tagabantay tuwing may prenatal check-up. At ngayong gabi, ibang katahimikan ang bumalot sa condo nila.Umuulan sa labas, mahina lang, parang himig na pampatulog.Nasa kama sina Louie at Klarise, magkayakap sa ilalim ng kumot. Nakapatong ang kamay ni Louie sa tiyan ng asawa—isang bagay na naging routine na sa kanila tuwing gabi.“Mahal…” bulong ni Klarise habang nakasubsob ang mukha sa dibdib ng asawa.“Hmmm?”“Hindi mo ba naiisip na parang… kahapon lang ‘yung kasal natin?”Napangiti si Louie. “Tapos ngayon, may pa-kick na sa loob ng tiyan mo?”“Ang bilis ng panahon. Parang hindi pa rin ako makapaniwalang may maliit na tao sa loob ko na bunga ng pagmamahal natin.”Marahang hinaplos ni Louie ang tiyan ni Klarise. “Gusto mo bang lalaki siya o baba

Naka-upo sila sa couch ng condo, napapalibutan ng sample invitation cards, fabric swatches, at cake design pegs na may nakasulat na “Team Girl” o “Team Boy.”“Copy. No spoilers. Pero paano natin pipigilan si Tita Rowena na hindi magdala ng pink na balloons sa party? Alam mong may ‘instinct’ daw siya, ‘di ba?”“Ugh! Hindi ko makakalimutan ‘yon!” tawa ni Klarise. “Noong baby shower ni Cams, may dala na agad siyang onesie na may embroidery na ‘It’s a girl!’ Eh lalaki pala!”“Classic Rowena. Siguro ang strategy natin… distraction,” sagot ni Louie, sabay kindat.“Like what?” kunot-noong tanong ni Klarise habang sinisimsim ang mainit na gatas.“Tayo mismo ang gumawa ng fake hula! Parang ‘hmm feeling ko boy to, grabe akong magsuka eh’ tapos sasabihin ko naman ‘siguro girl, sobrang clingy ka lately.’ Tapos sila na mismo ang malilito!”Natawa si Klarise. “Ay gusto ko ‘yan. Psychological warfare!”“Exactly. Labas ang pagka-Dr. Strange natin. Multiverse of gender confusion!”Sumunod na araw, sa

Hindi pa rin makapaniwala si Klarise habang yakap ang isang pink na stuffed bear.“Grabe,” bulong niya. “Hindi pa rin ako makapaniwala. Baby girl nga talaga. Si Luna. Si baby Luna.”Umupo si Louie sa tabi niya, pinisil ang kamay ng asawa. “Parang kahapon lang sinusukat ko kung kakasya ba ‘yung maliit na bassinet sa tabi ng kama natin.”“Ngayon may pangalan na siya,” sagot ni Klarise, punong-puno ng emosyon ang tinig. “May identity na. May pink closet na nga rin siya. Apat na drawer puro booties at headbands.”“‘Yung isa doon, puro milk bottles,” natatawang tugon ni Louie. “Ang dami, akala ko may milk factory ka sa loob.”“Kasalanan mo ‘yun,” umirap si Klarise pero nakangiti. “Ikaw bumili ng apat na set ng bottle warmer. Para raw hindi na ako maglalakad-lakad sa gabi.”“Syempre. Ayoko nang pinapawisan ka kahit midnight. Ako na ang taga-init. Ako na rin ang taga-burp. Ako na rin ang yaya. Basta ikaw, pahinga lang.”“Pangako mo ‘yan ha.”“Pangako ko ‘yan. Basta pangako mo rin, huwag mo n