Semua Bab ข้านะหรือคือฮูหยินของท่านแม่ทัพ: Bab 131 - Bab 140

วันนี้เป็นวันแต่งงานของ ลู่เสวียนกับหลานฮวน หวงเหวินเทียนกับหลานซิ่วเอ๋อร์ หลิวหย่งกับหวงซือหนิง เมืองหลวงคึกคักไม่น้อยคุณหนูสกุลหลานออกเรือนพร้อมกัน ส่วนจวนโหวนอกจากท่านโหวจะแต่งภรรยาเข้ามา น้องสาวอย่างคุณหนูซือหนิงก็แต่เข้าตำหนักหย่งฉือเช่นกัน หวงเหวินเทียนต้องไปรับเจ้าสาว ส่วนหวงซือหนิงนั้นรอขบวนจากตำหนักหย่งฉือมารับ มารดายิ้มให้กับบุตรชายก่อนจะเอ่ย"ลูกแม่ไปรับฮวนฮวนเถอะ น้องสาวเจ้าแม่เล็กกับมารดาเจ้าจัดการนางเอง""ใช่ เทียนเอ๋อร์แม่เล็กลูกกล่าวถูกแล้ว ที่ผ่านมาลูกทำไม่ถูกกับฮวนฮวนมากนัก ยามนี้ควรทำดีกับนางเยอะๆ"เมื่อมารดาและแม่เล็กของเขาเอ่ยหวงเหวินเทียนจึงพยักหน้าก่อนจะเดินไปหาน้องสาวที่กำลังแต่งหน้าอยู่ หวงซือหนิงนั่งอยู่ใบหน้ายิ้มแย้ม ร่างสูงโบกมือให้ทุกคนออกไปก่อนจะมานั่งลงตรงหน้าเอ่ยกับน้องสาว"ตื่นเต้นหรือไม่น้องพี่""นิดหน่อยเจ้าค่ะ พี่ใหญ่เราแต่งงานพร้อมกัน ต่อไปข้าไม่ได้อยู่กตัญญูท่านแม่ทั้งสองกับพี่แล้ว พี่ต้องอย่านอนดึกนะเจ้าคะ ท่านโหวจะต้องรักษาสุขภาพด้วย อื้อ อย่าบีบจมูกข้า"หวงเหวินทียนจับปลายจมูกแม่ตัวแสบแล้วจับส่ายไปมาจนใบหน้าหวานหันตาม เด็กคนนี้คือผู้เสียสละที่แ

จวนสกุลลู่ที่จวนลู่หลานฮวนสบายดีแต่กลับเป็นลู่เสวียนที่แพ้ท้องหนักมาก อาเจียนไม่หยุด ยามนี้ลู่หมิงถอนหายใจบุตรชายร้องแต่จะกินของหวาน โรงครัวทำมาก็กินแค่สองสามคำก็จะเปลี่ยนกินอย่างอื่นอีก หลานฮวนถอดชุดแต่งงานออกก่อนจะมาดูแลสามี ลู่ฝานยิ้มให้น้องชายก่อนจะเอ่ย"สงสัยว่าท้องนี้ของหลานสะใภ้คงเป็นผู้หญิง ร่ำร้องจะกินแต่ของหวานเช่นนี้""ท่านลุงคิดว่าในท้องของข้าเป็นเด็กผู้หญิงหรือเจ้าคะ""อืม คิดว่าน่ะเจ้าเล่าไม่แพ้บ้างหรือ""เวียนหัวตอนเช้าเท่านั้นเจ้าค่ะ ท่านลุงกับท่านพ่อดูแลท่านพี่แทนข้าสักหน่อย ข้าจะไปโรงครัวเพื่อต้มน้ำบ๊วยให้ท่านพี่สักชาม""อย่าเลยอาฮวน...เจ้าพักผ่อนเถอะ บ่าวไพร่ก็มี พี่ใหญ่ท่านจะกลับวังเลยหรือจะนอนค้างที่นี่ขอรับ""ข้าจะกลับเลย ฝ่าบาทมักบรรทมดึก หากข้าไม่อยู่จะไม่มีใครคอยเตือนพระองค์ หลานสะใภ้เอ๋ย นี่เป็นของรับไหว้จากข้า พรุ่งนี้คงมิได้มาพิธียกน้ำชาตอนเช้า เจ้ารับไปเถอะ"หลานฮวนรับกล่องไม้มาจากลู่ฝาน จากนั้นสองพี่น้องก็ออกจากห้องไป ลู่หมิงส่งพี่ชาย ทั้งคู่เดินมาจนถึงรถม้า บ่าวมารายงานว่าฮูหยินผู้เฒ่าขู่จะผูกคอตาย"ใต้เท้าขอรับ ฮูหยินผู้เฒ่าบอกว่าวันนี้หากท่านยังไม่ปล่

