All Chapters of IRREPLACEABLE - MY CEO BOSS IS MY LOVER BOOK 2 (THE NEW GEN): Chapter 181 - Chapter 190

Nagising siya kinaumagahan na nag-iisang nakahiga sa kama. Masakit ang katawan niya. Hindi niya alam na nakatulog na pala siya.“Where is Earth?” tanong niya sa sarili. Napahawak siya sa kanyang ulo. Ang sarap ng tulog niya kahit pa masakit ang katawan niya. Pinagod siya ni Earth. Pagod ang katawang lupa niya pero solve na solve naman iyon sa pagpapaligaya ni Earth sa kanya.Sa wakas ay inangkin na siya nito. Ang daming dugo sa kama nila. Napunit ng husto ang hiyas niya. But she doesn’t mind. This is what she wants and been dreaming for, right? Napangiti siya habang namumula. Para siyang inahing hindi maihi.Napatingin siya sa wall clock, bigla siyang napabalikwas ng bangon nang makitang alas-kuwatro na ng hapon. Sa pagkaalala niya ay hindi pa ata sila kumain ng lunch. Ganun ba kahaba ang tulog niya?Dali-dali siyang bumaba ng kama at nagsuot ng manipis na t-shirt at maiksing short. Habang natutulog kanina ay wala siyang saplot.Pwede naman siyang lumabas kahit na walang anumang damit

HEAVEN'S POV:Kasalukuyan siyang nasa kwarto kasama ang anak-anakan niyang si Aero. Nakahiga siya sa kama habang minamasahe nito ang mga paa niya.“Mom, saan pa masakit?”“Ang galing mo naman magmasahe anak... massage more,” sambit niya. Maliliit lang ang kamay ng bata pero may hagod ito. Parang lahat na lang ay magaling si Aero.“How about sa kamay naman, anak.”Mabilis din lumipat si Aero sa kanyang kamay at iyon naman ang minasahe. Wala cyang trabaho dahil naka leave sya. Andoon lang sila ni Aero sa kwarto habang nanonood ng cartoons, pero siya ata ang nag-eenjoy sa panonood lalo na't may nagmamasahe sa kanya.Medyo mabilis na siyang mapagod dahil sa ipinagbubuntis niya, although kahit maliit pa lang ang tiyan niya.Maya-maya ay may kumatok sa kanilang kwarto. Si Theo ang pumasok. Nakasimangot agad ito nang makita sila ni Aero.“Bakit ka nakasimangot?” matatawang tanong niya.“Kaya pala hindi kita mahanap, nagpapamasahe ka lang dito sa maliit na batang ’to.”“Hahaha.. ang sarap kas

"You book a hotel for us, babe?" tanong nya kay Theo "No need, bestie. Doon na kayo sa bahay mag-stay. I told Theo don’t book hotel anymore." sabat ni Liza "Huh, nakakahiya naman, Liza. This is our honeymoon, makikigulo kami doon sa bahay nyo?" "Hahaha… mukhang matinding bakbakan ang magaganap. Pero baka nakakalimutan mong buntis ka?" "Hihihihi… of course hindi ko nakakalimutan. Nakalimutan mo bang doctor din ako? Hahaha… alam ko ang dapat at hindi dapat gawin." natatawa sya sa biruan nila ni Liza "Hahaha… mabuti naman at nagkakaintindihan tayo. Baka lang kasi nakalimutan mo eh. Sige... kung gusto nyo mag-hotel ay okay lang. Pero doon muna tayo sa bahay dahil nag prepare si Mom and Dad ng food sa pagdating nyo." "Really? Nakakahiya naman!" "It’s nothing, bestfriend. Alam nilang kinupkop nyo ako habang may problema ako sa Pilipinas… maliit lang ‘to kung tutuusin kumpara sa ginawa nyo sa akin, Heaven, Theo." Biglang naluha "Bestfriend, hindi naman kami naghihintay ng kapalit.

Kinabukasan ay sabay silang nagising ni Theo. "Good morning, babe..." hinalikan siya ni Theo sa ulo saka hinimas ang umbok ng tiyan niya. "Did you sleep well last night?" "Oo naman. Bukod sa pinagod mo ako ay masarap matulog dito sa kwarto nina Liza. Ramdam ko ang kakaibang klima." Napangiti si Theo sa kanya. "Tara na. Mag-ayos na tayo. Baka hinihintay na tayo sa baba nina Liza at Kenji. Gagala tayo ngayon, 'di ba?" Paglabas nila ay tamang-tama kakadating lang din ni Kenji. Malapit lang ang bahay nito sa bahay nina Liza. "Good morning, lovebirds... kamusta ang honeymooners?" tukso ni Kenji sa kanila. "Ayos pre... swabeng-swabe," sagot ni Theo. Kunurot niya ito sa tagiliran. "Ano ka ba, nakakahiya kay Kenji. Mamaya mainggit 'yan sa atin at yayain si Liza magpakasal." "Sino magpapakasal?" Nagulat sila sa biglang pagsulpot ni Liza. "Hahaha... ang lakas ng radar mo, love... porket kasal narinig mo agad?" "Ano ba 'yun?" natatawang sabi ni Liza. "Wala.... pakasalan kita diya

Kababa lang ng eroplano na sinasakyan nila sa NAIA Terminal 2 nang nag-ring agad ang cellphone niya. Napatingin na lang siya kay Theo saka ngumiti."Kung di lang natin alam ang pinanggalingan ni Aero, iisipin ko talaga na anak ko siya, babe. Hahaha... Grabe kung mag-alala tong anak natin sa atin. Tingnan mo at siya agad ang unang tumawag pagbaba natin. Daig pa niya ang nanay at tatay ko kung mag-alala sa akin. Hahaha.""Yan ang pinangako niya sa atin noong iniwan siya ng mama niya sa atin. Aalagaan niya tayo. Hindi na tayo mahihirapan sa pagtanda natin dahil alam nating may siguradong mag-aalaga na sa atin, babe. Hahaha...""Oo nga." Buong buhay siyang nagpapasalamat na dumating si Aero sa buhay nila. Ibang kaligayahan ang dala ng bata sa kanilang pamilya.Hindi niya nasagot ang unang tawag ni Aero dahil abala pa sila sa pagkuha ng bagahe. Paglabas nila ng airport ay nakita agad niya ang kanyang anak na talon ng talon nang makita sila."Mommy! Daddy!"Natawa siya. Hindi nila akalain n