Semua Bab คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว: Bab 211 - Bab 220

หลินอู๋เผยท่าทางเกรงใจและสุภาพเรียบร้อยพลางเอ่ย “ผู้อาวุโสชมเกินไปแล้วค่ะ”ผู้อาวุโสจี้มองเฮ่อฉางปั่วกับเหรินจี่เฟิง รวมถึงพวกจี้ชิงเยว่ แล้วเอ่ยด้วยใบหน้ายิ้ม ๆ “พวกนายก็ต้องรีบกันแล้วนะ”ในเวลานี้เอง จี้หวนอิงก็ได้พาพวกหรงฉือกับอวี้มั่วซวินเข้ามาพอดีจี้หวนอิงพูดกับท่านผู้อาวุโสจี้ว่า “คุณพ่อครับ คนนี้คือหลานคนเล็กตระกูลอวี้ ช่วงนี้บริษัทฉางโม่ของเขาพัฒนาก้าวหน้าอย่างยิ่งยวดทีเดียว เขาเป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่ทางประเทศของเราต้องการสนับสนุนเป็นพิเศษในอนาคตไม่กี่ปีข้างหน้าครับ”เขาแนะนำหรงฉือต่อ “ส่วนคนนี้คือหรงฉือ นักพัฒนาซอฟต์แวร์ที่สำคัญของฉางโม่ครับ เธอเป็นคนมีพรสวรรค์ที่หาได้ยากยิ่งในแวดวงเทคโนโลยี ฉางโม่มีวันนี้ได้ เสี่ยวฉือเองก็มีส่วนช่วยไว้มากเหมือนกันครับ”ผู้อาวุโสทั้งหลายล้วนแล้วแต่ค่อนข้างมีใจผูกติดอยู่กับเรื่องอนาคตของประเทศชาติเมื่อได้ฟังจี้หวนอิงพูดเช่นนี้ รอยยิ้มของผู้อาวุโสจี้ยิ่งดูเป็นกันเองมากขึ้นหลายส่วน เขาเอ่ย “ดีมาก ประเทศเรามีคนที่ยอดเยี่ยมอยู่มากมายอย่างนี้ ต่อไปต้องเจริญ ๆ ยิ่ง ๆ ขึ้นไปแน่นอน”จี้หวนอิงก็แนะนำคุณยายหรงให้ท่านผู้อาวุโสจี้ได้รู้จักด้วยท่า

เฟิงถิงเซินวางแก้วน้ำในมือลง ก่อนเอ่ยอย่างเกรงใจ “การได้เล่นหมากล้อมกับผู้อาวุโสฉิน ถือเป็นเกียรติของผมต่างหากครับ”เฟิงถิงเซินเดินเข้ามา นั่งลงที่ฝั่งตรงข้ามของผู้อาวุโสฉินแล้วพูดว่า “เช่นนั้นผู้อาวุโสฉินโปรดชี้แนะด้วยนะครับ”พวกหลินอู๋กับเฮ่อฉางปั่วต่างพากันมาดูการแข่งหมากล้อมหรงฉือกับอวี้มั่วซวินก็มาดูด้วยเช่นกันแต่ทว่า พวกเขายืนอยู่ด้านหลังของผู้อาวุโสฉินพวกหลินอู๋กับเฮ่อฉางปั่วล้วนเล่นหมากล้อมเป็นเมื่อเห็นหรงฉือเข้ามา ท่าทางดูตั้งอกตั้งใจดูมาก ราวกับว่าเธอก็เล่นหมากล้อมเป็นเหมือนกัน เฮ่อฉางปั่วจึงเดินเข้าไปหาพวกเขาเขาถามหรงฉือ “เล่นหมากล้อมเป็นด้วยเหรอครับ?”หรงฉือ “พอเป็นนิดหน่อยค่ะ”อวี้มั่วซวิน “...”ไม่ใช่พอเป็นนิดหน่อย แต่ว่า ‘เก่งมาก’ ต่างหากหากแต่เขาไม่ได้พูดมันออกมาอาจเป็นเพราะทั้งคู่ยังไม่ค่อยคุ้นเคยกันนักทิศทางการเดินหมากของทั้งผู้อาวุโสฉินกับเฟิงถิงเซินในตอนแรกเริ่มล้วนค่อนข้างเลือนรางไม่ชัดเจนแต่ไม่นาน อาจเป็นเพราะค่อย ๆ เดาทางอีกฝ่ายได้แล้ว ผู้อาวุโสฉินจึงเป็นฝ่ายจู่โจมมากกว่าส่วนเฟิงถิงเซิน เขาสลายการโจมตีจากผู้อาวุโสฉินไปพลาง พยายามหาเส้นทาง

