All Chapters of The Zillionaire's Abandoned Wife: Chapter 171 - Chapter 180

“Sorry po,” sabay bulalas ng batang bumangga kay Trixie. Mabilis itong dumiretso sa banyo. Napasinghap si Trixie. Hindi man lang siya nakaangal. Masakit ang balikat niya pero mas matimbang ang awkwardness ng pagkakadikit nila ni Sebastian. Agad siyang kumilos para makalayo sa lalaki. Pero bago pa siya makalayo, isang tinig ang gumulat sa kanila. “Kayo——” Si Michael ang dumating. Mula sa sulok ay kita ni Michael ang pagkakadikit nila. Ang kamay ni Sebastian ay nakapulupot pa sa baywang ni Trixie. Agad na inalis ni Sebastian ang kanyang braso. Si Trixie naman ay agad lumihis, nagmadaling lumayo nang hindi man lang nilingon si Michael. Tahimik na tiningnan ni Michael ang papalayong likod ni Trixie, saka ibinaling ang tingin kay Sebastian. Ngumiti si Sebastian. “Mr. Camero, magbabanyo ka rin ba?” Matigas ang tono ni Michael. “Yes.” Tumango si Sebastian at tuluyan nang lumakad palayo. Nanatiling nakatitig si Michael sa likuran naman ngayon ng lalaki, saka mariing pinagdikit an

Biyernes ng umaga, kakagising pa lamang ni Trixie nang biglang tumunog ang kanyang cellphone. Pagtingin niya sa screen, si Lola Angelina ang tumatawag. “Hello po, Lola?” bati ni Trixie, medyo paos pa ang boses mula sa bagong gising. “Apo, samahan mo naman ako sa Linggo,” wika ni Lola Angelina sa kabilang linya. “May art exhibition si Maestro Eli. Isa ‘yon sa mga bihirang pagkakataon na muli siyang magpapakita ng mga obra niya.” Saglit na natahimik si Trixie. Alam niyang matagal nang tagahanga si Lola Angelina ni Maestro Emilio Mercado, isang haligi sa mundo ng tradisyunal na pagpipinta sa Pilipinas. Matagal na rin itong hindi nagdaos ng exhibit, huli ay mahigit sampung taon na ang nakalipas. Kaya’t nang marinig niya ang paanyaya, hindi na siya nagdalawang-isip. “Okay, sasama po ako sa’yo sa Linggo,” sagot niya sa malumanay na tinig, saka nila ibinaba ang tawag. Ilang minuto pa lamang ang lumilipas, tumunog muli ang kanyang cellphone. Si Xyza. Tumatawag. This was the first tim

Dumating na rin sa mga sandaling iyon si Emily. Ayaw sana niyang pumunta dahil sa totoo lang, wala naman siyang hilig sa art. Pero nang mabanggit ni Wendy na darating si Helios, agad nagbago ang isip niya. Minsan lang niya makita si Helios nitong mga nakaraang buwan, at palagi pa itong abala. Kaya kahit hindi niya type ang exhibit, nag-ayos siya, sinadyang kulayan ng mapula ang labi, isuot ang bagong heels, at damitan ang sarili ng isang kaakit-akit na pastel dress para magmukhang sosyalera. Pagdating niya, ngumiti siya at bumati sa pamilya nila, kina Ysabel, at iba pa. Papalapit na sana siya kay Ysabel para tanungin kung nakita na ba nito si Helios, pero sa gilid ng kanyang paningin, may umagaw ng atensyon ni Emily. Nakita niyang nakikipag-usap si Helios, at hindi lang basta kung kanino, nakay Trixie ang atensiyon nito ngayon. Muntik si Emily na mapahinto sa kinatatayuan. Nagulat siya nang si Helios mismo ang lumapit, tila sinadyang hanapin si Trixie para kausapin. Napakuno

"Ah, siya pala ang nobya ng binata mula sa pamilya Valderama," nakangiting sabi ni Maestro Eli habang pinagmamasdan sina Sebastian at Wendy. "Bagay na bagay sila." Magalang na tumugon si Wendy, bagama’t halatang sabik sa atensyon. “Sobrang papuri naman po ’yan, Maestro.” Ngumiti lang muli si Maestro Eli, saka lumingon kina Helios, Michael, at Angelo. “Kayo rin, dapat ay magmadali na rin kayo. Sebastian here is getting ahead of you guys.” Sakto namang dumating sina Ernest Mercado, kasama sina Trixie at Casper. Kaagad na napalingon ang ilan sa kanilang pagdating, lalo na ang mga hindi inaasahan ang presensya ni Trixie. Malapít na ngumiti si Ernest habang ipinakikilala si Casper. “Father, this is the youngest from the Yu family. His company, Astranexis, is doing exceptionally well. Ang kumpanya niyang Astranexis ay maganda ang takbo ngayon. Isa ito sa mga pangunahing tinututukan ng bansa para sa mga susunod na taon.” Napalingon si Helios kay Casper, ngunit agad ring ibinalik ang ting

Lumapit si Mr. Rodriguez sa chessboard at maingat na kinuha ang queen piece.“What a move, Sebastian boy. You really sacrificed your queen, huh?” tanong niya, hawak-hawak pa rin ang piraso, para bang binubusisi ang kabuuang ideya ng laro.Sebastian gave a slight shrug, calm but unreadable. “I had no choice. It's just my survival instinct.”Sa sandaling iyon, pumait ang panlasa ni Trixie. Parang siya ang queen piece na iyon. Sa kaibuturan ng kaniyang isip, hindi niya naiwasang ikumpara ang sarili sa queen piece na isinakripisyo. Tila bumabalik-baliktad sa kanyang isipan ang mga desisyong ginawa ni Sebastian, hindi lang sa chess kundi sa buhay nilang dalawa.Was I ever more than a move to him?And just like that, she knew the answer.No.He didn’t protect the queen. He didn’t value the queen. He saw her as a piece to be removed.It suddenly made sense, ganito pala ang pananaw ni Sebastian. In order for him to win, to survive, he’d willingly sacrifice the queen. Willingly sacrifice her