Lahat ng Kabanata ng ภรรยาคุณสีหนุ: Kabanata 11 - Kabanata 20

“อาคุณพิณ อั๊วะเอาดวงชะตาของอาหนูใบหม่อนมาตรวจดูแล้ว” ซินแสเอี๊ยงกล่าวเสียงนุ่ม “ดวงของเขามีส่วนคล้ายกับอาคุณนุ ขึ้นสุดลงสุด แต่สามารถอยู่รอดด้วยสติปัญญาของตนเอง”เดี๋ยวนะ แล้วไปเอาดวงชะตาของเขามาจากไหน ใครอนุญาตใบหม่อนตวัดสายตามามองทางอดีตขวัญใจอย่างคุณนันท์ด้วยสายตาหงุดหงิด ใจคอไม่คิดจะขอกันเลยเหรอ แล้วเรื่องดวงมันมาเกี่ยวอะไรด้วยไม่ทราบคนบ้านนี้งมงายกันจริง ๆ"ดวงชะตาของอาคุณหนูใบหม่อนนี้บ่งบอกชัดเจนเลยว่าเจ้าชะตาเป็นคนมีรูปเป็นทรัพย์ ใครเห็นก็ต้องตาต้องใจ มีเสน่ห์เหลือร้าย แถมยังมีสติปัญญาเฉียบแหลม พลิกวิกฤตเป็นโอกาส จิตใจเด็ดเดี่ยวไม่ย่อท้อ" ซินแสเอี๊ยงทำนายด้วยน้ำเสียงหนักแน่นอ่าา นับว่าเป็นซินแสที่ดูดวงชะตาได้แม่นยำจริง ๆถ้าเป็นแบบนี้ใบหม่อนจะถือว่าไม่งมงายก็แล้วกัน"ดีจริง ๆ เลยค่ะ แบบนี้ดวงของใบหม่อน เข้าคู่กับดวงของตานุมั้ยคะ? " คุณพิณถามด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น"เข้าคู่สมพงษ์เลยครับ หนึ่งในร้อยทีเดียว" ซินแสตอบด้วยความมั่นใจ "ชะตาของอาคุณนุเจอวิบากกรรม อาคุณหนูใบหม่อนนี่แหละจะมาช่วยเสริมดวงและค้ำยันชะตาของอาคุณนุ ถ้าแต่งงานกันได้ครบหนึ่งปี อาคุณนุรอดตายแน่นอน"ใบหม่อนขมวดคิ

ร้านอาหารหรูหราพร้อมกับเสียงเพลงคลาสสิกที่บรรเลงเบา ๆ มันควรจะสร้างบรรยากาศสงบและมีรสนิยม แต่สถานการณ์ในห้องรับรองกลับตรงกันข้ามโดยสิ้นเชิง ใบหม่อนนั่งอย่างอึดอัด เขาช็อกกับภาพที่เห็นตรงหน้า ชายหนุ่มที่เขาคาดหวังว่าจะแต่งงานด้วยไม่ใช่คนแบบที่เขาวาดฝันไว้เลยคุณนุ หรือสีหนุ วสุธร ที่ปรากฏตัวตรงหน้าเขาแตกต่างจากคุณนันท์ราวฟ้ากับเหวสีหนุเดินเข้ามาด้วยสภาพเหมือนคนไม่ได้อาบน้ำ ผมยาวกระเซอะกระเซิง เสื้อฮาวายสีสดใสที่ทับด้วยแจ็คเก็ตหนังสีดำเก่า ๆ ราวกับหนุ่มไบก์เกอร์หลงยุค เขาเดินเข้ามากลางห้องแล้วถอดเสื้อแจ็คเก็ตออกอย่างไม่สนใจใคร"เอาอาหารมาเยอะ ๆ เลย หิวชิบ" สีหนุสั่งเสียงดัง ไม่หันมองใครแม้แต่ครั้งเดียว ใบหม่อนรู้สึกเกร็งทันทีเขาเองก็อยากจะพาเงาะป่าไปถอดรูป อาบน้ำ ตัดผมให้เรียบร้อย แต่ดูแล้วนอกจากรูปลักษณ์ คำพูดคำจาก็กระโชกโฮกฮากแตกต่างกับผู้เป็นน้องโดนสิ้นเชิงน่ากลัวอ่ะ"ไม่ได้เจอพี่นุนานเลยนะครับ" นันท์พูดด้วยน้ำเสียงนุ่มสุภาพเหมือนเคย แต่คำตอบที่ได้จากพี่ชายกลับทำให้บรรยากาศในห้องยิ่งตึงเครียดขึ้นไปอีก"กูไม่ได้อยากเจอมึงหรอก" สีหนุตอบห้วน ๆ พร้อมกับตักอาหารเข้าปากราวกับไม่สนใจใครส

