All Chapters of รักสุดใจยัยตัวแสบ: Chapter 31 - Chapter 40

แกร๊ง…..“ ยะฮู้……” “ ดีใจด้วยนะแอลลี่ ยูแม่งเป็นยอดมนุษย์แห่งความเร็วจริงๆเลย ฮ่าๆฮ่าๆฮ่า “ เสียงของทีมงานของแอลลี่ ที่ชนแก้วพร้อมกับแสดงความยินดีกับเพื่อน ความดีใจและก็เสียงของการเยินยอน นั้นหมายความว่าการแข่งในครั้งนี้แอลลี่เป็นฝ่ายชนะ “ ซะใจซิปหายเลยว่ะ ดูหน้าไอ้วิคเตอร์ตอนที่มันได้ที่สองดิ ฮ่าๆฮ่าๆฮ่า ให้รู้ซะบ้างว่าใครเป็นใคร ฮ่าๆฮ่าๆฮ่า “ เสียงของอีกคน พูดพร้อมกับแสดงสีหน้าสะใจเมื่อเห็นหน้าของวิคเตอร์ที่ลงมาจากรถ อย่างหัวเสีย แอลลี่ที่นั่งดื่มน้ำหวานเท่านั้น ด้วยความที่เธอรักพ่อกับแม่มาก เธอรู้สึกว่าเธอเป็นคนที่เกิดมาแล้วโชคดีที่สุด เธอมีพ่อกับแม่ที่รักเธอมาก ท่านทั้งสองดูแลเธอ ตามใจเธอ ถึงแม้ว่าเรื่องนั้นจะมีทะเราะกันบ้างแต่ท้ายที่สุดแล้ว แอลลี่ก็ได้สิ่งที่ตัวเองต้องการมาครอบครอง นั้นเลยทำให้เธอสัญญากับตัวเองว่าเธอจะไม่เอาสิ่งไม่ดีเข้าสู่ร่างกายที่พ่อแม่ถะนุทะนอมมาอย่างดีเด็ดขาด นั้นเลยทำให้แอลลี่รักตัวเองมากจนเธอไม่สามารถทรยศพ่อแม่และก็ตัวเองได้ “ อย่าไปว่าเขาเลย การแข่งมันก็มีแพ้มีชนะเป็นเรื่องธรรมดา พวกเอ็งนี่ก็เกินไปจริงๆ คุณหนูอย่าไปเห็นด้วยกับพวกมันนะครับ “ แฮ๊ค ที่เป

คฤหาสน์ มหาร่ำรวย “ สวัสดีคะ คุณลุงคุณป้า “ แอลลี่ เดินเข้ามาสวัสดีพ่อแม่ของแป้งด้วยท่าทางน้อบน้อม อย่างคนมีพ่อแม่อบรมณ์มาอย่างดี คุณหญิงมณี และก็เจ้าสัวกำชัย พ่อกับแม่ของแป้ง และก็วิคเตอร์ แต่วิคเตอร์เป็นลูกกับเมียฝรั่งที่เจ้าสัวกำชัยรักมาก แต่ด้วยความที่เขาทั้งคู่ไม่ใช่เนื้อคู่กันนั้นเลยทำให้เจ้าสัวและก็ มาเรียแยกทางกัน แต่ก็ไม่ใช่ว่าทั้งคู่จะไม่คุยกันหรือว่าแยกย้ายกันไม่ดีถึงแม้ว่าเจ้าสัวกับมาเรียจะแยกทางกัน แต่ทั้งสองก็ยังพูดคุยกันในฐานะพ่อกับแม่ และก็เพื่อนกัน ด้วยความที่วิคเตอร์โตแล้วก็เรียนจบจากอเมริกาแล้วก็อยากมาเรียนต่อที่นี้ นั้นเลยทำให้เขากลับมาอยู่ที่เมืองไทย ด้วยความรวย หล่อ และก็ค้อนข้างจะเป็นเพลบอยเจ้าสำราญ นั้นเลยทำให้วิคเตอร์มีธุรกิจที่เติบโตเร็วมากอย่างเช่น ผับ บาร์ อาโก้โก๊ และก็ อาบอบนวด ใจกลางเมืองหลวงของไทย “ สวัสดีจ๊ะ นี้ใช่มั้ยจ๊ะหนูแอลลี่ที่ยัยตัวแสบของแม่เล่าให้ฟังทุกวันนะ “ คุณหญิงมณี เมื่อเห็นแอลลี่ที่เดินยิ้มเข้ามาด้วยท่าทางน้อบน้อมต่างจากเพื่อนผู้หญิงของลูกชายที่เขาพามากินข้าวด้วย แล้วกิตติศัพท์ของแอลลี่ที่ลูกสาวเล่าให้ฟัง คุณหญิงมณีก็เลยรู้ได้ทันทีว่าเ

“ คุณพ่อขา….เมื่อไหร่คุณพ่อจะกลับมาคะ แอลลี่คิดถึงคุณพ่อมาก…….เลยนะคะ “ แอลลี่ พูดกับผู้เป็นพ่อด้วยเสียงออดออ้น ด้วยความที่ตอนนี้อาเธอร์กับหนูนิดไปดูงานที่จีนเลยปล่อยให้แอลลี่อยู่กับคนที่บ้าน และนี้คือเหตุผลที่แอลลี่คิดถึงผู้เป็นพ่ออย่างมาก ส่วนหนูนิดแอลลี่ก็คิดถึงแต่คิดถึงน้อยกว่าผู้เป็นพ่อ เพราะคนที่ตามใจเธอที่สุดดูเหมือนจะเป็นอาเธอร์ ( พ่อก็คิดถึงแอลลี่มาก…เหมือนกันลูกรัก ไม่นานนะลูกนะ ไม่นานลูกรักของพ่อ พ่อจะรีบทำงานให้เสร็จแล้วรีบกลับไปหาลูกนะคะคนดีของพส่อ ) อาเธอร์เมื่อได้ยินที่ลูกสาวพูดว่าคิดถึงตัวเองมาก อาเธอร์ก็ร้อนรนทนแทบไม่ไหวเป็นห่วงลูกสาวของตัวเองมาก แต่ด้วยความที่งานที่เขามาดูตอนนี้มันสำคัญมาก เลยทำให้อาเธอร์ไม่สามารถกลับตอนนี้ถึงแม้ว่าจะอยากกลับมากแค่ไหนก็ตาม แต่ก็อย่างที่บอกกลับไม่ได้ หนูนิดเมื่อได้ยินที่พ่อลูกคุยกันเธอก็ยิ้มออกมาอย่างนึกมั่นใส้สองพ่อลูก แต่เธอก็รู้สึกดีใจที่เธอเกิดมาถึงแม้ว่า พ่อกับแม่ของเธอจะจากเธอไปแล้ว แต่เธอก็ยังโชคดีที่ได้สามีที่โคตรแสนดี ลูกสาวที่โคตรจะน่ารัก แต่ก็ดื้อมาแทนที่หัวใจของเธอ ได้ เวลาต่อมา หลังจากที่แอลลี่คุยโทรศัพท์กับพ่อและก็แม่

