บททั้งหมดของ Love and Potion : บทที่ 41 - บทที่ 50

Hindi na ako maka-focus sa paglalaba. Nakaupo si Craig sa malapit sa lababo habang seryosong nakatitig sa akin. Dama ko iyong init ng kaniyang mga titig na halos ikapanghina ko, pero kailangan kong matapos itong nilalabhan ko. Tahimik na siya pero kita sa kaniyang mukha ang kaseryosohan. Mukhang malalim ang kaniyang iniisip at para bang mayroon itong matinding galit para sa akin. Nakaramdam tuloy ako ng pagsisisi kung bakit ko sinabi sa kaniya ang katotohanan. Pero ano pa nga ba ang magagawa ko? Kailangan kong tanggapin ang galit niya. Kasalanan ko naman talaga ang lahat. Nakonsensya pa ako lalo dahil sa mga sinabi niya. Hindi na siya nakakatulog ng maayos at hindi na din nakakapasok ng maayos sa trabaho. At ngayon na alam na niya ang dahilan ng lahat, tiyak na pinag-iisipan na din niya ako ng masama. Tapos sa kaniya pa ako lumapit nang mangailangan ako. Baka mamaya iniisip niya na sinasamantala o inaabuso ko siya. Napabuntong hininga ako. Tapos ko ng labhan ang mga damit ko. Ti

"Craig, nakakahiya..." Parang ayaw ko ng tumuloy sa loob ng restaurant nang makita ko kung gaano ito kasosyal, pati ang mga tao na papasok at palabas. "Kinakahiya mo ako?"Umirap ako. "Nahihiya ako kasi..." Tiningnan ko ang suot kong damit. Nakasuot lang ako ng shirt at palda, hindi gaya ng ibang mga tao na nakasuot ng magagandang bestida, naka-gown pa nga ang iba."Ayaw ko ng tumuloy. Saka mukhang mahal dito, e...""Dadalhin ba kita dito kung hindi ko kayang magbayad?" tanong naman niya. "Sa iba na lang tayo. Doon sa hindi masyadong sosyal, sige na... Baka hindi ako makakain ng maayos diyan.""Tara na," giit naman ni Craig at halos kaladkarin na niya ako papasok. Kabadong-kabado akong naglakad papasok hanggang sa mesa kung saan kami giniya nang babaeng sumalubong sa amin. Nagsalin siya ng alak sa baso bago kami iniwan. Pinanood ko ang kilos ni Craig, dahil hindi ko alam ang gagawin ko. Ang dami-dami pang kubyertos. At bakit tatlong klase ang baso na narito? May mga nakaupo pa

"Kumusta ang lakad mo?" tanong ng ina ni Craig kay Madam Ora. Inutusan niya ito na kitain si Anne. Ginagawa ng ginang ang lahat upang magkalapit pa lalo sina Craig at Anne. Nababagalan siya sa anak. Kailangan niyang gumawa ng paraan at baka maunahan pa ito ng iba. Sa totoo lang, madami namang magagandang babae diyan at nababagay sa kaniyang anak. Iyong anak ng mga business partners nila. Edukada at successful. Pero lahat sila ay hindi gusto ni Craig. Wala naman siyang pakialam sa estado ng buhay ng magiging manugang niya. Basta ba mahalin nito ng wagas ang anak at mahal din ito ng kaniyang unico hijo, sapat na. Kaso bakit ganito? Bakit kailangang may karibal pa si Craig kay Anne? "Opo, Madam. Nabigyan ko na din siya ng hint.""Talaga? Ano'ng sinabi mo?""Kaunti lang, Madam. At kunwari coincidence lang ang pagtatagpo namin kaya hindi ko na dinamihan ang sinabi ko." Hindi coincidence ang lahat. Plano ito ng ginang. Hindi naman niya mailakad ang anak kay Anne, dahil baka lalo lang i

Ang gusto ko lang naman sana ay magpahinga na, pero hetong si Craig nakuha pang mag-inarte. "Akala ko ba makakatulog ka kapag katabi mo ako?" Hindi ko na mapigilan pang itanong. Nakaupo siya sa sofa dito sa kuwarto habang nag-c-celphone. Ako naman ay nakaupo sa gilid ng kaniyang kama. Ilang beses na din naman na kaming nagtabi sa pagtulog kaya parang wala lang ito. Hindi pa din siya gumagalaw. Nayayamot na ako. Ang gusto ko lang naman ay makatulog ng maayos. Masakit na ang ulo ko. Itong si Aling Ora, hindi pa nag-r-reply sa text at tawag ko kaya mas lalo akong problemado ngayon. Itatanong ko lang kung tuloy-tuloy pa din ba ang ginagawa niyang pagdarasal para makontra iyong orasyon ko kay Craig. Nangako siyang tutulungan niya ako, pero parang wala naman siyang ginagawa. Dapat ngayon ay nababawasan na itong pagtingin ni Craig para sa akin, pero bakit ganito?Pinagmasdan ko si Craig. Wala nga pala siya sa mood ngayon. Hindi din siya nakalingkis sa akin na gaya ng ginagawa niya lag

Bakit kaya sila magkagalit ni Marko? Hindi tuloy matahimik ang isipan ko. Ayaw namang magkuwento ni Craig. Ang sabi niya ay ganito na daw talaga silang magkakaibigan. Maaga kaming bumangon dahil kailangan nina Ate iyong kanilang marriage certificate para sa birth certificate ni baby. Kami na ni Craig ang kukuha, dahil mas alam ko kung saan iyon nakalagay. Nandito naman na si Manang at iyong isang katulong ni Madam. May dala silang pagkain para kay Madam. Hanggang sa penthouse ay sumama pa din si Craig sa akin. "Oh, umuwi ka na sa condo mo. Matulog ka muna tapos pumasok ka."Tamad siyang naupo sa sofa habang hinahanap ko naman dito sa library iyong marriage certificate nina Ate. "Oy, Craig. Kaya ko na. Ako na lang ang babalik doon. Uuwi din ako kapag nakabalik na si Kuya Ethan sa ospital.""Samahan na kita," tamad niyang sagot. Magulo ang buhok niya. Halatang bitin sa tulog ngunit kahit na ganoon, guwapo pa din siya. Tamad siyang tumayo. Umalis na din kami agad. Wala kaming imik