Tanya's POV Iba ang pakiramdam ko habang pa landing na ang eroplano sa NAIAA terminal 3. Biglang bumilis ang tibok ng puso ko.Hindi ko maiwasan manabik na makita ko ang bahay namin sa Bulacan na pinaayos ni tatay Lito. Nandito din iyong pag-alala ko baka magkita kami ng ama ni baby Luca. Hindi ko pa maisip kung anong gagawin ko kapag magkaharap ang landas namin. Hindi ko dinamay sila tatay at Michelle sa pagkamuhi ko kay Luke. Dahil ang tingin ng mga ito mahal ako ni Luke at hindi magagawa ni Luke sa akin iyon. Sa madaling salita naawa sila sa akin sa pinagdaanan kong sakit. Pero hindi sila totally nagagalit kay Luke sa panloloko na ginawa sa akin ng gagong iyon. Si Mich na ang nagkarga kay Luca. Inaalalayan ko din sila itay at ang dalawang mag-asawang matanda sa paglabas ng eroplano. "Ganito pala ang Manila,maraming mataas na bahay." wika ni tay Oscar. " Building iyan, Oscar." singit naman ni nay Lita. Ngumiti lang ako sa kanilang dalawa. " Huwag po kayong mag-alala
Tanya's POV Mataman akong naghintay sa taong ka meet-up ko ngayon. Nandito ako sa isang class na restaurant sa Manila.Nilakasan ko na ang loob ko na lumuwas dito. Kailangan ko nh magtrabaho para may sa anak ko. Hindi naman pwede na lagi nalang akong umaasa sa kita ng shop. Nakakahiya na kay tay Lito. Nakangiti ako na pumasok na ang taong inaantay ko. " Hi,Tanya. You're look more beautiful than before.Mukhang hiyang ka sa probinsya." wika niya. " I'm fine,Jack." nakangiti ko na wika. Umupo na kami sa upuan. May lumapit sa amin na waiter. " Kumusta?" tanong niya. " I'm with my son." masaya kong sagot. " So, kailan mo gusto magstart sa trabaho sa kumpanya ko?" He smiled at me. Yeah, may-ari na ngayon si engineer Jack Muson ng isang construction firm ang J Development Builder.Hanggang ngayon hindi parin ako makapaniwala sa totoong pagkatao ni Jack. Taga pagmana pala ito ng kumpanya nila.Hindi ko na inalam kung bakit ginusto nito ang magtrabaho sa LS Constuction firm.
Tanya's POV Years Ago.... Pakiramdam ko sa oras na ito tumigil ang tibok ng puso ko. My heart broke into tiny pieces. Nakita ko lang naman sa dalawang mata ko ang dalawang taong hubot-hubad na magkatabi walang iba kundi si Carlen at ang nag-iisang taong mahal ko at pinaniwala akong mahal niya ako. Mahimbing ang tulog nila. Hindi ko na nakayanang pagmasdan pa ang ayos ng dalawa. Mabuti nga may lakas pa akong lumabas sa condo ng manlokong Luke na iyon. Tang-ina niyo! Mga hayop kayo...Sa impyerno sana kayo mapunta sa kataksilan ginawa niyo.... Nakatingin sa akin ang mga tao na nakasabay ko sa elevator. Kanina masaya ako na sumakay dito. Kanina lang hindi ko mapigilan ang kilig ko habang iniisip ko ang sorpresa na ibigay ko kay Luke. Pero ngayon heto ako nakasakay sa elevator ulit.Umiiyak at durog ang puso. Napasandal ako sa elevator dahil para akong bibigay sa sarili. Mabilis akong naglakad palabas ng building. I don't know where to go. I need to someone to lean to. Dat
