All Chapters of Divorce Me Now, Mr. Peters!: Chapter 481 - Chapter 490

Binuksan ni Celestine ang pinto.Si Benjamin ang nakatayo sa labas.Suot niya ang isang puting long-sleeve na bahagyang nakabukas ang unang butones at medyo magulo ang pagkakatali ng kanyang kurbata. Nang makita niya si Celestine, bahagyang kumunot ang noo niya, tila may nais siyang sabihin ngunit hindi niya masabi.Ibinaling ni Celestine ang tingin sa sahig, saka siya tumagilid para bigyan ito ng daan. Sa huli, pinapasok pa rin niya si Benjamin bilang paggalang sa kanya.Maraming tao sa paligid at hindi sila pwedeng mag-usap sa may pinto. Baka mamaya ay ma-tsismis pa sila na may issue dahil sa recent divorce nila.Pero walang balak si Benjamin na pumasok.“Celestine, gaano pa karaming sama ng loob ang kinikimkim mo sa akin? Narito ako ngayon sa harapan mo at hinahayaan kitang ilabas ang lahat ng galit mo sa akin,” mahina ngunit ramdam ang pagod sa tinig nito.Tinitigan siya ni Celestine at mapait na ngumiti.“Wala nang saysay kung sabihin ko pa iyon. Wala na akong lakas para pag-usa

Sa deck.Nakikipagtalo si Diana sa isang babae. Galit na galit ‘yong babae.Ang buong katawan niya ay naitulak papalapit sa railing at nang sumilip siya pababa, nakita niya ang malalim na dagat na tila walang katapusan. Takot na takot siya.Mahigpit na kumapit si Diana sa braso ng babae. Kahit hindi niya sabihin, kitang-kita na takot siya.Hingal na hingal siya, mabilis ang paghinga, habang hinahanap sa paligid ang taong gusto niyang makita.“Benj..”“Benj, iligtas mo ako…”Malamig ang tingin ng babae sa kanya, mariing hinawakan ang leeg niya at galit na bumulyaw.“Pakialamerang kabit ka! Sinira mo ang relasyon ng may relasyon! Hindi ka dapat nabubuhay sa mundong ito!”Nagkagulo ang mga tao sa paligid, at may narinig na bulong,“Si Mr. Peters nandito na!”Nang marinig iyon ng babae, mas lalo niyang hinigpitan ang kapit kay Diana, saka pasigaw na tinanong, “Alam mo ba kung sino ang nagpadala sa’kin? Si Celestine!”Napatigil sa paglalakad si Benjamin.Nagulat si Diana, nanlaki ang mga m

Si Celestine ay lumapit ng dalawang hakbang at tumingin pababa.Agad niyang nakita si Diana na nagkakandarapa sa dagat.“Hmm, tulungan niyo ako! Please! Tulungan niyo ko!” sigaw ni Diana, nakataas ang kamay habang lumulubog-lutang sa tubig at nakatingin sa cruise ship, desperado na.Isang bakas ng pagkabigla ang sumilay sa mga mata ni Benjamin.Mabilis siyang lumapit sa railing.Totoo ngang natulak si Diana sa dagat.At ang dalagang nakatayo malapit sa kanya ay napatawa nang malakas. Halatang tuwang-tuwa ito na natupad ang kanyang plano.Napakunot ang noo ni Benjamin, mabilis niyang hinubad ang kanyang suit jacket at tumalon pababa.Nakatitig lamang si Celestine habang desperadong lumangoy si Benjamin papalapit kay Diana.Mariin niyang hinawakan ang railing gamit ang dalawang kamay.Kahit takot, desperado rin siyang iligtas si Benjamin… Alam niyang kailangan siya nito ngayon.Si Benjamin ay mabilis na lumalangoy patungo kay Diana.Nakatulala si Celestine, kaya hindi niya namalayan ang

Malamig ang hangin sa deck.Muling idinura ni Celestine ang ilang lagok ng alat ng dagat. Pagdilat ng mga mata niya, ang unang bumungad sa kanya ay ang mga hindi pamilyar na mukha, ang iba’y nanonood na para bang nanonood lang ng palabas, ang iba nama’y may bakas ng pag-aalala sa kanilang mga mukha.Bahagya niyang inikot ang ulo at nakita si Rico, nakaluhod sa sahig gamit ang isang tuhod, at ang buhok nito’y tumutulo pa ang tubig.Pag-angat pa ng paningin niya, bumungad si Vernard.Halatang kabado at sabik ang tinig nito. “Boss! Gising ka na!”“Boss, ayos ka lang ba?”Napalingon si Rico sa ingay na narinig at tumingala.Napahikbi si Celestine at hindi napigilang kumapit sa damit ni Vernard noong mga oras na iyon.Namumula ang mga mata nito, halos nanginginig sa galit. “Sabi mo, hindi kailangang sumunod ako sa’yo!! Kung hindi ko pinilit ang sarili ko na sumama, baka... baka hindi na kita makita ulit! Buti na lang talaga!”Napakabuti ng boss nila. Siya ang bumubuhay sa buong base nila.

Tumingala si Celestine at tinitigan ang papalayong likod ng kanyang ama.Tahimik ang pagmamahal ng isang ama. Hindi madalas nakikita pero lagi lang siyang nandyan kapag kailangan.Sabi ng mga tao, ang bundok ay hindi madaanan dahil sa sobrang haba nito at maraming tao ang hindi makahabol. Pero sa buhay ni Celestine, kayang lampasan at abutin ng kanyang ama ang lahat ng iyon para sa kanya.Dahil kusang yumuyuko ang ama niya, naghihintay para tulungan siyang makaakyat, handang hintayin siyang makahabol kahit gaano katagal. Mahal na mahal talaga niya ito kahit madalas ay hindi ramdam ni Celestine iyon.Pero sa huli, mawawala rin sa paningin ng ama ang pinakamamahal niyang anak. Minsan, kailangan ding maging malaya ni Celestine para matuto sa buhay. Na hindi palaging nandyan ang mga magulang niya para sa kanya.Kumunot ang noo ni Nancy, halatang hindi pa nila napag-uusapang mag-asawa ang tungkol dito pero agad na nagpasya si Wendell para kay Celestine."Kung mas magiging malaya ka sa iba