Semua Bab คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว: Bab 231 - Bab 240

เฟิงจิ่งซินเบียดเข้ามาใกล้ ก็เห็นเฟิงถิงเซิน เลยพูดว่า “เอ๊ะ คุณพ่อ! คุณแม่ รีบให้คุณพ่อเข้ามาสิคะ”หรงฉือหลุบตาลงต่ำ “จ้ะ”คนอื่น ๆ ในตระกูลหรงได้ยินบทสนทนาระหว่างหรงฉือกับเฟิงจิ่งซินพอรู้ว่าเฟิงถิงเซินจะเข้ามา ต่างก็รู้สึกแปลกใจ ทว่า เฟิงจิ่งซินอยู่ พวกเขาก็ไม่ถามหรงฉือ ว่าเฟิงถิงเซินมาทำไมหลังจากนั้นไม่นาน เฟิงถิงเซินก็มาถึงหรงฉือออกไปเจอเขา แล้วถามว่า “คุณมารับคุณยายฉันไปโรงพยาบาลใช่ไหม?”เฟิงถิงเซิน “ใช่”หรงฉือพยักหน้าเล็กน้อย จากนั้นก็พูดว่า “คุณรอแป๊บนึงนะ”เฟิงถิงเซินได้ยิน ก็ตอบว่า “ได้”เขาก็ไม่ได้ลงมาจากรถสิบนาทีต่อมา คุณยายหรงก็ออกมาจากบ้านเฟิงถิงเซินเห็นดังนั้น ก็ลงมาจากรถ แล้วเปิดประตูรถให้เธอเฟิงจิ่งซินก็เตรียมจะไปโรงเรียนแล้ว เลยบอกกับเฟิงถิงเซินว่า “คุณพ่อ บ๊ายบายค่ะ”“บ๊ายบาย”เขาพยักหน้าให้กับหรงฉือและคนอื่น ๆ ในตระกูลหรง หลังทักทายเสร็จ ก็ขึ้นรถแล้วจากไปหรงฉือก็ขับรถไปส่งเฟิงจิ่งซินที่โรงเรียนเวลาสิบเอ็ดโมงครึ่ง ขณะหรงฉือกำลังยุ่งกับงานที่บริษัท คุณยายหรงก็โทรเข้ามา “การผ่าตัดสำเร็จอย่างมาก”หรงฉือก็โล่งใจขึ้นมาเธอเพิ่งวางโทรศัพท์ได้ไม่น

เฟิงจิ่งซินวิ่งเข้ามา พูดอย่างดีใจว่า “ว้าว ของกินเยอะแยะเลย แถมยังมีชานมด้วย!”“อืม” ฟิงถิงเซินเอ่ย “รู้ว่าพวกหนูจะมา พ่อก็เลยให้คนเตรียมไว้ให้นิดหน่อย”ตอนที่พูด เขามองไปทางหรงฉือ เห็นหรงฉือไม่สนใจเขา สายตาก็หยุดอยู่ที่หรงอวิ๋นเฮ่อกับหรงสวิน พยักหน้าให้พวกเขาเล็กน้อย จากนั้นก็พูดขึ้นว่า “นั่งสิ”เฟิงถิงเซินมีออร่าที่ทรงพลังมาก หลังหรงสวินกับหรงอวิ๋นเฮ่อทักทายกับคุณย่าเฟิงเสร็จ ก็เผลอทำตามคำพูดของเขาโดยไม่รู้ตัว เดินไปนั่งข้าง ๆ เฟิงจิ่งซิน จากนั้นก็รับของกินที่เฟิงจิ่งซินกับเฟิงถิงเซินส่งมาให้หลังจากที่พวกเด็ก ๆ กินกันเรียบร้อยแล้ว เฟิงถิงเซินก็ส่งให้หรงฉือหนึ่งชิ้น พร้อมพูดว่า “ลองชิมหน่อยไหม?”เห็นคุณย่าเฟิงมองอยู่ หรงฉือจึงรับมา แล้วพูดว่า “ขอบคุณ”พอเธอพูดจบ ก็ยกดื่มหนึ่งอึก ถึงพบว่าเป็นเครื่องดื่มรสสตรอเบอร์รี่ที่ถูกปากเธอมากพอรู้ว่าพวกเธอจะไปเล่นสกีหิมะ คุณย่าเฟิงบอกกับเฟิงถิงเซินว่า “ถิงเซิน แกไปกับพวกเสี่ยวฉือ” เธอเอ่ยว่า “การเล่นสกีหิมะเป็นกิจกรรมที่อันตรายมาก เสี่ยวฉือคนเดียวดูแลเด็กสามคน เป็นเรื่องยากเกินไป แกไปช่วยเธอหน่อย ฉันมีพ่อบ้านกับป้าเฉินคอยดูแลอยู่แล้ว ไ

