All Chapters of THE CONTRACT WIFE: A DANGEROUS UNCLE: Chapter 201 - Chapter 210

Chapter 202“Fuck, pre! Hindi pa ako nasiraan ng bait para ligawan niyang Jhanna na 'yan. Kung kumilos parang iwan at—!”PAK!Isang folder ang dumapo sa ulo ni Miguel, dahilan upang mapaurong siya habang hawak ang ulo niya. “Aray! Anong—?!”Nakatayo na si Jhanna sa may pinto, nakakunot ang noo, nagliliyab ang mga mata, at galit na galit na nakatingin kay Miguel. Ang isang paa’y nakapadyak pa sa sahig, parang handang manapak.“Na ano, Mr. Tipaklong? Tapusin mo! Sige nga!”“Wala, wala! Joke lang, Jhanna!” biglang kambyo ni Miguel habang nakataas ang dalawang kamay na parang sumusuko. “Nagbibiro lang ako kay Chris.”“Ah, joke lang pala ha?” Bumaba ang tono ng boses ni Jhanna pero hindi nawala ang banta sa kanyang ngiti. “Next time, Atty., kapag may sinasabi kang hindi maganda sa likod ko, make sure hindi mo ako maririnig… dahil pag narinig kita ulit, hindi lang folder ang ihahagis ko.”Tahimik akong napangiti habang nagkakatinginan ang dalawa. Si Miguel, tila napa-atras sa kanyang upuan,

Chapter 204Miguel POVEwan ko ba kung anong pumasok sa isip ko at nagpakita pa ako ng ngiti habang sinisigawan ako ni Jhanna. Parang may parte sa akin na natutuwa sa mga pasimpleng asar niya, kahit pa halata naman na ubos na ang pasensya niya sa akin.Pero ngayong nakita ko kung paano siya nagalit—yung tunay na inis, hindi na biro—parang may tumama sa akin. Bigla akong natahimik. Ang ingay sa utak ko, natahimik. Sa sobrang dami ng ginagawa ko, sa sobrang dami ng iniisip ko bilang Acting CEO, siya lang ang nakakagulo sa routine ko.At sa totoo lang, hindi ako sanay na may kagaya niya sa paligid.Hindi ko maintindihan si Jhanna. Minsan masungit, minsan maamo. Parang weather. Pero sa kabila ng lahat, gusto ko siyang pagmasdan. Gusto kong hulaan kung anong iniisip niya. Gusto kong unawain kung bakit ako ang inaasar niya sa lahat ng tao sa opisina.Pero hindi ko rin alam kung bakit may mga salitang hindi ko masabi. Kanina lang, muntik ko nang mabanggit na... importante siya. Pero tinikom

Chapter 206"Ang dami mo namang pinangalanan sa akin. Kanina Mr. Tipaklong, ngayon naman Mr. Acting CEO," reklamo ko habang nakataas ang kilay. "Isusumbong na talaga kita kay Chris."Napatingin siya sa akin, sabay irap."Sige, sabihin mo na rin kay Chris na utang mo sa akin ‘yung 10K. Tapos ‘yung emotional damage na tinamo ko mula sa daily banat mo. Dagdagan mo na ng service charge."Napailing ako. "Wow, may emotional damage pa talaga?""Oo. Minsan pag pinipikit ko mata ko, mukha mo pa rin ang nakikita ko. Gabi-gabi. Trauma na ‘to.""Ang ganda ko siguro sa panaginip mo.""Bangungot, Miguel. Bangungot ang tawag doon."Napatawa ako kahit gusto ko nang mag-walk out. Pero sa totoo lang, gusto ko lang siyang asarin. Kasi kahit binabara niya ako sa bawat hinga ko, iba pa rin talaga ‘yung presensya niya.“Okay,” sabi ko, huminga ako ng malalim. “Pero kapag napikon ako, babawasan ko sahod mo ng limang piso kada insulto.”“Go. Pero kada irap ko, dagdagan mo ng sampu. Balak ko kasing umaman nga

Chapter 208 Jhanna POV Napailing na lamang ako sa aking sinabi habang nililigpit ang aming kinainan. Gusto ko mang magpahinga muna saglit, pero hindi puwedeng tamarin dahil kasama sa pagiging sekretarya ko ang pag-asikaso sa Acting CEO na mayabang pero nakakatawa rin naman minsan. Tumayo na rin si Miguel, dala pa ang ngiting parang wala siyang utang na limang taon nang hindi binabayaran. Tinuro ko sa kanya ang folder na kailangan niyang pirmahan habang siya'y naglalakad paakyat sa mesa niya. "Mr. Sanchez, may meeting ka pala mamaya, 2:00 PM. Wag kang magpanggap na nakalimutan mo ha, kasi kahapon ko pa 'yan pinaalala." Napalingon siya sa akin, kunot-noo pa. "Oo na, Oo na. Sa sobrang dami mong paalala, baka pati birthday mo kabisado ko na." Napairap ako. "Good, kasi wala kang regalo last year." Tumawa siya habang umupo sa swivel chair niya, pero sinimulan na rin ang paglagda sa mga dokumento. Pagkatapos kong iligpit ang mga kalat ay agad akong nagtungo sa aking table. H

Chapter 300"Okay, sinabi mo 'eh."Bigkas ko saka ako tumayo at lumabas ng opisina para bumalik sa sarili kong table.Habang abala ako sa pag-aayos ng mga papeles at pagreply sa ilang email para sa mga kliyente ni Mr. Sanchez, biglang bumukas ang pintuan ng opisina.Isang ginang ang pumasok—elegante ang dating, simple pero classy ang suot. Saglit akong napatigil sa pagta-type. Hindi ko siya kilala, pero may kung anong pamilyar sa kanyang mukha. Parang... kahawig ni Mr. Sanchez?Agad akong tumayo at nilapitan siya, pinanatili ang pagiging propesyonal."Good morning, Madam. May I help you?"Sambit ko sa pinakamaayos kong boses at ngiti.Tumango ang ginang. "Yes, I'm looking for Miguel Sanchez. Is he available?""Yes, Madam. But may I know your name, please?"Paghingi ko ng impormasyon habang nakangiti pa rin, kahit may konting kaba sa dibdib ko. Hindi ko talaga alam kung sino siya pero parang hindi siya basta-bastang bisita.Ngumiti ang ginang at mahinahong sumagot,"I'm Isabelle Sanche