All Chapters of The Billionaire's Bargain: Chapter 91 - Chapter 100

Mahaba-haba din ang naging biyahe namin papuntang Ifugao. Nang makarating kami ay binalot agad kami ng lamig. Puro puno at bundok kasi ang nadadaanan namin. Medyo delikado pa iyong daan kasi bangin ang katabi no'n. Huminto muna kami sa sentro para kumain at maghanap ng pasalubong para sa mga bata. Binilhan din namin ng pasalubong ang mga asawa namin. Nagpatuloy kami sa biyahe hanggang sa makarating kami mismo sa pinangyarihan ng aksidente. Hininto ni Dianne ang sasakyan niya sa gilid ng daan. Huminga ako nang malalim pagkababa ko. Mula dito ay kitang-kita ko ang napakagandang tanawin. Wala masyadong sasakyan na dumadaan kaya tumawid ako papunta sa kabila. Sa gilid no'n ay gubat na. "Dito na 'yon, 'diba?" rinig kong tanong ni Thaleya. Sumunod pala ang tatlo sa akin. "Oo" sagot ni Farah. Nilibot ko ang tingin sa paligid. Pinipilit kong alalahanin ang nangyari dito pero wala ni isang pumapasok sa isipan ko. Come on. I need to try harder! Gusto ko ng mahanap ang isa pa naming ana

Ang lakas ng tibok ng puso habang umiinom ng tubig ang private investigator na si Roland. Ni-hire siya ni Alex para mahanap ang mga taong kumuha sa isa pa namin anak. Ngayon ay nandito siya para sabihin ang mga nalaman niya. Napansin naman ni Alex ang kabang nararamdaman ko kaya hinawakan niya ang kamay ko at bahagya iyong pinisil. Nang malaman naming pumunta dito ang private investigator ay dinala ko muna si Theo sa tita Adrianna niya. Naintindihan naman iyon ni Adrianna at agad na nakipaglaro kay Theo. Dito kami sa office ni Alex mag-uusap. "Calm down, baby" he whispered, enough for me to hear. I pressed my lips together as I nodded my head. I smiled lightly before taking a deep breath. Umayos ako ng upo nang simula ng buksan ni Roland ang brown envelope na dala niya. Binigay niya ang mga lamay nito kay Alex. "Based from what I've gathered. May isang tao ang nag-hire ng isang grupo para maaksidente kayo Mrs. Visconti. Isa sa mga tauhan no'n ay nakausap ko" simula niya. "Paan

My lips automatically formed a smile when I saw the kids playing on the garden happily. Rinig na rinig ang hagikhik ng apat habang naghahabulan sila. Dalawang linggo ng nakatira ang magkakapatid dito mula nong nakita ko sila sa labas ng convenience store. Simula ng tumira sila dito ay puno na ng ingay ang buong mansyon dahil sa kanila. Alex didn't mind about them living here in the mansion. He even bought them clothes since wala silang nadalang damit. Nang makauwi ako dito sa mansyon kasama sila ay ikinuwento ko ang nangyari. He immediately reported it to the police. Hindi ko na siya pinigilan sa bagay na 'yon. Sobra na ang ginawa nila sa mga bata because of the money. Now, I'm watching them from on the balcony. "What are you doing here, baby?" Napatigil ako saglit bago tumingin sa aking likod. He's leaning on the doorway with a smile on his face. Saglit kong binalik ang tingin sa mga bata saka binalik ang tingin sa kanya. "I'm watching the kids. Why?" Umiling ito saka na

Umangat ang tingin ko kay Alex nang palapit na siya sa sofa dito sa loob ng office niya. Huminga ulit ako nang malalim para mabawasan ang kaba ko. Umusog ako kaunti sa gilid ng umupo siya sa tabi ko. Umangat ang kilay niya sa ginawa ko. Pinulupot niya ang kamay niya sa bewang ko at hinila palapit sa kanya. "Gusto mo na bang sabihin sa akin ang sasabihin mo ngayon? We can talk tomorrow kung hindi mo pa kayang sabihin" he muttered. Umiling ako, "Ngayon na para makausap agad natin siya" sagot ko. Nagsalubong ang kilay niya, "Who are we going to talk to?" I licked my lower lip, "Remember the day na pumunta dito si Roland?" "Yes. What about him?" Heto na. Sasabihin ko na. I hope he won't get mad na patago ko 'yong ginawa. Huminga ako nang malalim. "Pagkatapos niyang umalis... A-Ano....nagpatulong ako sa kakilala ko para h-hanapin ang isa pa nating anak" pikit matang saad ko. Ilang saglit pa ay wala akong narinig na boses mula kay Alex. Kung hindi ko lang ramdam ang kata

Tinitigan ko si Alex nang matapos niyang sabihin 'yon. Naging mabait sa akin si Alex kahit may amnesia ako. He did everything for me. Sinuportahan niya ako sa lahat ng mga desisyon ko. After hearing what he said, hindi ako makapaniwala na ginawa ko iyon. Nagbaba ako ng tingin saka huminga nang malalim. I need to talk to him about it later. May gusto pa akong malaman mula kay Raul. Nag-angat ako ng tingin at tinignan siya. "Do you know where she is right now?" tanong ko. "Nasa mental hospital siya ngayon sa amerika" sagot nito. I pressed my lips together as I nod my head. I'm a bit shocked though after hearing that my 'bestfriend' is in the mental hospital. Should I be happy or sad? Karma niya ba 'yon sa ginawa niya sa amin ng kambal ko? Bumalik ako sa tabi ni Alex. He immediately wrapped his arms on my waist. Pilit akong ngumiti, still guilty. "So, saan iniwan ng grupo na 'yon ang kambal ni Theo?" Alex asked. Raul looked at us with a serious face, "Malapit lang dito sa lugar n