ผู้อาวุโสฉินพูดยิ้ม ๆ “ก็ไม่เลวจริง ๆ นั่นแหละ”ว่าแล้วผู้อาวุโสฉินก็ถาม “นายมาที่นี่ทำไม ไม่อยู่วาดรูปของนายไปล่ะ?”“กลัวนายจะหาว่าฉันดูแลนายไม่ดีไงล่ะ ถึงตั้งใจมาหาโดยเฉพาะ?”“ไป ๆ ๆ นายมีอะไรก็ไปทำเถอะ อย่ามารบกวนฉันดูคนแข่งเล่นหมากล้อม”ผู้อาวุโสจี้กลับไม่ได้ไปไหนคนตระกูลหลินกับตระกูลซุนได้ยินผู้อาวุโสฉินกับผู้อาวุโสจี้กล่าวชื่นชมหลินอู๋ รอยยิ้มพลันปรากฏบนใบหน้ามีคนในงานมากมายที่รู้จักหลินอู๋สำหรับหลินอู๋แล้ว มีคนไม่น้อยที่ทั้งอิจฉาและริษยาเธอเพราะอย่างไรเสีย หลินอู๋ก็มีดีทั้งหน้าตาและการศึกษา ตอนนี้ยังเข้าตาผู้อาวุโสจี้กับผู้อาวุโสฉินเพราะเล่นหมากล้อมเป็นอีกยิ่งไปกว่านั้น เพราะด้วยเสน่ห์ของตัวหลินอู๋เอง ทำให้เธอได้รับความรักจากเฟิงถิงเซินอย่างลึกซึ้ง จนทำให้ตระกูลซุนกับตระกูลหลินสามารถเลื่อนสถานะทางสังคมให้สูงขึ้นไปอีกขั้นหนึ่งได้อย่างง่ายดายลูกสาวอย่างนี้ใครกันจะไม่อยากมี?มีคนเอ่ยกับคนตระกูลหลินและตระกูลซุนอย่างอดไม่ได้ว่า “คุณย่าหลิน ประธานหลิน คุณนายหลิน พวกคุณช่างมีหลานสาวและลูกสาวที่ดีจริง ๆ นะคะ”“ใช่ค่ะ ๆ” คนอื่น ๆ พากันพูดตาม ก่อนจะกล่าวถามอย่างอดกลั้นไม

ต่อจากนั้น เธอก็เริ่มเปลี่ยนมุมมองมาสังเกตทางฝั่งของหรงฉือแทนเห็นหรงฉือใช้วิธีแก้เกมที่เธอคิดไม่ถึงในการเอาตัวรอดจากสถานการณ์ยากลำบากที่เฟิงถิงเซินได้สร้างไว้ให้กับหรงฉือ ในใจเธอพลันกระตุกวูบขณะที่ได้ยินเสียงตะโกนโห่ร้องให้กำลังใจของผู้อาวุโสฉิน ในใจเธอก็ยิ่งหนักอึ้งกว่าเดิมทันควันหรงฉือจริงจังมาก จึงไม่ได้สนใจเรื่องอื่น ในใจเธอมีเพียงเกมหมากล้อมที่อยู่ตรงหน้าเท่านั้นแม้ว่าตอนนี้เธอจะเอาตัวรอดจากการถูกกินหมากได้แล้ว แต่เธอรู้ดีว่าหากต้องการเอาชนะ ก็แทบจะ...เธอชะงักไปเล็กน้อย ก่อนมองไปยังเฟิงถิงเซินเฟิงถิงเซินวางหมากอีกเม็ดหนึ่งหรงฉือหยุดการเคลื่อนไหวที่มือผู้อาวุโสจี้เห็นเช่นนี้แล้ว ก็หัวเราะ “ยอดเยี่ยมจริง ๆ ไม่นึกว่าจะได้เห็นการแข่งขันหมากล้อมที่สุดยอดจับจิตจับใจแบบนี้ที่นี่ อีกทั้งผู้เล่นหมากเกมนี้ยังเป็นคนหนุ่มสาวสองคนเสียด้วย ไม่เลว ๆ”ผู้อาวุโสฉินไม่ชอบที่ผู้อาวุโสจี้พูดเยอะ เพราะมันทำให้ความคิดของเขาติดขัด “นายอย่าส่งเสียงได้ไหม!”ผู้อาวุโสจี้ “...”ผ่านไปอีกหลายนาที หรงฉือถึงค่อยวางหมากอีกเม็ด และได้พลิกเกมให้ตัวเองกลับมาเป็นฝ่ายได้เปรียบอีกรอบสองนาทีต่อมา

แบบนี้ไม่ใช่เรื่องดีเลยพวกเขาจึงอยากเข้ามาคุยกับเธอสักหน่อยหลินลี่ไห่ “เสี่ยวฉือ...”หรงฉือยังไม่พูดอะไร อวี้มั่วซวินก็เอ่ยยิ้ม ๆ ว่า “ประธานหลินมาเพราะอยากบอกความสัมพันธ์ของคุณกับเสี่ยวฉือให้ทุกคนได้รับรู้เหรอครับ?”หลินลี่ไห่รอยยิ้มพลันแข็งค้างเล็กน้อย จากนั้นก็ยิ้มประจบพร้อมกล่าว “ประธานอวี้ ผมมีเรื่องอยากจะพูดกับเสี่ยวฉือ คุณช่วย...”อวี้มั่วซวินไม่จำเป็นต้องรอให้หรงฉือเอ่ยปากด้วยซ้ำ เขาก็กล่าวขึ้นมาว่า “ถ้าประธานหลินอยากให้ทุกคนรู้ความสัมพันธ์ของคุณกับเสี่ยวฉือละก็ คุณอยากจะพูดอะไรผมก็ไม่ติดทั้งนั้นครับ”หลินลี่ไห่ไม่อยากล่วงเกินอวี้มั่วซวินเมื่อได้ฟังดังนั้น เขาก็ได้แต่จากไปพร้อมกับหลินลี่หลานเพียงแต่ก่อนจากไป เขาเอ่ยกับหรงฉือว่า “ไว้ค่ำ ๆ พ่อจะโทรหา แกอย่าลืมล่ะ”หรงฉือไม่พูดอะไรเธอคร้านที่จะสนใจเขาส่วนโทรศัพท์ก็ยิ่งไม่มีวันรับสายอย่างแน่นอนอวี้มั่วซวินรู้สึกหงุดหงิด “ผมละอยากลองดูสักตั้งให้มันแตกหักกันไปข้างจริง ๆ”แล้วคิดว่าหรงฉือไม่อยากหรืออย่างไร?เพียงแต่ว่าเรื่องราวระหว่างเธอกับเฟิงถิงเซินในตอนนั้น เธอยังตามหาหลักฐานเพื่อพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของตัวเองไม