Все главы Alipin Ng Tukso: Глава 221 - Глава 230

Khaliyah POVNitong nakaraang dalawang araw, halos walang tigil ang buhos ng ulan. Malakas ang hangin, masyadong makapal ang ulap, at ang langit ay parang walang balak magpakita ng araw. Mabuti na lang at walang pagbaha sa LJS Street, pero alam kong marami sa mga taga-roon ang hirap pa rin. May ilan kasi sa mga tagaroon, hirap din talaga sa buhay. Kaya naisip naming gumawa ng tulong.At higit sa lahat, may espesyal na dahilan kung bakit iyon ang napili naming lugar.“Khaliyah,” sabi ni Mama Natalia habang magkaharap kami sa hapag-kainan kaninang umaga, “naaalala mo pa ba nang panahong tinutulungan ka ng mga taga-LJS Street? Noong panahong pinagtataguan mo sina Amedeo at Nolan?”Tumango ako. “Oo po, Mama. Hindi ko ‘yon malilimutan. Kahit delikado noon, hindi nila ako ipinagkanulo. Tinuring nila akong isa sa kanila.”“Kaya naisip ko,” pagpapatuloy niya, “magbigay tayo ng kaunting ayuda. Pero hindi puchu-puchu, ha? Gawin nating espesyal dapat.”Hindi na ako nagdalawang-isip. “Sige po, Ma

Larkin POVUmalis sina Khaliyah at Moreya, nag-shopping bonding sila kasama rin si Yanna. Kami lang nila Ipe, Poge at Uda ang naiwan dito sa mansiyon. Tahimik akong nakaupo sa bangkito, hawak ang tasa ng kape na kanina pa lumalamig, habang pinagmamasdan ang mukha ni Poge na halatang hirap maglabas ng sasabihin. Kilala ko siya, ganito siya kapag may gustong sabihin sa akin, bundot nang bundot sa akin.“Boss Larkin,” panimula niya, hindi na nakatiis “may kumakalat na balita sa LJS Street kasi.”Sabi na, e. “Anong balita ‘yan?”Nagkatinginan muna silang tatlo, si Ipe, Uda, at Poge na parang nagpapalitan ng signal kung sino ba ang dapat magpatuloy. Sa huli, si Poge pa rin ang nagsalita.“May mga tao raw doon na nagsasabing… pinatay ni Moreya si Aling Helen. Nilason ni Moreya si Aling Helen.”Halos mabitawan ko ang tasa ng kape. “Ano?!” Napalakas talaga agad ang boses ko. “Hindi totoo ‘yan. Pamangkin ko si Moreya, kilala ko siya. Hindi siya ganun.”Tumahimik lang silang tatlo, pero ramdam

Khaliyah POV“Shit, nawala lahat ang mga CCTV camera sa bahay ni Moreya. Nawala ito at parang na-detect nila kaya nawala,” sabi ni Larkin sa akin kaya nagulat ako.Iyon pa naman ang isa sa mga mahalagang magiging alas namin sa pag-alam kung totoo bang kalaban siya o hindi. Pero ngayong wala na, paano na ang mangyayari nito?“Lahat talaga?” Baka kasi may natira pa. “Imposible. Ang dami ninyong inilagay doon, Larkin, sabi mo. Pati sa mga lugar na hindi abot ng paningin ng kahit sinong taong makakapasok doon.”“Wala na lahat, mukhang may ginamit silang pang-detect, mukhang matalino ang mga tauhang hawak ni Deo,” seryosong sagot niya. “Parang hindi man lang sila nag-iwan ng bakas. Malinis. Ni hindi ko rin nakita sa mga record kung paano nila tinanggal ang mga camera.”Hindi na tuloy namin alam kung kasama si Moreya sa pagtanggal ng mga iyon o ibang tao ang gumawa. Kasi kung tutuusin, walang alam si Moreya sa mga ganoong bagay.“Ibig sabihin, tahimik lang si Deo pero marami na siyang pinap

Larkin POVSa isang hideout na pag-aari ni Papa Yanu dinala si Moreya. Hideout na parang kulungan na may kuwarto, iisa lang ang butas nito at doon pararaanin ang pagkain niya. Maayos naman doon dahil may aircon, dito ay wala siyang katakas-takas. Makakatakas lang siya kapag umamin na siya.Dumating na rin dito sina Rafe at Levi. Kapwa sila may dala-dalang bihag. Ang kay Rafe ay ‘yung mayamang koreano na daan-daang milyon ang utang kay Papa Yanu, habang ang kay Levi ay isa namang chinese na malaki rin ang utang kay Papa Yanu. Sila, doon ikinulong sa walang aircon at walang kagamitan. Sa sahig lang sila mahihiga, mauupo at kakain. Sa eksena naman nila, makakawala lang sila kapag gusto na ni Papa Yanu, pero ang nakulong na rito ng sobrang tagal ay umabot na raw ng 30 years old, may iba na dito na namatay, ganoon kalala si Papa Yanu sa mga nagiging kalaban niya. Talagang suwerte lang si Moreya dahil sa magandang kulungan ko siya dinala.Inaya ko sina Rafe at Levi na magkape. Wala na rin n

Khaliyah POVNung umagang iyon, kumilos na rin ako kahit hindi na dapat kasi malaki na ang tiyan ko. Kasama ko si Yanna na umalis ng manisyon. Naiwan doon si Larkin at ang iba pang mga soldiers namin na magbabantay sa manisyon at pati na rin sa mama ko.Nagpunta kami ni Yanna sa kulungan ni Moreya. Pagdating doon, pumasok ako sa loob. May posas si Moreya kasi papasok kami ni Yanna sa loob.“Khaliyah, kinulong nila ako rito. Nandito ka ba para sagipin ako?” tanong niya na parang nabuhayan nung makita ako.“Oo, nandito ako para sagipin ka. Pero bago ‘yun, kailangan kong malaman kung nasaan si Deo?”Nawala ang pagpapa-effect ng mukha niya nang tanungin ko ‘yun.“Besh, hindi ko alam. Hindi niya sinasabi sa akin.”“Pero ikaw ba ay kalaban o kakampi namin?” singit ni Yanna na gigil ka agad.“Hawak niya ako sa leeg. Papatayin niya ako kapag hindi ko sinunod ang mga gusto niya,” sagot ni Moreya.“So, kalaban nga?” ulit ni Yanna.“Parang ganoon na nga,” matapang bigla na sagot ni Moreya kaya n