Tanya's POV " Congratulations to us." Patiling wika ni Michelle ang bestfriend ko sabay yakap sa akin ng mahigpit. " Congratulations to us bestie." Natatawa ko ding wika dito. Finally after five years of studying harder, emotionally and financially naitawid din namin ang pag-aaral sa college.Through thick and thin iyan ang friendship goals namin ni Michelle. Ganunpaman thankful parin kami na sa kabila ng mahirap na hamon sa buhay hindi man kami tulad ng ibang ka klase namin na mayaman na magkaibigan. Nakapag-aral parin kami isa sa prestihiyosong unibersidad sa Manila. Malaking pribelihiyo narin ang pagiging scholar namin. " Congratulations sa inyo anak." mahigpit ding yakap ni tatay sa akin. Nandito na kami ngayon sa isang restaurant kung saan kami kasalukuyang kumain at para na rin sa pagcelebrate ng graduation namin ni bestie. Actually lima lang kami dito ako, si tatay, si Michelle at ang mga magulang niya. Sa nagtatanong kung nasaan ang aking ina. Nakakalungkot man isipi
Tanya's POV Malakas akong nagpakawala ng buntong hininga. First day ko ngayon sa LS construction bilang architect. Thank you Lord natupad lahat ng goals ko sa buhay sana tuloy-tuloy na po ito. Excited ako dahil natupad din ang pangarap ko na matanggap ako sa kompanyang ito. Actually pangarap namin ito ni bestie Michelle ko kaso nga lang pagkatapos namin makapasa sa board exam isang buwan lang ang nakalipas na mild stroke naman ang tatay niya. Dahil sa nag-iisa lang siyang anak walang mag-aalaga sa tatay niya. Hindi muna siya sumabay sa akin nag-apply ng trabaho. Tinulungan muna niya ang kanyang nanay sa pag-alaga sa ama nito. Salitan narin ang mga ito sa pagbabantay ng maliit nilang puwesto sa palengke. Habang kami naman ng tatay ko napag-usapan narin namin na kapag makapag-ipon na ako pahintuin ko na siya sa trabaho. Patayuan ko nalang siya ng maliit na puwesto ng motor shop. Para doon na siya sa probinsya namin sa Bulacan. Magkapit-bahay lang kami ni Mich kaya paminsan-minsan
Tanya's POVMataman siyang nakaupo sa may lobby habang hinihintay ang kanyang ama. May usapan kasi kami ngayon ng tatay ko na samahan niya ako mamili ng kaunting gamit para sa bago kong nilipatan na apartment. May kaunti pa naman akong pera naipon mula sa allowance ko nung college. Todo tipid ako nung nag-aral pa ako dahil ayaw ko palagi naghihingi kay itay.Siyempre alam ko kung gaanong hirap ang pinagdaanan niya para mairaos lang niya ang pag-aaral ko kahit sabihin pa natin na scholar ako. Malapad akong napangiti ng makita ko na siyang papasok sa loob ng lobby. " Tay mano po." agad kong wika dito. Sinalubo ko din siya ng mahigpit na yakap. Subrang na miss ko ito. " Kumusta ang unang araw ng trabaho mo 'nak? " nakangiti nitong tanong habang papalabas na sila sa building. Hindi naman sa pagbubuhat ng sariling upuan dito niya namana sa tatay niya ang angking ganda nito. Hindi naman siya katangkaran sakto lang ang kanyang height sa tulad niyang full blood pinay. Matangkad kasi ang
Tanya's POV Tama nga si Mich ang hot ng CEO ng LS Construction. Napaka guwapo nito, naka intimidate ang masyadong kaguwapuhan nito na gustuhin mo nalangtitigan buong araw. Kahit nakaupo ito mahalata mo parin ang malaking tao nito. Bigla ako bumalik sa huwisyo ko ng marinig kong pinitik niya ang kanyang daliri. " Are you staring at me a whole day? or you can say nothing?" seryosong wika nito. " Shemay bakit nawala na naman ako sa sarili ko. Tanya, isip anong sasabihin mo." Tumikhim ako at mabilis na lumapit sa table nito. " Good morning Mr.Sebastian." agad kong bati dito.Umurong na iyong dila ko kaya wala na akong ibang masabi kundi iyon nalang. " Please sit down, Ms. Medrado right?" nakangiti nitong tanong. Pamilyar sa akin ang ngiti nito. Biglang bumilis ang tibok ng dibdib ko ng maalala ko iyong ngiti niya. " Thank you po Mr.Sebastian." " By the way, Ms.Medrado every department we do random select to attend seminar nextweek." seryoso nitong wika. Habang mataman naman
