บททั้งหมดของ พยศรักนายวายร้าย: บทที่ 41 - บทที่ 50

หลังเลิกงาน...มิเกลขับรถไปหาเอวาที่คอนโด เพราะรู้สึกอยากระบายเหลือเกิน มันอึดอัด มันหน่วง ไม่รู้จะระบายกับใคร ตอนนี้เธอต้องการคนที่จะรับฟังเรื่องน่าอึดอัดนี้ของเธอ ซึ่งก็คือเอวาที่เธอเลือก"ไง...หน้าหงอยแบบนี้คือ??"วางน้ำลงตรงหน้าแล้วเอ่ยถามขึ้น"เอวา...ฉันจะทำยังไงดี...ฉันอึดอัดเหลือเกิน..."จากนั้นเธอก็ตัดสินใจเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เพื่อนรักฟังโดยที่ไม่ได้กั๊ก"จริงๆ กะจะบอกแกเรื่องนี้เหมือนกัน แต่แกรู้แล้วก็ดีแล้วจะได้ไม่เข้าใจผิดเรื่องแฝดอีก...แต่ฉันว่าพี่คิมก็มีเหตุผลของเขาแหละแก...และฉันก็เข้าใจแกมากๆ ด้วย"เอวากล่าวด้วยความห่วงใย"ความจริงฉันไม่อยากมารบกวนแกเลยนะ เห็นวุ่นๆกับงานแต่งเดือนหน้า""ไม่เป็นไร...ฉันไม่ค่อยได้ทำอะไรหรอก รอไปเช็กงาน...ส่วนใหญ่ฝั่งพี่ซันเขาจัดการทั้งหมด""อ้อ...หรือว่าฉันควรยุติความสัมพันธ์นี้ดี...ฉันไม่ชอบแบบนี้เลยฉันอึดอัด"มิเกลขอความเห็นจากเพื่อนรักที่ผ่านเรื่องราวความรักมาก่อนเธอ"ฉันไม่อยากตัดสินใจแทนแกเลยเกล...แต่ถ้าเป็นฉัน...ฉันก็คงออกมาจากความสัมพันธ์ที่อึดอัดก่อนที่มันจะถลำลึกไปมากกว่านี้...แต่ใครจะห้ามเรื่องของหัวใจกันได้ล่ะจริงไหม? ""...ก็เพรา

เช้าวันต่อมา...หลังจากที่ร่วมรักกว่า5รอบติด ทำให้วันนี้เธอไม่สามารถที่จะลุกออกจากเตียงได้เลย มันทั้งเจ็บทั้งแสบ แถมขาเธอก็ไม่มีเรี่ยวแรงเพราะมันสั่นไปหมด"ไงครับที่รัก...ขาสั่นเลยเหรอ? "คิมหันต์ที่ตื่นก่อนแล้วเอ่ยถามมิเกลที่กำลังพยุงร่างตัวเองลุกขึ้นนั่งด้วยความลำบาก"ไม่ต้องเลย...ดีนะวันนี้เกลหยุด...ไม่งั้นคงได้ไปทำงานทั้งขาสั่นๆแบบนี้ พี่ปราณเห็นคงได้แซวพอดี""หึๆ ...ก็ใครล่ะบอกให้แรงๆ ...อยากซ่าดีนัก"คิมหันต์หัวเราะออกมาเมื่อเห็นร่างเล็กถลึงตาใส่ แต่มันดูไม่ได้น่ากลัวเอาเสียเลย"แล้วนี่จะไปไหนคะ..."มิเกลเอ่ยถามเมื่อเห็นคิมหันต์ ที่กำลังสวมเสื้อเชิ้ต ก่อนจะเดินไปหยิบเสื้อสูทตัวนอกมาสวมทับไว้"วันนี้พี่มีประชุมด่วน...สักบ่ายๆ ก็กลับมาแล้ว...เดี๋ยวมารับไปดูหนังนะ แต่งตัวสวยๆ รอเลย""...แต่เกลเดินไม่ไหวนี่...ไปเที่ยวทะเลกันได้ไหม...นะๆๆ" เธออ้อน พร้อมกับกางแขนเชิงให้คิมหันต์เดินมากอดเธอ"ไอ้แจ๊คไอ้จิมบ่นพอดี...ทุกวันนี้โหมงานให้มันทำเยอะกว่าแต่ก่อน..."ร่างสูงกล่าว พร้อมกับเดินเข้ามากอดร่างเล็กที่ยังนั่งอยู่บนเตียง จากนั้นก็ก้มลงหอมแก้มซ้ายขวาของเธออย่างเอ็นดู ส่วนมิเกลก็กอดเอวสอบเอาไว

