All Chapters of รักสุดหวงของคุณหมอสุดโหด: Chapter 31 - Chapter 40

“อาย….คือเรื่องนี้…”“บริษัทน่าเชื่อถือดี น่าจะเป็นคุณอิฐสินะที่แนะนำเธอเข้าไปแต่ไม่คิดจะพูดอะไรบ้างเลยเหรอ ที่กลับค่ำทุกวันเพราะเรื่องนี้เหรอ…พูดมาสิ”อายรู้สึกว่าเขากลับไปเป็นหมอเจษคนเดิมที่เย็นชาคนนั้น คนที่ก่อนหน้านี้แทบจะไม่เคยพูดดี ๆ กับเธอเลยสักครั้ง จริงอยู่ที่เธอไม่ได้บอกเขาในเรื่องนี้ แต่เพราะว่าเธอแทบจะไม่เจอเขาเลย “พี่เจษคะ เรื่องนี้อายไม่ได้จะปิดบังนะคะอายก็แค่ยังไม่ทันได้บอกเท่านั้นเอง”“อืม รู้แล้วว่าไม่มีเวลาจะบอก ทั้งเวลาตอนเช้าที่ไปส่ง กลับมาบ้านก็กินข้าวด้วยกันทุกวัน นอนด้วยกันทุกคืน ไม่มีเวลามากพอที่จะพูดเลยสินะ บอกพี่มาสิ อาย!!”เสียงตะคอกนั้นทำให้เธอรู้สึกกลัวขึ้นมา เขาไม่เคยใช้เสียงแบบนี้กับเธอ แม้แต่ตอนที่ใจร้ายที่สุดก็ใช้เพียงเสียงเรียบ ๆ เท่านั้น แต่ครั้งนี้ถึงกับตะโกนเสียงดังและเริ่มปัดกระเป๋าเธอลงมาดู“นี่อะไร เอกสารสัญญา คิดยังไงถึงได้ทำเรื่องนี้ลงไปทั้ง ๆ ที่ไม่เคยปรึกษาใคร ถ้าโดนเอาเปรียบขึ้นมาจะทำยังไง ไม่รู้เหรอว่าบริษัทพวกนี้หากว่าไม่มืออาชีพพอมันอันตรายมาก!!”“แต่….แต่ว่าพี่เจษก็รู้จักพี่อิฐ”“แล้วยังไง คิดว่าแค่คุณอิฐคนเดียวเธอก็รู้จักทั้งบริษัทงั้

“จำไม่ได้จริง ๆ เหรอคะ”“อายหมายถึง…ตอนไหนกันแน่”“คืนฝนตกหน้าร้านไอติมปากทางเข้าหมู่บ้าน”ความทรงจำบางอย่างย้อนกลับมา คืนนั้นเขานัดกับหมิวเอาไว้และกำลังจะบอกเธอเรื่องที่เขาได้บรรจุเป็นหมอที่โรงพยาบาลเอกชน ซึ่งในตอนนั้นพ่อของเขายังไม่ได้เข้ามาเป็นบอร์ดบริหาร วันนั้นเขาจำได้ว่าเตรียมจะคุยเรื่องแต่งงานกับเธอ แต่เมื่อมาถึงเขาที่กำลังจะบอกกลับถูกเธอสวนขึ้นมาก่อน“หมิว เจษมีเรื่องจะบอก เจษ…”“เจษมีเวลามาเจอหมิวด้วยเหรอคะ ก่อนหน้านี้เจษไปไหนคะ เวลาที่หมิวต้องการเจษไปไหน”“หมิว คือคุณก็รู้ว่าผมต้องเตรียมตัวสอบเป็นอาจารย์แพทย์ แล้ว…มันก็สำคัญสำหรับเรา…”“เรา” เหรอคะ หมิวว่าไม่ใช่หรอกค่ะ คุณไม่เคยให้ความสำคัญกับหมิวเลย เจษคะ หมิวว่าเราพอแค่นี้เถอะค่ะ หมิวไม่สามารถคบกับคนที่ดูแลหมิวไม่ได้ในเวลาที่หมิวต้องการ คุณไม่เคยใส่ใจหมิวเลย"“หมิว….ทำไมจู่ ๆ คุณพูดแบบนี้”“หมิวทนไม่ไหวแล้วค่ะเจษ หมิวเหนื่อยพอแล้ว ความสัมพันธ์ของเราสองคน มีแค่หมิวคนเดียวที่แบกรับอยู่ซึ่งตอนนี้หมิวแบกมันไม่ไหวแล้วค่ะ”“หมิว คุณ…หมายความว่า…”“ใช่ค่ะ หมิวมาที่นี่เพื่อจะบอกคุณว่าหมิวเองก็มีแนวทางชีวิตของหมิวเอง หมิวจะไปอังกฤ

อายค่อย ๆ ปล่อยโฮออกมาในที่สุดเมื่อสิ้นคำพูดของเขานี่เอง เธอเสียใจที่ไม่อาจปกป้องสิ่งที่หมอเจษหวงมากที่สุด ผมของเธอแม้แต่จะร่วงเขายังเป็นคนเก็บไปทิ้งเองเขาแทบจะไม่ให้เธอตัดออกเลยหากมันไม่ยาวเกินไป แต่ว่าวันนี้กลับถูกคนตัดออกไป แม้ว่ามันจะไม่มากแต่เธอก็นึกเสียใจที่ไม่อาจรักษาเอาไว้ได้ เขาดึงเธอมากอดแน่นพร้อมกับปลอบ“ไม่ร้องนะอาย ไม่เป็นไรแล้วพี่อยู่นี่ เดี๋ยวพี่จะพาไปแก้ทรงใหม่นะ ไม่เป็นไร”“…อายขอโทษค่ะพี่เจษ อาย..ไม่ทันระวัง เธอพุ่งมาและดึงอายจากด้านหลัง…อาย…ฮือ….”“ไม่เป็นไรแล้วนะ อายปลอดภัยก็ดีแล้ว อายมาให้พี่ทำแผลก่อนนะไม่ร้องแล้วนะครับ”เขากอดเธออีกครั้งพร้อมกับเงยหน้าขึ้นและประมวลความคิดบางอย่างขึ้นมา พยาบาลสาวเอาอุปกรณ์ทำแผลเข้ามาให้เขาและออกไปทันทีตามคำสั่งของหมอเจษ เขาไม่ให้ใครแตะต้องอะไรในห้องทั้งนั้นเพราะกลัวว่าจะเดินมาเหยียบผมของอายที่ถูกตัดกองที่พื้นเข้า“เจ็บไหม”อายทำแค่ส่ายหน้าไปมาเท่านั้น ไม่นานเมื่อเขาเริ่มพันแผลก็มีสายเข้าที่มือถือของเขา“อายนั่งอยู่นี่ก่อนนะเดี๋ยวพี่มา”“พี่เจษคะ”เขาหันมายิ้มให้เธอและนั่งลงข้าง ๆ “ก็ได้ พี่คุยตรงนี้ ไม่ไปไหนหรอก”อายหันไปมองผมขอ