Tanya's POV " My ghadd...late na ako." pasigaw kong sabi nagmamadali akong napabalikwas ng bangon sa kama. Dumiretso agad ako sa banyo upang maligo. Paano ba naman kasi late na ako nakatulog kagabi. Kasalanan talaga ito ng boss ng tatay niya. Hindi lang naman mawaglit sa isip ko ang ganap sa kotse kahapon. First time ko din mag-isip ng tao na hindi ko naman talaga kilala. Hindi mawala sa isip ko ang guwapong mukha nito lalo na iyong ngiti niya sa akin kahapon. Kulang nalang hingin ko number niya kay tatay para ma text ko siya. Landi ko talaga hehe. Pagdating ko sa office ng department namin nadatnan ko ang mga ka trabaho ko nakahilera sila. Nagtatanong ang aking mga mata sa kanila kung anong meron pero wala ni isang naglakas loob sa kanila na sagutin ako . Nilagay ko sa table ang bag ko. Nagmamadali din akong pumila tumabi ako kay Roberta. May pumasok na babae. Tumikhim muna ito bago nagsimulang magsalita. " Good morning everyone,listen guys. Mr. Luke Sebastian are coming
Tanya's POV Years Ago.... Pakiramdam ko sa oras na ito tumigil ang tibok ng puso ko. My heart broke into tiny pieces. Nakita ko lang naman sa dalawang mata ko ang dalawang taong hubot-hubad na magkatabi walang iba kundi si Carlen at ang nag-iisang taong mahal ko at pinaniwala akong mahal niya ako. Mahimbing ang tulog nila. Hindi ko na nakayanang pagmasdan pa ang ayos ng dalawa. Mabuti nga may lakas pa akong lumabas sa condo ng manlokong Luke na iyon. Tang-ina niyo! Mga hayop kayo...Sa impyerno sana kayo mapunta sa kataksilan ginawa niyo.... Nakatingin sa akin ang mga tao na nakasabay ko sa elevator. Kanina masaya ako na sumakay dito. Kanina lang hindi ko mapigilan ang kilig ko habang iniisip ko ang sorpresa na ibigay ko kay Luke. Pero ngayon heto ako nakasakay sa elevator ulit.Umiiyak at durog ang puso. Napasandal ako sa elevator dahil para akong bibigay sa sarili. Mabilis akong naglakad palabas ng building. I don't know where to go. I need to someone to lean to. Dat
Tanya's POV Mataman akong naghintay sa taong ka meet-up ko ngayon. Nandito ako sa isang class na restaurant sa Manila.Nilakasan ko na ang loob ko na lumuwas dito. Kailangan ko nh magtrabaho para may sa anak ko. Hindi naman pwede na lagi nalang akong umaasa sa kita ng shop. Nakakahiya na kay tay Lito. Nakangiti ako na pumasok na ang taong inaantay ko. " Hi,Tanya. You're look more beautiful than before.Mukhang hiyang ka sa probinsya." wika niya. " I'm fine,Jack." nakangiti ko na wika. Umupo na kami sa upuan. May lumapit sa amin na waiter. " Kumusta?" tanong niya. " I'm with my son." masaya kong sagot. " So, kailan mo gusto magstart sa trabaho sa kumpanya ko?" He smiled at me. Yeah, may-ari na ngayon si engineer Jack Muson ng isang construction firm ang J Development Builder.Hanggang ngayon hindi parin ako makapaniwala sa totoong pagkatao ni Jack. Taga pagmana pala ito ng kumpanya nila.Hindi ko na inalam kung bakit ginusto nito ang magtrabaho sa LS Constuction firm.
