ANDERSON POINT OF VIEWAng lugar na, mahirap pala pasukin. Ngunit, gayunpaman, gagawin pa rin namin ang lahat. Sa totoo lang ngayon ko lang naman naranasan ang pumasok sa ganitong lugar. Kaya naman, hindi ako sanay sa mga nakikita ko. Kung titingnan ang paligid. Ang daming mga tambay, nakahubad pa ang ibang mga lalaki. May nagsusugal sa kalye, may maiingay na mga bata ang naglalaro. Mayroon pang naliligo sa kabas ng bahay. Ang mga kasuutan nang iba, hindi ko masasabi kung maayos pa ba o hindi na.“Ano, hand ana ba kayong pumasok?” wika ni David. Mabuti na lang siya at sanay siya. Dahil, natuto din naman siyang manirahan noon sa probinsiya. SIya nga ang namili ng mga damit namin. Damit pang ordinaryong tao.“We have no choice, we need to find him.” I coldly said.“Teka lang Anderson, kailangan mong iawasan ang pagsasalita ng English, okay? Alam ko naman na nasanay kang magtagalog dahil kay Nelia. Kaya naman, gamitin mo pa rin ‘yon dito ngayon.” David said.“Okay, pasensya na. Ohh, ay
Terakhir Diperbarui : 2025-06-24 Baca selengkapnya