หมิวตัวสั่นอย่างเห็นได้ชัด เธอคบกับหมอเจษมาก่อนทำไมจะไม่รู้ถึงความโหดของเขา แม้ว่าเขาจะไม่เคยพูดและไม่เคยหาเรื่องใครก่อน แต่ถ้าลองได้ไปแตะต้องหรือไปยุ่งกับเขา รับรองได้ว่าคนที่หาเรื่องไม่มีทางจะได้อยู่อย่างเป็นสุขอีก“คุณ….คุณ…”“ทำไมล่ะ คุณเริ่มกลัวขึ้นมาแล้วงั้นเหรอ ผมมีทางเลือกให้คุณหากว่าคุณยอมรับได้”หมิวหันไปมองเขาทันทีแม้ว่าจะเป็นทางเลือกไหนเธอก็คงต้องยอมฟังและยอมทำตามเงื่อนไขของเขาเสียแล้วหากยังคิดที่อยากจะอยู่ที่นี่ต่อ“คุณ….มีเงื่อนไขอะไร”“ผมจะไม่แจ้งความก็ได้….”“เจษคะ คุณพูดจริง ๆ เหรอคะ”“แลกกับ….เมื่อกี้คุณบอกว่ายังไงนะ กราบเท้าขอโทษ”“เจษคะ!! คุณคงไม่คิดที่จะให้หมิว…”“ตาเจษ นั่นมันก็ออกจะเกินไปหน่อยนะ”“พี่เจษคะ อายก็ไม่ต้องการค่ะ”“แหม คุณนี่โชคดีจริง ๆ ทั้งพ่อผมและแฟนผมใจดีกับคุณมาก”“เจษคะ คุณคงจะไม่…”“งั้นก็มีอีกทางเลือกหนึ่ง”“เจษคะ ขอแค่ไม่แจ้งความ…”“คุณไปเขียนใบลาออกไปซะ แล้วเลิกยุ่งกับผมเสียที”ราวกับฟ้าผ่าแสกหน้า เขาไม่หลงเหลือเยื่อใยให้เธอเลยสักนิดจริง ๆ ไม่คิดว่าผ่านไปไม่ถึงสี่ปีแต่เจษบดินทร์ที่เคยร้องไห้อ้อนวอนและขอร้องเธอในวันเก่านั้น ในตอนนี้เขากลายเป็

“พี่เจษ ทำไมพี่…”“เดี๋ยวก่อนนะ ฟังให้จบนะเรื่องนี้พี่ไม่ได้เป็นคนเริ่ม”อายหันหน้าหนีและนั่งกอดอกไขว่ห้างเหมือนที่เขาทำ หมอเจษที่เริ่มกลัวว่าอายจะโกรธเริ่มมานั่งที่พื้นตรงหน้าเธออีกครั้ง“ฟังก่อนนะ วันนั้นจำได้ว่าพี่กลับบ้านมาก่อน แต่เธอขับรถตามพี่มาที่บ้าน เธอตามตื้อพี่อยู่นานแล้วพี่ไม่รู้จะสลัดยังไงเลยใช้วิธีนี้ และวันนั้นก็เป็นโอกาสดีเพราะพี่เห็นว่าอายกลับมาแล้วก็เลยใช้ป้านิ่ม…..”“อะไรกันเนี่ย ….ทั้งหมดนั่น….”“ใครใช้ให้อายเย็นชากับพี่ก่อนล่ะ”“เปล่าสักหน่อย อาย…..”เขาพุ่งตัวไปจูบเธอทันที นับตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้ตัวเธอในห้องนี้เขาไม่เคยจูบเธอเลยสักครั้ง วันนี้เขาจะทำทุกอย่างเพื่อชดเชยเรื่องความผิดในครั้งแรกที่เขาทำให้เธอกลัวและตกใจ“อาย…พี่ขอโทษที่ใช้แผนการที่ไม่ดีกับอาย แต่พี่อยากให้อายรู้ว่าพี่ในตอนนั้น คลั่งรักอายมากขนาดไหนถึงกับยอมใช้แผนสกปรกนั่นเพื่อให้ได้อายมาครอง”“พี่เจษรักอายตั้งแต่เมื่อไหร่คะ”“ยังต้องถามอีกเหรอ ตั้งแต่วันที่ยื่นร่มให้ด้วยสายตาเย็นชาในคืนนั้นทำให้พี่สลัดภาพอายออกไปไม่ได้เลย”อายจูบตอบเขาทันที ด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ทำให้ทั้งคู่เริ่มไม่สนใจเรื่องอื่นแล้วน