ตกเย็น...มิเกลและคิมหันต์นอนกอดก่ายกันอยู่บนเตียงกว้าง หลังจากร่วมรักกันมาตั้งแต่บ่าย และเผลอหลับไปตอนช่วง1ชั่วโมงที่ผ่านมา แต่มิเกลไม่สามารถที่จะข่มตาให้หลับลงได้เลย เอาแต่นอนมองหน้าหล่อคมคายราวเทพปั้นของเขาที่หลับตาสนิท หายใจสม่ำเสมอ และดูเหมือนจะหลับลึกเสียด้วยมือเล็กเอื้อมขึ้นไปลูบไล้ใบหน้าหล่อนั้นเบาๆ ดวงตาร้อนผ่าว แต่ก็ต้องกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่ให้ไหล แต่ยิ่งมองหน้าของเขา มันกลับทำให้หัวใจของเธอที่พยายามเข้มแข็ง อ่อนยวบลงและสุดท้ายน้ำตาของเธอก็พังลงมาอย่างสะกดกลั้นไว้ไม่อยู่มือเล็กยกมือขึ้นปิดปากตัวเองเอาไว้ พยายามไม่ให้เสียงร้องไห้หรือเสียงสะอื้นเล็ดลอดออกมา เนื้อตัวสั่นเทาไปทั้งตัว ก่อนจะค่อยๆ พยุงร่างที่ไร้เรี่ยวแรงลุกไปที่ห้องน้ำ หลังจากปิดประตูห้องน้ำลง เธอก็ทรุดตัวลงนั่งกับพื้นห้องน้ำที่เย็นเฉียบ จากนั้นก็ปล่อยโฮออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ มันอ่อนแอเหลือเกินจะยากที่จะทนไหว"ฮือๆๆๆ ...ทำไมต้องเป็นแบบนี้ด้วย...อึก...ฮือๆๆๆ ...แค่ฉันรักใครสักคน...ก็ไม่ได้เชียวเหรอ...ฮือ...ทำไมฟ้าดินถึงใจร้ายกับฉันนัก...ฉันเพิ่งจะมีความสุขไปแค่นิดเดียวเอง...ฮึก...ทำไมความสุขของฉันมันถึงได้ผ่านไปเร็ว