Tanya's POV Iba ang pakiramdam ko habang pa landing na ang eroplano sa NAIAA terminal 3. Biglang bumilis ang tibok ng puso ko.Hindi ko maiwasan manabik na makita ko ang bahay namin sa Bulacan na pinaayos ni tatay Lito. Nandito din iyong pag-alala ko baka magkita kami ng ama ni baby Luca. Hindi ko pa maisip kung anong gagawin ko kapag magkaharap ang landas namin. Hindi ko dinamay sila tatay at Michelle sa pagkamuhi ko kay Luke. Dahil ang tingin ng mga ito mahal ako ni Luke at hindi magagawa ni Luke sa akin iyon. Sa madaling salita naawa sila sa akin sa pinagdaanan kong sakit. Pero hindi sila totally nagagalit kay Luke sa panloloko na ginawa sa akin ng gagong iyon. Si Mich na ang nagkarga kay Luca. Inaalalayan ko din sila itay at ang dalawang mag-asawang matanda sa paglabas ng eroplano. "Ganito pala ang Manila,maraming mataas na bahay." wika ni tay Oscar. " Building iyan, Oscar." singit naman ni nay Lita. Ngumiti lang ako sa kanilang dalawa. " Huwag po kayong mag-alala
Tanya's POV " Wala po ninang..." sagot ko sa tanong ni Mich. " Tss...hindi ikaw ang kinausap ko."natatawang wika niya sa kabila. " Pogi naman inaanak ko. Manang-mana sa tatay,gwapo." biro ulit ni Mich. Pinandilatan ko siya. Babaitang ito masaya siguro ang lovelife nito kaya ganun nalang makaasar sa akin. " Gusto mo baby, pasalubong ko sa'yo ang daddy mo." dagdag na biro pa nito na hindi na ako natutuwa. " Patayin ko na ang call mo,Mich.Huwag nalang din kayong pumunta dito kung gawin mo iyan." pikon kong sabi. Natigilan naman ito. Pero kita ko parin na pinigilan lang nitong tumawa. " Kung masaya ka kay, Drake sa bestfriend na walang hiyang, Luke na iyon.Edi wow...kayo na ang masayang lovelife." dagdag ko pa. Bitter ako bakit ba...Makapagsalita itong bestie ko.Parang hindi niya nasaksihan ang paghihirap ko dati.Kung gaano ako nasasaktan.Kung paano ko nilabanan ang stress at depression ko. " I'm sorry,bestie.Hindi ko alam na may tupak ka ngayon." hinging paumanhin ni
Tanya' s POV After Three years.... Mapait akong napangiti habang tanaw ko ang malinaw na karagatan. Ang ganda ng sunset hudyat na ito na pagabi na naman. May natanaw ako na mga maliliit na mga bangka sa laot. Simple lang ang pamumuhay na meron dito sa probinsya. Kung saan ako naglagi sa loob ng tatlong taon. Hanggang ngayon nasasaktan at naiiyak parin ako kapag naalala ko ang mapait na nakaraan. Ang layo dito sa Manila na nakagisnan ko.Ngunit kailangan gawin ko ito hindi dahil para sa akin.Kundi dahil para sa anak ko. Grabe iyong stress at depression na naranasan ko sa nangyari na muntik nang mawala sana ang baby ko. Kaya naisipan ko na magpakalayo-layo sa mga taong nagdudulot sa akin ng sakit. Mabuti nalang nagkaroon ako ng kumunikasyon sa taong nag-alaga sa akin dati . Mabilis kong pinunasan ang aking mga luha ng mabilis na naglaglagan sa mga mata ko. Nang may boses akong narinig sa aking likuran. " Tanya...ineng, nagising na si baby Luca." tawag sa akin ni nanay Li
Tanya's POV Hindi ko lang pinahalata sa kanila na iba na ang naramdaman ko. Mas lalo akong nasusuka ng nasa mesa na ang malaking mangkok na may laman ng sinigang. " Kain ka ng marami,Tanya. Para may lakas ka ulit kapag magkasabunutan kayo ni,ate Carlen na iyon." biro ni Kate. Nandito na kami sa mesa. Iyong ibang mga lalaki ay nandoon sa sala kumakain. Hindi na ako naiinis na mabanggit ang pangalan ng malditang Carlen na iyon. Bagkus naawa ako sa kanya. Dahil hindi siya makamove-on sa kanila ni Luke. Kaya kung ano nalang ang ginagawa niya para siraan kaming dalawa ni Luke. " Excuse me, guys. Cr muna ako." mahina kong boses. " Okay ka lang?" nag-alalang tanong ni Luke sa akin. Tumango lang ako. Doon na ako pumunta sa banyo sa loob ng kwarto. Nilabas ko lahat ng kinain ko sa araw na ito simula kanina. Parang hinalukay ang loob ng tiyan ko. Sumakit ulit ang puson ko. " Tanya,are you okay? Can I come in? " boses ni Luke sa labas ng banyo. " Okay lang ako,Luke. Nasuka la