เซี่ยงหรูฟางพูดอย่างกังวลว่า “ฉันได้ยินว่าช่วงสองสามวันมานี้คุณหญิงเฟิงได้รับบาดเจ็บ ถิงเซินกับหรงฉือ และแม้แต่คนอื่น ๆ จากตระกูลหรงต่างก็ไปมาหาสู่กันบ่อยขึ้น เมื่อวานยังมีคนเห็นถิงเซินกับคุณหญิงหรงคนนั้นกินข้าวด้วยกันอีก พวกเขาคงไม่หวนกลับมารื้อฟื้นความรักเก่ากันหรอกใช่ไหม?”“เดิมทีพวกเขาก็ไม่เคยมีเยื่อใยต่อกัน แล้วจะรื้อฟื้นอะไรได้อีกล่ะคะ?” หลินอู๋พูดอย่างใจเย็น แค่ก็ไม่ชอบคำพูดที่เซี่ยงหรูฟางเลือกใช้เอาเสียเลยเห็นเซี่ยงหรูฟางกังวลแบบนี้ เธอจึงได้แต่อธิบายกับเซี่ยงหรูฟางว่า “คุณย่าเฟิงมีความสัมพันธ์ที่ดีกับตระกูลหรง ถิงเซินเลยต้องประคองความสัมพันธ์ของหรงฉือและคุณหญิงตระกูลหรงไว้ เพื่อให้พวกเธอไปเยี่ยมคุณย่าเฟิง จะได้ไม่ปล่อยโอกาสให้คุณย่าเฟิงเอาการไม่ยอมผ่าตัดมาใช้เป็นข้อต่อรอง บีบให้ถิงเซินเลิกกับฉัน”เซี่ยงหรูฟางคิดไม่ถึงว่าจะเป็นแบบนี้เพราะการหกล้มในครั้งนี้ คุณหญิงเฟิงถึงได้ไล่พวกเขาสองตระกูลออกจากเฟิงซื่อกรุ๊ปไป สองวันมานี้พวกเขาสองตระกูลต่างก็กังวลว่าคุณหญิงเฟิงจะยื่นข้อเสนอให้เฟิงถิงเซินเลิกกับหลินอู๋อย่างเด็ดขาดเพื่อมาบีบเฟิงถิงเซิน แลกกับการที่เธอยอมผ่าตัดพวกเขาก็

