Semua Bab The Chosen Wife Of The Billionaire: Bab 171 - Bab 180

THE BILLIONAIRE'S LONG LOST LOVE: ...."Hindi ko lang alam kung tama ang timpla ng asim niyan. Pag tiyagahan mo na lang." Sabi ko pa ng maglagay ng sabaw sa mangkok at ibinigay sa kanya. "Why?" Tanong ko. Kasi simula ng dumating ako ay kanina pa siya napapatitig sa akin? "May problema ka pa ba maliban sa panghihina mo? Gusto mo bang pumunta na lang tayo sa hospital?" May pag aalala na namang tanong ko.Oo, namumutla parin siya at talagng kapansin pansin ang panghihina niya."Kumain na muna tayo sa ngayon. Need mo talagang kumain. Saka ka na mag pasting para sa pagkuha ng dugo mo. Need mo ng lakas." Sabi ko sa kanya. At naglagay na din ng kanin sa pinggan sa harapan niya."S-salamat.""Just eat." Gumalaw siya para kunin ang kutsara at tinikman ang sabaw na niluto ko.Pinagmasdan ko siya para tignan ang ekspresyon ng mukha niya. At ganun na lang ang naging pagngiti ko ng tumingin siya sa akin saka ngumiti at nag thumbs up siya.Kaya naman naglagay na din ako ng sabaw para sa akin at si

THE BILLIONAIRE'S LONG LOST LOVE: ....Isang sampal ang naka pagpapantig ng tainga ko ng salubungin ko siya ng puntahan niya ako sa opisina ko kinaumagahan.Kuyom ang kamao ko at nagtatagis ang bagang ko sa pilit na kinakalma ang sarili ko na huwag siyang patulan.Kahapon nga ginawa ko na ang lahat para lang maging komportable kami sa isa't isa kahit na hindi maitatago na galit na galit siya sa akin dahil sa paghihiwalay nila ng Jason na iyon. Pero binalewala lang niya ang pagsisikap kong maging kampante sa harapan niya kahit na gusto ko siyang sumbatan na mali siya ng taong minahal ngayon at hindi nararapat ang Jason na iyon para sa kanya."Sinabi mong titigilan mo si Jason kapag nakipaghiwalay ako. Pero bakit natuloy pa rin ang kaso laban sa kanya?""Hindi ko na kasalanan iyon kung sa pag iimbestiga ng pulis ay siya ang itinuturo sa mga nangyari at hindi ko iyon pagtatakpan kung yan ang inaakala mo." Sagot ko sa kanya."Wala siyang kasalanan dahil alam ko na iniipit mo lamang siya

THE BILLIONAIRE'S LONG LOST LOVE: ....Nanlulumo kong binitawan ang mga papel na binasa ko na binigay ni Lancer sa akin at ngayon hindi ko alam kung ano ang paniniwalaan ko.Ang mga nabasa ko ba o si Jason na tanging kabaitan lang ang ipinakita sa akin simula ng nakilala ko ito at hindi ko iisipin na magagawa niya ang mga bagay na makakapanakit sa ibang tao.Gaano katotoo ang mga nakasulat sa mga papel o sadyang gumawa lang ng paraan si Lancer para idiin ito sa trahedyang nangyari sa gusaling bumagsak at maraming buhay na nadamay at nasaktan.Maniniwala na sana ako agad sa mga nakasulat sa papel kung hindi lang siya nagbanta sa akin noong una na mapapahamak ang mga tao sa paligid ko kung hindi ko siya susundin. kaya ngayon hindi niya ako masisisi kung hindi ko siya paniwalaan.Sapo ko ang nuo ko at hindi ko na mapigilang hilutin dahil sadyang punong puno na ang utak ko ng mga bagay na hindi inaasahan at isa na siya sa mga inaalala ko kung bakit ba niya kailangang gawin ang lahat ng i

THE BILLIONAIRE'S LONG LOST LOVE: ...."Dad, are you and Uncle Jason okay?"Napatitig ako kay Frances ng umagang iyon. Hindi ko pa kasi nasasabi sa mga ito na wala na kami ng tito Jason nila at hindi na nga matutuloy ang kasal."Yes baby. We are both okay.""Pero bakit hindi na siya dito pumupunta?" Tanong pa nito. Hindi ko naman masabi na malaki ang kinakaharap na problema ng tito Jason nila. "Hindi na ba matutuloy ang kasal niyo?""Baby, busy lang ang tito Jason niyo. And about the marriage. Sorry baby.""That's better daddy." Napatingin naman ngayon ako kay Xaviel na palapit naman sa amin. "Because you can't live a happy life if you don't love Uncle Jason.""Why are you saying that, Xaviel. Daddy loves tito Jason." Saad naman ni Frances."You say so Frances." At nagsukatan pa talaga sila ng tingin na para bang mag aaway na silang dalawa kaya naman pumagitna na ako sa kanila."Let's not talk about it." Sabi ko pa at panabay na pinatong ang mga kamay ko sa ulo nila. "Remember, Mag a

THE BILLIONAIRE'S LONG LOST LOVE: ...."Ano bang nangyayari sayo. Umayos ka nga." hindi ko na mapigilang sabihin iyon sa kanya pero hindi siya sumagot bagkus mas humigpit ang yakap niya sa akin."Remember, ng ipinakuha kita sa mga tao ko." panimula niya pero hindi niya ako binitawan. "Mayroon na akong copy ng MC ng araw na iyon at ninakawan kita ng fingerprint. So I have the right now to hug you like this and I won't allow others to touch you." mahaba niyang saad.Napasimangot ako kahit hindi niya iyon nakikita. At ang lakas pa ng loob niyang umamin na ninakawan niya ako ng karapatan sa pagdedesisyon ko kung gusto ko bang magpakasal sa kanya. At saka hindi ganun ang gusto ko kasal.Oo, lalaki ako na pangarap ding maikasal. Hindi man sa simbahan at least maranasan ko ang sabay na pipirma kasama ang pakakasalan ko.But wait, bakit na nagiging magaan na yata ang pag uusap namin at hindi ko na siya sinusumbatan. Saka bakit niya itinali ang sarili sa akin para lang sa kasal na iyan. Ganit