All Chapters of Bilyonaryong Kapitan (SPG): Chapter 81 - Chapter 90

Katahimikan ang namayani nang hindi muna sumagot si Raze, bagkus tinitigan lang si Lia na animo'y may gustong sabihin.Lia remained unfazed, pero sa loob-loob niya, gusto niyang tanungin si Raze tungkol sa nangyari kanina. It was actually her alibi to ask kung pababalikin siya sa kumpanya—pero ang totoo, tungkol 'yon sa nangyari sa kanya kanina.Natatandaan niya kung paano niya niyakap ang lalaki, at kung paano kumalma ang sistema niya sa paghaplos at paghagod lang nito sa likod niya. Not just that—even his scent, Raze's cologne, lingered in her memory. Isa rin 'yon sa nagpakalma sa kanya hanggang sa makatulog na lang nang hindi namamalayan."Ayos ka lang?" basag ni Lia sa katahimikan nang 'di na nakatiis sa nakakabinging pananahimik nito. "Dalgona, stop na. Your daddy will get mad—I mean, your tito." Marahan niyang natampal ang noo. "Sorry.""It's okay. Ano nga ulit 'yong tanong mo?" si Raze na mukhang nakabawi mula sa pagkakatitig kay Lia."Kung pababalikin niyo 'ko sa kumpanya," ul

Mahinang tumawa si Raze saka bumuga ng usok. "Kung ako rin naman ang tatanungin, hindi ko rin alam ang isasagot," aniya at naging sunod-sunod ang pagbuga ng usok. "Pumasok ka na sa loob. Lumalalim na ang gabi. May trabaho pa tayo bukas." His voice was commanding. Nilipat na lang ni Lia ang tingin sa harap at muling sumimsim sa kape. "Hindi pa ako tapos magkape." Dahilan niya. "Pwede ba akong manigarilyo? Stress din ako." "No," tugon ni Raze sa malamig na boses. "Leave your cup once you're done. Ako na ang maghuhugas niyan." "Bait mo naman," si Lia na pilyong nakangiti. "Sulitin ko na habang wala pa tayo sa kumpanya." “Why? Are you planning to make me wash your cup at the company?” Raze shoved his hands into his pockets and walked toward Lia. “Pwede naman. It’s not like they’ll swarm me there. They’re afraid of me.” Nag-angat ng tingin si Lia rito. "Oh? Bakit kinakatukatan ka na? Strikto ka bang boss? Naninigaw?" tanong niya sabay bungisngis. "Inaasar mo ba ako, Lia?" There

Confident si Lia na masarap ang gawa niyang cupcake dahil pinuri siya ng ibang senior chefs. Pero bakit sa boss niya, hindi? Ano pa bang kulang? Saan siya nagkulang? Saulo na niya ang mga sangkap, kaya imposibleng may nakalimutan siya. Gusto sana niya itong tanungin, pero mas pinili niyang manahimik at baka lumaki pa ang tensyon at mauwi sa gulo. Ayaw niya ng gano'n. Tatanggapin na lang niya ang komento ni Raze kaysa magkasagutan sila. Her boss has every right to give side comments, lalo na pagdating sa mga pagkain na ihahain. Hindi basta-basta ang mga taong pagseserbisyuhan nila kundi mga royalty, kaya kailangan nilang magdoble-ingat. Mas mabuti na rin 'yon para alam niya ang dapat ayusin, pero paano niya mas pagbubutihin ang ginagawa kung hindi rin naman niya alam kung saan siya nagkulang, kung meron man? "Nagkakaintindihan naman siguro tayo?" umalingawngaw ang malamig at mabigat na boses ni Raze sa kusina, at sabay-sabay na tumango, maliban sa kanya na tulala, inisip kung

"Mabait si Ylona. She's friendly. You'll see kapag nakausap mo na siya," wika ni Titus. He’s trying to persuade me, pero baka kapag nando’n na ako, bumigay ako. "Shall we go?" I just really hope hindi ako mag-breakdown sa harap nila. Nakakahiya. Humugot ako ng malalim na paghinga at tumango. "S-Sige," sagot ko na lang kahit labag sa loob ko. Napilitan akong sumama kahit gustong-gusto ko nang tumakbo paakyat sa second floor para magtago sa isang silid at umiyak nang walang nakakakita. Pero pinilit kong maging matatag. Huwag mong ipakitang nasasaktan ka, Lylia. Huwag kang magpahalatang durug na durug ka. Brace yourself and pretend like it’s nothing even if it hurts so much. Pagdating namin sa lobby, agad akong yumuko. Ayokong makita nilang matamlay ang mukha ko at namumugto ang mga mata ko sa kaiiyak. Ayokong makita ni Raze kung gaano ako nasasaktan. Hindi ko alam kung dahil ayokong mahalata niya o dahil baka… baka wala siyang pakialam. "Princess Ylona," masayang bati ni Sir Titu

Pinilit ko pa rin ang sarili na bumangon nang dumagundong ang speaker, hudyat na magsisimula na ang party. Tumayo ako mula sa kinauupuan ko sa sulok ng kitchen, pilit isinuksok sa apron ang notebook na kanina pa nanginginig sa kamay ko. Kahit gusto ko nang umuwi, kahit gusto ko nang tumakas, wala akong choice. Bahagi ako ng team na naghanda ng lahat, at ayokong biguin si Chef Titus. Isa pa, imemeet daw ako ng mama ni Raze. Hindi ko alam kung bakit. Pero ngayon pa lang kinakabahan na ako sa sasabihin niya. Hindi naman siya maldita no'ng nagkakilala kami noon. Ewan ko na lang ngayon na matagal na kaming hindi nagkikita. Baka natuwa siya sa presentation ng canapés. O baka nagustuhan niya ang plating ng strawberry panna cotta. O baka… baka gusto lang niyang makita kung sino ang babaeng gumawa ng dessert para sa engagement ng anak niyang hindi na ako maalala. Nagbuntong-hininga ako habang isinusout ang mask na beige at lacey, kasabay ng mga kasamahan kong naka-uniforme. May desig