All Chapters of พันธะรัก วิศวะโหด: Chapter 41 - Chapter 50

“ฉันทำทุกอย่างก็เพราะฉันรักพี่!”เสียงกรีดร้องปนสะอื้นของมายด์ดังก้องไปทั่วห้องทำงานกว้างขวาง แต่คนที่ได้ยินกลับไม่สะทกสะท้านเลยแม้แต่น้อย คิรันยืนตรงหน้าเธอ แผ่นหลังเหยียดตรง สายตาเย็นชาปราศจากความรู้สึก เขายืนบดขยี้คำว่า "รัก" ที่เธอพยายามเอ่ยอย่างไร้ค่าใต้ปลายรองเท้า"รักงั้นเหรอ?" เขาถามกลับด้วยเสียงต่ำเย็นยะเยือก ก่อนจะเดินกลับไปยังโต๊ะทำงาน แล้วหยิบแฟ้มเอกสารบางอย่างมาวางลงตรงหน้าเธอด้วยแรงกระแทกเบา ๆ แต่เต็มไปด้วยแรงอารมณ์ “ถ้าเธอรักฉันจริง เธอจะกล้าทำแบบนี้เหรอ?”มายด์มือสั่น ขาสั่น ใจสั่นไปหมด เธอค่อย ๆ เปิดแฟ้มออกดู ภายในมีเอกสารจำนวนมาก ใบรายการโอนเงินจากบัญชีบริษัทเข้าสู่บัญชีชื่อบุคคลภายนอกหลายครั้งซ้อน ภายใต้ชื่อผู้อนุมัติคือ... เธอเอง“ไม่นะ... นี่มัน...” มายด์พูดไม่ออก หัวใจร่วงวูบ เหงื่อเย็นไหลพรากทั้งแผ่นหลัง"รู้ไหมว่าฉันตรวจสอบบัญชีย้อนหลังเองทุกบาท?" น้ำเสียงของคิรันนิ่งสนิท แต่แรงกดดันรอบตัวเขากลับมหาศาลอย่างน่ากลัว"ฉันปล่อยให้เธอคิดว่าเธอทำสำเร็จ เพื่อดูว่าเธอกับมันจะลากฉันลงได้ถึงข

หน้าห้องฉุกเฉินยังคงเงียบงัน ยกเว้นเสียงก้าวเท้าหนัก ๆ ของคนที่เพิ่งมาถึงด้วยสีหน้าร้อนรน“เป็นยังไงบ้าง!?”ธันวาเอ่ยถามทันทีที่เห็นหญิงสาวที่นั่งซบหัวพิงกำแพง ใบหน้าซีดเซียวแต่ดวงตายังแดงก่ำและเปี่ยมไปด้วยความหวัง“เขายังอยู่ในห้องฉุกเฉิน...”เสียงของไอรีนแผ่วเบา แต่หนักแน่นพอจะสั่นหัวใจคนฟังธันวาถอนหายใจหนัก มองสภาพของเธอที่ดูสะบักสะบอมไม่แพ้เจ้านายของเขาเลยแม้แต่น้อย“แล้วเธอ...เธอไปเจ็บตรงไหนมั้ย?”“ไม่เป็นไร” เธอส่ายหน้าแรงเกินไปหน่อยจนหน้ามืดวูบ แต่ก็ฝืนกลืนความวิงเวียนลงคอ“ฉันรอเขาได้ ไม่เป็นไรจริง ๆ”ธันวาไม่พูดอะไรต่อ แค่ยืนนิ่งอยู่ข้างเธอราวกับโล่กำบังความอ่อนแอ จนเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ไม่มีใครนับ สุดท้ายประตูห้องฉุกเฉินก็เปิดออก“ใครเป็นญาติของคุณคิรันคะ?”หมอในชุดกราวน์เปื้อนเลือดเอ่ยถามเสียงเครียดไอรีนกับธันวาผุดลุกขึ้นยืนพร้อมกันทันที“เขาเสียเลือดมาก ต้องการเลือดกรุ๊ป O ด่วน ใครในนี้สามารถบริจาคได้บ้

เสียงดนตรีหวานคลอเบา ๆ ประกอบกับแสงแฟลชที่สาดส่องเข้ามาทั่วทั้งงาน…งานหมั้นของ ‘คิรัน’ และ ‘ไอรีน’ กลายเป็นข่าวใหญ่ในวงสังคมและโลกออนไลน์ทันทีหลังภาพแรกหลุดออกไปชายหนุ่มในชุดสูทตัดเข้ารูปสีดำสนิท ที่แม้ใบหน้านิ่งเรียบแต่ดวงตากลับเต็มไปด้วยความหวงแหนยืนเคียงข้างหญิงสาวในชุดหมั้นลูกไม้สีขาวสะอาดที่งดงามราวนางฟ้ามือของเขากระชับมือเธอไว้แน่น เหมือนจะประกาศให้โลกรู้ว่า—เธอเป็นของเขา และจะไม่มีใครแย่งไปได้อีก“คุณคิรันวางแผนไว้หมดแล้วสินะคะ...” ไอรีนกระซิบขณะยิ้มรับกล้องจากนักข่าวชายหนุ่มเหลือบมองต่ำ ไม่ตอบคำ แต่กระชับมือเธอแน่นขึ้นอีกนิด ราวกับไม่ต้องการให้ใครได้ยินเสียงหัวใจของเขา—ที่เต้นแรงเพราะผู้หญิงคนนี้คนเดียว—ในขณะที่ความรักเบ่งบานสำหรับใครบางคน โลกของใครอีกคนก็กำลังพังทลายลงอย่างไม่มีชิ้นดี เสียงโทรทัศน์ดังสนั่นอยู่กลางห้องคอนโดฯ หรูมายด์เหวี่ยงรีโมตออกไปสุดแรงเมื่อเห็นภาพคู่หมั้นในจอเธอกรีดร้องลั่น กัดฟันกรอดจนกรามสั่น&l

