All Chapters of "CHASING MY BILLIONAIRE EX-WIFE": Chapter 121 - Chapter 130

Chap- 20 Nakinig sa kanta ni Bruno Mars:" When I was your man. Yan ang nararamdaman ni Diman ngayon 🥺 [Diman POV] I was enjoying dinner with my best friend James Blake when someone's laughter made me turn my head. Muntik ko nang mabitawan ang tinidor na nasa kalahati ng bibig ko. Doon sa harapan ko nakatayo si Nikki sa buong kaluwalhatian niya. Nakasuot siya ng pulang damit na nakayakap sa kanyang katawan na parang pangalawang balat at ang gusto ko lang ay patakbuhin ang aking mga kamay at galugarin ang bawat pulgada ng kanyang katawan tulad ng dati. She was wearing a really red lipstick that made you forget everything else and just focus on her soft lips that made for kissing. Yung malambot at matambok na labi na sobrang naaalala ko. Sa mga halik niya lang ako kaya niyang ipadala sa langit, ayokong isipin kung ano ang kaya niyang gawin.. "Okay ka lang diyan?" natutuwang tanong ni James "Okay

kabanata 22 — Dapat ko pa bang ipaglaban?" [Diman POV] Hindi siya maaaring magseryoso. After the earth-shattering kiss that she gave me she could not just tell me that it was over before it ever finished. Hindi ko iyon papayagan. Nagtayo ako ng isang imperyo mula sa wala, nakipag-usap sa mga mayayamang matatanda na may lumang pera na inaakala na ang dugong bata ay hindi sapat, kailangan kong magtiis ng 4 na taon ng impiyerno sa pag-iisip na ang mahal ko sa buhay ay gusto ako para sa aking pera at hindi para sa akin. Ngayong muli ko siyang nahanap at baka magkaroon ako ng pagkakataong maging masaya sa piling niya ay mapapahamak ako kung hahayaan ko itong mawala muli sa akin. Sinubukan kong itago ang aking sakit at sinubukang panatilihing neutral ang ekspresyon hanggang sa maisagawa ko ang aking plano. Ang aking isipan ay tumatakbo sa milya-milya bawat segundo na nagmumula sa iba't ibang mga ideya kung ano ang gagawin at isa sa mga ito ay patuloy na lumalabas sa lahat ng oras. Kaila

Chap — 24 -Second chance 🥀 [DIMAN POV] Tinawagan niya siya. Inaasahan ba niya na darating siya at ililigtas siya? Natatakot ba siya sa akin o sadyang hindi niya ako matiis. Alam kong hindi talaga matino ang pagkidnap sa isang tao pero sa depensa ko ay desperado na ako. Minahal ko siya at gagawin ko ang lahat makuha lang siya. Damn it now para akong baliw. O baka ako. I'm insanely in love with my sweet Nathara that right now was killing me in 100 different ways in her mind. Kinuha ko na lang ang phone niya at pinatay matapos siyang kausapin. Nilagay ko sa trunk ng kotse ang mga bag na may junk food at saka sumakay at umalis ng hindi man lang tumitingin kay Nathara. Ramdam ko ang titig niya sa akin pero hindi ko na lang siya pinansin. Hayaang tumakbo ng ligaw ang kanyang imahinasyon. Matapos ang isang oras na pagmamaneho na hindi ko pa rin siya pinapansin ay sa wakas ay hindi na siya mapakali at hinampas niya ako sa aking braso. Hindi sapat para saktan ako pero sapat na para agaw

Kabanata 26 " Walang umaapi ky Darkblackheart" [Nathara's POV] “Italy,” dadalhin niya ako sa Italy. Sino sa palagay niya ang kanyang sarili? Hindi lang niya ako dinukot, dadalhin pa niya ako sa kabilang panig ng karagatan, palayo sa aking anak. Habang nasisindak ako na hawak pa rin niya ang singsing ko pagkatapos ng lahat ng ito, at sa isang sandali ay hindi ako nagsalita, hindi ibig sabihin na sang-ayon ako sa lahat ng ginagawa niya. Tinatrato niya ako na parang isang bagay na pwedeng laruan niya kung kailan niya gusto at itapon kapag nabagot na siya. Kung iniisip niyang mananahimik ako at magiging isang langaw sa dingding at sasabihing “opo sir” sa lahat ng oras, nagkakamali siya. Gagawin kong miserable ang biyaheng ito dahil makakasama ko siya sa eroplano sa loob ng maraming oras. “Gusto mo ba ang ideya ng pagbisita sa Italy? Pwede tayong pumunta sa ibang lugar kung gusto mo,” sabi ni Diman na nakatingin sa akin ng matamang-tam

Chap-28Nathara POVNatutulog ako nang biglang may nakakainis na boses na nagpasya na oras na para ako'y gisingin. Sabihin na lang natin na mahal na mahal ko ang pagtulog ko, at ang gisingin ako agad-agad pagkatapos kong makatulog ay talagang masamang ideya. Yung boses na ‘yon ay parang gustong-gusto kong imulat ang mga mata ko, pero ang gusto ko lang naman ay yakapin ang unan ko at ang taong may-ari ng boses na ‘yon.“Nathara baby, gising na.” sabi ng boses, at ang ginawa ko lang ay tumalikod. Siguro kapag hindi ko ito pinansin, mawawala rin siya.“Nathara, malapit na tayo. Kailangan nating mag-landing kaya kailangan mong isuot ang seatbelt mo.” ulit ng boses, at ang iniisip ko lang ay bakit kailangan ng seatbelt sa kama ko, at bakit ang tigas ng kama ko ngayon.“Dahil ayaw mong magising, ako na lang ang magsusuot ng seatbelt mo, huwag ka lang mag-panic, okay?” dagdag pa ng boses, at isang minuto lang ang lumipas, naramdaman ko na lang a