หลังเฟิงจิ่งซินกลับไป หรงฉือก็ขึ้นไปเปิดคอมพิวเตอร์ และเริ่มทำงานของตัวเองประมาณหนึ่งชั่วโมงกว่า ๆ เผยซวี่เฉินก็ส่งเอกสารบางส่วนให้เธอดูคร่าว ๆ ก่อนหรงฉือก็เปิดดูผ่าน ๆ สิ่งแรกที่สะดุดตาคืออสังหาริมทรัพย์สามแห่งที่เพิ่มเข้ามาใหม่ โดยตำแหน่งที่ตั้งถูกระบุอย่างชัดเจน...พอเห็นตำแหน่งที่ตั้ง เธอก็ชะงักไปเล็กน้อยอสังหาริมทรัพย์สามแห่งนี้ เป็นอสังหาริมทรัพย์ที่ว่างอยู่ในหมู่บ้านของฝั่งตระกูลหรง แถมสำหรับตำแหน่งแล้ว ต่างก็ค่อนข้างใกล้กับบ้านตระกูลหรงพูดตามจริง แม้ก่อนหน้านี้เฟิงถิงเซินจะช่วยเธอซื้ออสังหาริมทรัพย์ที่อยู่ตรงหน้าบ้านตระกูลหรง แต่นี่ไม่สามารถคลายความกังวลเกี่ยวกับผลที่จะตามมาของเธอได้อย่างไรเสีย ยายเธอชอบออกไปเดินเล่น แม้ตระกูลซุนจะไม่ได้อาศัยอยู่ตรงข้ามกับยายเธอ แต่อยู่แค่ในหมู่บ้านเดียวกัน ก็แทบจะเรียกได้ว่าเจอกันบ่อย ๆ แล้วเธอยังคงกังวลมากจริง ๆ แต่ตอนนี้...เมื่อเห็นสัญญาที่เพิ่มเข้ามาใหม่ฉบับนี้นี่เฟิงถิงเซินกำลังช่วยเธอคลายความกังวลเกี่ยวกับผลที่จะตามมาของเธออีกครั้งอย่างนั้นเหรอ?แม้เฟิงถิงเซินจะแค่แสดงความขอบคุณอย่างจริงใจและห้ามไม่ให้เธอคิดมากก็ตาม

หรงฉือกับคุณยายหรงเดินไปที่รถของพวกเธอก่อน ตอนที่พวกเธอเพิ่งจะเข้าไปในรถ หลินอู๋ก็ลงมาจากรถ“ที่แท้ก็ยังไม่ไปอีกเหรอ”คุณยายหรงเหลือบมองเธอแวบหนึ่ง ก่อนจะชักสายตากลับ แล้วพูดขึ้นก่อนหน้านี้หรงฉือคิดว่าเธอไม่เห็นหลินอู๋ คิดไม่ถึงว่า...เห็นเฟิงถิงเซินเดินไปทางหลินอู๋ คุณยายหรงก็พลันนึกถึงเรื่องที่เขาออกจากห้องผู้ป่วยไปนานกว่าครึ่งชั่วโมงก่อนหน้านี้เธอเอ่ยว่า “ความสัมพันธ์ของพวกเขาก็ดีใช้ได้เลยนะ”หรงฉือคาดเข็มขัดนิรภัยให้เธอ ไม่ได้ตอบกลับอะไรเธอเหยียบคันเร่ง กำลังจะขับออกไป ก็เห็นเฟิงถิงอีวิ่งออกมาจากในโรงพยาบาลคาดว่าน่าจะเห็นหลินอู๋แล้ว เขารู้สึกตกใจเล็กน้อย และค่อนข้างจะดีใจด้วย จึงรีบวิ่งไปทางนั้นทันที หรงฉือมองแวบหนึ่ง ก็ชักสายตากลับ แล้วขับรถออกไป“พี่!” เฟิงถิงอีวิ่งเข้ามาด้วยความตื่นเต้น แต่สายตากลับเอาแต่จ้องมองหลินอู๋อยู่ตลอด “คุณ คุณคือซีซีจริง ๆ ด้วย ผม ผมยังนึกว่าผมมองผิดไปซะอีก!”หลินอู๋รู้ว่าเฟิงถิงเซินก็มีน้องชายที่ขึ้นชั้นมัธยมต้นอยู่คนหนึ่งแต่ไม่เคยเจอหน้ากันมาก่อนพอได้ยินเฟิงถิงอีพูดแบบนี้ ถึงได้รู้ว่าคนที่อยู่ตรงหน้าก็คือน้องชายของเฟิงถิงเซินแต่