Semua Bab รวยแล้วจ้า บ้านข้าขายหมูกระทะ: Bab 41 - Bab 50

ตอนที่[30]ต่างคนต่างรีบ เช้าวันรุ่งขึ้นนางก็ได้สัมผัสกับกับอากาศที่เริ่มเย็นลงกว่าเดิม คงใกล้เข้ามาแล้วสินะ แต่ไม่ว่าอย่างไรทุกอย่างต้องไปต่อ เช้านี้ทุกคนในบ้านตระกูลฉินช่วยกันลำเลียงขวดผักดองจำนวนห้าพันขวด แบ่งใส่เกวียนลากที่เชื่อมเข้ากันรถแบตเตอรี่ไฟฟ้าที่เสริมความแข็งแกร่งสามารถรับน้ำหนักได้ยิ่งกว่าเดิมคันละสองพันหาร้อยขวด ที่นางเลือกใช้รถถึงสองคนเพราะนางและพี่ใหญ่จะขับคนละคัน เพราะคันเดียวคงไม่สามารถเอาไปได้ทั้งหมด เมื่อขนผักเสร็จจนเสร็จ ตลอดจนคลุมผ้าเรียบร้อยแล้ว จึงได้เวลากินอาหารกัน วันนี้พวกนางกินกันที่ด้านนอกมิติเพราะไม่รู้ว่าท่านลุงกังจะมาก่อนเวลานัดหมายหรือไม่ จะได้ไม่เป็นที่สงสัย แต่อย่างไรแล้วกินในมิติก็ไม่เป็นอันใด แต่เพราะมันต่อเนื่องจากการลำเลียงผักขึ้นเกวียนอยู่แล้ว เลยกินด้านนอกก็สะดวกดี ไปอำเภอครานี้ ท่านตาท่านยาย ท่านแม่ไม่ได้ไปด้วย รวมถึงท่านน้าเจิงซื่อ มีเพียงเสี่ยวจวนที่วันนี้นางจะพาอีกฝ่ายไปเปิดหูเปิดตาในอำเภอด้วย ซึ่งนี่ก็เป็นครั้งแรกของอีกฝ่ายเช่นกัน “แม่นึกเป็นห่วงเจ้านัก” ฉินกุ้ยหยวนเอ่ยกับบุตรสาว “ท่านแม่ไม่ต้องเป็นห่วงข้ามีพี่ใหญ่ ไหนจะท่านลุงกัง

ตอนที่[30]ต่างคนต่างรีบจากนั้นนางจึงอธิบายให้เขาฟังว่าทำมาจำนวนเท่าไรบ้าง รวมถึงขนาดและราคา ซึ่งระหว่างที่พูดนี้ท่านลุงกังและเสี่ยวจวนเดินออกไปจากร้านอย่างรู้มารยาท ทั้งที่จริง ๆ แล้วนางก็ไม่คิดจะปิดปังอันใดพวกเขา “ขนาดหนึ่งจินห้าร้อยอีแปะ ขนาดสองจินหนึ่งตำลึง ขนาดสี่จินสองตำลึง ช่างราคาถูกนัก เจ้าแน่ใจหรือ” เพราะคราก่อนที่นางเอามาขาย ขนาดไม่ถึงหนึ่งจินเขาขายไปหนึ่งตำลึงกับอีกห้าร้อยอีแปะแล้ว ตัวเขาไม่เท่าไร แต่แม่นางน้อยตรงหน้านี่จะคุ้มหรือไม่ “ราคานี้แหละเจ้าค่ะ ด้วยต้นทุนวัตถุดิบข้าได้มาไม่สูงนัก” ผักกาดขาวหนึ่งหมู่นางทำผักดองได้ตั้งเท่าไร ส่วนของอย่างอื่นนอกจากวัตถุดิบที่เอาออกมาจากในมิติไม่ได้ นั่นไม่เรียกว่าลงทุนอันใดมากนัก “อืมหากเจ้าคิดดีแล้วก็ตามนั้น แต่หากจะขึ้นราคาก็ย่อมได้” หลิวหลี่จิ้งพยักหน้ากับการตัดสินใจของอีกฝ่าย “ลุงคิดว่าจะเอาไว้ที่ร้านที่นี่สักหนึ่งพันขวด ส่วนที่เหลือจะส่งไปสาขาอื่น ๆ ที่อยู่ในรัศมีไม่เกินสองร้อยลี้ก่อน เจ้าว่าอย่างไร” “แล้วแต่ท่านลุงจะเห็นควรเลยเจ้าค่ะ อ้อ ท่านลุงเจ้าคะพอดีว่าข้าต้องไปทำธุระที่อำเภอก่อน อย่างไรทางนี้ต้องฝากท่านลุงจัดก

