Semua Bab Love and Potion : Bab 61 - Bab 70

Nakahiga na si Craig sa kama. Hindi pa din niya ako pinapansin. Hindi ko alam kung galit pa din siya sa akin. Siya naman kasi. Hindi talaga siya magaling na teacher. Umakyat na din ako sa kama. Gumapang ako sa gitna kung saan siya nakapuwesto. Nahiga ako sa kaniyang tabi. Yumakap ako sa kaniya. Dinig ko ang pagbuntong hininga niya. Umunan ako sa kaniyang balikat upang tingnan kung galit pa din siya. Napangiti ako nang haplusin niya ang balikat ko saka halikan ang aking tuktok. "Craig...""Hmmm?" Napangiti ako. Malambing na ulit siya. Bahagya akong bumangon upang tingnan ang kaniyang mukha. Nakataas ang kilay niya habang nakatitig din sa akin. Napangiti ako. Inayos ko ang aking buhok dahil nakalaylay ito sa kaniyang mukha. Pinisil niya ang pisngi ko. Ang lambing-lambing ng kaniyang tingin. "Galit ka pa?"Umiling siya. "Kinagat mo, nasaktan ako. But I'm not mad.""Talaga?" Ngumuso ako habang hinahaplos ang kaniyang dibdib pero hinuli niya ang palapulsuhan ko. Umungol siya. "Don

"Ano'ng pinag-uusapan niyo?" Hindi namin napansin na lumabas na pala sina Craig at pinsan niya. Palapit na sila sa amin. Sobrang lalim ng iniisip ko kaya hindi ko sila napansin. "Wala," sabi ni Madam. Nagtatanong namang nakatingin sa akin si Craig. Ngumiti ako at umiling. Nagpaalam na ang pinsan niya. Si Madam ay dito daw maghahapunan dahil late na uuwi ang daddy ni Craig. Aalis lang daw sila kapag natapos nang magligpit ng mga kasama niyang kasambahay. Napagod ako sa maghapon kaya pagkatapos kong maligo, nakaramdam ako ng matinding antok. Hinaharot ako ni Craig at pilit na pinapaamin tungkol sa pinag-usapan namin ng kaniyang mommy pero hindi ko sinabi sa kaniya. Yakap niya ako at panaka-nakang hinahalikan ang aking batok. Nakatagilid ako habang nakayakp naman siya sa akin mula sa likod. "Antok na ako, Craig. Matulog ka na din."UMAGA na ng magising ako. Nauna akong gumising. Naghanda ako ng almusal para sa amin ni Craig habang nagbabasa ako ng libro. Nagmamadali akong lumapit

"Are you okay?" Nakatulala ako. Hindi masigla. Ilang araw ng ganito. Magaling naman na ako pero hindi na niya ulit ako hinayaang maglinis ng condo niya. May nagpupunta dito para maglinis. Masama ang loob ko, pero hindi ko masabi sa kaniya dahil baka mas lalo lang sasama ang loob ko kapag hindi pabor sa akin ang maging sagot niya. Sa hapon, may lesson ako. May nagpupuntang teacher, tumatagal ng 3 hanggang apat na oras ang lesson namin. Dito na din muna sa condo nagtatrabaho si Craig. Maghapon siyang nasa kaniyang library. Lalabas lang kapag kakain. "Gusto mo bang mamasyal? Nabo-bored ka na ba dito sa condo?"Niyakap niya ako at siniksik niya ang kaniyang mukha sa aking leeg. Bumuntong hininga ako. "Hindi ka naman mainit.""Ayos lang ako, Craig..." Ewan ko kung nakalimutan na niya iyong usapan namin. Pero kung nakalimutan niya, mas lalong nakakasama ng loob dahil basta-basta na lang niyang makalimutan iyong nangyari sa amin samantalang unang beses ko iyon. "I'll order you some dess

"Ano'ng ginagawa mo dito? Nagpapaawa ka kay Craig?"Nilingon ko si Marko. Paano niya ako nahanap? At mabuti na lang nandito siya. Niyakap ko siya kahit na naiinis ako sa kaniyang sinabi. "Marko!" Natigilan siya pero kalaunan ay tinapik-tapik niya ang aking likod. "Nakapagdesisyon ka na ba?" marahan niyang tanong. Tumango-tango naman ako habang hindi mapigilan ang mga hikbi. Hindi ako puwedeng umiyak nang malakas dahil may mga dumadaang mga tao. Sa mga sandaling ito ay pinatitinginan na nila kami. Bumuntong hininga siya. "Hinanap kita, akala ko hindi na kita mahahanap."Tumango siya. "Alam kong hinanap mo ako," sagot naman niya. "Tara na. Hindi mo ito ginawa para magpahabol kay Craig. Gagawin mo ito para sa sarili mo. Naiintindihan mo ba, Anne?""O-Oo. Gusto ko ng umalis dito. Gusto ko ng kalimutan si Craig.""Good. Hindi siya makakabuti sa'yo."Sumakay kami sa sasakyan niya. Habang nasa byahe, nakatulala lang ako. Pakidamdam ko sobrang haba ng byahe. Hindi ko din alam kung saan

Years later..."Good evening, Miss Gallo..." I just gave the maids a nod. I was too tired and lazy to greet them back. It's already ten in the evening. Sa sobrang dami ng ginawa sa maghapon, hindi na ako nakakain ng dinner. Mas gugustuhin ko pang matulog kaysa kumain. Urgh! Bakit ba ang layo ng silid ko kasi? Bakit ba ang daming baitang ng hagdanan paakyat sa pangalawang palapag. Papikit na ang aking mga mata at halos hindi ko na maramdaman ang katawan ko sa sobrang pagod. The perks of being a rich. Napailing-iling ako sabay masahe ng aking batok. Narating ko na ang pangalawang palapag nitong mansyon pero malayo-layo pa mula rito ang aking silid. Halos gumapang na ako dahil bukod sa antok, nananakit na din ang aking mga binti at talampakan. Bukas, mag-ra-rant ako kay Mommy. Gusto kong sa condo na lang kami tumira, mas malapit iyon sa kompanya at sa school. Bago ako makarating sa aking silid ay madadaanan mo ang malawak na living room dito sa second floor. Kaya nitong mag-acco