เสียงคลื่นซัดกระทบหาดทรายเบา ๆ พร้อมกับลมทะเลอ่อน ๆ พัดโชยผ่านใบหน้า ไอรีนหลับตารับแสงแดดอุ่นยามเช้า ปล่อยให้ตัวเองซึมซับบรรยากาศของมัลดีฟส์ในยามเช้าอย่างเต็มที่ รอยยิ้มบางผุดขึ้นบนริมฝีปากเมื่อหันไปมองคนข้างตัว—สามีหมาด ๆ ที่นั่งอ่านเอกสารอยู่ริมระเบียงเมื่อคืน...คือคืนเข้าหอที่เธอไม่มีวันลืมเขาทำให้เธอแทบขาดใจ แต่หัวใจก็พองโตด้วยความสุข"เหนื่อยไหม?" เสียงทุ้มต่ำถามขึ้นโดยไม่ละสายตาจากเอกสาร"เหนื่อยจะตาย..." ไอรีนตอบตามตรงก่อนจะหันมายิ้มหวาน ยกมือขึ้นลูบท้องเบา ๆ"แต่ก็ยังไม่ตาย ยังเดินไหวค่ะพี่คิรัน"เขาเหลือบตามองเธอ ริมฝีปากกระตุกขึ้นนิด ๆ แต่ก็ไม่ได้ว่าอะไร กลับไปสนใจเอกสารตรงหน้าเหมือนเดิม ไอรีนแอบเบะปาก ก่อนจะเดินไปซุกแขนเขาอย่างออดอ้อน"พี่ขา...เรามาฮันนีมูนนะ ไม่ใช่มาประชุม""สามีคุณมีงานที่ยังต้องเคลียร์""งั้นขอแค่ชั่วโมงเดียว ให้ฉันไปเล่นน้ำทะเลหน่อยนะคะ..."เธอเขย่าแขนเขาเบา ๆ ทำเสียงออดอ้อนจนคนที่พยายามไม่สบตาต้องถอนหายใจแล้วหันมาเผชิญหน้า"ใส่เสื้อผ้าดี ๆ""รับทราบค่ะ!" ไอรีน

อ้อมแขนแกร่งโอบรัดร่างบอบบางของไอรีนไว้แน่นใต้ผ้าขนหนูที่ชื้นแนบผิว เขาอุ้มเธอกลับมาที่เตียงช้า ๆแผ่นหลังเปลือยเปียกชื้นแนบกับแผ่นอกของเขา ไม่มีคำพูดใด—มีเพียงลมหายใจร้อนระอุแนบซอกคอที่ยังมีรอยแดงจากจูบก่อนหน้าเตียงนุ่มดูดร่างเธอลงทันทีที่เขาวางเธอลงบนผืนผ้าใหม่ ผ้าขนหนูหลุดล่นอย่างง่ายดายราวกับไม่เคยมีอยู่คิรันโน้มตัวลงคร่อม พร้อมทั้งไล้ปลายนิ้วจากปลายคางลงมาถึงกระดูกเชิงกรานเขาไม่เร่งรีบ ไม่มีการเร่งจังหวะแต่ทุกสัมผัสกลับเจตนาชัดเจนเกินกว่าที่เธอจะรับไหวเขาโน้มลงจูบที่แอ่งท้องต่ำ ก่อนจะเลื่อนปลายนิ้วสัมผัสที่กลางเรียวขาไอรีนสะดุ้งวาบ ริมฝีปากเผยอโดยไร้เสียง"อย่าหลบ"เขากระซิบเสียงต่ำตรงหน้าอกแล้วดูดปลายยอดอกแรง ๆ ราวกับลงโทษที่เธอพยายามเบี่ยงตัวหนีมือเธอจิกบ่าเขาแน่นก่อนที่เขาจะตวัดลิ้นลงไปต่ำกว่าเดิม…เสียงหอบถี่ดังขึ้นสลับกับเสียงเนื้อกระทบเนื้อ หัวใจเธอเต้นแรงราวจะระเบิด มือข้างหนึ่งของเธอเลื่อนไปโอบท้ายทอยเขาไว้แน่นเหมือนกลัวว่าเขาจะหายไปลิ้นร้อนแตะช้า ๆ