Share

บทที่ 220

Author: อวินจงมี่
แบบนี้ไม่ใช่เรื่องดีเลย

พวกเขาจึงอยากเข้ามาคุยกับเธอสักหน่อย

หลินลี่ไห่ “เสี่ยวฉือ...”

หรงฉือยังไม่พูดอะไร อวี้มั่วซวินก็เอ่ยยิ้ม ๆ ว่า “ประธานหลินมาเพราะอยากบอกความสัมพันธ์ของคุณกับเสี่ยวฉือให้ทุกคนได้รับรู้เหรอครับ?”

หลินลี่ไห่รอยยิ้มพลันแข็งค้างเล็กน้อย จากนั้นก็ยิ้มประจบพร้อมกล่าว “ประธานอวี้ ผมมีเรื่องอยากจะพูดกับเสี่ยวฉือ คุณช่วย...”

อวี้มั่วซวินไม่จำเป็นต้องรอให้หรงฉือเอ่ยปากด้วยซ้ำ เขาก็กล่าวขึ้นมาว่า “ถ้าประธานหลินอยากให้ทุกคนรู้ความสัมพันธ์ของคุณกับเสี่ยวฉือละก็ คุณอยากจะพูดอะไรผมก็ไม่ติดทั้งนั้นครับ”

หลินลี่ไห่ไม่อยากล่วงเกินอวี้มั่วซวิน

เมื่อได้ฟังดังนั้น เขาก็ได้แต่จากไปพร้อมกับหลินลี่หลาน

เพียงแต่ก่อนจากไป เขาเอ่ยกับหรงฉือว่า “ไว้ค่ำ ๆ พ่อจะโทรหา แกอย่าลืมล่ะ”

หรงฉือไม่พูดอะไร

เธอคร้านที่จะสนใจเขา

ส่วนโทรศัพท์ก็ยิ่งไม่มีวันรับสายอย่างแน่นอน

อวี้มั่วซวินรู้สึกหงุดหงิด “ผมละอยากลองดูสักตั้งให้มันแตกหักกันไปข้างจริง ๆ”

แล้วคิดว่าหรงฉือไม่อยากหรืออย่างไร?

เพียงแต่ว่าเรื่องราวระหว่างเธอกับเฟิงถิงเซินในตอนนั้น เธอยังตามหาหลักฐานเพื่อพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของตัวเองไม
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว   บทที่ 235

    เธอพูดกับเฟิงถิงเซินว่า “คุณลุงฉันบอกว่าด้านเฟิงซื่อมีคนติดต่อเขา และอยากร่วมงานทำโปรเจกต์กับเขา”ฟิงถิงเซินอยากจะพูดอะไรหรงฉือก็พูดอีกว่า “ฉันรู้ว่าคุณไม่อยากเป็นหนี้ฉันกับคุณยายฉัน และหวังจะขอบคุณพวกเราด้วยวิธีแบบนี้ แต่ฉันกับคุณยายไปเยี่ยมคุณย่าคุณที่โรงพยาบาล ไม่ใช่เพราะคุณ โปรเจกต์อะไรนั้น ก็ไม่จำเป็นหรอก” หากพวกเขาทำธุรกิจกับเฟิงซื่อกรุ๊ป ตระกูลหลินกับตระกูลซุนต้องไม่พอใจแน่ แล้วก็จะสร้างความเดือดร้อนไปทั่วได้แม้ตอนนี้เขาตั้งใจอยากจะขอบคุณเธอกับคุณยายเธอจริง ๆ จึงเสนอโปรเจกต์ให้ลุงเธอทำ เพื่อช่วยให้ลุงเธอบรรลุเป้าหมายก็ตาม แต่คนรักของเขาคือหลินอู๋หากวันไหนเขาใจอ่อน ความช่วยเหลือของเขาในวันนี้ ก็จะกลายเป็นภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกถึงตอนนั้นผลลัพธ์จะออกมาเป็นอย่างไร คนที่รับผิดชอบก็ยังคงเป็นตระกูลหรงของพวกเขาอยู่ดีโปรเจกต์ที่เขาให้ เธอไม่กล้ารับเธอเอ่ยอย่างเย็นชา “คุณวางใจได้ หลังจากหย่า พวกเราก็ต่างคนต่างอยู่ ฉันจะไม่ตามตื๊อคุณอีก”ในความคิดของเธอ นี้เป็นอีกหนึ่งวิธีที่เฟิงถิงเซินใช้ขีดเส้นแบ่งเขตอย่างชัดเจนดังนั้นที่เขารีบขีดเส้นแบ่งเขตขนาดนี้ ไม่ใช่เพราะกลั

  • คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว   บทที่ 234

    เฟิงจิ่งซินวิ่งเข้ามา พูดอย่างดีใจว่า “ว้าว ของกินเยอะแยะเลย แถมยังมีชานมด้วย!”“อืม” ฟิงถิงเซินเอ่ย “รู้ว่าพวกหนูจะมา พ่อก็เลยให้คนเตรียมไว้ให้นิดหน่อย”ตอนที่พูด เขามองไปทางหรงฉือ เห็นหรงฉือไม่สนใจเขา สายตาก็หยุดอยู่ที่หรงอวิ๋นเฮ่อกับหรงสวิน พยักหน้าให้พวกเขาเล็กน้อย จากนั้นก็พูดขึ้นว่า “นั่งสิ”เฟิงถิงเซินมีออร่าที่ทรงพลังมาก หลังหรงสวินกับหรงอวิ๋นเฮ่อทักทายกับคุณย่าเฟิงเสร็จ ก็เผลอทำตามคำพูดของเขาโดยไม่รู้ตัว เดินไปนั่งข้าง ๆ เฟิงจิ่งซิน จากนั้นก็รับของกินที่เฟิงจิ่งซินกับเฟิงถิงเซินส่งมาให้หลังจากที่พวกเด็ก ๆ กินกันเรียบร้อยแล้ว เฟิงถิงเซินก็ส่งให้หรงฉือหนึ่งชิ้น พร้อมพูดว่า “ลองชิมหน่อยไหม?”เห็นคุณย่าเฟิงมองอยู่ หรงฉือจึงรับมา แล้วพูดว่า “ขอบคุณ”พอเธอพูดจบ ก็ยกดื่มหนึ่งอึก ถึงพบว่าเป็นเครื่องดื่มรสสตรอเบอร์รี่ที่ถูกปากเธอมากพอรู้ว่าพวกเธอจะไปเล่นสกีหิมะ คุณย่าเฟิงบอกกับเฟิงถิงเซินว่า “ถิงเซิน แกไปกับพวกเสี่ยวฉือ” เธอเอ่ยว่า “การเล่นสกีหิมะเป็นกิจกรรมที่อันตรายมาก เสี่ยวฉือคนเดียวดูแลเด็กสามคน เป็นเรื่องยากเกินไป แกไปช่วยเธอหน่อย ฉันมีพ่อบ้านกับป้าเฉินคอยดูแลอยู่แล้ว ไ

  • คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว   บทที่ 233

    เห็นเฟิงถิงเซินยื่นมือมา เธอจึงทำได้เพียงส่งดอกไม้ในอ้อมแขนให้เขาเธอก็ไม่ได้มองไปที่ฉีอวี้หมิงและเฮ่อฉางปั่วเลยด้วยซ้ำเธอเดินไปข้าง ๆ เตียง แล้วถามคุณย่าเฟิงว่า “ตอนนี้คุณย่ารู้สึกยังไงบ้างคะ?”“ยังเจ็บอยู่นิดหน่อย แต่ก็ไม่เป็นอะไรมากแล้ว” ถึงอย่างไรคุณย่าเฟิงก็เพิ่งผ่าตัดเสร็จได้ไม่นาน ดูเหนื่อยล้าอยู่ไม่น้อย ยื่นมือมาหาเธอ กุมมือเธอไว้แน่น แล้วพูดขึ้นว่า “ทำงานมาทั้งวัน เหนื่อยไหม? กินข้าวมาหรือยัง? อีกเดี๋ยวไปกินข้าวกับพวกถิงเซินสิ”หรงฉือตอบกลับ “ไม่เป็นไรค่ะคุณย่า ก่อนจะมาหนูกินข้าวที่บริษัทมาแล้ว”พอเห็นว่าหรงฉือยังคงมีท่าทีปฏิเสธที่จะใกล้ชิดกับเฟิงถิงเซิน คุณย่าเฟิงก็ชะงักไปครู่หนึ่ง ไม่ได้ยืนกรานอะไรอีกหรงฉือพูดคุยกับคุณย่าเฟิงอีกสักพักหนึ่งตอนที่คุณย่าเฟิงเหนื่อยเกินไป แล้วต้องการพักผ่อน เธอก็เตรียมตัวจะกลับแล้วคุณย่าเฟิงให้เฟิงถิงเซินไปส่งเธอ เฟิงถิงเซินและคนอื่น ๆ ก็เตรียมจะไปกินข้าวแล้วเหมือนกัน เธอจึงลงไปชั้นล่างพร้อมกับพวกเขาพอเข้าไปในลิฟต์ ก็เห็นฉีอวี้หมิงเอาแต่พินิจเธออยู่ตลอด เธอจึงมองเขาอย่างเย็นชาแวบหนึ่งแล้วพูดว่า “มองพอหรือยัง?”ฉีอวี้หมิงตอบกลับว่า

  • คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว   บทที่ 232

    เฟิงจิ่งซินเบียดเข้ามาใกล้ ก็เห็นเฟิงถิงเซิน เลยพูดว่า “เอ๊ะ คุณพ่อ! คุณแม่ รีบให้คุณพ่อเข้ามาสิคะ”หรงฉือหลุบตาลงต่ำ “จ้ะ”คนอื่น ๆ ในตระกูลหรงได้ยินบทสนทนาระหว่างหรงฉือกับเฟิงจิ่งซินพอรู้ว่าเฟิงถิงเซินจะเข้ามา ต่างก็รู้สึกแปลกใจ ทว่า เฟิงจิ่งซินอยู่ พวกเขาก็ไม่ถามหรงฉือ ว่าเฟิงถิงเซินมาทำไมหลังจากนั้นไม่นาน เฟิงถิงเซินก็มาถึงหรงฉือออกไปเจอเขา แล้วถามว่า “คุณมารับคุณยายฉันไปโรงพยาบาลใช่ไหม?”เฟิงถิงเซิน “ใช่”หรงฉือพยักหน้าเล็กน้อย จากนั้นก็พูดว่า “คุณรอแป๊บนึงนะ”เฟิงถิงเซินได้ยิน ก็ตอบว่า “ได้”เขาก็ไม่ได้ลงมาจากรถสิบนาทีต่อมา คุณยายหรงก็ออกมาจากบ้านเฟิงถิงเซินเห็นดังนั้น ก็ลงมาจากรถ แล้วเปิดประตูรถให้เธอเฟิงจิ่งซินก็เตรียมจะไปโรงเรียนแล้ว เลยบอกกับเฟิงถิงเซินว่า “คุณพ่อ บ๊ายบายค่ะ”“บ๊ายบาย”เขาพยักหน้าให้กับหรงฉือและคนอื่น ๆ ในตระกูลหรง หลังทักทายเสร็จ ก็ขึ้นรถแล้วจากไปหรงฉือก็ขับรถไปส่งเฟิงจิ่งซินที่โรงเรียนเวลาสิบเอ็ดโมงครึ่ง ขณะหรงฉือกำลังยุ่งกับงานที่บริษัท คุณยายหรงก็โทรเข้ามา “การผ่าตัดสำเร็จอย่างมาก”หรงฉือก็โล่งใจขึ้นมาเธอเพิ่งวางโทรศัพท์ได้ไม่น

  • คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว   บทที่ 231

    หรงฉือเงียบมากยังคงเป็นคำพูดนั้นด้วยความจำของเฟิงถิงเซิน การจำพวกนี้ได้ ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรดังนั้นที่เฟิงถิงเซินเตรียมสิ่งเหล่านี้ คาดว่าคงแค่จะขอบคุณที่พวกเธอเข้ามาเยี่ยมคุณย่าเฟิงก็เท่านั้นไม่ได้หมายถึงอย่างอื่นหลังกินข้าวเสร็จ หรงฉือกับคุณยายหรงนั่งต่ออีกหนึ่งชั่วโมงกว่า ๆ ก็เตรียมตัวกลับแล้ว เมื่อเห็นว่าดึกแล้ว คุณย่าเฟิงไม่รั้งพวกเขาไว้นาน แล้วก็พูดกับเฟิงถิงเซินอีกว่า “แกกับซินซินก็รีบกลับบ้านเถอะ”“ครับ” เฟิงถิงเซินเอ่ย “พรุ่งนี้เช้าผมจะเข้ามาเยี่ยมคุณย่านะครับ”หรงฉือกับเฟิงถิงเซินพวกเขาสี่คนออกจากห้องผู้ป่วยพร้อมกันหลังเข้าไปในลิฟต์ เฟิงถิงเซินก็ถามว่า “ขับรถมาเองเหรอ?”หรงฉือ “อืม”เฟิงถิงเซินไม่พูดอะไรมากอีก เฟิงจิ่งซินกลับนึกอะไรขึ้นได้ รีบถามหรงฉือว่า “งั้นคุณแม่ คืนนี้ก็ไม่กลับบ้านอีกแล้วเหรอคะ?”หรงฉือ “อืม แม่ไปส่งคุณยายหนูกลับบ้าน ก็ตั้งใจว่าจะอยู่ค้างคืนที่บ้านคุณยายหนู คงไม่กลับแล้ว”“งั้นหนูก็จะไปค้างคืนที่บ้านคุณยายด้วยค่ะ!”แม้จะบอกว่าตอนนี้เฟิงจิ่งซินใกล้ชิดกับเฟิงถิงเซินมากกว่า แต่ในใจของคุณยายหรง เฟิงจิ่งซินถึงอย่างไรก็เป็นลูกสาวของหร

  • คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว   บทที่ 230

    เธอหันไปมองแล้วนั่งลงด้านข้าง มองเฟิงถิงเซินที่กำลังมองมาที่พวกเธอ “พ่อคะ หนูอยากกินข้าวที่นี่ พวกเราให้เขาใส่กล่องเอามากินที่นี่ได้ไหมคะ?”เฟิงถิงเซิน “ได้สิลูก”เฟิงจิ่งซินมีความสุขกอดหรงฉือไม่ยอมปล่อยบทสนทนามากมายระหว่างคุณยายหรงและคุณย่าเฟิงยังคงดำเนินอย่างต่อเนื่องหรงฉือนั่งอยู่ด้านข้าง พูดแทรกเพียงบางครั้งเท่านั้นผ่านไปพักใหญ่ เฟิงจิ่งซินรู้สึกเหนื่อยแล้ว จึงกล่าวกับหรงฉือว่า “แม่คะ เมื่อไหร่งานของแม่จะเสร็จล่ะคะ?”หรงฉือไม่อยากให้คุณยายหรงได้ยิน จึงอุ้มเธอมานั่งที่โซฟาในห้องผู้ป่วย จึงกล่าวว่า “ไม่แน่ใจเหมือนกันลูก แต่ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด แม่น่าจะยุ่งขึ้นเรื่อย ๆ นะ”“อะไรนะคะ?”เฟิงจิ่งซินไม่คิดว่าจะเป็นแบบนี้ เธอผิดหวังอย่างมาก“งั้นแม่จะพาหนูไปเล่นสกีเมื่อไหร่คะ?” เธอยังคงจำเรื่องนี้ได้อยู่สินะหรงฉือหยุดคิดครู่หนึ่ง พลางกล่าว “เดือนหน้าแล้วกัน”“จริงหรือคะ?”“จ้ะ” หรงฉือกล่าว “ไว้แม่มีเวลาว่าง จะบอกหนูนะ”“ได้ค่ะ!” เฟิงจิ่งซินมีความสุขขึ้นมาทันทีเมื่อคิดถึงเรื่องเมื่อคืน เฟิงจิ่งซินจึงรีบถามว่า “จริงสิแม่คะ เมื่อคืนแม่ได้ออกไปชอปปิ้งหรือเปล่าคะ?”หรงฉือชะง

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status