Semua Bab NINONG NOAH'S LOVE CONTRACT (SPG): Bab 11 - Bab 20

THEA FAITH“Noah, you’re here.” sabi ng babae na sa tingin ko ay doktor.“Dadalawin ko lang ang kaibigan ko,” sabi ni ninong.“Oh, you have a friend here? Sino?”“Si Ferrer,” sagot niya.“Oh, he’s your friend and sino naman itong kasama mo?”“She’s my inaanak. Anak ni Ferrer,” sagot ni ninong sa babae.“Hi,” bati niya sa akin.“Hi po,” binati ko rin siya.“I’m Michelle,” nakangiti na pakilala niya sa akin.“I’m Thea po,” sagot ko sa kanya.Ngumiti siya sa akin. Nagpaalam na ako kay ninong na pupunta na ako sa daddy ko. Mukhang close silang dalawa kaya ayaw ko naman na istorbohin sila. Ang sweet ng babae sa kanya kasi nakayakap ito sa kanya. Hindi ko na lang sila pinansin dahil sa tingin ko ay girlfriend siya ni ninong.Pagpasok ko sa room kung saan na ang daddy ko ay gising na siya.“Daddy,” mabilis akong lumapit sa kanya at niyakap ko siya.Sobrang saya ko na gising na siya. Kahit pa ganito na siya ay okay lang sa akin ang mahalaga ay buhay siya. Mahal na mahal ko ang daddy ko. Hindi

THEA FAITH“Kung ayaw mong tahiin ko ‘yang bibig mo ay manahimik ka!” galit na sabi niya at akmang sasampalin niya ako nang biglang bumukas ang pintuan.“What’s going on here?” “Wala naman po, doc. Nag-uusap lang kami bilang isang pamilya,” sagot ng stepmom ko kay Doc Michelle.“Totoo ba?” tanong sa akin ni Doc.“Pinipilit po nila ako na tawagan si ninong,” sagot ko sa kanya.“Bakit hindi mo tawagan?”“Doc, hindi mo po naiintindihan. Hihingian lang nila ng pe–”Biglang bumukas ang pintuan at pumasok ang ninong ko. “What’s happening here? Bakit nandito ka na naman?” tanong niya kay Barj.“Ikaw ba ang ninong ni Thea? Ang bata mo pa pala,” tanong agad ng stepmom ko at lumapit siya kay ninong.“And who are you?”“Ako ang asawa ng kaibigan mo. Ang mommy ni Thea–”“Mommy? O stepmom?”“Pareho lang ‘yon–”“It’s not the same, magkaiba.” sabi niya kaya napatingin lang ako kay ninong.“Okay, mabuti na lang at nandito ka na. Kasi naman kanina ko pa inuutusan si Thea na tawagan ka para papuntahin

THEA FAITHIlang araw kaming hindi nagkita ni ninong. Sa tingin ko ay busy siya. Hindi ko rin alam kung matutuloy ba ang kasal naming dalawa bukas. Ni hindi nga ako sure kung saturday ba o sunday lalo na ang sinabi ko lang naman ay weekend.Pero kahit pa ano ang maging resulta ay okay lang sa akin. Kahit anong araw ay okay lang sa akin. Araw-araw naman akong tumatawag sa daddy ko kaya naman hindi ako gaanong nag-aalala sa kanya.Friday ngayon at last day ng pasok ng mga bata. Kapag ganitong araw ay talaga namang excited na sila umuwi dahil weekend na raw bukas. Kapag siguro ako magka-anak ay magiging ganito rin kaya kapag nasa school na? “Bakit ba anak ang iniisip mo eh wala ka ngang boyfriend?” natatawa na lang ako sa mga naiisip ko ngayon.Wala nga akong boyfriend pero gusto ko ng anak. Tapos magpapakasal ako sa ninong ko? Iniisip ko na rin na if ever na maghiwalay na kami ni ninong ay may tatanggap kaya sa akin lalo na kagagaling ko sa fake marriage? Hayy, ewan ko ba. Bakit na ang

THEA FAITHNagmamadali akong nagbibihis ng damit. Ayaw ko naman pumunta sa hospital na ganito ang itsura ko. Binura ko rin ang make-up ko dahil baka magtaka ang daddy ko at si yaya. “What’s going on?” tanong sa akin ni ninong habang nakatingin sa akin na nagmamadali.“Kailangan ko pong pumunta sa hospital, ninong. Pasensya ka na po,” sabi ko sa kanya.“Bakit? Anong nangyari?”“Kailangan po ako ng daddy ko. Ang sabi ni yaya ay kailangan kong pumunta dahil masama raw ang pakiramdam ni daddy.”“Ihahatid na kita,” sabi niya sa akin at hinila na niya ako palabas sa hotel room.Habang nasa daan kami ay hindi talaga ako mapakali. Sobrang natatakot ako ngayon. Hindi tatawag sa akin ng ganito si yaya kung walang nangyayaring kakaiba sa daddy ko. Mabilis lang kaming nakarating sa hospital. Patakbo akong pumasok sa loob para puntahanagad ang daddy ko.Hindi ko na hinintay pa ang ninong ko. Alam ko naman na maiintindihan niya ako. Kailangan ako ng daddy ko ngayon.“Daddy?” nagulat ako pagbukas ko

THEA FAITHWala namang pumunta sa mga kamag-anak namin. May ibang mga pumunta dito na mga kaibigan niya. Dumalaw sila at malaking bagay na ‘yon sa akin. Ayaw ko rin naman na patagalin pa ang burol niya. Kahit pa mahirap ay kailangan ko na siyang pakawalan. Isang linggo lang ang leave ko sa trabaho ko kaya naman sa saturday ay ililibing na siya.“Anak, kumain ka muna.” narinig ko na sabi sa akin ni yaya.“Mamaya na lang po ako, yaya. Kumain ka na lang po,” sagot ko sa kanya.“Yan rin ang sinabi mo kanina,” sabi niya sa akin.“Wala po kasi akong gana, yaya. Gustuhin ko man po ay hindi ko rin kayang lunukin ang pagkain,” malungkot na sagot ko sa kanya.Naiintindihan ko, anak. Hindi kita pipilitin. Kumain ka na lang kapag gutom ka na. Huwag mong pabayaan ang sarili mo kasi paano na ako kapag nagkasakit ka rin,” sabi niya sa akin.“Kakain po ako mamaya, yaya. Don’t worry po,” sagot ko sa kanya.Alam ko na kailangan kong maging malakas at tama ang si yaya. Paano na lang siya kapag ako nagkas