Semua Bab เมียแต่งที่(ไม่)รัก: Bab 1 - Bab 10

ณ.สนามบินswแพรวาตื่นแต่งตัวตั้งแต่เช้าตรู่ วันนี้เป็นวันที่เธอมีความสุขที่สุดวันหนึ่ง เป็นวันที่เธอจะได้เจอเขา"สุดที่รักของวา วาจะได้เห็นหน้าพี่ชิตแล้วดีใจจังเลย"แพรวาพึมพำด้วยความสุข หัวใจลิงโล้ดด้วยความตื่นเต้นก็เขาไปเรียนต่างประเทศตั้งสองปี ไม่รู้กลับมาจะเป็นยังไงบ้างแพรวายืนรอชายหนุ่มอยู่ที่สนามบินตามตำแหน่งที่เขาบอกไว้ แต่ไม่เห็นแม้เงาเธอรอเขาทั้งวัน จนค่ำก็ไม่เจอ คงจะคลาดกันตอนวาหันไปทางอื่นใช่ไหมพี่ชิตขา..."หึๆ"แพรวาขำให้ตัวเอง ที่ไม่เคยเข็ดหลาบ ว่าเขาน่ะชอบหลอกเธอตลอดด้านวิชิตเขาบอกทางบ้านว่ามาถึงวันนี้แต่จริงแล้วเขามาถึงตั้งแต่เมื่อวานก็เขาเบื่อที่จะเจอเธอยายจุ้นจ้าน ที่ชอบเสนอหน้ามาให้เห็นทุกงานไม่ว่าเขาจะทำอะไรข้ออ้างของเธอนะเหรอ ก็วาเป็นคู่หมั้นของพี่ชิตบ้างละ วาก็อยากจะอยู่ใกล้คู่หมั้นของวาบ้างละพูดแล้วก็น่ารำคาญ ไม่มีความเป็นผู้หญิงเอาซะเลย บอกแม่ว่าอยากขอถอนหมั้นแม่กลับหาฤกษ์แต่งให้ซะงั้น คิดแล้วเพลียจิตจริงๆ เลยคอนโดหรูของวิชิตก๊อกๆแกร๊ก"มาหาใครคะ"สาวสวย หุ่นเอ็กซ์คนหนึ่งมาเปิดประตู พร้อมถามผู้มาเยือน" พี่ชิตอยู่ไหม"แพรววาจำใจตอบ"อยู่ค่ะ เข้ามารอก่

วันนี้ที่บ้านของวิชิตมีงานเลี้ยงต้อนรับเล็กๆถูกจัดขึ้นที่บริเวณริมสระน้ำในคฤหาสน์หลังใหญ่โตมีเพียงญาติสนิทมิตรสหายที่คุ้นเคยกันเท่านั้นที่มางานนี้จริงๆ แล้ววิชิตไม่ได้อยากให้จัดงานนี้ขึ้นมาเลยแต่เขาก็ปฏิเสธไม่ได้เมื่อเป็นคำสั่งของท่านเจ้าสัวโชติ เกียรติกุล บิดาของเขา"เฮ้อ....น่าเบื่อชะมัด"วิชิตถอนหายใจออกมาอย่างหนัก เมื่อเขามีโอกาสได้มานั่งดื่มกับเพื่อนสนิทอย่างชานนท์ในอีกโต๊ะหนึ่งงานเลี้ยงนี้มีเพียงคนสนิทเพียงไม่กี่คน และหนึ่งในนั้นก็คือครอบครัวของว่าที่เจ้าสาวของเขาแพรวา ผู้หญิงคนที่ทำให้อะไรๆ ในชีวิตเขาดูน่าเบื่อไปหมด"ไม่รู้จัดงานนี้ขึ้นมาทำไม เบื่อหน้าคนบางคนชะมัด "วิชิตพึมพำให้ชานนท์ฟัง"เอ่อน่า..อย่าคิดมาก น้องวาก็น่ารักดีนี่หว่า ถึงว่าไม่ยอมพาไปไหนด้วยเลย "ชานนท์แซววิชิตเขารู้สึกว่าแพรวา ไม่ได้เลวร้ายอะไร ทำไมเพื่อนของเขาถึงได้ปากร้ายว่าเธอได้ทุกวินาทีขนาดนี้"นายไม่รู้อะไร เห็นใสๆ แบบนี้นะไม่เคยยอมสงบปากสงบคำเลยสักครั้ง ฉันเบื่อต่อล้อต่อเถียงกับเธอ พูดสอนอะไรก็ทำหน้ามึนไม่ยอมฟังสักอย่าง""เอ่อๆ แล้วแต่นาย ว่าแต่กลับมาครั้งนี้คิดจะทำอะไรที่ไหนยัง "" ยังไม่รู้เหมือน