Tanya's POV Nagising ako ng may dumampi sa labi ko. Napadilat ako bigla ng mata. It was Luke...he kissed my lips. " May masakit parin ba sa'yo,wife? Grabe ang pag-alala ko. Bigla ka nalang namilipit sa sakit. And worst is, you fainted and passed out." hindi maitago ang pag-alala ni Luke sa akin. Hindi ako makapaniwala na hinimatay ako. Naalala ko lang na subrang sumakit ang puson ko.Na triggered siguro iyon dahil na stress ako sa nangyari kanina. " My head...ang sakit ng ulo ko,Luke." naiyak kong wika. Ang lakas kasi nang pagkasabunot ni Carlen sa akin. Nalamog yata ito.Pati ang anit ng buhok ko subrang sakit. Pumintig ang panga nito. Kinuyom niya ang kanyang kamao. " I'm so sorry, Tanya. I'm so sorry..." bigla niya akong niyakap. " Hindi kita na protektahan kay, Carlen. Masyado akong naging kampante sa sitwasyon. I've never love her, Tanya. Ikaw ang mahal ko.So, please,huwag na natin pag-aawayan si, Carlen." pagsumamong wika niya. " Luke,hindi ako makahinga." mah
Tanya's POV " Sorry,Kate. Nasira pa tuloy iyong masayang pamimili mo dapat para kay baby." hinging paumanhin ko kay Kate. " Don't mind them,Tan.It's okay, maldita lang talaga iyon si,ate Carlen. That's why, hindi kami magkasundo nun." wika ni Kate. " Gusto niyo bang pumunta sa condo ko? Girls hang-out, magluluto tayo then kakain.What do you think,girls?" masayang wika ni Kate. Nagkatinginan kami ni Mich.Magandang ideya ito. " Gusto ko iyan,girl." mabilis na sang-ayon ni Mich. " Me too..." mabilis na sang-ayon ko din. Tsaka ko na problemahin ang pagka delayed ng period ko. Kung mabuntis man ako,mas higit na matutuwa nito ang mommy ni Luke. But, Carlen said..baog daw si Luke. Minsan talaga napakamaldita ang Carlen na iyon. Pinahiya niya si Luke sa harapan ko at sa harapan ng kaibigan niya. Iyon ba ang klaseng babaeng balak sanang pakasalan ni Luke. Walang respeto sa kanya. " Oh,Tanya.Nakatulala ka na diyan.Alis na tayo." pinitik pa ni Kate ang daliri niya sa harapan ng mata
Tanya's POV " Sigurado ka ba, kaya mo maglakad,bestie?" baling ni Mich sa akin. Naghihintay parin kami ni Kate dito sa mini sala ng apartment na namin ni Michelle. " Oo naman,bakit mo natanong iyan? Wala naman akong sakit." sagot ko. " Diba nga, may pasa sa tuhod mo.Hindi ba masakit ilakad iyan?" inosenteng tanong niya. Jusmiyo...akala ko ba ligtas na ako sa bestie ko. Hindi parin pala niya nakalimutan ang pasa ko sa tuhod. Nagbihis na nga ako ng pantalon para hindi na mapansin. Naalala ko na naman ang tawang-tawa na mukha ni Luke kanina. Kahit sa sasakyan,hindi parin siya tumigil. Dahil sa tuwing lilingon ako sa kanya habang nagmamaneho siya ay panay parin ang ngiti nito. Parang timang lang ang kumag na iyon. Hindi pa Ko nakaganti sa kanya. Hiyang-hiya parin ako sa mommy niya. " Wala lang ito, mawawala din itong pasa ko, bestie." agad kong sabi,para tigilan na niya ako. " Saan ba kasi kayo naghahabulan ni, sir Luke kagabi? Pareho pa kayong may pasa sa tuhod." dagdag