All Chapters of 3P อาหมวยโดนอาเฮียใหญ่ทั้งสองจับทำเมีย: Chapter 21 - Chapter 30

二十一‘อึดอัดฉิบ...นี่เราต้องนั่งอยู่ในนี้กับเขาโดยที่พยายามจะไม่คิดถึงเรื่องเมื่อคืนไปตลอดทางเลยงั้นเหรอ...อา...หวังว่าเขาจะไม่หยิบยกเรื่องพวกนั้นขึ้นมาพูดนะ...ตกลงแล้วเขาจะทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นไปอีกนานแค่ไหนล่ะเนี่ย...เฮียยิงปกติมากเลย...เหมือนกับว่าเรื่องเมื่อคืนไม่เคยเกิดขึ้นนั่นแหละ....’ถังหูลู่พึมพำในใจ พยายามบังคับไม่ให้ตัวเองนึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืนที่ยังหลอกหลอนอยู่ในห้วงความคิด เธอขบเม้มริมฝีปากแน่นจนเผลอเหลือบมองข้างตัว เมื่อสบตากับหยวนยิงที่ยิ้มเหมือนอ่านความคิดของเธอออก ใจของถังหูลู่ก็เต้นโครมครามแทบจะหลุดออกมาเธอพยายามหาเรื่องคุยเพื่อกลบความเงียบและความเขินอาย “เฮียนัดกับลูกค้าไว้ที่ไหนเหรอคะ?” เสียงของเธอใสแจ๋ว แต่แฝงไปด้วยความไม่มั่นคงในน้ำเสียงหยวนยิงเหลือบมองเธออีกครั้ง ยิ้มมุมปากเล็กน้อยจนดวงตาเรียวคมยิ่งน่าดึงดูด “ที่คาเฟ่หน้ามหา’ลัยน่ะ ใกล้จะถึงแล้ว” เสียงทุ้มต่ำของเขาช่างนิ่งสงบ แต่แฝงไปด้วยพลังบางอย่างที่ทำให้เธอรู้สึกเหมือนโดนจ้องลึกเข้ามาในจิตใจแว่นตากลมโตที่ตกลงมานิดหน่อยบนสันจมูกของถังหูลู่ทำให้เธอดูน่าเอ็นดูอย่างน่าเหลือเชื่อ เธอรีบดันแว่นขึ้นพร้อมยิ้ม

二十三แฝดคนพี่ : “เฮียชักจะเบื่อ ๆ ประตูหน้าแล้ว...อาตี๋! จัดการเปิดประตูหน้าไปเลยละกันในคราวนี้...เดี๋ยวเฮียขอเปิดซิงประตูอาหมวยเอง...”แฝดคนน้อง : “จัดไปเฮีย...เป็นไงบอกด้วยแล้วกัน...เดี๋ยวผมจะขอเสียบต่อบ้าง”น้องสาวบุญธรรม : “ดะ...เดี๋ยว! นี่พวกเฮียจะทำพร้อมกันเลยงั้นเหรอ...ไม่เอานะไม่เอา...หนูยังไม่พร้อม! แถมของพวกเฮียก็ไม่ใช่เล็ก ๆ เลยด้วย...ถ้าเกิดพวกมันเข้ามาพร้อมกันล่ะก็...อึ๊ก...หนูได้ตายห่าคาโคยแน่...”แฝดคนพี่ : “ไม่ทันแล้วอาหมวย...ขึ้นไปขย่มอาตี๋เสีย...ก่อนที่เฮียจะมีน้ำโห...เฮียจะได้จัดการเปิดประตูหลังหนูให้บานเบอะไปเลย...หนูจะได้ถ่ายได้สะดวก”แฝดคนน้อง : “ขึ้นมาบนตัวเฮียเร็วอาหมวย...เฮียชัดจะไม่ไหวแล้วเหมือนกัน...เฮียอยากแตกในอาหมวยใจจะขาด...และอยากทำให้อาหมวยท้องลูกของเฮียเต็มที...”น้องสาวบุญธรรม : “ไม่นะเฮีย...ไม่...อึ๊ก...อร๊าง~! เฮีย...เฮีย...ให้หนูได้พักหายใจหายคอก่อน...เฮีย! อย่าพึ่ง! เฮีย!! อ๊ะ...อื๊ออ~! อร๊าง!! ...ตับ! ...ตับ! ...ตับ!”...นิ้วเรียวบางของถังหูลู่กดบนแป้นพิมพ์อย่างลังเล ทุกประโยคที่ผุดขึ้นในหัวทำให้เธอรู้สึกทั้งตื่นเต้นและประหม่าราวกับตัวเองกำลังถู

