All Chapters of ENEMIES WITH BENEFITS: THE CEO'S MATCHMAKER STRIKES-: Chapter 41 - Chapter 50

Kabanata 41 – Ang Paghahanap at ang DistansyaPOV ni ChaseMadaling araw na, pero hindi pa rin makatulog si Chase. Nakaupo siya sa kanyang study, isang kamay ang mahigpit na nakasapo sa kanyang noo habang ang isa ay mahigpit na nakahawak sa telepono.Tatlong araw na ang lumipas mula nang tawagan niya ang detective, pero wala pa ring balita.Naiinis siya sa sarili. Naiinis siya sa hindi maipaliwanag na pag-aalala na nararamdaman niya. Hindi niya maintindihan kung bakit hindi niya magawang pakawalan ang nakaraan—isang gabing hindi niya dapat iniisip, isang babaeng hindi niya kilala, at isang hinalang bumabagabag sa kanyang isipan.Paano kung si Emma iyon?Pinilig niya ang kanyang ulo. Hindi. Hindi iyon maaaring totoo. At kung hindi iyon si Emma, sino siya?Bakit niya ito masyadong iniisip?Nagpasya siyang tawagan muli ang detective.“Anong balita?” malamig niyang tanong.“Sir, may nakuha akong im

Kabanata 43 – Mga Tanong na Hindi MasagotPOV ni EmmaBuong magdamag na hindi umuwi si Chase.Dati-rati, hindi niya iyon iisiping big deal. Pero ngayon, may kung anong bumabagabag sa kanya. Hindi siya nakatulog nang maayos kagabi, paulit-ulit siyang nagigising at tinutunton ng mata ang pintuan ng kwarto—baka sakaling bumalik ito. Pero wala.Hanggang sa dumaan ang umaga, at ni isang text o tawag ay wala siyang natanggap mula kay Chase.Pumasok siya sa opisina na mabigat ang pakiramdam. Hindi niya alam kung dahil lang ba sa puyat o dahil may bumabagabag sa kanya.Pagdating niya sa opisina, inasahan niyang abala na si Chase sa kanyang trabaho. Pero laking gulat niya nang madatnan itong nakaupo sa swivel chair nito, nakapangalumbaba, at nakatitig sa kawalan—para bang may iniisip nang malalim.Dahan-dahan siyang lumapit. “Chase?”Nag-angat ito ng tingin at saglit siyang tiningnan. Pero imbes na bumati o magtanong kun

Kabanata 45 – Pagtakas at Pag-amin POV ni Emma Malamig ang hangin habang naglalakad ako sa highway, pero hindi ito sapat para mapawi ang init na bumabalot sa dibdib ko. Pakiramdam ko ay mawawalan ako ng hininga sa bigat ng nangyari kanina. Hindi ko alam kung saan ako pupunta—basta gusto ko lang lumayo. Ano bang nangyayari sa amin ni Chase? Bakit parang hindi ko na maintindihan ang sarili ko? Napabuntong-hininga ako at tumingala sa langit. Walang bituin. Walang sagot. Para bang pati kalangitan ay hindi sigurado sa kung ano ang dapat kong maramdaman. Biglang bumusina ang isang kotse sa tabi ko. Napatalon ako sa gulat. "Hoy! Emma Sinclair! Ano bang ginagawa mo rito sa daan na parang napabayaan ng tadhana?" Napalingon ako. Si Mia. Nakasungaw siya sa bintana ng kotse, nakakunot ang noo habang nakatingin sa akin na parang isa akong batang nawawala sa mall. "Ano? Nagso-soul searching?" tanong niya bago mabilis na binuksan ang pinto ng sasakyan. "Sumakay ka na nga rito bago ka

Kabanata 47 – Mga Mata sa DilimPOV ni EmmaHindi ako mapakali.Kahit yakap-yakap ko ang sarili habang nakaupo sa gilid ng kama, hindi kayang palamigin ng balot na balot kong katawan ang sunod-sunod na kilabot na dumadaloy sa balat ko. Ang paligid ay tahimik, pero sa loob ng utak ko—ang paulit-ulit na pag-echo ng boses na narinig ko kanina sa tawag."Mas maganda ka sa personal."Ang kamay ko ay mahigpit na nakakapit sa kumot, pilit pinipigilan ang panginginig."Emma."Napatingala ako nang marinig ang mabigat na boses ni Chase. Nakatayo siya sa harapan ko, ang mga kamay niya ay nasa magkabilang gilid ng kanyang bewang. Kita ko ang pag-aalala sa kanyang mga mata.Matalim ang titig niya, halatang pinipilit niyang intindihin ang takot na bumabalot sa akin.Napansin kong may hawak siyang cellphone."Tumawag na ako sa security. Kukunin nila ang CCTV footage sa labas ng apartment. Huwag kang mag-alala

Kabanata 49 – Bitag ng NakaraanPOV ni ChaseSimula nang malaman kong may stalker si Emma, hindi na ako mapakali. Hindi ko matanggap na may isang taong matagal nang pinagmamasdan siya. Kaya mula noong gabing iyon, hindi ko na siya iniwan.Alam kong naiinis siya sa pagiging overprotective ko, pero wala akong pakialam. Hindi ko hahayaang may mangyaring masama sa kanya.Pero isang tawag ang bumago sa araw ko.“Chase, we need to talk. It’s important.”Si Victoria.Gusto ko sanang iwasan, pero isang bahagi ng utak ko ang nagsasabing baka may sasabihin siyang mahalaga. At isa pa… may pananagutan ako sa kanya, hindi ba?Kaya kahit labag sa loob ko, pumayag akong makipagkita.---Sa isang pribadong restaurant, nakita ko siya. Hindi na siya mukhang kasingkumpiyansa ng dati—ngayon, mukha siyang kaawa-awa, parang sirang-sira. Pero alam ko ang laro niya.“Salamat at pumunta ka,” mahina niyang