All Chapters of สัญญาร้ายนายมาเฟีย: Chapter 31 - Chapter 40

คราวนี้ซิงเหยียนมองหน้าตงฉิน ดวงตาเธอจับจ้องที่นัยน์ตาเขา ไม่รู้ว่าพี่ฉินจะเล่นอะไร หากถามว่าอยากหย่าไหม อีกใจเธอก็อยากไปให้พ้นเขา อีกใจก็กลัวลูกไม่มีพ่อ แต่ “ฉันอยากเริ่มต้นชีวิตใหม่” “แล้วไม่เสียดายสมบัติที่คุณปู่มอบให้หรือไง” “ทุกอย่างเป็นของนอกกาย บางครั้งการได้มาซึ่งสิ่งของที่ไม่ใช่ของเราตั้งแต่แรกมันก็คงเป็นทุกข์ เหมือนฉันตอนนี้” “ซิงเหยียน เธอไว้ใจพี่หรือเปล่า” “หากไม่ไว้ใจ ฉันจะเล่าให้พี่ฟังทำไม” รอยยิ้มของตงฉินเผยขึ้น เขามองหน้าซิงเหยียน พร้อมกับลูบหัวเบาๆ เด็กเก้าขวบที่มอมแมมในวันนั้น เขายังเมตตาจนถึงวันนี้ แอ๊ดดด ซิงเหยียนเปิดประตูแทรกร่างเข้ามาในห้อง ตอนนี้คนที่นอนเอนตัวอยู่กับหัวเตียงเหยียดตัวยาว สายตาของเขาเพ่งมองมาที่เธอ “ไปไหนมา?” “นั่งเล่น” “นั่งเล่น? หรือนั่งอ่อย” “ฉันไม่มีอารมณ์ทะเลาะกับพี่หรอกนะ ฉันเหนื่อย” “แต่ไปนั่งคุยกับตงฉินได้เป็นชั่วโมง ฉันเคยบอกเธอไปแล้วว่าควรวางตัวยังไง เมื่อก่อนกับตอนนี้ไม่เหมือนกัน เป็นเมียพี่ชาย แต่ไปนั่งสนิทสนมกับน้องสามี เธอคิดว่ามันสมควรแล้วเหรอ” ซิงเหยียนยกยิ้มเล็กน้อยแทบมองไม่เห็น พร้อมกับลอบถอนหายใจ เธอไม

“หมายความว่าอย่างไรครับ”“สาเหตุที่คุณฟู่เสีย เพราะท่านหัวใจวายต่างหากไม่ใช่เพราะช่วยซิงเหยียนหรอกค่ะ วันนั้นซิงเหยียนจมน้ำจริง แต่ก็ช่วยขึ้นมาปลอดภัย มีแค่คนสนิทของคุณฟู่ที่รู้ว่าท่านไม่ได้ลงน้ำ แต่เพราะโรคหัวใจกำเริบ ท่านเลยเสีย แต่คุณนายหลี่ดันปรักปรำซิงเหยียน เรื่องนี้คุณท่านก็รู้ แต่ที่ไม่ยอมพูดเพราะไม่อยากให้เป็นเรื่องบานปลาย แต่ไม่คิดว่าคุณนายจะไม่จบ ดันบอกคุณชายแบบนั้นจนถึงวันนี้”ทุกอย่างเหมือนฟ้าผ่า ความจริงที่ตนไม่รู้เพราะไม่ได้อยู่บ้าน อีกทั้งแม่ก็บอกแบบนั้นเสมอ และไม่มีใครพูดอะไรเลยสักคน แต่ทำไมวันนี้ป้าไฉพึ่งมาพูด พูดในวันที่ซิงเหยียนจากไปแล้วร่างสูงทรุดตัวลงนั่งที่โซฟาหรู ความคิดมากมายตีกันไปหมด ไม่เคยรู้เลยว่ามันเป็นแบบนี้ แล้วแม่จะโกหกเขาเพื่ออะไร ในเมื่อซิงเหยียนเองก็ไม่น่ามีพิษภัยกับใครป้าไฉปล่อยให้ตงหยางใช้ความคิดกับตัวเอง ความถูกต้องป้าก็ได้เปิดออกมาหมดแล้ว ไม่อยากให้คนที่ย้ายไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ ต้องมีความผิดที่ตนไม่ได้ก่อ เพราะสงสารเธอ และหญิงสาวก็ตัวคนเดียวแล้วตอนนี้ซิงเหยียนเดินทางมาที่คอนโดมิเนียมที่เช่าไว้ ความรู้สึกตอนนี้อาจจะแปลกอยู่สักนิด เพราะหลังจากนี

