Semua Bab Divorce Me Now, Mr. Peters!: Bab 111 - Bab 120

Narinig ng lahat ang kanilang sarili na huminga nang malalim—masyadong matapang si Mr. Macabuhay. Maging ang waiter ay nag-aalalang nagsalita, " Sir, hindi namin kilala ang babaeng ito. Baka mapaano po kayo.” Bukod sa kanyang sinabi, hindi naman talaga taga-teahouse nila si Celestine. Kung may mangyaring masama sa ilalim ng kanyang mga kamay, hindi sila mananagot. "Kung may maging problema sa paggamot niya sa akin, ako ang mananagot! Huwag kayong mag-alala," seryosong sagot ni Mr. Macabuhay. Hindi napigilan ni Celestine ang matawa. Talagang may tiwala ang dean na ito sa kanya. Kaya hindi niya ito bibiguin! Matapos sabihin iyon, inihanda ni Celestine ang kanyang mga karayom. Ang kanyang mga karayom ay mukhang awtoritatibo at nakakatakot. Maingat na pinagmasdan ni Mr. Macabuhay ang karayom sa kamay ni Celestine. Ang karayom na ito… bakit parang pamilyar? Tumingin si Celestine kay Mr. Macabuhay, pagkatapos ay dahan-dahang ipinatong ang kamay sa namamagang at nangingitim nito

Pero lumapit siya para magbigay ng sermon kay Diana.Biglang lumamig ang guwapong mukha ni Benjamin, at ibinaba niya ang kanyang boses, "Shiela! Ano ba? Sabi ko, tama na hindi ba? Bakit hindi ka pa rin tumitigil?"Hindi si Shiela si Celestine, at hindi niya kailanman kinukunsinti ang masasamang ugali ng kahit na sino. Tinitigan niya si Benjamin at diretsong sinabi, "Bakit ka ka ba sumisigaw? Para kang aso, ah?”Kumunot ang noo ni Benjamin, at ang madilim niyang mga mata ay biglang lumamig.Lumingon agad ang mga tao sa teahouse. Nang makita na si Benjamin iyon, dali-daling inutusan ng lobby manager ang mga tauhan na paalisin ang mga usisero para hindi masyadong dumami ang tao.Nang makita ang sitwasyon, agad na humarap si Diana kay Benjamin, "Tama na nga iyan! Shiela, kung may problema ka sa akin, ako ang harapin mo! Bakit mo inaaway si Benj? Wala kang karapatan na gawin iyan sa kanya!”"Sa tingin mo ba hindi kita haharapin? Kahit sigawan din kita, kaya kong gawin iyon! Hindi ako takot

Hinawakan ni Wendell ang braso ni Celestine. Sabay na tumingin sina Celestine at Benjamin kay Wendell. Napakapangit ng ekspresyon ni Wendell, walang kahit anong emosyon. Galit na galit talaga siya kay Benjamin. Sinabi ni Wendell sa kanyang anak, "Celestine, may mga bagay na dapat linawin agad. Mas makabubuti para sa lahat kung agad kayong makalaya sa isa't isa.” Bagamat tinawag niya si Celestine, alam ni Benjamin na pati siya ay pinatutungkulan nito. Ang ibig sabihin ng mga salita ni Wendell ay malinaw para sa kanya, minamadali na sila agad na mag-file ng divorce at huwag nang magpatuloy sa komplikasyon ng kanilang relasyon. "Naunawaan ko po, Daddy," kalmadong tugon ni Celestine. Tiningnan ni Celestine si Benjamin, hudyat na kailangan nilang lumabas at mag-usap. Sumunod si Gu Benjamin sa kanya. Nakasuot siya ng maluwag na itim na dress na may spaghetti straps, at ang kanyang mahabang buhok ay malayang bumagsak sa kanyang balikat. Kasing-puti snow ang kanyang balat, at ang kan

Kinabukasan, nasa kwarto niya si Celestine nang marinig niyang sinabi ni Purisima, ang kanilang katiwala,"Miss Celestine, mag-ayos ka. Bilisan niyo!”Nagulat si Celestine, hindi niya alam kung bakit siya pinagmamadali ni Purisima.“Bakit Purisima? Bakit ako magbibihis? Aalis daw ba kami sabi ni Daddy?” tanong ni Celestine sa kanilang katiwala.“Po? Hindi po. May bisita po kayo sa baba. Kailangan niyo pong magbihis.”“Sino? Nandyan ba si Eduard? Pero, wala naman kaming usapan ngayon,” sagot ni Celestine, nagtataka pa rin.“Hindi po si Sir Eduard, ang sabi po sa akin ng Lola Celia niyo, si Mr.Macabuhay daw po ang bisita niyo. Kaya, mag-ayos na raw po kayo.”Nanlaki ang mga mata ni Celestine nang marinig niya ang sinabi ni Purisima.“Seryoso ka ba? Si Mr. Macabuhay? Nandito sa bahay namin?” pagkumpirma pa ni Celestine kay Purisima.“Oo nga po. Sige na. Mag-ayos ka na po. May kasama din po siya, anak niya yata ‘yon.”Wala nang nagawa si Celestine kung hindi maligo at mag-ayos ng sarili pa

Huminto ang kanilang sasakyan sa tapat ng ospital.Binuksan ni Benjamin ang pinto para sa kanya. Lumingon si Celestine sa kanya nang malamlam at naglakad papunta sa emergency room.Sumunod sa kanya si Benjamin na may mabigat na ekspresyon.Hindi maginhawa ang pakiramdam ni Celestine, pero hindi niya pa rin nakalimutang lumingon sa kanya.Kumunot ang noo ni Benjamin, sumabay siya sa paglakad at tumayo sa tabi niya. "Ano ang tinitingnan mo? Tingin na tingin ka sa akin?”Pakiramdam ni Celestine, kakaiba lang talaga ang lahat sa kanila ni Benjamin ngayon.Dati, palagi niyang gusto na samahan siya ni Benjamin kahit saan siya magpunta.Pero ngayon, nakakainis na ito para sa kanya. Tila ba gusto na lang niyang magtago tuwing aalis siya dahil sunud nang sunod ss kanya ni Benjamin.Sa ospital, ang parehong doktor noong araw na iyon ay matagal nang naghihintay sa kanila.Yumuko si Celestine at hinayaang palitan ng doktor ang benda na nakalagay sa kanya.Nagtanong si Benjamin mula sa gilid, "Kai