All Chapters of Gapangin Mo Ako Ninong Royce: Chapter 61 - Chapter 69

Lorna POV Dahan-dahan kong idinilat ang mga mata. Napansin kaagad ang puting kwartong kinaroroonan. Saka lang na proseso ang nangyari kanina sa aking utak. "My baby," ani ko at hinaplos ang aking tiyan. Eksaktong bumukas ang pinto ng kwarto. Nagtagpo ang mga mata namin ni Royce. "Don't worry, our baby is fine. Anytime pwede na tayong umuwi." Awtomatikong tumulo ang mga luha mula sa aking mga mata at lihim na nagpasalamat sa Panginoon sa balitang hatid ni ninong. "We need to stop fighting because it's not good for your health. That's the doctor's strict instruction; your pregnancy is sensitive, and you need to be careful." "Ayoko rito, please... I want to go home," pakiusap ko. "Are you able to stand? You still need to wait two hours to rest, which is what the doctor strictly ordered." Kung kailangan ko pa pala ng dalawang oras na pahinga, kailangang sundin ang utos ng doktor. "Alright, maghihintay na lamang ako ng dalawang oras." Binuksan ni Royce ang flat screen TV at eksak

Awtomatikong nag-uunahan sa pagtulo ang mga luha mula sa aking mga mata. Talaga namang napaka-emosyonal kong buntis. Halos takbuhin ko ang kinaroroonan ng aking mga kinikilalang mga magulang.Nagmamadaling lumabas ako at sinalubong ang dalawa. Halatang pagod pa sa biyahe, hindi pa naman sanay si Dad na mag-taxi. Mabuti na lamang at nakayanan niya. "Mommy, daddy!" Niyakap ko sila ng buong-higpit. "Hija, we kept our promise to you," ani ng aking mommy. "Mommy...," tanging anas ko. Pagdakay dinala ko nila sa loob ng rest house. "Dito ka nakatira?" kunot-noong tanong ni Dad. "Yes, dad." Napansin ko ang pag-igting ng mga panga ng aking ama."Narito ba ang magaling na lalaki?" Hindi maipagkakaila ang inis sa boses ng aking ama."Daddy...please?" samo ko na may halong pakiusap."Komportable ka ba rito, hija?" tanong ni daddy sa akin."Yes, Daddy."Alam kong hindi bet ni Daddy ang naturang lugar para sa akin lalo na at nagdalang-tao ako. "Are you sure?" Makikita ang labis na pag-aalala

Ang malakas kong sigaw ang maririnig sa isang kwarto kung saan ako naroon para isilang ang sanggol na gusto ng kumawala sa aking sinapupunan."Mukhang hindi mo kayang manganak ng normal, Mrs. Sy. We need to conduct a Cesarian session. Hindi kasi umuusad, " ani ng aking doktora. "S—Sige po," nahihirapan kong sagot. Damn, mukhang mawawalan na ako ng malay pero kailangan kong lumaban."Doc, s—sobrang sakit na at baka hindi ko kayanin," ani ko sa nanghihinang boses. Narinig kong inutusan ng doktora ang nurse na kasama. Napansin kong sinuri kaagad ng nurse ang ilang mga vital signs ko. Lihim akong nagpasalamat at nilagyan ako ng oxygen mask medyo bumalik ang aking lakas.Mula sa kinaroroonan kong kwarto ay inilipat ako sa isang operating room kasama namin ngayon ang isang surgeon. Saka may itinurok sa akin dahilan para makatulog ako. Makalipas siguro ng ilang oras ay dahan-dahang iminulat ko ang aking mga mata. Bumungad sa akin ang nag-aalalang mukha nina Susan at Mia."Careful," ani Mi

Naalimpungatan at nagulat ako sa sunud-sunod na doorbell kaya bumalikwas ako ng bangon. Sigurado akong si Royce ang nambulahaw. Hindi man lang ba nito naisip na baka mabinat ako? Mabuti na lamang at kasalukuyang iniinom ko ang aking pain reliever para sa aking tahi sa tiyan. Ako lang at si Baby Rio ang narito sa rest house. "Sandali lang!" sigaw ko. Lumabas ako mula sa kwarto saka tinungo ang pinto. Hindi nga ako nagkamali at si Royce nga. Nakatayo sa gate at galit ang nakikita ko sa mga mata nito. Really, at siya pa ang may ganang magalit? Ang kapal din ng apog ng lalaking ito."Bakit hindi kayo sa bahay umuwi?" inis nitong tanong sa akin. "Mas gusto ni mommy na dito muna ako. Ayoko na ring abalahin pa sila ni Dad," sagot ko sabay bukas ng gate. Pumasok kaagad si Royce sa loob. "Gusto kong makita ang anak ko?" "Nasa kwarto, mas maigi ng narito kami dahil hindi mahirap para sa akin. Saka pumupunta naman dito every afternoon si Manang para ipag-laba, mag-linis, at mag-assist sa aki

Dahil hindi ako makatulog sa aking kwarto tinungo ko ang kwarto ni baby Rio. Nagpasya akong doon na muna kami matutulog. Pinindot ko ang intercom sa kwarto ni Baby Rio upang ipaalam sa kawaksi na narito ako sa kwarto ng munti kong anghel."Dito mo nalang ihatid ang dinner ko sa kwarto ni Baby Rio.""Yes, ma'am," maagap na sagot naman nito.Marahas na pinalis ko ang mga luha mula sa aking mga mata. Walang kasing sakit ang ginawa ni Royce. Magpahanggang ngayon ay nag-echo sa aking pandinig ang bawat ungol ng babaeng nasa kabilang linya.Makalipas ang ilang minuto ay dumating na rin ang aking dinner. "Ilapag mo lang diyan, Manang," utos ko. "Yes, ma'am."Mabuti na lang at manok na may sabaw ang ulam. Tamang-tama at gusto kong humigop ng mainit na sabaw. Lihim naman akong nagpasalamat dahil gutom ako. Ibig sabihin hindi ma-snob ang tinolang manok na luto ni Manang. Nilantakan ko kaagad ang naturang pagkain. Pagkatapos kong kumain ay dinampot ko ang aking cellphone. Napansin ko kaagad a