ดวงตาทอประกายกล้าขึ้น เมื่อเห็นการกระทำนั้น และเขาเองก็ทนไม่ไหวที่เห็นน้องชายพร้อมจะเป็นคนรักใหม่ของอดีตภรรยา เรื่องที่แอบสะกดรอยตามก็เกิดขึ้น จนรู้ว่าซิงเหยียนพักอยู่ห้องไหน“พี่ฉินขอบใจพี่มากนะ ที่เป็นธุระให้ฉันทุกอย่าง”“ได้ไงล่ะพี่กลัวว่าหลานพี่จะไม่รักพี่ต่างหาก”“เขาต้องรักพี่มากแน่ๆ”“พี่จะกลับแล้ว อาหารกับข้าวพี่ซื้อมาให้หมดแล้ว ไม่จำเป็นก็ไม่ต้องไปเดินซื้อ”“รู้แล้วค่ะ”ชายหนุ่มออกจากห้อง ซิงเหยียนเป็นคนเดินมาส่ง เมื่อโบกมือลากันแล้วเธอก็เดินกลับมาจัดข้าวของใส่ตู้เย็น พร้อมรอยยิ้มรู้สึกว่าตงฉินใส่ใจทุกรายละเอียดจริงๆก๊อก ก๊อกเสียงเคาะประตูอยู่สองครั้งทำให้เธอต้องมองไปทางประตู้ห้อง“ลืมอะไรหรือเปล่า”ซิงเหยียนถามตัวเอง ก่อนที่จะเดินไปเปิดประตูออกจนกว้าง ทว่า“พี่หยาง!!”ร่างเล็กตกใจจนตัวสั่นและไม่คิดว่าเขาจะรู้ว่าเธออยู่ที่นี่“พะ พี่รู้ได้ไง”พรึ่บ!!เขาไม่พูดมาก แต่กลับดันประตูเพื่อจะแทรกร่างเข้ามาในห้องของเธออย่างถือวิสาสะ“นี่ พี่หยางจะเข้าห้องคนอื่นต้องได้รับอนุญาตสิ”“แล้วทำไมตงฉินถึงเข้าห้องเธอได้ เป็นอะไรกับเธอ”ซิงเหยียนเงียบ เธอไม่อยากพูดอะไรทั้งสิ้น ก่อนจะใช้สิทธิ

แต่ใครจะไปคิดว่า ตงหยางใช้คำอาจสั่งให้น้องชายเข้าประชุมแทน ส่วนตัวเองก็มานั่งเฝ้าซิงเหยียนเธอเดินออกมาด้านนอกโดยไม่สนใจที่จะมองตงหยาง ในเมื่อตัดแล้วก็ต้องการตัดให้ขาด แต่"พี่หยาง ปล่อยฉันนะ"อยู่ๆ ร่างสูงที่เดินตามเธอมา แล้วรีบคว้าที่แขนเธอพาเธอมาที่รถแม้ว่าเจียวมิ่งจะไม่ใช่คนขับ แต่คนอย่างตงหยางไปที่ไหนก็ต้องมีคนคอยคุมภัยอยู่แล้ว"พี่จะพาฉันไปไหนฉันไม่ไป""ขึ้นรถ แค่จะไปส่ง ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาฉันไม่เคยได้ทำหน้าที่พี่ชายกับเธอ วันนี้ฉันขอทำหน้าที่แทนตงฉินแล้วกัน""แล้วพี่ฉินไปไหน? ""ตงฉินมีประชุม"พี่ชายอย่างนั้นเหรอ เธออยากจะหัวเราะ แต่มันฝืดเคืองมากกว่า พี่ชายที่มีลูกเขาอยู่ในท้องแต่ก็ต้องจำยอมขึ้นไปนั่ง ก็เขาดันร่างเธอขนาดนั้น ไม่อยากขัดขืนให้เกิดอันตรายแม้แต่นิดเขาบอกว่าจะไปส่งเธอ แต่ดันพาเธอมาร้านอาหาร แต่มันก็น่าแปลกทั้งน่าขำ ตอนที่เป็นสามีภรรยากัน แทบจะไม่พาเธอไปไหน ทานข้าวก็มีแต่ทานในบ้าน ออกงานแค่ครั้งเดียวคือวันรับตำแหน่ง"ร้านนี่อร่อยนะ ปกติฉันไม่เคยพาเธอมาทานแบบนี้สักครั้ง เธออยากทานอะไรเป็นพิเศษไหม""ไม่ค่ะ พี่ฉินซื้ออาหารไปไว้ให้ฉันหมดแล้ว อีกอย่างฉันก็ยังไม่หิว ห

ตงหยางซดเหล้าจนตาแดงก่ำ เดินเซมาที่ห้องของน้องชาย เวลานี่ห้าทุ่มเข้าไปแล้ว เขามีเรื่องที่อยากจะคุยกับตงฉินให้รู้เรื่องก๊อก ก๊อกเคาะประตูในขณะที่ตัวเองแถบยืนไม่อยู่ เมื่อประตูแง้มออก ก็รับจับไปที่คอเสื้อตงฉิน ทว่าเรียวแรงคนเมา มันไม่ได้ช่วยให้ร่างกายแข็งแรงเหมือนก่อน ทำให้ตงฉินสะบัดร่างเขากองไปอยู่ที่พื้น"พี่มีอะไร""แกจะเอายังไง""เรื่อง? ""เรื่องซิงเหยียน แกเลิกยุ่งกับซิงเหยียนซะ"ขณะพยายามพยุงร่างตัวเองขึ้นมาเพื่อพูดกับน้องชาย ทำเอาตงฉินเบ้ปาก จากนั้นก็มองพี่ชายที่ตัวเองยกย่องเสมอมา"ท่านประธานตงหยางผู้ชักสีหน้านิ่งตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง ดูสภาพพี่ตอนนี้สิ เหมือนหมาข้างถนน เมาขนาดนี้ หากคนอื่นเห็นจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน""แกไม่ต้องนอกเรื่องฉันถามว่าแกจะเอายังไง เลิกยุ่งกับซิงเหยียนซะ""อยากให้เลิกยุ่งเหรอ เอาอะไรมาแลกดีละ""แกหมายความว่ายังไง""ทุกอย่าง ต้องมีเงื่อนไข พี่อยากให้ผมเลิกยุ่งกับซิงเหยียน พี่จะเอาอะไรมาแลกถึงจะสมน้ำสมเนื้อ""แกอยากได้อะไร""อืม....สิ่งที่อยากได้งั้นเหรอ ตำแหน่งท่านประธานดีไหม""ตงฉิน!!""ก็แล้วแต่พี่นะ แลกไม่แลกผมไม่เดือดร้อนอยู่แล้ว ตอนนี้เหยียนเหยียนท้อง