All Chapters of UNEXPECTED MARRIAGE TO A RUTHLESS BILLIONAIRE: Chapter 61 - Chapter 70

THIRD PERSON'S POV Lumipat sila sa kama at doon ipinagpatuloy ang paglalabas init ng kanilang mga katawan. Halinghing at ungol lang nilang dalawa ang tanging maririnig sa buong kwarto, hindi mabilang kung ilang beses na silang nilabasan nang sabay. Walang pahinga. "Ohhh! Hmmf!" Umiindayog habang umuungol si Fei sa ibabaw ni Gio habang nakakapit sa balikat nito bilang suporta Si Gio naman hawak sa balakang sakop hanggang baywang ni Fei tinutulugan itong ilabas pasok ang sarili nito sa kanya habang hindi niya maiwasang hindi mapangiti at mapakagat labi. His wife is now riding him like a wild jocky, hinete. And her moans... are like music to her ears kaya napapapikit siya habang dinadama ang init ng kanilang pagtatagpo. Dinaig pa nito naka ecstasy kaya hindi niya mapigilan matawa dahil nawawala ito sa sarili habang siya masayang pinapanuod ang ginagawa nito sa kanya. "That's right, baby give me your whole self," he said while he's panting at ginawa nga nito kaya ang haban

Fei's POVWala akong imik habang kasalukuyang naghahapunan kami matapos nang naging usapan namin kanina tungkol sa kagustuhan ko makita si Ate Kei.Kahit magalit pa ako hahayaan niya lang ako? Hanggang ngayon sobrang sama pa rin ng loob ko, hindi ko pa rin siya kinakausap."Hanggang kailan mo 'ko hindi kakausapin?" seryosong tanong niya habang ang tingin nasa sariling plato hawak ang kubyertos.He's slicing the rib steak and his eyes are just giving me a sharp look then back to his plate."Until you don't let me talk to my sister," pagmamatigas ko habang gigil na hinihiwa naman ang steak ko na nasa sarili kong plato.I heard him take a deep breath I can sense he's started to get pissed off but he remained calm and just continued his food and acted like he's not bothered by my behavior.Sa totoo lang natatakot na akong galitin siya ulit pero ang sama kasi ng loob ko kaya hindi ko mapigilan ilabas ang nararamdaman ko...Matagal-tagal na rin noong huli akong nagalit sa kanya, ngayon na l

THIRD PERSON'S POV Tumigil ang sasakyan sa tapat ng isang restaurant Vysota. Alam na ng mga tauhan niya ang gagawin kaya nang makababa na siya ng sasakyan tumango na lang ang mga ito sa kanya. Pumasok na siya sa loob ng restaurant kasunod ang apat niyang mga tauhan, naiwan ang sampu sa labas, ano mang mangyari alisto na sila. Habang papasok siya sa loob ay namataan niya rin ang mga tauhan nito na nakapalibot sa restaurant na may tamang distansya lang at naroon nakaupo na nga sa may sentrong lamesa ang lalaking ayaw na ayaw niyang makakaharap. Walang ibang tao sa restaurant kundi silang dalawa lang na naka-okupado para lang sa kanilang pagkikita. Si Raj na naghihintay sa kanya habang hawak ang red wine glass, pinapaikot-ikot lang sa kamay habang nakalapat sa lamesa halatang bagot na nakasandal sa bangkong kinauupuan at naka-ekis ang mga binti. Wala pa rin pagbabago, muka pa rin h*yop. Nang mamataan siya nitong papalapit na bigla itong pumalakpak. "Ohoho!" Tumawa. "Here'

THIRD PERSON'S POV Naisipan ni Fei na matulog dahil kanina pa siya hinihila ng antok, inaya niyang matulog din si Gio pero pinili nitong mag-trabaho kahit nasa bahay at nasa study room ito ngayon kaya siya lang mag-isa sa kama. Bago siya tuluyang lukubin ng antok, ay iniisip-iisip niya pa rin ang kapatid niya. Magkahalong excitement at pagkabagabag ang nararamdaman niya hanggang sa nakatulugan na niya ang pagiisip. May ilang oras din napahimbing si Fei hanggang mag-dapit hapon na natutulog pa rin siya nang bigla na lang siyang magising dahil para atang may nakadagan sa kanya at may pilit na ipinapasok sa kanya. Napa-ungot pa siya lalo na nang hindi niya maigalaw ang dalawang kamay na nakataas pala sa ulunan niya, hindi lang nakataas kundi nakaipit hawak ng isang malaki, maugat at malakas na pwersa ng kamay. Kaya unti-unti rumehistro sa isip niya kung ano bang nangyayari at nang mapamulagat siya ay ganoon na lamang ang gulat niya na makita ang sariling nakabuka na ang mga

Fei's POV Tumawa lang siya pero nanunubig ang mga mata marahil dahil sa hirap dinadanas niya ngayon... "Well, you're right!" She face palmed to wipe away her tears from her cheeks. "Wala nga akong alam, pero wala ka ring alam sa dinadanas ko." Natawa pa ako pero walang tuwa roon.Nalulungkot ako para sa kanya pero mali naman ata itong sinasabi niya sa akin dahil wala naman akong kinalaman sa naging sitwasyon niya. "Sandali nga lang, bakit ba parang sa akin mo ngayon binubunton?" pasinghal kong tanong. Pagak at hilaw pa akong natawa. Iyung awa ko binabalot ng pagkabanas. "We should talk nicely and catch up because I wanna know what your situation is but here you are, you sound like you're blaming me for having this life you thought you failed to have?" I looked at her in disbelief. Hindi siya nakaimik nang sabihin ko iyon at napatiim bagang na lang at umiba ng tingin. "Ate Kei..." Tinawanan ko pa siya. "It was you who decided, kung tutuusin nga ako dapat itong magalit." Humak