งานแต่งผ่านไปแล้วสองเดือน ยามนี้เซียวอี้เซียนตั้งครรภ์ได้เกือบแปดเดือนแล้ว นางนั่งมองบอลลูนที่กำลังเตรียมเอาไปติดตั้งเพื่อขึ้นบินเพื่อสำรวจต้าฉินเป็นครั้งแรก ไป๋จินหวนเห็นบุตรสาวนั่งขีดๆเขียนๆก็เดินมาหาโดยมีแม่นมประคอง ก่อนจะเอ่ยเรียกบุตรสาว"เซี่ยนเซี่ยน...ท้องลูกใหญ่มากแล้ว เดินเห็นบ้างอย่านั่งนานๆไม่ดี""ท่านแม่..ท่านแม่เองเหตุใดไม่พักเจ้าคะ ใกล้คลอดแล้วด้วย ท้องลงมากแล้ว""แม่ห่วงลูกน่ะ เสี่ยวฮวาบอกว่าลูกเอาแต่ทำงาน วันนี้เสี่ยวฮวาพาสามแฝดมาเยี่ยมท่านย่า เฮ้อท่านย่าของลูกหลงเจ้าสามแฝดน่าดูเชียว ขนสมบัติมาให้เสียเยอะแยะ""คิกๆๆ นี่เป็นลูกเสี่ยวฮวานะเจ้าคะ หากเป็นน้องชายน้องสาวคลอดออกมาเมื่อไหร่ ท่านแม่คงได้แต่นั่งมอง เพราะท่านย่าคงจะเอาไว้เลี้ยงเองหมด"ไป๋จินหวนนั่งลงข้างๆเห็นบุตรสาววาดแผนผังบางอย่าง นางช่างมีสายเลือดท่านปู่ของนางจริงๆ ทั้งสองคนเหมือนกันแทบจะทุกอย่าง เซียวอี้เซียนเห็นว่ามารดาสนใจจึงอธิบาย"นี่เป็นแผนผังเมืองใหม่เพคะ""ไหนว่าไม่สร้างเมืองใหม่มิใช่หรือ บอกว่าสร้างเพียงเขื่อนกั้นน้ำอย่างไร""เพคะ..แต่เมืองหลวงยามนี้คับแคบเกินไปจำเป็นต้องมีเมืองรอง ความเจริญต้องไม่ด้อย

