All Chapters of เมียแต่งที่(ไม่)รัก: Chapter 11 - Chapter 20

พอแพรววกับหนึ่งนารายณ์ออกไป ทินกรก็ยืนสูบบุหรี่ต่อจนหมดมวนจึงเดินกลับโต๊ะ ที่มีเพื่อนๆกำลังสังสรรค์รอเขาอยู่ระหว่างทางเขาเจอเข้ากับวิชิต ซึ่งเดินมากับหญิงสาวหน้าสะสวยคนหนึ่งระหว่างที่เขาคุยกับวิชิต เขาเห็นสายตาของหญิงสาวที่ยืนอยู่ด้านหลังของวิชิตพยายามสบตาเขาอย่างเปิดเผยจนเขารู้สึกข้องใจกับกริยาท่าทางแบบนั้นของเธอมาก แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกไปเพราะตอนนี้เขารู้สึกโมโหวิชิตมากกว่า ที่ทำอะไรไม่ไว้หน้าแพรวาเลยสักนิด แต่เขาก็ต้องทำเป็นเฉยแต่สุดท้ายก็อดไม่ได้ที่จะถามถึงแพรวากับตัวของวิชิต"ชิตนายไม่ไปส่งน้องวาหละ ทำไมให้หนึ่งไปส่ง "คำถามของทินกรทำวิชิตถึงกับหยุดนิ่ง แล้วเขาก็มองสบตากับทินกร"ผมยังไม่เจอวาครับ "วิชิตไม่รู้จะตอบยังไงดี เขาเลยตัดสินใจตอบความจริงออกไป"น้องวาเมามาก ตอนแรกนึกว่ามีงานฉลองอะไร ตอนนี้พอเข้าใจแล้ว "ทินกรตอบกลับด้วยอาการหงุดหงิดถ้าแพรวาเลือกเขา เขาจะไม่มีวันทำให้เธอเสียใจเลย แต่นี่เธอเลือกคนตรงหน้าที่เวลาเขาเจอทีไรอยากจะตะบันหน้าเข้าให้ทุกครั้งที่เห็นหน้าเฮ้อ!!ทินกรหายใจออกมาหนักๆ เมื่อไม่ได้รับคำตอบใดๆจากปากของวิชิตอีก นอกความเงียบและนั่นเหมือนเป็นคำตอบในต

สองวันแล้วที่วิชิตใช้รถคันเก่า ในวันแรกที่เดือนฉายได้นั่งรถคันนี้ สีหน้าของเธอนั้นดูไม่ค่อยพอใจเท่าไร แต่เธอก็ไม่ได้แสดงออกมามากนักแต่วันนี้เดือนฉายเธอออกอาการหงุดหงิดให้เห็นอย่างชัดเจนเมื่อรถที่ขับอยู่ดีๆ แอร์ก็ดันไม่เย็นขึ้นมาดื้อๆ จากที่อารมณ์ดีอยู่กลายร่างเป็นนางร้ายทันที"คุณชิตค่ะ เดือนไม่ไหวแล้วนะคะ อากาศร้อนมากขนาดนี้ แล้วแอร์ยังมาเสียอีก ""ครับ เดี๋ยวพี่จะรีบจัดการเลยครับ "ชายหนุ่มรีบกดลดกระจกลงให้ลมยามเย็นได้พัดเข้ามาภายในรถจะได้ช่วยระบายความร้อนออกจากรถ ซึ่งก็ช่วยได้เพียงเล็กน้อยระหว่างทางวิชิตหันมองข้างทางเห็นร้านก๋วยเตี๋ยวไก่ขายอยู่เขาเลยแวะจอดรถข้างทางตรงร้านนั้น หวังอยากจะจอดพักให้เดือนฉายอารมณ์ดีขึ้นแต่เขาคิดผิดเมื่อเดือนฉายเธอยิ่งทำหน้าบึ้งตึงใส่เขา และไม่ยอมพูดจาใดๆ ได้แต่นั่งมองเขาแบบไม่พอใจ"กินก๋วยเตี๋ยวสักถ้วยก่อนนะ เดี๋ยวพี่ค่อยไปส่งที่บ้าน "วิชิตชวนเดือนฉายคุยด้วยน้ำเสียงเป็นกังวลเพราะหญิงสาวแสดงออกมาว่าไม่พอใจมาก"เดือนว่าวันนี้เดือนกลับเองดีกว่าค่ะ ถ้าคุณชิตอยากกินก็กินเลย เดี๋ยวเดือนจะเรียกแท็กซี่กลับเองค่ะ "พูดจบเดือนฉายก็ลุกพรวดออกจากโต๊ะที่ร้านก๋

