บททั้งหมดของ อุ้มบุญมาเฟีย: บทที่ 71 - บทที่ 73

หลังจากวันที่มาเฟียหนุ่มขอเมียสาวแต่งงานแต่กลับโดนเธอปฏิเสธเขาจึงแอบสั่งให้ลูกน้องเตรียมงานบางอย่างให้เงียบ ๆ โดยไม่ให้เมียสาวรู้และเมื่อถึงเวลาเขาก็เริ่มทำตามแผนที่วางไว้ทันทีร่างสูงเดินเข้ามาหย่อนก้นนั่งบนเตียงข้างบุตรชายและเมียสาวที่นอนอยู่แล้วถามขึ้น "มังกรอยากไปเที่ยวทะเลไหมครับ""อยากไปครับมังกรยังไม่เคยไปเที่ยวทะเลเลย" เด็กน้อยดีดตัวลุกขึ้นนั่งแล้วเอ่ยบอกผู้เป็นพ่อด้วยท่าทางตื่นเต้น "ครับเดี๋ยวป๊าพาไปนะ" มาเฟียหนุ่มลูบศีรษะเล็กทุยเล็กด้วยความรักใคร่ก่อนเอียวหน้าพูดกับเมียสาว "พรุ่งนี้ผมว่างเราพาลูกไปเที่ยวทะเลกันนะ""ค่ะ" พีชขานรับเบา ๆ ในขณะที่เปลือกตายังปิดสนิทอยู่"เย้ ๆ มังกรจะได้ไปเที่ยวทะเลแล้ว" สิ้นเสียงของผู้เป็นแม่เด็กน้อยก็ลุกขึ้นกระโดดโลดเต้นบนที่นอนด้วยความดีใจตามประสาเด็กๆ จนพีชต้องปรือตาขึ้นเอ็ดบุตรชายเบาๆ เพราะรบกวนการนอนของเธอ "นอนลงมังกรอย่ากระโดดถ้าอยากไปทะเลก็นอนได้แล้วครับ" "ครับม๊า" เด็กน้อยล้มตัวลงนอนแล้วหลับตาลงอย่างว่าง่ายเพียงไม่นานก็ผล็อยหลับไป"ทำไมคุณชอบดุลูก" มาเฟียหนุ่มมองหน้าบุตรชายด้วยแววตารักใคร่พร้อมกับเปล่งเสียงถามเมียสาวอย่างไม่เข้าใจ"เพร

2 ปีต่อมา.."เอิ้ก ๆ คิ ๆ"เสียงหัวเราะเอิ๊กอ๊ากชอบใจของเด็กน้อยดังเล็ดลอดออกมาจากคฤหาสน์หวงเฟยหง ซึ่งเจ้าของเสียงคือเด็กหญิงหน้าตาน่ารักจิ้มลิ้มวัยขวบเศษ ๆ บุตรสาวคนเล็กของมาเฟียหนุ่มกับพีชภรรยาสาวนั่นเอง โดยมีชื่อว่าหงส์ฟ้าที่กำลังหัวเราะร่าจนเสียงดังกึกก้องไปทั่วห้องนั่งเล่นเมื่อโดนผู้เป็นแม่หยอกเย้า"ป๊าหนูไปรับพี่มังกรถึงไหนเนี่ยทำไมนานจัง" พีชพึมพำกับบุตรสาวเบา ๆ เมื่อเหลือบเห็นเวลาบนนาฬิกาแขวนผนังที่บ่งบอกว่าตอนนี้เป็นเวลาสี่โมงเย็นแล้ว"ไปไหนมาโรงเรียนเลิกตั้งแต่บ่ายสามโมง แต่เฮียเพิ่งกลับมาเอาตอนสี่โมงเย็น" ทันทีที่เห็นผู้เป็นสามีเดินเข้ามาเธอก็เปล่งเสียงถามอย่างไม่รอช้า ดวงตากลมโตจับจ้องใบหน้าหล่อเหลาเชิงจับพิรุธมาเฟียหนุ่มส่งยิ้มหวานให้ผู้เป็นภรรยาพร้อมกับเดินเข้าไปนั่งลงข้าง ๆ สวมกอดเธอไว้หลวม ๆ ก่อนบอกเหตุผลไป "พาลูกไปซื้อของมาครับ" "แล้วไหนมังกรคะ" พีชถามเมื่อมองหาก็ไม่เห็นบุตรชายเดินเข้ามา"อยู่หน้าบ้านนู่นสงสัยกำลังเล่นอยู่กับของเล่นใหม่" มาเฟียหนุ่มเอ่ยพร้อมกับช้อนตัวบุตรสาวที่นอนดิ้นดุกดิกอยู่บนตักเมียสาวขึ้นมาอุ้ม"ทำไมข้อมือลูกเป็นรอยแดงโดนอะไรมา" แต่แล้วจากใบหน้