บททั้งหมดของ The Chosen Wife Of The Billionaire: บทที่ 161 - บทที่ 170

THE BILLIONAIRE'S LONG LOST LOVE: ....Marahas na napatayo ako sa kinauupuan ko at pasuntok na dumapo ang kamao ko sa lamesa ng maiwan na lang akong mag isa sa loob.Damn it!Kailan pa siya natuto sa ganung trick at napasakay niya ako. At ako naman ay nagpadala agad dahil sa sabik akong mahalikan, mayakap at madama ang kalambutan ng kanyang katawan."Reallan." Kuyom ko parin ang palad ko habang binabanggit ang pangalan niya at nakatingin na lang ako sa pintuang nilabasan niya. "Hindi mo na ako maiisahan, Reallan. Dahil ikaw ang iikot sa mga palad ko. Ibabalik ko ang dating ikaw na mahal na mahal ako." Gigil na pasumpa ko pa at nanggagalaiti talaga ako sa pagkabitin ko."At dahil sa ginawa mo! Uunti untiin ko ang Jason na iyon bilang kabayaran ng kapangahasan mo." Galit na nilisan ko ang kompanyang binili ko pabalik sa main building ng mga negosyo ko."Good Afternoon, CEO" Mga pagbati sa akin ng mga empleyado ko na hindi ko na magawang sagutin dahil sa galit pa rin na nararamdaman ko.

THE BILLIONAIRE'S LONG LOST LOVE: ....Hindi na ako nag tuloy ng umagang iyon ng makita ko na napakaraming tao sa labas mismo sa kompanya ni Jason na nag wewelga dahil sa sunod sunod na kapalpakan na nangyayari sa loob.Matapos kong kausapin si Kanye noong isang araw ay mas lumala pa ang lahat lahat.Nanlulumo na lamang ako na nakatayo sa isang gilid na nakatingin doon. Kung lalapit pa siguro ako ay baka madamay ako dahil nagkakagitgitan na ang mga tao na nagpupumilit na makapasok at isinisigaw na lumabas ang may ari ng kompanya at managot sa mga naging kapalpakan nila. Pero hindi naman sila makapasok dahil hinaharangan din sila ng mga guwardiya."You are a monster, Kanye." Nanggagalaiti kong bulong na kuyom ang kamao pero kasalanan ko din naman dahil sumugod din ako kahapon kay Kanye para ipamukha dito na hindi niya ako matatakot at mamanipula. "I hate you, Kanye."Kahit na gusto ko na naman siyang puntahan at pag sasampalin. Ipamukha na naman sana dito na hindi niya ako mapapasunod

THE BILLIONAIRE'S LONG LOST LOVE: ....Hindi na ako nagdalawang isip. Ang tanging solusyon na lamang ay ang kausapin ang señor para sa mga ginagawa ng hindi maganda ni Lancer.Alam ko na hindi makakapayag ang señor sa mga ganung masasamang mga gawain kaya naman heto ako at nagbabakasakali na papasukin ako sa mansyon ng señor dahil pinuntahan ko talaga ito sa Imperial Place na tanging alam kung lugar kung saan ko ito makikita."Pasensya na po, sir. Pero hindi po kayo makakapasok ng Imperial Place kung wala kayong I.D pass." Magalang naman na sabi sa akin ng guard sa may gate kaya naman nanlumo ako dahil hindi pala basta basta ang naiisip ko."Can you call, Señor Alejandro. Pakisabi na gusto ko siyang makausap. Reallan Charles po ang pangalan ko. Kilala po niya ako." Sagot ko naman dito.Alanganin pa yatang dinampot ang telepono nito sa harapan. Nakatingin pa rin ito sa akin habang pumipindot."Magandang umaga po, señor Francisco. Pasensya na po sa abala pero may naghahanap po sa inyo

THE BILLIONAIRE'S LONG LOST LOVE: ....Napakislot pa ako ng may pumatong sa balikat ko at ng paglingon ko.Nanlaki ang mga mata ko dahil dumampi ang labi ko sa kanya na hindi ko namalayan na nasa likuran ko na pala.Mabilis ang ginawa kong pagbawi at lumayo agad ako sa kanya.Pumasok na kasi ako sa opisina kung saan ako nagpapasa ng mga draft ko at ayon nga sa kanya na sabi sa akin ni Kenji na kailangan kong pumasok ng limang beses sa isang linggo. Kahit 9 to 3 lang naman ang working hour ko ay ayaw ko parin sana pumasok dahil makikita ko siya at alam kong hindi niya ako titigilan.Wala na kasi akong magawa lalo na at mas naiipit ngayon si Jason dahil sa mga nangyayari sa kompanya nito at iipitin niya daw ito na ito ang mapagbintangan sa kung ano mang anumalya kaya gumuho ang gusaling ipinapatayo.Paano ngayon nasabi ng lolo niya na hindi niya gawain iyon ngayon. He is doing cruel things, na nangdadamay pa ng mga taong inosente dahil lamang sa gusto niyang sundin ko ang gusto niya.

THE BILLIONAIRE'S LONG LOST LOVE: ...."Dahil ikaw ang may kasalanan." Putol ko sa sasabihin niya. "Dahil kagagawan mo lahat. Hindi ko akalain na sa paglipas ng mga taon ay ganito ka na. Naging mamatay tao ka na." Pasigaw na sumbat ko sa kanya.Hindi niya yata nagustuhan ang sinabi ko dahil naging marahas ang paghawak niya sa braso ko."Watch your word, little kitten. You don't know what are you talking about." At mas hinigpitan pa ang pagkakahawak sa akin."Anong hindi? Ang dami ng nadamay dahil sa pangingialam mo.""Whatever."At marahas ang pagbitaw din sa akin na may kasama pang pagtulak."Isipin mo ang gusto mong isipin. Wala na sa akin iyan. Let's just celebrate dahil sa paghihiwalay niyo." At saka naglakat patungo palapit sa lamesa niya at kinuha sa hanging rock ang coat niya. "Let’s go."Hindi pa man ako nakakapagsalita para tumanggi ay hinila niya ako palabas."Kumain na muna tayo. Tiyak magugustuhan mo doon." Sabi pa niya sa masayang tinig na para bang balewala lang sa kany