15.แอบกิน 18+จากดินเนอร์ทุกอย่างก็มาจบลงที่โรงแรมหรูทั้งสองต่างนัวเนียไม่มีใครยอมใคร ทำให้เช้านี้วิชิตตื่นสาย ตื่นขึ้นมาก็ไม่เห็นเดือนฉายแล้วเพราะเดือนฉายเธอต้องรีบชกลับบ้านไม่อยากให้น้าสาวกับน้าเขยเป็นห่วงเดือนฉายเธอเป็นเด็กกำพร้า ดวงเดือนน้าสาวเป็นคนเลี้ยงดูตั้งแต่เด็กแล้ว เธอจึงไม่อยากให้น้าเป็นห่วงและอีกอย่างที่เธอได้ฝึกงานที่บริษัทแห่งนี้ ก็เพราะน้าของเธอเป็นคนฝากให้เพราะน้าของเดือนฉายเคยมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับประธานบริษัท แต่ตอนนี้เลิกรากันไปแล้วน้าของเธออยากให้เธอได้ทำงานต่อที่ตำแหน่งเลขานี้เพราะตำแหน่งยังว่างอยู่และน้าเธอของเธอก็แนะแนวทางมาเป็นอย่างดี เพราะบอสของที่นี่เป็นหนุ่มหล่อ โปรไฟล์ดีและเพิ่งเลิกรากับแฟนสาวไปเมื่อไม่นานมานี้ เพราะแฟนสาวจับได้ว่าเขามีสัมพันธ์กับเลขามากกว่าเจ้านายกับลูกน้องเหตุนี้เองตำแหน่งเลขาถึงยังว่างอยู่ ถึงแม้ตอนนี้วิชิตจะรับตำแหน่งอยู่แต่เขาคงทำแค่ชั่วคราว เพราะเขาก็มีบริษัทของตัวอยู่ครื่นๆ...เสียงสั่นของโทรศัพท์ของวิชิตที่หัวเตียง เป็นสายจากชานนท์แต่วิชิตกลับไม่ยอมรับโทรศัพท์ของชานนท์แต่เขากลับรีบอาบน้ำแต่งตัวแทนเพราะชานนท์คงมีเรื่อง

17.ควรพอ / เปลี่ยนไป"เริ่มพรุ่งนี้นะคะ ถ้าวาอยากไปไหนหรือให้ช่วยอะไรพี่ชิตต้องตามใจวาไม่งั้นถือว่าผิดสัญญา และพี่ชิตคงต้องอดทนหน่อยน่ะ "แพรววาเธอแสร้งทำเป็นมีความสุขด้วยการปั้นยิ้มต่อหน้าวิชิต ทั้งที่ในใจเจ็บปวดรวดร้าวไปทั้งดวง"ได้สิ งั้นพรุ่งนี้มีอะไรก็โทรหาพี่แล้วกัน"พูดจบวิชิตก็ยื่นมือหนาลูบศีรษะของแพรวา จนแพรวาจ้องมองหน้าวิชิตตาปริบๆ เพราะเธอรู้สึกว่าวันนี้เขาแสดงออกแปลกๆ เขาไม่แทนตัวเองว่าพี่มานานมากแล้ว"ทำเหมือนเดิมเถอะค่ะ ดีกับวามากไป เดี๋ยววาทำใจไม่ได้ค่ะ " แพรวาจับมือหนาออกจากศีรษะของเธอติง... ติงๆๆมือเรียวของเดือนฉายหยิบโทรศัพท์เครื่องหรูที่อยู่ในกระเป๋าแบรนด์เนมยี่ห้อดังขึ้นมาดูเมื่อได้ยินเสียงข้อความดังจากโทรศัพท์ของเธอเมื่อเปิดดูข้อความนั้นก็เป็นเบอร์ที่เธอไม่รู้จัก แต่เธอก็อยากรู้ว่าใครส่งอะไรมาให้ มือเรียวสะอาดกดเข้าไปดูทันที พอเธอเห็นภาพนั้นก็เม้มปากแน่น จนเป็นเส้นตรง"ไหนเขาบอกว่ามีธุระสำคัญ นี่ใช่ไหมที่เขาบอกว่าไม่ว่างพาเธอไปกินข้าวเที่ยง แต่ก็พาผู้หญิงคนอื่นไปได้ "เดือนฉายโมโหมากเธอลุกออกจากร้านอาหารที่อยู่ใกล้กับบริษัทเพื่อโบกแท็กซี่และไปที่จุดหมายปลายทาง ท

19.ไม่ใช่ผู้ชายคนแรกวิชิตนั้นพอแม่เขาอนุญาต เขาก็ตรงไปหาเดือนฉายทันที"น้องเดือนเราต้องคุยกัน""คุณชิตอย่ามายุ่งกับเดือนได้ไหมค่ะ "เดือนฉายสลัดมือจากวิชิตอย่างแรง และเธอยังพยายามเดินตามชานนท์ที่จูงมือมินตราออกไปที่โรงรถชานนท์ถึงกับส่ายหน้าให้กับการกระทำของเดือนฉาย"กรรมของแกแล้วชิต ผู้หญิงน่ารักๆ ไม่ชอบ"ชานนท์ออกปากบ่นพึมพำเพราะเดือนฉายเธอทำเดือดร้อนไปทุกหย่อมหญ้าเลยทีเดียว"พี่นนท์ค่ะนั่นเพื่อนมินนะคะ""มินจ๋าไม่หึงไม่หวงพี่บางเลยหรือไงกัน " ชานนท์ตัดพ้อมินตราด้วยความน้อยใจ ทั้งที่เดือนฉายแสดงออกอย่างชัดเจนว่าสนใจในตัวเขา"ทั้งหึงทั้งหวงเลยค่ะ แต่มินเชื่อใจพี่นนท์ไงคะ "เสียงหวานของมินตราตอบออกไปแบบนั้นทำคนฟังยิ้มหน้าบานด้านวิชิตเมื่อโดนเดือนฉายพูดจาหักหาญน้ำใจขนาดนั้นแล้วแทนที่เขาจะถอยออกมาก กลับยิ่งพยายามเดินหน้าเพื่อปรับความเข้าใจกับเดือนฉายให้ได้เขายังคงคิดว่าที่เดือนฉายทำแบบนี้เป็นเพราะอยากประชดเขาเท่านั้น"ไปคุยกันที่สวนสาธารณะตรงซอยถัดไปนะครับ"พูดจบวิชิตก็คว้าข้อมือของเดือนฉายแล้วจูงไปยังที่หมาย แม้เดือนฉายจะพยายามแกะนิ้วมือหนานั้นออกก็ไม่เป็นผล"ปล่อยเดี๋ยวนี้น่ะคุณชิต