ผับแห่งหนึ่ง"ว่าไงเพื่อนรัก ทำไมทำหน้าแบบนั้น "ชานนท์ทักทายวิชิต เมื่อเขามาถึงผับที่นัดกันไว้ และเห็นวิชิตนั่งทำหน้าเซ็งสร้อย"ก็วันนี้มีนัดกับน้องมาย แต่แม่ก็ดันไปนัดกับยายเด็กนั่น และก็ยังบังคับให้ไปทานข้าวให้ได้ด้วย ไม่งั้นจะยึดของรักเลยต้องทำตาม "" ก็ไม่น่าเป็นอะไรนี่ นายก็ไปแล้วไม่ใช่เหรอ"แล้วชานนท์ก็เดินมานั่งที่เก้าอี้ข้างวิชิต"เป็นสิก็น้องมาย โกรธมากแล้วยังไปรู้มาอีกว่าฉันมีคู่หมั้นแล้ว ตัดสัมพันธ์กันทันทีเลย ยังไม่ได้อธิบายอะไรเลย""แล้วนายจะอธิบายว่าอะไรละ ""ก็...นั่นสิวะ โอ๊ยปวดหัว ก็เลยมานั่งดื่มอยู่นี่ไงแก้เครียด "วิชิตนึกถึงคำของชานนท์ จะแก้ตัวยังไงเขาก็มีคู่หมั้นแล้วจริงๆ คงมีทางเดียวคือ หาทางยกเลิกงานแต่ง แค่นี้เขาก็จะโสด และก็ไม่ต้องมียายตัวยุ่งมาคอยขวางหูขวางตาด้วยแค่คิดก็รู้สึกดีขึ้นมาทันที วิชิตยกยิ้มเจ้าเล่ห์ที่มุมปาก" มีแผนอะไร ทำไมทำหน้าแบบนั้น "ชานนท์อดสงสัยไม่ได้"ไม่มีอะไรแค่อยากโสดก็เท่านั้น ฮ่า ฮ่า ฮ่า "วิชิตหัวเราะร่าอย่างมีความสุขเมื่อนึกแผนออกว่าจะทำอย่างไรให้ถูกยกเลิกงานแต่ง"เอ่อ...ชิตตอนนี้ว่างอยู่ใช่ไหม "ชานนท์ถามเพื่อนรัก"อืม...ว่างยัง

วิชิตเดินตามแพรวามาทางห้องน้ำ เขารู้สึกคิดหนัก เมื่อนึกถึงแววตานั้นของแพรวา เขาแค่สนุกที่ได้แกล้งเธอแต่กลับเป็นสิ่งที่ดูจะรุนแรงเกินไปสำหรับครั้งนี้ วิชิตถอนหายใจออกมาเบาๆ " เฮ้อ.... ทำไงได้เธออยากวุ่นวายกับฉันนัก จะได้จำ " จากที่คิดว่าตัวเองผิด อยู่ ๆ เขากลับคิดว่าตัวเองทำถูกแล้ว และเขาก็ไม่สนใจที่จะไปขอโทษแพรวาด้วย วิชิตเดินเข้าไปในงานหน้าตาเฉย เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น สาวๆ พากันเสนอตัวด้วยสายตา และด้วยท่าทาง ตลอดทางที่วิชิตเดินผ่าน และชายหนุ่มก็ส่งยิ้มหวานให้หญิงสาวทุกคนที่มองเขา เพื่อแสดงว่าเขาสามารถ ทักทายพูดคุยกับใครก็ได้ โดยที่คู่หมั้นของเขาไม่มีสิทธิ์จะห้ามปรามอะไรเลย และถึงห้าม เขาก็คงไม่ฟังเธอเช่นกัน มีแต่จะทำให้ตัวเองเสียหน้ามากกว่า แพรวาตัดสินใจกลับบ้านทันทีที่ออกจากห้องน้ำ เธอรออยู่นานพอสมควร ถึงได้ออกจากห้องน้ำ เธอไม่อยากเจอสายตาของผู้คนที่มองเธอเลย เหตุการณ์ครั้งนี้ เป็นเหตุการณ์ที่น่าอายที่สุดในชีวิตของเธอ แพรวาเธอเจ็บปวดกว่าครั้งไหนๆ วิชิตทำสำเร็จแล้ว เขาทำเธอยอมแล้ว แค่คิดเธอก็น้ำตาซึม แต่...เพียงไม่นานเธอก็สลัดมันทิ้งได้ เธอจัดการกับความผิดหวังเรื่องของวิช

วิชิตเริ่มเดินหน้ารุกจีบเดือนฉายอย่างเปิดเผยโดยในวันนี้พอเลิกงานวิชิตก็พาเดือนฉายไปเดินห้าง และเดินซื้อของที่เดือนฉายอยากได้ไม่ว่าสิ่งนั้นจะราคาเท่าไหร่ วิชิตสามารถเปย์ ให้หญิงสาวได้ทุกอย่างสร้างความพึงพอใจให้เธอเป็นอย่างมาก ถึงแม้ว่าในใจลึกๆ แล้วเธอไม่ได้สนใจวิชิตมากเท่าวิชิตสนใจเธอก็ตามเธอตกลงยอมลองคบกับเขาเพียงเพราะความเป็นคนใจป๊าของวิชิตเท่านั้นเพราะในตอนนี้เขาสามารถให้เธอมากกว่าผู้ชายคนอื่นของเธอในตอนนี้เดือนฉายที่กำลังมองวิชิต ที่ถือของพะรุงพะรังแล้วยิ้มหวานให้ชายหนุ่ม และในขณะเดียวกันเขาก็ยิ้มหวานให้เธอเช่นกัน"วันนี้พี่มีความสุขจังเลยครับ ที่ได้พาน้องเดือนมาเดินเล่น "วิชิตรู้สึกมีความสุขเป็นอย่างมากที่ได้ใกล้ชิดกับเดือนฉาย ถึงแม้ว่าทุกอย่างจะดูเร็วเกินไป แต่เขาก็คิดว่าเธอคือคนที่เขาพร้อมที่จะดูแลทั้งสองเดินเคียงคู่กัน หยอกล้อกันอย่าง มีความสุข โดยไม่ได้เห็นว่าใครกำลังมองพวกเขาอยู่ในร้านอาหารหรู....แพรวามีนัดกินอาหารกับลูกค้ารายสุดท้ายของการทำงาน เพราะเธอจะไม่เข้าไปช่วยงานที่บริษัทของวิชิตอีกแล้วในขณะที่เธอคุยกับลูกค้าอยู่ เธอก็ได้เห็นวิชิตเดินซื้อของอยู่กับเด็กนักศึ