Lahat ng Kabanata ng ENTANGLED WITH THE CONGRESSMAN: Kabanata 1 - Kabanata 10

No... sigaw ng isip ni Aliyah. Hindi makapaniwalang nakatayo siya ngayon sa harap ng isang tanawing unti-unting wumawasak sa kanyang mundo.Hubad ang dalawang katawan sa ibabaw ng kama-- magkapatong, magkahugpong ang mga katawan. Pawis na pawis ang babae, gumigiling habang nakasakay sa lalaking nakahiga sa ilalim nito. Ang mabibigat nilang ungol ay tila matatalim na punyal na paulit-ulit na sumasaksak sa puso niya, hinihiwa siya nang pira-piraso.Gusto niyang sumugod. Gusto niyang sirain ang lahat ng nasa harap niya. Pero hindi siya makagalaw. Para bang nakapako ang kanyang mga paa sa sahig, habang ang utak niya'y paulit-ulit na nagbabago ng desisyon-- tatakbo ba siya palayo o haharapin ang sakit?Gamit ang nanlalamig na kamay, daha-dahan iyang isinara ang pinto. Nanginginig siya habang humahakbang palayo, ngunit hindi niya pala kayang basta na lamang umalis. Dapat niyang harapin ang mga ito. Dapat niyang makita ang hitsura ng traydor niyang kasintahan habang hinuhubaran niya ito ng

"Ugh..."Napakislot si Aliyah nang bahagyang gumalaw ang kanyang katawan. May kirot na bumalot sa kanya.Dahan-dahan niyang iminulat ang kanyang mga mata.Una niyang napansin ang kisame—mamahalin, may intricate na disenyo at may nakasabit na modernong chandelier. Hindi ito pamilyar.Napabalikwas siya ng bangon, mabilis na nilibot ng tingin ang buong silid. Maluwang, marangya, at halatang pagmamay-ari ng isang lalaki. Ang kulay abo at itim na interior, ang minimalist ngunit eleganteng disenyo, at ang amoy ng mamahaling pabango sa hangin—lahat ng ito ay nagpapahiwatig ng yaman at kapangyarihan."Nasaan ako?" bulong niya sa sarili, sabay haplos sa kanyang sentido.At noon, biglang bumalik ang mga alaala sa kanya—ang gulo sa kanilang pamilya, ang panlilinlang ni Benedict, ang matinding emosyon na nagpaagos ng kanyang luha. Ang pagtakas niya sa gabing iyon. Ang nakakasilaw na ilaw ng sasakyan. Ang busina. Ang takot.Muntik na siyang masagasaan...Sino ang nagligtas sa kanya?Bago pa siya m

Nasa kwarto ulit ni Conner si Aliyah, tahimik na nakaupo sa harap ng salamin habang inaayusan ng mga propesyonal na stylists na ipinadala ni Conner. Ang buong sitwasyon ay parang panaginip—o bangungot. Ilang oras pa lang ang nakalilipas mula nang pumayag siya sa kasunduan nila, at ngayon, naghahanda na siya para sa kanilang civil wedding.Isang eleganteng puting dress ang iniabot sa kanya—hindi masyadong bongga, pero perpekto ang pagkakadisenyo para magpalutang sa kanyang natural na kagandahan. Nang maisuot niya ito, hindi niya maiwasang tingnan ang sarili sa salamin. Parang ibang tao ang nasa harapan niya. Isang babaeng mukhang composed at elegante, pero sa loob, naguguluhan at kinakabahan.Habang inaayos ng stylist ang kanyang buhok, hindi niya mapigilang isipin—tama ba ang ginagawa niya?Nang matapos ang lahat, huminga siya nang malalim bago tuluyang lumabas ng silid.Sa pagbaba niya sa hagdan, una niyang napansin ang lalaking naghihintay sa ibaba. Si Conner.Suot nito ang isang pu

Bahagyang nakabukas ang pinto ng library, kaya sumilip si Aliyah. Doon niya nakita si Conner, abala sa harap ng kanyang laptop, nakasuot pa rin ng reading glasses.Agad nitong napansin ang presensiya niya."Hi..." bati niya, bahagyang nag-aalangan.Ngumiti ito at marahang tinanggal ang salamin. "Hello. Come in," anyaya nito.Pumasok siya, pero hindi niya maiwasang makaramdam ng pag-aalinlangan. Parang may bumabalot na kakaibang awkwardness sa paligid, lalo na matapos ang nangyari kagabi. Mukhang hindi naman ito apektado—tila normal lang ang pakikitungo nito sa kanya.Siya lang ba ang nag-iisip ng kung anu-ano?"Do you need anything?" tanong ni Conner, habang mataman siyang tinititigan.Bahagya siyang nailang sa paraan ng pagtitig nito. Tumikhim siya, pilit inaalis ang bara sa kanyang lalamunan."Gusto ko sanang umuwi sa amin..."Kumunot ang noo ni Conner. Nawala ang ngiti sa kanyang labi."Kukunin ko lang ang ibang gamit ko," dagdag niya agad, halatang nagmamadali sa paliwanag. "Nandoo

Habang tinatapos nila ang kanilang dinner, mas lumalim ang titig ni Conner kay Aliyah. Ang ilaw ng kandila sa kanilang mesa ay nagbibigay ng malambot na liwanag sa kanyang mukha, at para kay Conner, mas lalo lang nitong pinalutang ang kagandahan niya.Isang banayad na musika ang nagsimulang tumugtog sa grand piano ng restaurant—isang klasikong himig na puno ng lambing at pangako. Napangiti si Conner, saka inilahad ang kamay kay Aliyah."Let's dance," malambing na anyaya nito.Nag-atubili si Aliyah, pero nang makita niya ang mapang-akit na ngiti ni Conner, hindi na niya nagawang tumanggi. Marahan niyang inabot ang kamay nito, at sa isang iglap, inakay na siya ni Conner patungo sa dance floor.Ipinasok siya nito sa mainit na yakap, ang isang kamay ay nakapulupot sa kanyang bewang habang ang isa nama'y mahigpit na hawak ang kanyang kamay. Dahan-dahan silang gumalaw sa saliw ng musika, para bang sila lang ang naroon sa gabing iyon."You're breathtaking tonight," bulong ni Conner, titig na