“ คุณวิคเตอร์ค่ะ นี้าคุณทำอะไรคะ แล้วยัยผู้หญิงคนนี้เป็นใคร “ ระหว่างที่วิคเตอร์กับแอลลี่กำลังยืนจูบกันอยู่นั้น จี๊ด ที่ทนดูด้วยความโกรธแค้นแทบไฟนรกลุกพรึบออกมาเผ่าทั้งสองคน เธอก็เดินเข้ามาเอาเรื่องทันที วิคเตอร์เมื่อได้ยินเสียงของคนที่คุ้นเคย เอาตรงๆเลยเขาแทบไม่สนใจอะไรเลยผิดกับแอลลี่พอเธอได้ยินเสียงของคนที่เขามาทักด้วยน้ำเสียงอาฆาต เธอก็รู้ได้ทันทีว่าเสียงของใคร “ อะไร “ วิคเตอร์ ที่ได้ยินจี๊ดพูดอย่างกับเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ ของตัวเขานั้นวิคเตอร์ก็รู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างมากเขาหันมามองหน้าของจี๊ดด้วยสายตาเบื่อหน่ายและก็ความรู้สึกไม่พอใจที่โดนผู้หญิงหลงตัวเองอย่างจี๊ดมาถามอย่างกับเป็นแม่ของเขา แอลลี่ที่หลบอยู่ทางด้านหลังของวิคเตอร์ด้วยความที่เธอกลัวว่าจี๊ดจะจับได้ว่าคนที่วิคเตอร์จูบเป็นเธอ แอลลี่เธอก็ยืนก้มหน้าอยู่แผ่นหลังของวิคเตอร์ เปิ้ล มนต์ และก็จี๊ด เมื่อเห็นท่าทางของหญิงสาวที่เอาหน้าซุกอยู่แผ่นหลังของชายหนุ่มต้องยอมรับเลยว่าโคตรคุ้นเลย พวกเธอทั้งสามไม่ได้สนใจวิคเตอร์หรอกตอนนี้ แต่คนที่พวกเธอสนใจกับเป็นผู้หญิงที่อยู่ด้านหลังของวิคเตอร์ต่างหาก “ นี้เธอ เธอไม่รู้เหรอว่าผู้ชายคนนี้มี

“ นี้คุณปล่อยฉันได้แล้วคะ “ แอลลี่ที่โดนวิคเตอร์อุ้มเดินมายังที่ลับตาคน เธอก็บอกให้ชายหนุ่มปล่อยเธอลง วิคเตอร์เมื่อได้ยินแบบนั้นเขาก็มองหน้าเธอพร้อมกับยิ้มร้ายกาจก่อนจะพูดออกมาว่า “ ไม่ผมจะอุ้มคุณแบบนี้แหละ ถ้าอยากให้ผมวางคุณก็หอมแก้มผมก่อนสิ ไม่อย่างนั้นเราก็อยู่กันแบบนี้แหละ // เอาไง “ วิคเตอร์ ที่อุ่มร่างบางอยู่ในออ้มอกเมื่อหญิงสาวบอกให้เขาปล่อยเธอลง คนเจ้าเล่ห์อย่างวิคเตอร์ไม่มีทางหรอกว่าจะปล่อยเธอเฉยๆ แอลลี่เมื่อได้ยินชายหนุ่มพูดแบบนั้นเธอก็ถึงกับอ้าปากค้างด้วยความตกใจเธอไม่อยากจะเชื่อเลยว่าคนเจ้าเล่ห์อย่างวิคเตอร์จะโรคจิตได้มากขนาดนี้ “ นี้คุณเราสองคนเป็นแค่แฟนปลอมๆกันนะ ทำไมฉันต้องหอมแก้มคุณด้วยมันจะมากไปแล้วนะคุณ “ แอลลี่เธอกระซิบเบาๆพร้อมกับแก้มแดงระเลื่อด้วยความเขิลอาย หู หัว หน้าตา ของเธอมันรู้สึกร้อนผ่าวอย่างกับว่าตัวเองเป็นไข้ไม่สบาย วิคเตอร์เมื่อได้ยินแบบนั้นต้องยอมรับว่าเขาขัดใจเป้นอย่างมากแต่ก็ต้องเก็บอาการเพราะกลัวว่าไก่จะตื่น ด้วยความที่เขาเป็นเสือแล้วก็เป็นคนเจ้าแผนการ วิคเตอร์ก็กระซิบข้างหูของหญิงสาวทันที “ ในเมื่อเราตกลงกันแล้ว แล้วอีกอย่างผมรู้ว่าคุณอยากเอาชนะ