二十五“ใครส่งอะไรมาให้เธอเนี่ย?” น้ำเสียงของเฟียร์สติดจะหยอกล้อ เธอหัวเราะเล็กน้อย แต่ถังหูลู่กลับรีบปิดหน้าจอทันที“ไม่มีอะไรหรอก!” เธอปฏิเสธเสียงเบา ขณะพยายามเก็บอาการเขินอายอย่างสุดความสามารถเฟียร์สหรี่ตามอง เธอไม่ได้พูดอะไรต่อ แต่แววตาดูเหมือนกำลังครุ่นคิดบางอย่างถังหูลู่รีบเปิดหน้าจออ่านข้อความต่อถังหูลู่ : “เฮียอย่าทะลึ่ง...”เธอพิมพ์ด้วยความขัดเขิน มือข้างหนึ่งกำหมัดแน่นบนตัก ขณะในใจร้อนรุ่มหยวนหลง : “หรือว่าอาหมวยของเฮียไม่อยาก?”คำถามที่ส่งมาทำให้เธออ้าปากค้าง เธอรู้สึกเหมือนถูกหยอกล้ออย่างเจ้าเล่ห์ถังหูลู่ : “ไม่!”คำตอบของเธอสั้นห้วน แต่ภายในหัวใจกลับเต้นแรงจนเธอรู้สึกได้ถึงเสียงก้องหยวนหลง : “ไว้จะรอดูตอนเจอหน้ากัน...ว่าน้องหมวยจะยังอดใจไหวอยู่รึเปล่า”ประโยคนั้นเหมือนมีน้ำเสียงท้าทายจนเธอเผลอกัดริมฝีปากล่างโดยไม่รู้ตัว ความคิดพลุ่งพล่านในหัวของเธอทำให้เธอส่ายหน้าไล่ความฟุ้งซ่านถังหูลู่ : “หนูไม่คุยกับเฮียแล้ว”เธอตัดบทด้วยความพยายามจะหยุดความคิดที่กำลังเตลิดหยวนหลง : “เฮียรักหมวยนะ”ข้อความสุดท้ายจากเขาทำให้เธออ่อนระทวย หัวใจที่พยายามเข้มแข็งกลับเริ่มสั่นคลอน ภายในใ

“เดือนหน้าก็วันเกิดกูแล้ว...” ถังหูลู่ตอบกลับเบา ๆ ก่อนจะขมวดคิ้ว “ว่าแต่...โด้ไม่รู้ล่มนี่มันอะไรอะ?”แววตาของเธอดูไร้เดียงสาเสียจนเฟียร์สกับลีนาแทบจะสำลักเสียงหัวเราะออกมา‘มีหลายเรื่องที่เราไม่รู้เกี่ยวกับอะไรแบบนี้เลยแฮะ...’ ถังหูลู่คิดในใจ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอรู้สึกว่าตัวเองตามเพื่อน ๆ ไม่ทันเฟียร์สหัวเราะก่อนจะลูบหัวเธอเบา ๆ “หึหึ...น้องน้ำตาล...มึงนี่ไร้เดียงสาจริง ๆ เลย...”มิ่งขวัญที่นั่งฟังอยู่นานก็เสริมขึ้นมาพร้อมรอยยิ้มบาง ๆ “กูนึกว่ากูอ่อนเรื่องนี้แล้วนะ...แต่มึงหนักกว่าเยอะเลยว่ะ...”ลีนาโยกตัวไปมาขณะหัวเราะเบา ๆ “อย่าไปว่ามันสิ...นี่เด็กกำลังโตนะ”ถังหูลู่บ่นพึมพำ “ทำไงได้ล่ะ...กูโดนดูแลแบบประคบประหงมมานี่นา...” เธอว่าพร้อมยกมือขึ้นลูบแก้มที่เริ่มแดงก่ำเพราะโดนเพื่อน ๆ รุมแซวหลังจากนั้น บทสนทนายังคงดำเนินต่อไปเรื่อย ๆ ส่วนใหญ่ก็เป็นเรื่องไร้สาระเกี่ยวกับชีวิตในมหาวิทยาลัย เรื่องเพื่อนในคณะ และเรื่องจิปาถะอื่น ๆ ที่ทำให้เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วจนเมื่อเสียงออดของมหาวิทยาลัยดังขึ้น พวกเธอจึงแยกย้ายกันไปเรียนต่อ ทิ้งไว้เพียงเสียงหัวเราะและบรรยากาศอันอบอุ่นที่ยังคงอบอวลอ

‘มันเห็นได้ชัดเลยจากท่าทางของเธอ...อา...เราจะปลดปล่อยด้านนั้นของเธอออกมาเอง...จะทำเด็กสาวใสซื่อบริสุทธิ์คนนี้กลายเป็นเด็กร่านของเรา...ที่แปดเปื้อดเพราะตัวเรา...’เขาคิดและทำอย่างพิถีพิถัน สัมผัสถึงร่องเนื้ออุ่น ๆ ที่ชุ่มชื้นของเธอ ซึ่งกำลังตอดรัดนิ้วมือทั้งสองของเขาอย่างน่าเอ็นดูดังตุบ ๆ อย่างแผ่วเบาถังหูลู่เบิกตากว้าง ลมหายใจสะดุด มือเล็กกำชายกระโปรงแน่นขึ้นอีก ขาทั้งสองข้างสั่นระริก ความซ่านเสียวแล่นพล่านไปทั่วร่างจนเธอแทบไม่อาจต้านทาน‘อา...เขาทำมันจริง ๆ ด้วย...นิ้วเขาค่อย ๆ เข้ามาแล้ว...’ เธอคิดในใจ ขณะที่หยวนยิงมอบความรู้สึกอันหวามไหวให้เธอด้วยนิ้วกลางและนิ้วนางที่ขยับคล่องแคล่วราวกับกำลังเล่นโน้ตเพลงที่ไพเราะที่สุดบางครั้งก็แหย่เข้าแหย่ออก บางครั้งก็ตวัดภายนอก บางครั้งก็ตวัดภายใน ทำซ้ำไปซ้ำมาในทุกจุดเท่าที่จะทำได้ กระทั่งน้ำสีใสไหลกระฉอกออกมามากขึ้นเรื่อย ๆ ก่อให้บริเวณเบาะที่นั่งเกิดเป็นคราบเปื้อนเปรอะแจ๊ะ! แจ๊ะ! แจ๊ะ!เสียงการสอดใส่ดังลั่นและชัดเจนภายในรถคันนี้ที่ค่อนข้างจะคับแคบ มันเป็นเสียงที่เกิดขึ้นจากการเสียดสีที่รุนแรงระหว่างนิ้วทั้งสองของเขาและร่องเนื้อที่ชุ่มฉ่ำน้ำ