All Chapters of Hot Billionaire's Series 1 : Chasing You : Chapter 91 - Chapter 100

Tanya's POV Warning ‼️SPG Alert‼️ Talagang totohanin ni Luke ang sinabi niya kanina na dito kami mag-adventure sa swimming pool nila. Tahimik na ang mansiyon.Kami nalang yata ang gising sa oras na ito. Medyo madilim na din ang banda dito. Dahil pinasadya niya yata na dim light lang ang ilaw. Sapat lang ang ilaw na iyon na magkakitaan pa kaming dalawa. " Luke..." pigil kong sigaw. Bigla niyang hinila ang paa ko. Magkayakap kami ngayon naliligo sa gitna ng pool. Magkahinang ang aming mga mata.Dahan-dahan niyang dinampi ang labi niya sa labi ko. " I love you,my wife. I can't imagine my life without you.I will promise you that I always love you and chase you,whatever it takes." seryoso niyang sabi. "I will promise you, Luke. I will always love you and chase you,whatever it takes." sabi ko din sa kanya. Ginawaran niya ng halik ang noo ko. Napapikit ako, bakit ang bigat ng naramdaman ko. Hindi ko na talaga maintindihan ang sarili ko. Napaka emotional ko ngayon,pati narin

Tanya's POV " Sigurado ka ba, kaya mo maglakad,bestie?" baling ni Mich sa akin. Naghihintay parin kami ni Kate dito sa mini sala ng apartment na namin ni Michelle. " Oo naman,bakit mo natanong iyan? Wala naman akong sakit." sagot ko. " Diba nga, may pasa sa tuhod mo.Hindi ba masakit ilakad iyan?" inosenteng tanong niya. Jusmiyo...akala ko ba ligtas na ako sa bestie ko. Hindi parin pala niya nakalimutan ang pasa ko sa tuhod. Nagbihis na nga ako ng pantalon para hindi na mapansin. Naalala ko na naman ang tawang-tawa na mukha ni Luke kanina. Kahit sa sasakyan,hindi parin siya tumigil. Dahil sa tuwing lilingon ako sa kanya habang nagmamaneho siya ay panay parin ang ngiti nito. Parang timang lang ang kumag na iyon. Hindi pa Ko nakaganti sa kanya. Hiyang-hiya parin ako sa mommy niya. " Wala lang ito, mawawala din itong pasa ko, bestie." agad kong sabi,para tigilan na niya ako. " Saan ba kasi kayo naghahabulan ni, sir Luke kagabi? Pareho pa kayong may pasa sa tuhod." dagdag

Tanya's POV Nagising ako ng may dumampi sa labi ko. Napadilat ako bigla ng mata. It was Luke...he kissed my lips. " May masakit parin ba sa'yo,wife? Grabe ang pag-alala ko. Bigla ka nalang namilipit sa sakit. And worst is, you fainted and passed out." hindi maitago ang pag-alala ni Luke sa akin. Hindi ako makapaniwala na hinimatay ako. Naalala ko lang na subrang sumakit ang puson ko.Na triggered siguro iyon dahil na stress ako sa nangyari kanina. " My head...ang sakit ng ulo ko,Luke." naiyak kong wika. Ang lakas kasi nang pagkasabunot ni Carlen sa akin. Nalamog yata ito.Pati ang anit ng buhok ko subrang sakit. Pumintig ang panga nito. Kinuyom niya ang kanyang kamao. " I'm so sorry, Tanya. I'm so sorry..." bigla niya akong niyakap. " Hindi kita na protektahan kay, Carlen. Masyado akong naging kampante sa sitwasyon. I've never love her, Tanya. Ikaw ang mahal ko.So, please,huwag na natin pag-aawayan si, Carlen." pagsumamong wika niya. " Luke,hindi ako makahinga." mah

Tanya' s POV After Three years.... Mapait akong napangiti habang tanaw ko ang malinaw na karagatan. Ang ganda ng sunset hudyat na ito na pagabi na naman. May natanaw ako na mga maliliit na mga bangka sa laot. Simple lang ang pamumuhay na meron dito sa probinsya. Kung saan ako naglagi sa loob ng tatlong taon. Hanggang ngayon nasasaktan at naiiyak parin ako kapag naalala ko ang mapait na nakaraan. Ang layo dito sa Manila na nakagisnan ko.Ngunit kailangan gawin ko ito hindi dahil para sa akin.Kundi dahil para sa anak ko. Grabe iyong stress at depression na naranasan ko sa nangyari na muntik nang mawala sana ang baby ko. Kaya naisipan ko na magpakalayo-layo sa mga taong nagdudulot sa akin ng sakit. Mabuti nalang nagkaroon ako ng kumunikasyon sa taong nag-alaga sa akin dati . Mabilis kong pinunasan ang aking mga luha ng mabilis na naglaglagan sa mga mata ko. Nang may boses akong narinig sa aking likuran. " Tanya...ineng, nagising na si baby Luca." tawag sa akin ni nanay Li

Tanya's POV Iba ang pakiramdam ko habang pa landing na ang eroplano sa NAIAA terminal 3. Biglang bumilis ang tibok ng puso ko.Hindi ko maiwasan manabik na makita ko ang bahay namin sa Bulacan na pinaayos ni tatay Lito. Nandito din iyong pag-alala ko baka magkita kami ng ama ni baby Luca. Hindi ko pa maisip kung anong gagawin ko kapag magkaharap ang landas namin. Hindi ko dinamay sila tatay at Michelle sa pagkamuhi ko kay Luke. Dahil ang tingin ng mga ito mahal ako ni Luke at hindi magagawa ni Luke sa akin iyon. Sa madaling salita naawa sila sa akin sa pinagdaanan kong sakit. Pero hindi sila totally nagagalit kay Luke sa panloloko na ginawa sa akin ng gagong iyon. Si Mich na ang nagkarga kay Luca. Inaalalayan ko din sila itay at ang dalawang mag-asawang matanda sa paglabas ng eroplano. "Ganito pala ang Manila,maraming mataas na bahay." wika ni tay Oscar. " Building iyan, Oscar." singit naman ni nay Lita. Ngumiti lang ako sa kanilang dalawa. " Huwag po kayong mag-alala