“ต้องอย่างนี้สินุ อาชื่นใจจริง” พิณธาราแทบจะกระโดดโลดเต้นเมื่อหลานชายผู้ดื้อรั้นและหาตัวยากตัดสินใจยินยอมแต่โดยดี“ไหนบอกว่าเป็นโรคหัวใจไงครับ อาดูแข็งแรงจังเลยนะ” พอโดนหลานนอกคอกทักเธอก็ค่อย ๆ นั่งลงช้า ๆ ด้วยท่าทางอ่อนแอแบบปลอม ๆ เหมือนเดิม สีหนุถึงกับส่ายหัวไปมากับครอบครัวของตนเอง ก่อนจะหันกลับมามองหน้าว่าที่ภรรยาของตน"แต่งก็ได้ แต่เธอต้องรู้นะ โดเรม่อน” ใบหม่อนคร้านจะแก้ชื่อของตัวเองเต็มที อยากเรียกอะไรก็เชิญ“ชีวิตฉันไม่ได้เรียบง่ายไฮโซแบบไอ้นันท์ ที่สำคัญ.. ไม่ต้องหวังจะได้เศษเสี้ยวความรักจากฉัน เพราะฉันไม่มีให้ เอาไง กล้ารึเปล่าต้องมาอยู่กับคนไร้ใจที่อันตรายแบบฉัน กลัวมั้ย"ฟังดูเบียว ๆ เหมือนพวกเด็กน้อยที่คลั่งหมาป่าเดียวดาย อย่างไรก็ตาม ใบหม่อนรู้ดีว่าสิ่งที่อีกฝ่ายพูดขู่มันมีส่วนจริงใครจะอยากได้ความรัก เขาอยากได้เงินกันทั้งนั้นแหละ"ไม่มีอะไรน่ากลัวเท่าคุณแล้วจ้า" ใบหม่อนคิดในใจ...เดี๋ยวนะ เมื่อกี้กูไม่ได้คิดในใจนี่ว่า กูโพล่งออกไปเลยว๊ากกกกใบหม่อนถึงกับอ้าปากค้างทันทีที่รู้ว่าคำพูดนั้นหลุดออกจากความคิดของตน ทั้งโต๊ะเงียบกริบ นรภัทรกับพิณธารามองหน้ากันอย่างตกใจ ส่วนสีหนุ