วันนี้เป็นวันสถาปนามู่กุ้ยเฟยขึ้นเป็นฮองเฮา หยางเทียนหลงและหลิวหย่งออกจากตำหนักแต่เช้า หยางเทียนตี้ละพระชายาก็เสด็จไปเช่นกัน เซียวอี้เซียนไม่ได้ไปด้วยเพราะนางลุกเดินลำบากอีกทั้งท้องลงต่ำมากแล้ว หวงซือหนิงก็ยังคงแพ้ท้อง สองสะใภ้นั่งเล่นอยู่ที่ศาลารับลม งานเลี้ยงยามค่ำฮ่องเต้อนุญาตให้ทั้งคู่ไม่ต้องเข้าร่วมงานเลี้ยงได้เฉินหนิงอันกำลังหัดเรียนวิชากุลสตรีจากแม่นมในวัง ส่วนเฉินหนิงหลงสอบได้ที่หนึ่งของชั้นเรียน ยามนี้สำนักศึกษาให้หยุดพักผ่อน เขายังคงอ่านตำรา เซียวอี้เซียนเห็นสองพี่น้องสกุลเฉินขยันใฝ่รู้ก็ดีใจ อีกไม่นานสกุลเฉินคงลุกขึ้นมาผงาดอีกครั้งเพราะเมล็ดพันธุ์ทั้งสองต่างเติบโตเป็นต้นกล้าที่แข็งแรง"หนิงอัน หนิงหลง ได้เวลาพักแล้ว อย่าหักโหมมากนัก""เพคะพระชายา/พ่ะย่ะค่ะพระชายา""พระชายาท่านดูสิ เด็กสองคนนี้ช่างมีความสามารถมากเหลือเกินนะเพคะ"หวงซือหนิงมองไปยังเฉินหนิงหลงที่ยามนี้อายุเกือบเจ็ดขวบแล้ว แต่กลับเฉลียวฉลาด อาจารย์สำนักศึกษาเอ่ยชมไม่ขาดปาก ยิ่งมีตำหนักหย่งฉือและสกุลเซียวสนับสนุน อนาคตยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าจะยิ่งใหญ่เพียงไหน เซียวอี้เซียนเอ่ยแก่หวงซือหนิงเล่าถึงความเป็นมาของทั้งค

หลังจากสถาปนามู่กุ้ยเฟยเป็นฮองเฮาเรียบร้อยสามวันต่อมาก็ได้เวลาปล่อยบอลลูยขึ้นฟ้าเพื่อสำรวจต้าฉิน หยางเทียนหลง รัชทายาท เซียวหาน เซียวหง และหวงเหวินเทียนต่างก็ขึ้นไปด้วยกันแต่อยู่คนละกระเช้า ทางด้านฮ่องเต้ทรงขึ้นกระเช้าเดียวกับหลานชาย เนื่องจากหากผิดพลาดหยางเทียนหลงถือว่ามีฝีมือดีที่สุดชายป่าตะวันตกของเมืองหลวง สถานที่สร้างบอลลูนวันนี้ทุกคนมารวมตัวกันเพียบพร้อม ค่ำนี้จะปล่อยบอลลูนขึ้น ทางด้านสามีทั้งหลายจะกลับไปหาฮูหยินของตนก่อน เพราะว่าอาจจะใช้เวลาบนนั้นประมาณครึ่งเดือนเป็นอย่างน้อย หากบินแล้วไร้อุปสรรค ก็จะเริ่มสำรวจแคว้นอื่นๆเช่นกัน เพื่อร่างแผนที่ให้ได้เปรียบทางสมรภูมิในอนาคต หากเกิดศึกสงครามอีกย่อมเฝ้าระวังแผ่นดินต้าฉินได้ดีกว่าเดิมทั้งหมดกลับจวนตนเอง รอยามโหย่วจะออกเดินทางพร้อมกับฮ่องเต้ หยางเทียนหลงแวะส่งพ่อตาและท่านปู่ของเซียวอี้เซียนเรียบร้อยก็รีบกลับตำหนักหย่งฉือ เหมือนเมื่อเช้านางจะลุกไม่ไหว เขาไม่อยากไปยามนี้เลยแต่กำหนดการมาแล้ว อีกอย่างนางเพิ่งแปดเดือนครึ่งยังไม่น่าคลอดในช่วงเวลานี้ แต่มารดานางกลับไม่เป็นเช่นนั้น เมื่อหยางเทียนหลงมาส่งพ่อตาและท่านพ่อของเขาปรากฏว่าในจวนสา