"อ๊ะ!...พี่คิม..."ร่างเล็กที่ถูกคนตัวโตผลักลงไปนอนฟูกนุ่มๆ ภายใต้กระโจมฝ้ายสีขาวสะอาดตา ที่ห้อยระโยงระยางลงมา พร้อมกับดวงอาทิตย์ที่ค่อยๆ เริ่มทอแสงในยามเช้า โดยที่มีร่างเปลือยเปล่าสองร่างนัวเนียกันอยู่ในกระโจม แสงที่โผล่พ้นขอบฟ้าขึ้นมา บ่งบอกว่ากำลังต้อนรับเช้าวันใหม่ พร้อมเริ่มต้นวันใหม่ที่แสนสดใสคิมหันต์นั่งพิงหลังบนหมอนอิง แล้วยกร่างแฟนสาวขึ้นมานั่งทับท่อนร้อนที่มันแข็งขึงพร้อมใช้งาน โดยให้เธอหันหน้าออกไปนอกกระโจมผ้าผืนบางเพื่อมองออกไปมองพระอาทิตย์ขึ้นตามที่เธอต้องการที่จะให้เป็นตั้งแต่แรก"อ๊าส์...ซี๊ดดดดดด...เสียวฉิบ!!"มือหนารั้งเอวบางเอาไว้แน่น พร้อมกับเด้งสะโพกสอบอัดกระแทกสวนร่างเล็กที่ออกเเรงโยกเพียงเบาๆ"อ๊ะ!!...พี่คิม...อื้ม...ซี๊ดดดด"เสียงหวานเอ่ยครางขึ้นมา ดังระงมแข่งกับเสียงเนื้อกระทบเนื้อปั่กๆๆๆๆๆใบหน้าหล่อเหลาซุกจมูกโด่งๆ ลงไปตามลำคอระหงของร่างเล็ก ริมฝีปากหยักขบเม้มไปตามแผ่นหลังขาวๆ ที่ต้องแสงอาทิตย์ยามเช้า บัดนี้กลับยิ่งทำให้ผิวขาวๆ ออร่ายิ่งขึ้นไปอีกมือหนาโอบรอบเอวบางไว้หนึ่งข้าง ส่วนอีกข้างก็เอื้อมไปบีบเคล้นอกอวบนุ่มที่เด้งตามแรงกระแทกกระทั้นของทั้งคู่ที่โหมกระห

"ไปบ้านใหญ่...กูมีเรื่องต้องคุยกับพ่อ!!"สิ้นคำสั่งของคิมหันต์ จิมก็โค้งรับคำสั่งก่อนจะขับรถออกไปจากตรงนั้นตึก ตึก ตึก!!เสียงฝีเท้าใหญ่กระเเทกเข้ามาภายในคฤหาสน์หลังใหญ่ ดูก็รู้ว่าเจ้าของเสียงเท้านั้น มีเรื่องเคืองขุ่นภายในใจ"พ่ออยู่ไหน!!""เอะอะอะไรของมึง"เหมันต์เอ่ยถาม เมื่อได้ยินเสียงของคิมหันต์ตวาดลั่นบ้าน"เรื่องของกู!! พ่ออยู่ไหน!!""ป๊า...นั่งจิบชาอยู่สวนหลังบ้าน"เหมันต์เอ่ยบอกพร้อมกับเลิกคิ้วมองพี่ชายที่ดูเหมือนจะกำลังอารมณ์ร้อน"เหอะ!! ดีนี่..."คิมหันต์แค่นหัวเราะออกมาเมื่อรับรู้ว่าผู้เป็นพ่อยังคงนิ่งนอนใจอยู่ได้โดยไม่ทุกข์ไม่ร้อนอะไรเลย "ส่วนมึง!! อย่าเพิ่งไปไหน...กูเคลียร์กับพ่อเสร็จ...มึงจะเป็นรายต่อไป!"คิมหันต์คาดโทษน้องชาย ก่อนจะเดินกระแทกเท้าตรงไปยังสวนหลังบ้าน ที่ตอนนี้มีเหล่าบอดี้การ์ดเฝ้าอยู่สองสามคน โดยชายวัยกลางคนก็นั่งจิบชาเอนหลังไปบนเก้าอี้ด้วยใบหน้าอิ่มเอมใจ"พ่อทำแบบนี้ได้ยังไง!!"คิมหันต์เอ่ยเสียงเข้ม ไม่คิดที่จะปกปิดอารมณ์ของตัวเองที่มันปะทุอยู่ภายในใจตอนนี้"ฉันทำอะไร? "วสันต์เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงราบเรียบ ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ทั้งที่ความจริงรู้อยู่เต็มอกว่าคิมหัน