“คิดว่าเป็นสีหนุ วสุธรแล้วจะพูดอะไรก็ได้เหรอ คุณยังไม่เคยให้เกียรติใคร กล้าดียังไงมาพูดแบบนี้กับผม รู้จักผมดีจริงๆ รึเปล่า” ใบหม่อนโพล่งออกมา ไม่สามารถทนต่อคำพูดเหยียดหยันของอีกฝ่ายได้อีกต่อไปสีหนุมองกลับด้วยสายตาเฉยเมย “ก็เธอคิดสั้นจริงๆ ฉันไม่ได้อยากแต่งกับเด็กอย่างเธอ”“คิดว่าผมอยากจะแต่งกับคุณนักรึไง” ใบหม่อนเกือบหลุดพูดคำว่าไอ้แก่ ออกไป โชคดีที่ยังมีสติ “คุณเป็นทายาทตระกูลดัง ต่อให้สภาพเหมือนเพิ่งไปคลุกขี้ควายมา ก็ยังมีทรัพย์สมบัติมากมาย กล้าดียังไงมาพูดแบบนี้กับผม ไม่รู้อะไรอย่ามาพูด”สีหนุเลิกคิ้ว ยิ้มเยาะ “แค่เริ่มต้นก็ไม่ค่อยเข้าท่าแล้วนะ โดเรม่อน ฉันจะสอนอะไรให้ ชีวิตแต่งงานมันไม่ได้สวยหรู ต่อให้แต่งในนามแล้วยังไง ก็ยังต้องผูกพันกันด้วยข้อกฎหมาย ทุกการกระทำมีราคาที่ต้องจ่าย เด็กแบบเธอก็ตามหารักแท้กันทั้งนั้น แต่ฉันไม่มีให้เธอ เพราะฉันไม่ได้รักเธอ”ใบหม่อนหัวเราะเบาๆ ก่อนตอบกลับอย่างไม่แคร์ “แล้วคุณคิดว่าผมจะแต่งกับคุณเพราะความรักรึยังไง”สีหนุพ่นลมหายใจ “ปากดีจริงๆ เมียกู ต่อปากต่อคำเก่งที่ทำตัวเรียบร้อยต่อหน้าไอ้นันท์มันก็เป็นแค่การแสดงใช่มั้ย”ใบหม่อนยิ้มเหยียด “เออ การแส

“ขอบคุณป้ามากเลยนะครับ”“ขอบคุณคุณผู้ชายเถอะค่ะ คุณนุต่างหากค่ะที่จัดการทุกอย่าง ท่านสั่งช่างไว้ให้ทำงานทั้งวันทั้งคืนเพื่อตกแต่งห้องนี้ให้กับคุณ” ป้าเพ็ญกล่าวเสริมด้วยรอยยิ้มใบหม่อนนิ่งไปสักพัก รู้สึกอึ้งกับคำตอบ เขาไม่เคยคิดเลยว่าคนอย่างสีหนุ ที่ดูซกมกและไม่สนใจอะไร กลับเป็นคนละเอียดอ่อนและใส่ใจถึงขนาดนี้"ตอนแรกที่ทราบข่าวว่าคุณผู้ชายจะพาคนรักเข้ามาอยู่ที่นี่ พวกเราตกใจกันใหญ่เลยค่ะ แต่ก็ตื่นเต้นมากเหมือนกัน พวกเรารอคุณมานาน บ้านหลังนี้มันใหญ่แล้วก็เงียบเหงามาหลายปี มีคุณมาอยู่ด้วยคงทำให้มีสีสันขึ้นเยอะ" ป้าเพ็ญเอ่ยด้วยน้ำเสียงอบอุ่นและแฝงความหวังเล็กๆ ในประโยคสุดท้าย"สีสันยังไงไม่รู้หรอกครับ เจ้านายป้าดูไม่ค่อยจะชอบผมเท่าไหร่" ใบหม่อนเอ่ยตอบอย่างเซ็งๆ"ไม่หรอกค่ะ ถ้าไม่ชอบ ไม่มีทางที่คุณใบหม่อนจะได้เข้ามาอยู่ในบ้านหลังนี้หรอก ที่นี่เป็นที่ส่วนตัวมาก คุณนุไม่ยอมให้ใครเข้ามาง่ายๆ นะคะ"“ขนาดนั้นเลยเหรอครับ” เขาหัวเราะเสียงแผ่ว ไม่ได้รับรู้ถึงความหนักเบาของคำว่าพื้นที่ส่วนตัวของสีหนุอย่างจริงจังเพราะหากใบหม่อนรู้ว่าบ้านหลังนี้สีหนุไม่ยอมให้ใครมาเหยียบง่ายๆ หมายรวมถึงญาติพี่น้องทั้