ตอนที่[32]เศรษฐินีผู้หนึ่งนางกลับมาที่โรงงิ้วก็พบว่าทั้งสามคนตั้งใจจดจ่ออยู่กับผู้แสดงบนเวทีมาก จวบจนกระทั่งการแสดงผ่านไปราวสามชุดซึ่งเป็นเวลาปลายยามเว่ยท่านลุงกังก็เสนอว่าเป็นเวลาที่สมควรจะกลับได้แล้ว นางจึงได้แต่พยักหน้าตกลง ดูงิ้ววันนี้สนุกไม่น้อย “หยวนเออร์ เจ้ายังมีธุระกับท่านลุงหลิวอีกหรือ” ฉินกุ้ยหยางเอ่ยถามผู้เป็นน้องสาวเมื่อเห็นว่าจะต้องย้อนกลับไปทางโรงเตี๊ยมไท่เฉิงทั้งที่จริง ๆ แล้วสามารถไปอีกทางจะใกล้ประตูทางเข้ากว่า “มีเจ้าค่ะ เรื่องใหญ่ด้วย” เมื่อได้ยินน้องสาวกล่าวเช่นนั้นจึงไม่ถามอันใดอีก น้องสาวบอกว่าเรื่องใหญ่นั้นต้องสำคัญมากแน่ จากนั้นเกวียนลากสองคันก็กลับไปทางโรงเตี๊ยมที่พวกเขาเพิ่งไปมาเมื่อช่วงเช้า แต่ทว่ายิ่งใกล้โรงเตี๊ยมไปมากเท่าใดก็เห็นผู้คนมากมายทยอยเดินออกมาจากที่แห่งนั้น วันนี้โรงเตี๊ยมไท่เฉิงคงมีลูกค้าเยอะ ผู้คนในเกวียนต่างก็คิดเช่นนั้นแต่ไม่ใช่ฉินกุ้ยหยวน จวบจนกระทั่งเกวียนหยุดลง นางก็กระโดดจากเกวียนลงไปอย่างสง่างาม เคยเห็นในซีรีส์พอมาได้ทำเองก็รู้สึกเท่ไม่น้อย “แม่หนูฉิน!!” แต่ทว่าไม่ทันได้ทำอันใดก็ได้ยินเสียงท่านลุงจงเข่อเรียกนางเสียงดัง ทำให้

ตอนที่[32]เศรษฐินีผู้หนึ่ง ฉือโจวมองแบบที่แม่นางน้อยส่งให้เขาประเมินราคาด้วยความแปลกใจและสงสัย ไม่เคยมีผู้ใดมาจ้างให้เขาก่อสร้างเช่นนี้มาก่อน ล้อมรั้วอิฐบนพื้นที่ยี่สิบหมู่ สร้างร้านอาหารที่แบบแปลกตา แต่ก็น่าสนใจ สร้างบ้านหลังขนาดกลางไม่เล็กไม่ใหญ่เน้นมีหลายห้องนอน ไหนจะที่นางเรียกว่าบ้านพักชั่วคราวที่แม้จะสร้างคล้าย ๆ ให้สร้างเป็นโครงแต่ก็ต้องแข็งแรง ทั้งยังให้สร้างเป็นร้อยหลัง ขนาดเล็กใหญ่ ตามรูปแบบและพื้นที่ที่นางวางเอาไว้ ทั้งยังมีโรงเรือน ไม่สินางเรียกว่าโรงงานเอาไว้ผลิตสินค้าอีก นอกจากนั้นยังมีอีกหลายอย่างที่เขาไม่เข้าใจ นางจะสร้างมากมายเพียงนี้ไปเพราะเหตุใดแต่นั่นไม่สำคัญที่สุดเพราะที่สำคัญที่สุดคือเหตุใดต้องมาสร้างในช่วงเหมันต์! แล้วจะมีผู้ใดฝ่าความหนาวเยือกเย็นไปอุดหนุนนางเล่า เพราะหากเป็นเขา เขาก็คงไม่ไป เพราะหมู่บ้านหวงหลิงไกลถึงเพียงนั้น เป็นหมู่บ้านสุดท้ายสุดเขตพื้นที่ตะวันออกของอำเภอเลยนะ แต่เมื่อเขากล่าวแนะนำออกไป เด็กสาวหน้าตางดงามก็ตอบเพียงว่า “ข้าคิดมาดีแล้วเจ้าค่ะ” ทั้งยังถามอีกว่าจะสร้างแล้วเสร็จเมื่อใด “หนึ่งเดือน ข้าคิดว่าหนึ่งเดือน” “ไม่ได้

ตอนที่[33]คาราวานเข้าเมือง เครื่องรักษาตนนี้ช่างวิเศษนักนอกจากรักษาแล้วยังสามารถบำบัดอาการเมื่อยล้าและยิ่งกว่านั้นคือบำรุงร่างกายและผิวพรรณให้ดีขึ้นได้ด้วย ครอบครัวครัวนางหมั่นเข้ามาใช้งานอยู่บ่อย ๆ ยามนี้ทุกคนจึงดูแตกต่างกว่าเดิมนัก ห่างไกลจากคำว่าชาวบ้านโดยสิ้นเชิง เสี่ยวจวนที่เพิ่งลองใช้แม้ไม่นานก็พบถึงความเปลี่ยนแปลง ดีที่มันมีหลายเครื่องมาก จึงไม่ต้องแย่งกันใช้งานอันใด ระหว่างที่กำลังผ่อนคลายนางก็คิดถึงแผนการจัดการในวันพรุ่งนี้วันรุ่งขึ้นชาวบ้านก็มาตรงเวลากันอย่างพร้อมเพรียงทั้งยังดูพร้อมกว่าเดิมมาก เมื่อได้เวลานางก็ให้พวกเขาเริ่มลงมือทันที โดยก็เช่นเดิมนางก็เข้าไปทำน้ำซอสในมิติ ครานี้มีเสี่ยวจวนและท่านน้าเจิงซื่อมาช่วยก็ทำให้เพิ่มกำลังการผลิตในส่วนของในมิติได้มากขึ้น ส่วนคนอื่นที่เหลือก็ทำส่วนของตนอยู่ที่ด้านนอกต้นยามซื่อของวันที่ของการผลิต ผักดองทั้งหนึ่งหมื่นกระปุกก็เสร็จเรียบร้อย ครานี้นางจ่ายพวกเขาถึงคนละสองตำลึง ทุกคนแทบจะหลั่งน้ำตาขอบคุณพวกนางเป็นการใหญ่ นอกจากนั้นนางยังย่างหมูตัวใหญ่รวมทั้งเครื่องดื่ม เลี้ยงฉลองกับพวกเขาภายในคืนเดียวกันนั้นด้วย และที่สำคัญรอบนี้ยังได